Domien was een stofverver uit Lede.
Rond 1890 kwam hij naar Aalst, en woonde hij gedurende een korte tijd aan de Ledeweg. In 1891 werd hij echter uit het
Aalsterse bevolkingsregister verwijderd, omdat hij op dat moment in Wallonië
verbleef.
Op 24 juli 1891 trouwde hij met Maria De Smet en het koppel vestigde
zich aan de Hoge Vesten 53. Domien was ondertussen veranderd van 'metier' en verdiende nu de kost als horlogemakersgast. Zijn
vrouw stierf in 1912, waarna hij reeds na enkele maanden hertrouwde met Angèlica
Ardaens, die in Aalst bekend stond als 'Angeliksken, de bedelaarster'.
Domien
trok in bij Angelique in in haar woonplaats 'Den Hieten Oeven' (de St Jobsteeg, huidige Arbeidstraat), maar het echtpaar woonde daarna nog op
verschillende plaatsen in Aalst.
In 1925 verhuisden ze naar de St Annaweg in
één van de zogeheten 'Zeiven Hoizekes', waarna ze bij de aanleg van de St
Annalaan uiteindelijk verhuisden naar de barakken in de buurt van de kerk van Mijlbeek (zie ook 'fort Chambrol'). Tussendoor woonde het koppel ook nog in het Uilenpoortje in de Peperstraat.
Het was in de tijd dat de radio zijn intrede nog moest maken, en er van platen, cd's en usb's dus nog geen sprake was. De mensen moesten voor hun dosis musiek uitwijken naar de markten, kermissen en jaarmarkten. In Aalst waren 'the places to be' zo de Hopmarkt, de kiosk op de Grote Markt en de Oude Schouwburg.
Om
een centje bij te verdienen, besloot het paar om ook een muzikaal duo te vormen. De
twee schuimden de markten en herbergen af, om er te bedelen in ruil voor hun
muziek. Domien leerde zichzelf trommel spelen, waarbij hij al vlug 'den truk te pakken had', en zeer
behendig met zijn trommelstokken kon omgaan.
Hij
sloeg de trommelstokken ook graag tegen elkaar en dikwijls zat hij dan met zijn
zitvlak op zijn wandelstok. Terwijl ze musiceerden, riepen de kinderen van op
straat: ‘oeileschoiter’, iets waarvan Domien zeer boos werd.
’s Zondags gingen ze steeds bedelen aan de St Martinus- en de St Jozefskerk. Na hun 'kerkbezoek' gingen ze dan verder naar de cafés van de stad.
Zij draaide aan een versleten
handorgeltje en hij begeleidde haar met zijn trommel. Na het optreden ging Angelique dan rond om geld op te halen.
Over
dit curieus koppel werd ook een liedje gemaakt:
Den
oeljeschoijter en Angélique
ne
fellen boijter, ne voegelschrik
trokken
tesaumen gezwindj verboij
van
woor ze kwamen, da wisten zoij.
Den
oeljeschoijter en Angélique
ne
fellen boijter, ne voegelschrik
Trokken
te saumen de bossen in
Om
te genieten van zoete min.
Maar van waar nu zijn bijnaam 'den oeileschoiter' ?
Nen
Oeileschoiter’ of ‘(h)oeljeschoiter’ betekent letterlijk (steenkool)schijter,
maar het woord is allicht een verbastering van hoeienschoiter (hoedenschijter).
Domien
sloeg met zijn trommelstokken ooit eens op de kneukels van Angélique toen ze in een
herberg naar zijn goesting niet genoeg geld had opgehaald. De klanten hadden
plaatsvervangende schaamte en terwijl Domien naar de koer was, deed iemand zijn
gevoeg in zijn hoed.
Nadien
zeiden ze: ‘Amai Doming, g’hetj in annnen hoed gescheiten’.
Vandaar
‘hoeien schoiter’, ‘hoiljeschoiter’ of ‘oeileschoiter.’
In 1925
werkten ze mee aan de publiciteit van een nieuw merk aperitief ‘Angélique’ -
“qui donne la force et le courage” – van een likeurzaak uit de Arbeidsstraat.
Zij stonden op de fles afgebeeld als “les deux musicos les plus réputés du pays
d’Alost”.
Domien overleed op 21 mei 1927 in de barakken van 'Fort Chambrol' (Mijlbeek).
Angelique overleed op 29 december 1936 in het Oud Vrouwenhuis in de Kattestraat.
Ter gelegenheid van het project 'Vrouwen brouwen', brouwden de vrouwelijke leden van de Zythos-vereniging Objectieve ProefAjuinen (OPA) het bier 'Cuvée Angelique'.
Het bier wordt gebrouwen in brouwerij De Glazen Toren (Erpe-Mere) en op het etiket van het bier staan, hoe kan het ook anders, Angelique en Domien afgebeeld.
Bronnen :
http://www.museuminzicht.be
Jan Louies
'Het Aalsters volksleven' - Jos Ghysens : foto affiche
Website 'De Glazen Toren'
Website 'De Glazen Toren'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten