Nieuws uit Aalst

--------- 't Principoilsjte vandaug es da ge ni te veil complementen mokt en genietj van 't leiven ! - - - - - - - Covid-19 : Blijf aub toch voorzichtig en denk aan uw medemens !! - - - - - - - Deel enkel berichten van officiële bronnen om fake news te vermijden !!! - - - - - - - -

woensdag 24 april 2024

Kristiaan Van Ingelgem

Kristiaan Van Ingelgem, of ... hoe 'ene' van Dendermonde het misschien tot ereburger in Aalst kan schoppen. 

Inderdaad, Kristiaan Van Ingelgem werd geboren in Sint-Gillis-bij-Dendermonde op 9 juni 1944.
Hij was organist en componist, en werd bekend omwille van zijn geweldige beiaardspel. Kristiaan overleed te Aalst op 15 februari 2024.
Wie trouwens meer wil weten over de beiaard in Aalst, kan gerust HIER eens klikken.


Kristiaan kreeg zijn eerste orgellessen van zijn vader Frans-Jan, die organist en koorleider was in Opwijk. 
Van 1954 tot 1958 studeerde hij aan de Muziekacademie van Dendermonde en van 1961 tot 1969 aan het Lemmensinstituut te Leuven. 
Dat hij over heel wat kwaliteiten beschikte mocht toen al blijken, want in 1967 mocht hij een laureaat ontvangen voor orgel en pedagogiek.
In 1969  werd deze erkenning gevolgd door de Prijs Lemmens-Tinel. Kristiaan was toen leerling van Kamiel D'Hooghe. 

Hij studeerde verder aan het Conservatorium Maastricht (solistendiploma in 1972 voor orgel en improvisatie), en ontving verder nog de Stimusprijs voor de uitvoering van hedendaagse composities.

Vanaf 1970 begon hij les te geven aan diverse muziekinstellingen, zoals bijvoorbeeld de Koninklijke Beiaardschool in Mechelen, de Rijksmuziekacademie in Etterbeek, de Kunsthumaniora Brussel en de Muziekacademie in Aalst. 
Vanaf 1972 was hij organist van de Sint-Martinuskerk in onze stee waar hij optrad  als organisator van de jaarlijkse orgelconcerten. 
Vanaf 1976 was hij ook verbonden aan het Koninklijk Conservatorium Brussel (praktische harmonie aan de Nederlandstalige afdeling). Daar verleende hij zijn medewerking aan het Festival van Vlaanderen, de Belgische Radio- en Televisieomroep (organist in het orkest van die omroep), en verder trad hij op in binnen- en buitenland met zijn geweldige orgelrecitals.

Alhoewel hij grotendeels bekend werd als improvisator verschenen er van zijn hand ook een aantal eigen composities. 
Voor orgel zijn dat een Toccata, een Sonate, Passacaglia en fuga en een Fuga op een dodecafonisch thema. 

Hij was echter niet enkel een krak met het orgel. Neen, ook binnen de kamermuziek was hij actief als componist. Hij schreef onder meer een Fantasie voor hobo, cello en piano en een Sonate voor viool en piano, en ook zijn koorwerken Missa Brevis en Te Deum werden visitekaartjes.

Andere te noemen werken voor piano en beiaard zijn Sprookje op de naam Fabiola, dat in 1998 een verplicht werk was bij een beiaardconcours te Mechelen, en Kapellekensbaan voor kamerorkest geïnspireerd op de gelijknamige roman van Louis Paul Boon.

Het werk Beiaardsuite leverde hem de Jef Denijn-prijs op.

Kristiaan Van Ingelgem concerteerde zowel solistisch als in samenspel. In zijn repertoire namen Vlaamse en Franse componisten een prominente plaats in en in de orgelwereld blijft hij, ook na zijn overlijden, bekend als een meesterlijk improvisator. 

Vaak werkte hij samen met vaak jonge ensembles, orkesten en koren zoals bijvoorbeeld Cantate Domino Aalst, Camerata Aetas Nova Leuven en De tweede adem o.l.v. zijn zoon Maarten.
Deze samenwerkingen hielden hem op de hoogte van de moderne tendensen in de muziekpraktijk.

Kristiaans voeling met de laatste nieuwe methodes en tendensen werd ook gegarandeerd door de uitdagende nabijheid van een al even getalenteerde kroost. De liefde voor muziek, naar eigen zeggen geërfd van zijn vader, gaf hij immers op zijn beurt ook graag door aan zijn kinderen Maarten (piano, orgel en koor), Pieter (piano en orgel) en Tineke (solozang, dwarsfluit, piano en orgel). Zij musiceren geregeld samen in diverse formaties, wat tot enkele particuliere composities inspireerde.

In 2013 kreeg Krisitaan de Gaston Feremansprijs. 

Op 9 juni 2019 vierde hij zijn 75e verjaardag. 

In 2024 werd, na zijn overlijden in februari, geopperd om ook hem toe te voegen aan de lijst van 'ereburgers'.

In kader van de restauratieprojecten van zowel de Sint-Martinuskerk als het belfort, waar wijlen stadsbeiaardier Kristiaan Van Ingelgem decennialang een prominente functie heeft vervuld, leefde reeds eerder het idee om ook van hem ereburger van de stad te maken. 

Jammer genoeg heeft zijn plotse overlijden ervoor gezorgd dat hij geen van beide realisaties nog kan meemaken. 
Daarom zouden schepenen De Meerleer en Van Overmeire aan de gemeenteraad willen voorleggen om dit idee van postuum ereburgerschap te steunen.

“De verdiensten van Kristiaan voor de internationale uitstraling van onze stad behoeven weinig extra uitleg. 
Het ereburgerschap toekennen bij de realisatie van beide restauratieprojecten had een mooi eerbetoon en kroon op het werk geweest voor zijn decennialange inzet in onze stad als organist, componist en beiaardier. Daarom stellen we voor om deze titel postuum toe te kennen, want Kristiaan zal voor altijd en onlosmakelijk verbonden blijven met de klokkenmuziek in onze stad”, zeggen de schepenen.

Even afwachten dus nog of we binnenkort Kristiaan Van Ingelgem ook kunnen toevoegen aan dit lijstje.

Wie trouwens meer wil weten over de beiaard in Aalst, kan gerust HIER eens klikken ... 


Om helemaal compleet te zijn, hieronder nog even de - indrukwekkende - werklijst en discografie van Kristiaan : 

Werklijst

Orgel: Fantasia en Fuga op een dodecafonisch thema (1969); Jesu dulcis memoria (1987); Te lucis ante terminum (1987); Impressies 1 (1990), Impressie 3 (1990); improvisaties: zie discografie

Beiaard: Beiaardsuite (andante – menuet – musette – menuet – finale, 1975), Sprookje op de naam Fabiola (1998), Sonant (2004); werken 1969-1974: zie archief Beiaardschool Jef Denyn

Koor: Twee Feestliederen (1970); Drie liedjes van de Koele Wijn (1970), Een Gracie (4 ad 5 voces, 1971); Vijf oud-Nederlandse volksliederen (3 ad 5 voces, met piano, 1972); Amor vincit (voces aequales, 1972); Ave Maria (vocaal kwartet én gemengd koor, 1977); Tien geestelijke koorliederen (diverse zettingen, 1978); Twaalf oud-Nederlandse volksliederen (voc. aeq., 1979); Twee kerstliederen voor vier mannenstemmen (1979); Victimae paschali (4v., 1981); Veni Sancte Spiritus (4v., 1981); Vier koorwerken voor mannenstemmen (5 ad 6 voces, 1983); 6 Liederen voor drie gelijke tot vier gemengde stemmen (1986); ‘Te Deum’ (soli, koor en symfonisch orkest, 1989); Een lofzang op de Schepper (4 ad 5 voces, 1990); Hymnus de organorum opifice (4v., 1990); Drie gelegenheidsliederen: Für Elise voor Louise – E-mail voor Emile – Liedje voor de Liereman (1996); Psalm 150 (koor, bariton en symfonisch orkest, 2002); Drie gelegenheidscomposities: Als bij nacht de zangers slapen – Missa Falurda – Pridi ty (4 ad 6 voces, 2003); IJzerbedevaarthymne (resp. 1975, 1992, 2004)

Theater (wisselende vocale en/of instrumentale bezetting): Aristophanes’ De Wolken (tekst: Gaston De Cock, 1985); Passio Christi (tekst: Wouter De Bruyne, 1991)

Orkest: Mijn Kapellekensbaan (1999)

 
Discografie

Orgelwerk en improvisaties:

– Marche op Les Tournaisiens sont là; Cantilène; Flûtes; Passacaglia; Negen variaties op Het was een maghet uytvercoren, KRISTIAAN VAN INGELGEM IMPROVISEERT OP HET ORGEL VAN DOORNIK, Région Wallonne, 1986

– Improvisatie over het lied O.-L.-Vrouw van Vlaanderen, KRISTIAAN VAN INGELGEM OP HET ORGEL VAN DE NORBERTIJNENABDIJ POSTEL, CD 5509, 1990

– Improvisatie over Lieve Vrouwe van ons land, KRISTIAAN VAN INGELGEM OP HET KLAIS-ORGEL VAN DE NORBERTIJNENADBIJ TE TONGERLO, AKL 90 51 015, 1991

– Improvisatie over Die Mei Plezant; Improvisatie over Zy reden op een ezeltje (K. Van Ingelgem, orgel), THE ORGAN OF O.L. VROUW HEMELVAART AT NINOVE, Monumenten en Landschappen, CD 88 808, 1992

– Jesu dulcis memoria (Eric Hallein op het Klais-orgel van de O.-L.-Vrouwekerk te Roeselare), ERIC HALLEIN SPEELT SYMFONISCHE ORGELMUZIEK UIT VLAANDEREN, CDSE 92124, 1992

– Hymnus de organorum opifice. Thema met vijf improvisaties; Jesu dulcis memoria; Impressie 3, KRISTIAAN VAN INGELGEM OP HET PELS-ORGEL VAN DE HEILIG-KRUISKERK TE LEBBEKE, P5625, 1994

– Geïmproviseerde battaglia over het klaroengeschal van het 13de Linieregiment; Vijf variaties op O Kruise den Vlaming; Improvisatie over Voor Outer en heerd; Drie variaties over O, Maria die daar staat, Improvisatie over twee motieven uit de Boerenkrijgcantate, KRISTIAAN VAN INGELGEM BESPEELT DE ORGELS VAN BERLARE, UITBERGEN EN OVERMERE (n.a.v. 200 jaar Boerenkrijg), KB 7023, 1998

– Cornetfantasie over Salve Regina (K. Van Ingelgem), 300 JAAR FORCEVILLE-ORGEL TE NIEUWENKERKEN BIJ AALST, 2003

Koorwerk

– ’t Avond gaat ons feeste aan, 20 JAAR KOORLEVEN IN VLAANDEREN, BRTN Radio 3, CD 1536

– Amor, amor (Koor Jubilate Lanaken o.l.v. Ludo Claesen), KERSTNACHT, DIE SCHONE, 1991



Bronnen

muziekcentrum.kunsten.be
matrix-new-music.be
Kunstenpunt Muziek
Muziekweb.nl
foto klassiek-centraal.be



maandag 8 april 2024

Arend carnaval - 'Onzen Arend'

Op zondag 7 april trok een carnavalsstoet doorheen de straten van Aalst ....

Huh? Was dat feestje al niet lang voorbij? Ergens in februari, niet?

Inderdaad ...  Vele steden zullen het ons benijden, maar 'Aalst' kent eigenlijk twee carnavals

De ene, eigenlijk de 'échte', die aan het einde van de feest driedaagse op aswoensdag het begin van de vastenperiode inluidt, en een tweede die rond Pasen gevierd wordt 'oever 't woter', den Orendcarnaval


Niet zo oud, en niet zo groots, maar 'minstens even plezant' als je het aan de deelnemers vraagt. 

Hoe deze tweede carnavalsperiode in Aalst tot stand kwam? 

Wel, het was op 3 november 1979 dat in de Arendwijk het idee ontstond om een wijkcomité op te richten.
Dat zou wat nieuw leven moeten brengen in de buurt, die trouwens aan heel wat hernieuwing toe was.

In tegenstelling immers tot de stenen wijkkernen Mijlbeek, Heilig Hart en Varkensmarkt, moest deze wijkkern volgens de planners uitgroeien tot 'het groene hart', temidden van de buurten Dewaco - Horebeekveld - Dompelstraat en de eventueel nieuw in te planten buurt Boskant (tussen de Botermelkstraat en de Rozendreef). 
Veel ideeën werden gelanceerd, maar bleven eventjes in de 'ontwikkelingsfase'.

Van het idee tot het oprichten van een wijkcomité werd wel onmiddellijk werk gemaakt. Het voor het eerste gelanceerd in café 'Peken Moens' en dit tijdens de viering van Luc Moens, die in Zweden tijdens het wereldbekertornooi met het nationaal juniorenhandbalteam een mooie prestatie neergezet had. 
Luc was keeper van 'Eendracht Vrij Aalst', maar werd geselecteerd voor de nationale ploeg. 
Hij stond in de goal en het was dank zij, onder andere enkele formidabele reddingen van hem, dat ze het toen zo ver geschopt hebben.
 
Aalst op zijn kop dus natuurlijk ... wegens 'nen international' in de rangen.

Tijdens deze viering waren alle sportverenigingen uit de Arendwijk aanwezig. Ook Paul Uyttersprot van de 'Wijksportraad' en François De Schryver van 'De Lustige Vinken' tekenden aanwezig en beide heren waren meteen gewonnen voor het idee.


Er werd één en ander op papier gezet en samen zetten ze hun schouders onder de wijkvereniging. Het werd een soort comité dat overkoepelend festiviteiten in de Arendwijk zou organiseren. Deze wijkvereniging kreeg de naam 'Onzen Arend'.

'Onzen Arend' organiseerde, met de steun van het 'Stedelijk Komitee voor Vrijetijdsbesteding', een eerste vergadering in café Peken Moens, waarop alle verenigingen uit de Arendwijk (Arendstraat, Binnenstraat, Gefusilleerdenstraat, Groenstraat, Kouterstraat, Kruisstraat, Petrus Van Nuffelstraat en Rozendreef) uitgenodigd waren. 

En het bleek een groot succes te zijn. Op deze eerste vergadering werden immers 16 van de 24 verenigingen aanwezig gemeld. 
Polydoor Verstraeten werd verkozen tot voorzitter van 'Onzen Arend' en kreeg Paul Uyttersprot (ondervoorzitter) en François De Schryver (secretaris) naast zich in het bestuur. 

Later werden ze verder aangevuld met één afgevaardigde van elke vereniging uit de Arendwijk. 

Op deze eerste vergadering waren ook de uitbaters van café B.C. Arend, café De Hert, café Peken Moens, café Morta, café Sportvrienden en café 't Plasken aanwezig. Zij zouden omwille van organisatorische redenen geen deel uitmaken van het bestuur, maar beloofden wel hun onvoorwaardelijke steun aan de initiatieven van 'Onzen Arend'.

'Onzen Arend' had als doel om de verenigingen uit de wijk met elkaar te laten verbroederen door samen uiteenlopende activiteiten in de wijk te organiseren en ondersteunen. Door dit initiatief wou men de wijk en haar folkloristische gebruiken doen herleven.

De eerste activiteit werd een duivententoonstelling. Deze vond plaats in café Den Hert op 20 januari 1980. 


Het smaakte al snel naar meer en in februari organiseerde men een kampioenschap golfbiljart in café Morta, waaraan maar liefst 12 verenigingen deelnamen. 

De wijkvereniging kreeg toen ook steun vanuit politieke hoek. Het was immers Minister Marc Galle die de medailles voor de deelnemers aan het golfbiljarttornooi uitdeelde en de finale werd ook bijgewoond door burgemeester D'Haeseleer, die meteen ook aangeduid werd als erelid van 'Onzen Arend'. 
Ook prins karnaval Enrico en kandidaat 1980 Roelandt I waren aanwezig.


In maart volgde een wedstrijd belotten in café B.C. Arend en een maand later werd er een vogelpikwedstrijd georganiseerd in café 't Plasken. 

Zo werden er het hele jaar door verscheidene activiteiten georganiseerd in de ondersteunende cafés.

Door de vele activiteiten werd het bestuur van 'Onzen Arend' al vrij snel uitgebreid. 

François De Schryver bleef actief als secretaris en Paul Uyttersprot werd benoemd tot nieuwe voorzitter van de wijkvereniging. 
Verder werd Julien Vinck aangesteld als erevoorzitter en werd het bestuur aangevuld met Willy Janssens, François De Nys, François Roelandt, Georgette Van de Meersche, Gunther De Schryver, Jan Boeykens, Marc Linthout en Philemon Van den Brempt.

Aan de 'andere kant van 't water' kende men intussen een heel succesvol 'Zomercarnaval van de Koolstraat' en men speelde dan ook hier met het idee om eens 'iets grootser' te organiseren ... een wijkfeest waar men ook op linkeroever zou van spreken. 

Het was Walter Van der Schueren die met het voorstel op de proppen kwam om in de Arendwijk zelf ook een eigen carnavalsfeest te organiseren. 
De wijk werd tijdens 'het grote Aalst Carnaval' immers wat vergeten, alles speelde (en speelt) zich uiteindelijk af op en rond de Grote Markt en het Vredeplein,  en een eigen carnaval zou de wijk zeker een 'upgrade' geven. 
Van der Schueren, die ook eigenaar was van een stokerij, zou deze feesten sponsoren.

Het bestuur nam het voorstel heel enthousiast aan en besliste om 'Arendcarnaval' te organiseren op 8 maart 1981. 
Er werd meteen een aanvraag ingediend bij burgemeester D'Haeseleer en reeds op 7 januari 1981 was alles 'in de sakosj'. De toestemming van de stad voor de organisatie van een eigen carnaval in de Arendwijk was een feit. 

Wat gestart was als volksvermaak met verschillende caféspelen, groeide zo uit tot een eigen, 'grootse' carnavalsviering.

Men had uiteraard niet gewacht op deze toestemming om alvast al werk te maken met het uitwerken van ideeën en werden al de nodige contacten gelegd met verschillende carnavalsgroepen en verenigingen. Toen de goedkeuring er was, werd er niet gedraald en werden deze officieel uitgenodigd om één week na Aalst Carnaval deel te nemen aan de eerste Arendstoet. Dankzij de steun van enkele lokale handelaars, waaronder beenhouwer Jef De Wolf en Walter Van der Schueren van stokerij Van der Schueren, werden de nodige fondsen verzameld.

De vorming van de 1ste Arendstoet vond plaats in de Mijlbekelaan en de Groenstraat, vanwaar de stoet zich op gang trok om vervolgens de Rozendreef, Petrus Van Nuffelstraat, Binnenstraat, Geldhofstraat, Zavelbaan, Ouden Dendermondsesteenweg, Dompelstraat, Binnenstraat en Groenstraat aan te doen. 
De ontbinding vond toen plaats in de Mijlbekelaan. 

De stoet werd voorafgegaan door een reclamestoet met 45 wagens, die om 14u vertrok. De organisatie had De Denderruiters, fanfare De Jonge Garde, De Gentlemens, Sjik, Schiefregt'Oever, De Moikes, De Pikante Kastaars, Door Zemmen Na, De Brikaljons, De Kamillekes en het Davidsfonds kunnen strikken, aangevuld met enkele lokale groepen uit de Arendwijk. 
Langsheen het parcours had men trouwens ook een tribune gezet, waarop 200 personen konden plaats nemen. 
Ondanks het slechte weer, kon deze eerste Arendstoet toch rekenen op heel wat aanweigen. 

De organisatoren toonden zich achteraf heel erg tevreden, al hadden ze toch wel gehoopt op een beetje meer belangstelling en deelneming van de Aalsterse carnavalsgroepen en -figuren van 'oon den oeverkant'. 
Onder de aanwezigen waren wel Europaprins Enrico, Prins Van Oost-Vlaanderen Paul De Wever en Prins Carnaval Stefaan Vinck, maar het Stedelijk Feestcomité had blijkbaar toch wat bedenkingen bij het Arendcarnaval en bleef de grote afwezige.

Op de algemene vergadering van 'Onzen Arend' van 26 oktober 1981 stelde erevoorzitter Julien Vinck voor om het traject van de Arendstoet uit te breiden, en François De Nys, die ondertussen voorzitter geworden was, had het idee om jaarlijks een eigen Arendprins te verkiezen, naar analogie met 'het grote carnaval'. 
Beide voorstellen werden positief onthaald door de rest van de bestuursleden en werden goedgekeurd.

Door het enorme succes konden steeds meer en meer handelaars en cafés overtuigd worden om mee te werken aan het Arendcarnaval en werden de festiviteiten elk jaar uitgebreid. 

'Onzen Arend' kon ondertussen rekenen op 12 cafés die hun steun verleenden : Peken Moens, 't Plasken, Johny Boys, Krefters, 't Walleken, De Belskens, Parking, Den Hert, BC Arend, Morta, Drie Velden en Zoeten Inval. 

Het traject werd uitgebreid en men kon ook meer carnavalsverenigingen aantrekken. 
Ook bij de Aalsterse carnavalsgroepen was er steeds meer interesse om deel te nemen aan de Arendstoet en het aantal lokale groepen uit de wijk groeide. 
Zo werden AZ77, De Bierleppen, d'Echte Stienaten, De Verstoeitelingen van St.-Gedula en De Clochards van Den Hert vaste waarden in de Arendstoet. 

In 1985 kende men ook daar de opmars van 'het Nominetjen' ... Hierbij het eerste exemplaar van prinsj Willy II uit 1985.


Het aantal deelnemende groepen steeg eind de jaren ’80 tot 50 en aan de reclamestoet namen maar liefst 100 wagens deel.

Met François De Nys en François De Schryver aan het roer kende het Arendcarnaval haar gloriedagen. 

Aan de festiviteiten werd op zaterdagavond ook nog een fakkeltocht toegevoegd en vanaf 1986 werd er ook een een Voil Janettenoptocht en popverbranding georganiseerd op maandag. 

Tijdens de popverbranding zorgde slagerij Ignace Van Stichel jaarlijks trouwens steeds voor een prachtig vuurwerk. 
Men bleef ideeën rapen op linkeroever en naar analogie van de Ajuinenworp werd nu ook een heuse 'Arendworp' georganiseerd. De winnaar mocht hier geen gouden ajuin, maar uiteraard een Gouden Arend in ontvangst  nemen. De publieke belangstelling was groot en tijdens de stoet stond het volk in dikke rijen langs de kant.

In de jaren '90 noemde het organiserend comité zichzelf 'Het Ieneg Echt Orends Fiëstkommetoit' en droegen de leden een typerend kostuum met blauwe buishoed. 
Elk jaar openden ze officieus het Arendcarnaval tijdens een persconferentie in één van de cafés van de Arendwijk. Hierbij mochten François De Schryver of François De Nys het openingslint doorknippen.

Het Ieneg Echt Orends Fiëstkometoit koos elk jaar ook 3 ereleden, of personen die zich ingezet hadden voor het Arendcarnaval

1992 François De Schryver, François De Nys, Walter Van der Schueren

1993 Paul Uyttersprot, Louis De Wolf, Freddy Beeckman

1994 Erwin Steenhaut, Luc Van Der Haeghen, Willy Rijdant

1995 Jan Boeykens, Ronny Verleyen, Marc De Vijlder

1996 Kris De Poorter, Guy Walgraef, Bart De Nys


1995 werd een 'speciaal' jaar : Bij de officieuze opening van het Arendcarnaval in 1995, reikte het Ieneg Echt Orends Fiëstkometoit immers maar liefst 15 Arend-awards uit aan de meest verdienstelijke personen, gebeurtenissen en groepen uit de voorbije 15 jaar van het Arendcarnaval. Dit ging dus met andere woorden over een periode van bij de eerste organisatie tot het jaar 1995.

1981 Organisatie van het jaar :  Orend Carnaval
1982 Prins van het jaar :  Willy Janssens
1983 Sponsor van het jaar :  Vds
1984 Verliezer van het jaar :  Jan Hunninck
1985 Lied van het jaar :  Ja, den Orend
1986 Groep van het jaar :  De Bierleppen
1987 Ontvangst van het jaar :  Jan Boeykens
1988 Inwijkeling van het jaar :  Fons Den Brusseleer
1989 Voil Jeanet van het jaar :  Guy Cornand
1990 Eierworp van het jaar :  Kris De Poorter
1991 Worp van het jaar :  Arendworp
1992 Val van het jaar :  Willy Wauters
1993 Verdwijning van het jaar  : Maarten Van Klink
1994 Duik van het jaar :  Marc De Vijlder
1995 Jubilee van het jaar :  15 jaar Orend Carnaval

Het succes bleef jammer genoeg ook niet op het niveau zoals het ooit geweest was en de interesse voor de Arendcarnaval bleek wat weg te ebben. 

Het tijdperk van François De Nys en François De Schryver, die samen het Arendcarnaval groot hadden gemaakt, kwam jammer genoeg ook stilaan ten einde in die periode. Men kan immers niet eeuwig blijven doorgaan. 

Eind de jaren '90 maakte voorzitter François De Nys al plaats voor Willy Rijdant en in 2005 nam ook François De Schryver afscheid als secretaris van 'Onzen Arend'.

Dat jaar werd de 25ste Arendcarnaval gevierd, waardoor het Arendbestuur uitpakte met een wagen met alle voormalige Arendprinsen en 25 bekers voor de mooiste en properste Voil Janetten. 

François werd ter gelegenheid van deze editie benoemd tot erevoorzitter van het Arendbestuur. 
Zijn secretariaatswerk werd overgenomen door Erwin Steenhaut, die op dat moment al archivaris en webmaster van het Arendcarnaval was. 
Ook François Roelandt (ondervoorzitter) werd dat jaar trouwens gehuldigd voor '25 jaar dienst'.

En ook Dennis De Wolf kreeg en ereschavotje en werd gehuldigd als ontwerper van het Arendembleem. 

Door zware sneeuwbuien was de opkomst dat jaar echter niet zo groot en werd de stoet vooral vanuit de huiskamers gevolgd.

In de jaren 2000 liepen er trouwens nog maar een handvol Arendgroepen mee in de Arendstoet, waaronder De Bierleppen, Akabe, De Gesdoikers, D'Iete Dellen en De Staafkes. 

Jaar na jaar werd het voor het Arendbestuur moeilijker en moeilijker om alles rond te krijgen. 
Vooral op financieel gebied had men wel wat katjes te geselen. Het Arendcarnaval werkte immers zonder subsidies van de stad en moest het vooral van sponsorinkomsten hebben. 

In 2006 onthulde Arendprins Staaf het ontwerp voor een eigen Arendreus. De reus werd een eerbetoon aan François De Nys en liep in 2007 mee in de Arendstoet. François was in 2006 immers onverwachts overleden en een passend eerbetoon was dus zeker op zijn plaats.

In 2007 trok Erwin Steenhaut aan de alarmbel en verklaarde hij in de krant dat het Arendcarnaval met financiële problemen kampte. 
Na 2005 was het bergaf gegaan met het Arendcarnaval. Er was minder interesse van de Aalsterse groepen en ook de sponsorinkomsten namen af. Ook heel wat leden hadden het Arendbestuur ondertussen verlaten en na het vertrek van Andy D'Hoker werd het voor Erwin Steenhaut te zwaar, waardoor hij zelf ook ontslag nam en in de kranten een oproep lanceerde voor versterking en verjonging in het bestuur. 

Deze noodkreet werd duidelijk gehoord en heeft de Arendwijk wakker geschud.

Elke groep voelde zich wat verantwoordelijk en vaardigde één persoon af naar het Arendbestuur. 

Onder impuls van Gustaaf Schouppe en voorzitter Willy Rijdant werd in juli 2007 een herlevingsvergadering georganiseerd. 
Tijdens deze vergadering werden plannen gemaakt voor een nieuwe start van het Arendcarnaval. Het bestuur werd uitgebreid met jong talent en er werd een opsplitsing gemaakt tussen de bestuurskern en de werkgroepen die een welomschreven taak kregen.

Naast Willy Rijdant (voorzitter) en Gustaaf Schouppe (secretaris) werden ook Kristof Roelandt (schatbewaarder), Silvie Hendrickx (PR) en Sven Cardon opgenomen in het Arendbestuur. 

Het nieuwe bestuur stelde het tijdstip van het Arendcarnaval in vraag en in 2008 werd afgestapt van de traditie om het Arendcarnaval één week na Aalst Carnaval te organiseren. 
Diegenen die hadden meegedaan en meegevierd aan die stoet, stonden misschien nog wat wankel op de benen om een week later opnieuw te feesten. Daarenboven redeneerde men dat de Aalsterse carnavalisten hun loon van die maand al opgedaan hadden.

Er werd gekozen voor een nieuwe datum, die het Arendcarnaval ineens met een maand deed opschuiven.  Tegen dan zou het nieuwe maandloon van de carnavalisten immers gestort zijn, en zou er opnieuw plaats vrijgekomen zijn voor drank en eten.

Door deze vernieuwingen en de verjonging in het bestuur raakte het Arendcarnaval er stillejesaan weer bovenop. Ook aan het programma van het Arendcarnaval werd gesleuteld. 

In 2011 overleed François De Schryver. Voor zijn dood verbleef hij enkele jaren in woonzorgcentrum Denderrust in Herdersem. Het is steeds de traditie geweest dat de nieuwe Arendprins zich een dag na de verkiezing ging voorstellen bij hem. Voor hij naar het woonzorgcentrum verhuisde, volgde hij het Arendcarnaval mee vanachter zijn raam. Op de begrafenis was ook een delegatie van het Aalsters Feestcomité aanwezig.  De priester omschreef François als volgt: “François was geen carnavalist. Hij verkleedde zich nooit. Het bleef beperkt tot het opzetten van een buishoed. Hij was wel een sociaal mens. Zijn engagement voor de arendcarnaval was er voor de mensen die niet naar Aalst konden gaan om daar de stoet te volgen.” De leuze van François De Schryver was ‘Laat onzen Orend onzen Orend blijven’. 
Ook François kreeg zijn eigen reus. Als eerbetoon werd in de Arendstoet van 2011 immers een reus van hem gemaakt om de stoet te openen.

De Voil Janettenstoet verdween en het Arendcarnaval eindigde vanaf 2012 niet meer op maandag, maar op zondag. Hierdoor verhuisde de popverbranding naar zondag. De fakkeltocht bleef voorlopig wel behouden. Eén dag minder feesten dus, maar dat zou niks mogen doen aan de ambiance ... In tegendeel zelfs ... 

In 2013 werd het Arendcarnaval dan nogmaals in een nieuw kleedje gestopt. Er werd een feesttent opgericht aan het Horebekeveld, vanwaar de stoet zou vertrekken. Alle festiviteiten zouden voortaan gecentraliseerd worden rond het buurtpleintje van het Horebekeveld. Het Arendbestuur, waarbinnen Kristof Roelandt een belangrijkere rol innam, wou daarmee de sfeer van de vroegere wijkkermis rond het Horebekeveld terugbrengen. Hierdoor verhuisden de Arendfestiviteiten van de Binnenstraat en de Botermelkstraat naar het Horebekeveld.

Amper twee jaar later gingen er binnen het Arendbestuur trouwens enkele stemmen op om het allemaal nog wat kleinschaliger aan te pakken en 'Arendcarnaval' te laten evolueren naar een buurtfeest zonder stoet. 
Dat jaar vond het Arendcarnaval erg laat plaats en voor het eerst werd het feest pas na Pasen gevierd. 

Op de affiche stond voortaan ook 'Arendkermis' en niet meer 'Arendcarnaval'.  
Er werd op vrijdagavond gestart met de opening van de feesttent en een kroegentocht. Op zaterdag was er dan het kindercarnaval, met de terugkeer van een verkiezing van Jeugdprins en Jeugdprinses. 
‘s Avonds waren er optredens in de feesttent en op zondag ging de Arendstoet door de straten van de Arendwijk. 
Met dit nieuwe concept verdwenen ook de traditionele fakkeltocht en popverbranding uit het programma. De hoofdingrediënten van het vernieuwde Arendcarnaval zouden de Arendverkiezing, de feesttent en de Arendstoet worden. 
Met de Zakkeschoiters telde de stoet nog maar één echte Arendse groep meer ('den iejnegsten orendse groep'). 

Hier hun lintje uit 2014 waarin ze dit feit nog eventjes belichtten : 


Na Arendcarnaval 2015 zouden echter ook zij uit de stoet verdwijnen.

Toen burgemeester D'Haese verklaarde dat er in Aalst eigenlijk maar plaats was voor één carnavalsstoet, zag het Arendbestuur de toekomst niet echt rooskleurig in. Men kon wel blijven rekenen op logistieke steun van de stad, maar moest ook begrijpen dat aan alles een einde komt en men niet eeuwig kon blijven doorgaan met de stad doormidden te snijden en twee maal dergelijk groots evenement te organiseren. 

Het Arendcarnaval kon echter overleven en via sociale media werd de boodschap 'Den Arend is niet dood' verspreid. De organisatoren planden het feest voortaan tijdens het paasweekend en in 2018 kwam er een subsidie van 5 000 euro van de stad Aalst.

Dat zou trouwens niet de enige 'link' met Aalst worden. Terwijl de prinsenverkiezingen in Aalst elk jaar (ja, elk jaar) voorzien worden van de nodige commentaren, complottheorieën en duistere zaken, was 'den Orend' hier een beetje buiten schot gebleven. 
Tot 2018 echter.  
Jerry Vinck, alias 'De Voegel', werd in juli van dat jaar even geschorst als Arendprins, nadat er verschillende klachten over hem binnengekomen waren bij het Arendbestuur. Het was de eerste keer dat een regerende Arendprins een sanctie kreeg opgelegd. Hij werd op non-actief gezet tot aan de avondmarkt in de Arendwijk eind augustus

Het 'carnavalsgedeelte' zakte ondertussen nog wat  verder weg, en in 2019 liepen er nog amper 13 carnavalsgroepen mee in de Arendstoet. De stoet kon daardoor ook niet langer beschouwd worden als het hoogtepunt van het Arendcarnaval. 
De festiviteiten in de feesttent, met optredens van verschillende lokale, nationale en internationale artiesten, lokten wel heel wat volk. 

In 2019 konden we in Het Laatste Nieuws lezen dat het Arendcarnaval mogelijks aan haar voorlaatste editie bezig was. 
Kristof Roelandt, voorzitter van het Arendbestuur, beweerde in het artikel dat burgemeester D'Haese de Arendstoet liever kwijt dan rijk was en zag niet echt het nut meer in het steken van geld en tijd in de organisatie als er geen steun kwam. 


Roelandt stelde dan maar voor om er na de 40ste Arendstoet mee op te houden, maar pleitte er tegelijkertijd wel voor om zeker de Arendprinsverkiezing nog te behouden en om de verkozen Arendprins eventueel in de Aalsterse stoet te laten meelopen.

Deze 40ste stoet bleef echter op zich wachten, want zowel in 2020 en 2021 kon het Arendcarnaval niet doorgaan door de coronapandemie. 

In 2022 werd enkel de feesttent opgezet, waar onder anderen enkele voormalige Arendprinsen, de Nederlandse Jettie Pallettie en Sam Gooris voor optredens zorgden. 
Door de coronapandemie werd de Arendstoet dat jaar nog niet georganiseerd en was er ook nog geen nieuwe Arendprins gekozen. 
Het Kinder Orend Carnaval, met de verkiezing van de jeugdprins en -prinses, ging wel door en de drie kandidaten Arendprins, die al sinds 2020 campagne voerden, mochten hun playbackshow brengen in de tent. Tijdens Orend & Friends op zondag zongen voormalige Arendprinsen en carnavalisten hun carnavalliedjes.

Op Pasen 2023 kon de 40ste stoet dan eindelijk toch door de straten van de Arendwijk gaan. 




De eerste Arendstoet na het coronatijdperk werd trouwens een succes, met 25 reclamewagens en 20 carnavalsgroepen. Ook de groep De Zakkeschoiters, de laatst overgebleven Arendgroep die er na 2015 mee gestopt was, tekende opnieuw aanwezig. 
Door het mooie weer daagde er heel wat volk op, waardoor het Orendbestier besliste wellicht toch verder te gaan met de organisatie van het Arendcarnaval, inclusief de Arendstoet.

In 2024 zou de Arendcarnaval eens niet op Pasen plaatsvinden, maar een week later, en dat omdat 'De Ronde van Vlaanderen' tijdens het voorziene Paasweekend doorheen de stad trok.
 
Op zondag 7 april was er dan de 41ste stoet door 'de woik den Orend', onder toeziend oog van het Arendbestuur, de 'prinsjen van 'n Orend' en Orendprinsj '24 Nico Poppe Leo!

Het zonnetje was van de partij en er was al meteen een goede ambiance. Het mag duidelijk zijn, de 'Arendcarnaval' staat terug op het juiste spoor!
Dat was trouwens ook de boodschap van regerend Arendprins Nico Poppe Leo die het volgende verkondigde : 
"Ik ben speciaal voor dit weekend op de begraafplaats bij de twee François’ om goed weer gaan vragen. 
Een eerbetoon aan de twee oprichters van Arendcarnaval. Ze hebben aan mij gedacht ... Het is al een tof carnavalsweekend geweest. 
Eerst ben ik vrijdag gaan aperitieven bij ‘den berremiester van den Orend’, ‘s avonds was er de officiële opening van de feesttent. 
Zaterdag was er de kindernamiddag met heel veel kinderen. Zaterdagavond was er een kippenvelmoment, want prins Staaf heeft nog eens een liedje gezongen in de tent. Daarna hebben we een feestje gebouwd”
"Den Orend leeft nog, schrijf maar op. Het carnaval is nu 40 jaar oud, mijn doel is de 50ste verjaardag. Dan zijn we koninklijk"

Kristof Roelandt is al jaren een van de drijvende krachten achter het Arendcarnaval. “Vandaag rijden er 20 groepen mee in de stoet en er is een lange reclamestoet. Goed weer en dat is toch heel belangrijk. Ik ben tevreden over hoe het is verlopen. Er is veel volk geweest

Goeie reclame dus voor 'den Orend' en alles wijst erop dat ze daar inderdaad terug op de goede weg zijn. 


In de aanloop van de stoet in 2023 werd de Prinsenvereniging "De Prinsjen van 'n Orend' opgericht
Naar het voorbeeld van de Prinsencaemere en De Prinsengarde voor Prinsen Carnaval van Aalst, zou de nieuwe vereniging de Arendprinsen verzamelen. 


Het logo van de vereniging werd ontworpen door Dennis De Wolf en tijdens het Arendcarnaval van 2023 werd het kostuum van de nieuwe vereniging voor het eerst getoond aan het publiek. De Arendprinsen dragen een zwart kostuum en een zwart-witte prinsenhoed, waarop aan de zijkant hun prinsenjaar en naam geborduurd staat.

In de Arendstoet van 2023 waren de leden in de stoet te zien op een wagen van De Lodderoeigen.
Bij de intussen ook steeds langer wordende lijst, vinden we trouwens heel wat bekende namen en gezichten terug. 
In 1982 werd, naar een idee van François De Nys, een eerste Arendprinsenverkiezing gehouden. Heel wat kandidaten zagen (en zien nog steeds) de Arendverkiezing als een eerste test voor een mogelijke deelname aan de Prinsenverkiezing van de stad Aalst. 

Mooie voorbeelden hiervan zijn Willy Rijdant, Michel Heck, Loeken Tatjen, Kris De Poorter, Bart Neirinckx, Pascal Solemé, Dirk Van de Velde, Christophe Troch, Gary Van Overstraeten, Ivo De Troyer, Peter Van Nuffel, Kenny D'Hondt, Kevin Meert, Dennis De Wolf en Raf Sidorski ...    
Hen zagen we voor het eerst op de Arend, alvorens ze zich kandidaat stelden voor de titel van Prins Carnaval van Aalst.

Hierbij de lijst van de Arendprinsen (met daaronder hun medekandidaten)

2024 Nico Poppe Leo
                Seppe Dufour



2023 Jordy Matthieu
                Kimberly Smets, Debbie D'Haeseleer

2022        Bram Bassleer (verlenging wegens Covid-19)

2021        Bram Bassleer (verlenging wegens Covid-19)

2020        Bram Bassleer (verlenging wegens Covid-19)

2019 Bram Bassleer
                Kristof Henkens, Shana Flores, Kris De Smet

2018 Jerry Vinck (De Voegel)
                Katleen Arijs 

2017 Joerie Kiekens (Kiekes)
                Christoph Van de Gucht

2016 Tim Den Haese (Potrel)
                Jel Christien

2015 Evy Heck
                Sven Van Wymeersch, Charlotte Roelandt (Charloes), 
                Serge Monsieur (De Spersj - opgave tijdens de campagne)

2014 Nick De Schutter
                Saskia De Doncker

2013 Davy De Wolf (Batjes)
                Kris De Smet 

2012 Christophe Corthals (Cali)
                Jonathan Vlassenbroek

2011 Eric Dooms (Den Dooms)
                Christophe Corthals (Cali) 

2010 Sven Van Wymeersch
                Michael Cornand (Miki)

2009 Kenneth Van Der Cammen (De Cammen)  

2008 Dennis De Wolf
                Dirk Coppens, Raf Sidorski

2007 Dave Tanckeré (Den Dave)
                Tom Huybrechts

2006 Gustaaf Schouppe (De Staaf)
                Kenneth Van Der Cammen (De Cammen)

2005 Veronique Dierick (Vero)
                Pieter De Schrijver (De Pieje) ,Dave Tanckeré (Den Dave)

2004 Kevin Meert (De Meert)
                Dave Tanckeré (Den Dave), David Van Gijsegem (De Wiëken)

2003 Kenny D'Hondt
                Serge Monsieur (De Spersj)

2002 Steve De Backer
                David Van Gijsegem (De Wiëken)

2001 Nico Van Goethem (De Zjoeben)
                Gustaaf Schouppe

2000 Mark Suys (Suysken)
                Gunther Leeman

1999 Andy D'Hoker (Friebel 'n Eren)
                Henri Hereman (opgave - niet opgedaagd op Arendverkiezing)

1998 Peter Van Nuffel (Den Board)

1997 Filip Van Eygem

1996 Jean-Paul Ledegen

1995 Ivo De Troyer

1994 Peter Bassleer

1993 Gary Van Overstraeten
 
1992 Christophe Troch
                Jean-Paul Ledegen

1991 Evert De Wuffel
                Gunther Leeman, Octaaf (Octaafken)

1990 Dirk Van de Velde
                Patrick Van de Meerssche

1989 Pascal Solemé
                Bart Neirinckx

1988 Kris De Poorter (Kris I)
                Michel Heck

1987 Geert Van den Eede
                Michel Heck, William De Smedt, Kamiel Hendrickx

1986 Herman Verleysen
                Geert Van den Eede

1985 Willy Rijdant (Willy II)
                Jan Hunninck 

1984 Jean Lievens (Jean I)
                Dirk Corthals, Jan Hunninck, Patrick De Nijs

1983 Freddy Heck (Freddy I)
                Freddy Neirinckx, Patrick De Nijs, Jean Lievens

1982 Willem Janssens (Willy I)

In de beginjaren werden er naast een Arendprins ook nog een Jeugdprins en -prinses verkozen. Het Jeugdprinsenpaar mocht niet ouder zijn dan 12 jaar. 
In 1994 stapte men af van deze verkiezing, omdat er geen kandidaten meer gevonden werden.

Hier het erelijstje jeugdprins - jeugdprinses :

1993 Gregory Hoebeeck     &  Karolien
1992 Davy Van der Haegen & Stephanie Ledegen
1991 Kris Van de Velde  
1990 Bart Van der Haegen & Vanessa Cleemput
1989 Davy Van Biesen & Isabelle De Vleeschauwer
1988 Bart Marcoen     &         Ann De Wolf
1987 Bart Marcoen     &         Ann De Wolf
1986 Geert Marcoen    &         Evy Heck
1985 Denis De Backer    & Belinda Petit
1984 Mike De Schryver    & Danielle Verschueren
1983 Dirk Bogaert     &         Veronique Bogaert
1982 Dirk Bogaert     &         Veronique Bogaert

In 2011 wou ''t Vralek Orends Fiestcomitoit' de verkiezing van een jeugdprins en -prinses opnieuw tot leven brengen. Dit verkondigden ze op een ludieke manier in de stoet tijdens het Arendcarnaval.  
Hun kreet was echter een maat voor niets ...  Het concept jeugdprins/-prinses was definitief afgevoerd. 
Vanaf 2015 werd tijdens het kindercarnaval wel opnieuw een jeugdprins- en prinses verkozen ...

Maar ... na al dat carnavals- en wijkfeestengeweld toch nog eventjes ver terug de geschiedenis in, want ... vanwaar komt de naam 'den Arend' eigenlijk? 

Wel, in de Binnenstraat bevond zich sinds 1739 de herberg 'In den Dobbelen Arend'. Deze bevond zich recht tegenover de huidige Arendstraat, wat sinds 1932 een zijstraat is van de Binnenstraat.
Zoals vroeger vaak het geval was, werd de herberg een herkenningspunt en werd in de pers de zaak ook vernoemd als plaatsbepaling 

"De batimenten van twee woonsten, staende op chynsgrond van het bureau van Weldadigheyd, te Aelst-Mylbeke, aen den dobbelen Arend, ..."

... en er vonden natuurlijk ook activiteiten plaats, zoals openbare verkopen, vogelschietingen, ...
Deze advertentie komt uit De Denderbode van 13/07/1856


De naam wordt in dagbladadvertenties nog teruggevonden tot in de jaren 20.
De Daensisten kozen de koer van deze herberg vaak uit als ideale plaats voor hun toespraken. 

Na verloop van jaren werd de buurt vernoemd naar deze populaire herberg. Later werd 'In den Dobbelen Arend' verkort naar 'den Arend'.

Er is lang twijfel geweest, maar vermoedelijk stevenen we recht af op een nieuwe, succesvolle editie 2025!


Bronnen

De Voorpost 09/11/1979 - 21/12/1979 - 18/01/1980 - 02/05/1980 - 30/01/1981 - 04/12/1981 
HLN 06/07/2018 - 10/02/2004 - 21/01/2018 - 16/04/2022 - 07/04/2024
Het Nieuwsblad 10/02/2004
De Denderebode 06/03/1853
Café Peken Moens FaceBook
Chipka April 2016 - juni 2022
Carnavalslintje.be
De Vastelauvedgazet 1995 - 1997
Oilsjtmjoezik (affiche 2023)
De Streekkrant 22/02/1985

woensdag 6 maart 2024

Wie werret?

Inderdaad, nadat de prins van '24 (Vincent)  de vlammen van carnaval gedoofd had, kon men dus alweer aftellen naar een nieuw jaar ... én een nieuwe prins. 

Dit jaar 2024 zijn er in de Verenigde Staten presidentsverkiezingen, en hier in België komen er federale, Europese, Vlaamse en gemeenteraadsverkiezingen aan. 

Allemaal belangrijk, maar in Oilsjt gaat de grootste belangstelling toch wel uit naar de Prinsjenkiezink die in het najaar zal worden georganiseerd.  
Datum : 19 oktober 
Place to be : Grote Markt Aalst

🟥⬜️🟨

Gezien deze verkiezingen sedert de covid-periode in oktober plaatsvinden, maken ook de kandidaten logischerwijs hun kandidaturen vroeger bekend.

Vrijdagavond 1 maart in café Chopin stelde kandidaat prins carnaval 2025 Peter zich voor.
Hij was daarmee de eerste die zijn deelname aan de prinsenverkiezing '25 bevestigde.

Peter Van Keer (21/08/1975), een zelfstandig schrijnwerker en een gezin vormend met Evelien (zijn vrouw) en kinderen Julie, Lieze en Liano, was ooit terug te vinden bij Drasj, was voorzitter bij AKV Schiefregt'oever, en tegenwoordig is hij terug te vinden bij 'Bjien Swanjee'.

Peter heeft al eens deelgenomen, in 2018, maar het mocht toen niet zijn. Het was prinsj Alex die toen met de eer ging lopen. 
Dit jaar waagt Peter dus opnieuw zijn kans. 
Er is een vrij gedurfd kledinglijn : een roze polo en grijze trui. Ook stickers (groot en klein) zijn te bekomen. Alles is te verkrijgen bij het campagneteam.
Uiteraard volgt er ook nog een - driedaags - eetfestijn en een campagnebal, waarbij hij - als medewerker en decorbouwer - zeker heel wat hulp zal krijgen 'uit het milieu'.

🟥⬜️🟨

6 maart : een tweede kandidaat laat officieel weten mee te willen dingen naar de prinselijke scepter. 
Ook hij is trouwens iemand die we al eens tegen zijn gekomen. 
We schrijven 2022 ... Het land is volledig in de ban van de covid-pandemie en overal werden evenementen geschrapt. 

Zo ook in Aalst, waar de officiële stoeten, ajuinworp, bezemdans, voil janettenstoet, popverbranding, ... jammer genoeg niet zouden doorgaan. 
Eén opmerkelijk figuur zette zich recht : het was Karel Van De Winkel (26), alias Sjalen.
Hij werd één van de spilfiguren van het 'cafékescarnaval', een evenement dat in het leven geroepen werd door enkele carnavalisten om, geheel buiten het officiële om, toch nog wat te kunnen vieren. 

De officieuze Prins Carnaval kweet zich feilloos van zijn taak en werd in zowat elk geopend café gevraagd om een bezoekje te brengen, wat hij met plezier deed. Hij deed vele dingen trouwens samen met regerend prins Yvan, die omwille van Corona dus nog geen opvolger had.

Echt heel officieel stelde hij zich voor op 2, april in sportcentrum De Schreef. 

🟥⬜️🟨

23 maart : een derde Oilsjteneer stelt zich officieel kandidaat. 

Het gaat over Seppe Baeten (20/4/2006). Hij is laatstejaarsstudent secundair, met vooruitzichten op studies aan de hogeschool richting electromechanica. 

Seppe is lid van AKV Bjein Swanjee, en dat al sedert hun oprichting in 2016. Eerder had hij al een carnavalsachtergrond bij AKV De Loizemaanen en wie denkt de naam 'Baeten' van ergens te kennen ... dat kan want vader Baeten was prins in 2003. 
Hem kennen we beter onder de naam 'Den Baal'. 

Ook bij Seppe staan een campagnebal en een eetfestijn op het programma. 

🟥⬜️🟨

Er was nog één aangemelde kandidaat die nog niets officieels gedaan had, en dat was 'Droeven Badmoesj'. Hij 'kwam uit zijn kot' op 1 april maar ondanks de speciale dag, bleek de aankondiging toch serieus genomen te worden. 

Johan Pessemier (13/04/1973) is lid van de AKV De Droeve Apostelen (vandaar de 'Droeve' natuurlijk). De 'badmoesj' verwijst naar zijn kale hoofd. 
Hoe moeilijk het soms toch kan zijn om een 'artiestennaam' te kiezen hé :-) 

Johan is gehuwd en vader van een dochter. Hij is hulpverlener en sociaal werker bij het Neutraal Ziekenfonds Vlaanderen. 
Voor 'De Droeve' had hij al heel wat ervaring opgedaan bij AKV 't Es Na Of Noeit, AKV Noig G'ambeteird en Vriejt Gezjeneird, als losse carnavalist tussen 2007 en 1019, bij AKV De Saazers in 2020 en vanaf 2022 dus bij 'De Droeve Apostelen' van waaruit hij zal trachten om ook deze groep een prins te bezorgen. 

Gezien hij van '73 is gaat de campagne ook een beetje rond dat cijfer draaien. Het campagneteam verkoopt 73 blauwe badmoesjen, met een genummerde button. 
Geen zotte verkopen voor hem, en ook geen grootschalige evenementen. 
Er zal wel een aloude TD georganiseerd worden, en er zijn steunkaarten te koop waarbij er een kans is om in Andalusië te gaan logeren. 
Er zullen nog enkele kleinschalige dingetjes volgen, maar verwacht zeker geen vuurwerkfestival.

🟥⬜️🟨

Over nog een andere Oilsjteneer is nog niets officieels van geweten. Het gaat hier over 'Guy Van Malderen ('Guyken pompier') ... Een grap van zijn maten? Of ... ?

We hebben dus zeker al een race met vier kandidaten ... of het er meer worden? 

Wordt vervolgd ...


donderdag 8 februari 2024

CARNAVAL

Wereldwijd beroemd … of berucht …  ?

Men denkt ervan wat men wil maar de beleving van carnaval betekent voor een echte Aalstenaar heel veel. 
Van de maandenlange voorbereidingen, fondsenwervingen, zware laatste arbeidsdagen tot dé zondagsstoet, die dan ’s maandags nog eens overgedaan wordt. De ajuinworp, de Gilles, ‘het cafeeken in, cafeeken oit’ op maandagavond, de prins, de keizer, de carnavalsliedjes, de foor, de voil janetten, de verbranding en nog zo veel meer ...

Velen denken dat dit alles gaat over een eeuwenoude traditie, maar dat is eigenlijk helemaal niet waar. 

De viering van Carnaval zelf heeft een veel oudere oorsprong, maar de stoet ? 
Neen hoor, die werd pas in 1923 voor de eerste maal georganiseerd in Aalst. 
De verbranding, de Gilles, den ajuinworp ? 
Niks Middeleeuws aan! 

GESCHIEDENIS VAN CARNAVAL / VASTELAUVED

Ik zet alles eventjes op een rijtje, van het alleroudste begin tot de afgelasting van ‘onze’ stoet in 2021, het 'Kafeekescarnaval' in 2022, de herneming van de viering - mits wat aanpassingen - in 2023.



AANLOOP NAAR CARNAVAL







CARNAVALSZONDAG






CARNAVALSMAANDAG 






CARNAVALSDINSDAG




ASSEWOENSDAG



ORGANISATIES


PERSONEN

    - Chris Vinck

MUZIEK

    - De Kamillekes

WINKELS



Eigenlijk bijna alles kan en mag tijdens de carnavalsdagen, maar het is wel ...





Bronnen

Aalsters Accent 8/1/1985
De Voorpost 9/8/1985
Het Nieuwsblad 4/12/2001 – 22/10/2015
Persregiodender.be 13/1/2020 
HLN 15/1/2019 - 3/6/2019 – 3/7/2919 – 16/2/2020 – 29/9/2016
GVA 28/1/2008
De Morgen 9/1/2014
Radio2.be/oost-vlaanderen 16/1/2019
Beelaert, Wim, and Romain Van Eenoo. Vijf Eeuwen Vastenavond In De Carnavalstad Aalst : 1432-1940. 1999.
lokale pers zoals vermeld in de artikels
immatrerieelerfgoed.be
toyota-forklifts.be/over-toyota/nieuws/carnaval-aalst/
De Standaard 14/9/2007
aalstcarnaval.be

EREBURGERS VAN DE STAD AALST

--- Lijst met links naar alle Aalsterse ereburgers bevindt zich iets verderop in de tekst ---

Het ereburgerschap is een onderscheiding die verleend kan worden door een land, stad of gemeente vanwege bijzondere verdiensten van betrokken persoon.
Enkele steden benoemden intussen ook al acteurs, voetballers of andere sportlui tot ereburger, maar volgens ons eigen Aalst, moet er toch wat meer inhoud zijn.

De titel wordt dus niet toegekend omdat je goed op een voetbal kan trappen, of handig overweg kan met een tennisracket, maar wel omwille van speciale verdiensten aan de stad. 

Historische voorganger van de "ereburger'" was de "eminente burger". We spreken hier over een klasse van vooraanstaande burgers in Rusland, die werden geselecteerd door Catherina II en in 1785 begiftigd werden met octrooibrieven. 
Het ging in alle gevallen om stedelingen. Zij werden door deze titel vrijgesteld van lijfstraffen en hoofdelijke belastingen, mochten tuinen aanleggen, herbergen bouwen en rijden in een koets met vier paarden.

Ook de in Rusland wettelijk achtergestelde Joden konden dit ereburgerschap verwerven. Dat gold trouwens na 1850 ook voor artsen, apothekers, wetenschappers, landbouwkundigen, ingenieurs, technici en dierenartsen.

Bijzondere rechten en privileges van deze latere 'ereburgers' waren de vrijstelling van de verplichte militaire dienst, het recht om aan de verkiezingen deel te nemen, onroerend goed in de stad te verwerven en gekozen te worden in een openbaar ambt.

Het ereburgerschap werd afgeschaft bij decreet van 24 november 1917 "Op de afschaffing van landgoederen en civiele rangen".

Van afschaffen is hier in België zeker (nog) geen sprake. Ook in Aalst werd het lijstje de laatste jaren aangevuld met enkele markante namen.

Momenteel hebben we een lijstje van 10 personen. 

Klik gerust op hun naam om naar de betreffende pagina te gaan.

Iwein Van Aelst (ca. 1117 tot 1145), 
heer van Aalst, Waas, Drongen, Deinze, Ruiselede en leenman van Liedekerke, 
ereburger sinds 29 maart 2023

Dirk Martens (ca. 1446 - 1534), 
invoerder van de boekdrukkunst in de Zuidelijke Nederlanden, 
ereburger sinds 25 november 2015

Kamiel Sergant (1935 - 2021), 
50 jaar Keizer Carnaval en oprichter van: Mensen helpen Mensen, 
ereburger sinds februari 2009

Oscar Van Malder (1927 - 2023), 
oprichter en erevoorzitter van de Koninklijke Kunstgroep Alkuone, 
ereburger sinds 27 november 2007

Adolf Daens (1837 - 1907), 
priester en boegbeeld van het daensisme, 
ereburger sinds 29 juni 2004

Louis Paul Boon (1912 - 1979), 
schrijver en schilder, 
ereburger sinds 27 april 2004

ZEH Kannunik Michaël Ghijs (1933 - 2008), 
koorleider van de Schola Cantorum Cantate Domino van het Sint-Maartensinstituut in Aalst, 
ereburger sinds 26 januari 2004

Alfred Kelders (1874 - 1956), 
voormalig feestdirecteur van het feestcomité, 
ereburger sinds 17 april 1950

'Captain' Bill Fairbairn (1908 - 1992), 
de eerste geallieerde officier die met het stadsbestuur bij de bevrijding van Aalst officieel in betrekking is gekomen, 
ereburger sinds 17 april 1945

Valerius De Saedeleer (1867 - 1941), 
kunstschilder, 
ereburger sinds 1933


In oktober 2022 werd aan het kerkhof een nieuwe gedenkplaat onthuld, omdat ook 'Keizer' Kamiel er nog bij diende gevoegd te worden. Op de plaat staan trouwens niet alle ereburgers vermeld, maar enkel diegenen die hier een laatste rustplaats vonden. 

Volgens burgemeester Christoph D’Haese zijn ereburgers belangrijk voor een lokale gemeenschap: “Ze zijn een maatschappelijk baken en bieden voor velen een historische houvast. Met deze gedenkplaat willen we de bijzondere herinneringen aan Kamiel en alle ereburgers levendig houden. Zolang we niet vergeten, gaat er niks verloren.

Aan het graf van de ereburgers is nu trouwens ook een bordje met een QR-code gezet.
Op die manier komen de bezoekers aan het graf meer te weten over de persoon en zijn verdienste voor de stad.

In 2024 werd, na het overlijden van Stadsbeiaardier Kristiaan Van Ingelgem in februari van datzelfde jaar, geopperd om ook hem toe te voegen aan de lijst van 'ereburgers'.

In kader van de restauratieprojecten van zowel de Sint-Martinuskerk als het belfort, waar wijlen stadsbeiaardier Kristiaan Van Ingelgem decennialang een prominente functie heeft vervuld, leefde reeds eerder het idee om ook van hem ereburger van de stad te maken. 
Jammer genoeg heeft zijn plotse overlijden ervoor gezorgd dat hij geen van beide realisaties nog kan meemaken. 
Daarom zouden schepenen De Meerleer en Van Overmeire aan de gemeenteraad willen voorleggen om dit idee van postuum ereburgerschap te steunen.
“De verdiensten van Kristiaan voor de internationale uitstraling van onze stad behoeven weinig extra uitleg. 
Het ereburgerschap toekennen bij de realisatie van beide restauratieprojecten had een mooi eerbetoon en kroon op het werk geweest voor zijn decennialange inzet in onze stad als organist, componist en beiaardier. Daarom stellen we voor om deze titel postuum toe te kennen, want Kristiaan zal voor altijd en onlosmakelijk verbonden blijven met de klokkenmuziek in onze stad”, zeggen de schepenen.

Even afwachten dus nog of we binnenkort Kristiaan Van Ingelgem ook kunnen toevoegen aan dit lijstje.


EREBURGERS : AALST VERGEET ZE NOOIT !!!