Prinsjen van Oilsjt : 2005 :Bart De Nys 'Den Bart'

2005 werd hét jaar van Bart De Nys (°23/05/1969). 

Nadat hij op jong leeftijd de groep ‘Eirg’ had opgericht en hij zich ondertussen ook al jaren achter de schermen nuttig had gemaakt bij andere kandidaten, was het dit jaar zijn beurt om met de scepter te kunnen zwaaien over ‘zijn’ stad. 

Dat hij van jongsafaan al begeesterd was door carnaval is een understatement. 

Zijn vader, François, was één van de grondleggers van het Arendcarnaval en Bart werd dus automatisch ‘meegesleurd’ in de carnavalswereld.

Op heel jonge leeftijd al ging hij kijken hoe de groepen werkten aan de wagens en zijn enthousiasme leidde in 1982 tot het oprichten van een eigen groep. 

Samen met zijn broer richtte hij de groep ‘Eirg’ op, Bart was toen … 12 jaar.

Hij schopte het eind jaren ’80 tot voorzitter en bleef actief op meerdere vlakken. 

Vanaf ’88 schreef hij ook verschillende shows voor enkele kandidaten Arendprins. 

Dit deed hij in samenwerking met Guy Walgraef. Guy hield zich vooral bezig met het uitschrijven van liedjesteksten, Bart was meer te vinden in het uitwerken van de visuele aspecten van de shows, het ontwerpen van decors, kostuums en ‘special effects’. 

Bovendien had hij ook ‘een oor’ voor potentiële hits, en vond hij steeds wel ergens een leuke melodie die enkel nog een Oilsjterse tekst nodig had om door te breken. 

Nadat Bart al heel wat kandidaten bijgestaan had tijdens hun show vond hij het in 2002 tijd worden dat hij zichzelf ook eens in the picture zou plaatsen. 

Hij had dit steeds uitgesteld door zijn steun aan de anderen maar toen zijn groep in 2005 hun 25 jaar bestaan zou vieren, vond hij toch dat ze dit mochten vieren met een prins in hun rangen. 

Bart diende de strijd om de titel te voeren tegen Guy Claus en Kjell Heyman. Beiden hadden al een keer deelgenomen zonder succes. 

Christophe Troch (38), beter bekend als De Floeren, moet zowat de meest gevraagde tekstschrijver zijn in de stad. Hij schrijft de stoetliedjes van zo'n vijftien groepen per jaar, wordt bij elke prinsenverkiezing gevraagd door de kandidaten én schalt tegenwoordig door de boxen in de carnavalshallen met zijn hits met de Fleksies. 

Hij heeft al een vijftigtal liedjes op zijn naam, waaronder de klassiekers Hela Ilse, Florablommekei en Annie, A Leste Daugen Zèn Geteltj. 

'Ik ben de laatste jaren productief geweest en dat heeft me vrij bekend gemaakt in Aalst', geeft De Floeren toe. 'Ik doe nochtans zo veel mogelijk achter de schermen. Ik kwam veel meer buiten toen ik nog in de stoet liep. En toch is het pas de laatste jaren dat mijn bijnaam zo populair is.' 

Hoe dat komt ?

 'Eerlijk gezegd weet ik zelf ook niet wat Floeren betekent. 

De zus van Bart De Nijs is me ooit zo beginnen noemen, maar alleen de mensen rond de Arendwijk kenden me zo. Toen ik 1995 prins carnaval werd, sprak niemand van De Floeren. Toen Bart prins werd, kreeg ik plots wel weer die bijnaam. Ik kan er goed mee omgaan, want ik denk wel dat het een positieve bijklank heeft.'

Ook Guy Claus, de tweede kandidaat van vandaag, was reeds kandidaat Prins Carnaval in 2003 en 2005, maar haalde het toen niet.

Hoewel oorspronkelijk gedacht werd dat Bart de rol van underdog zou moeten opnemen tegen twee 'kleppers', bleek dit helemaal niet zo te zijn. 

Bij het binnenkomen in de zaal werd meteen duidelijk dat zijn kleur, rood, allesoverheersend was. Zijn aanhang bleek dus veel groter dan gedacht.

Het werd ook meteen duidelijk dat zijn show van een hoger niveau was dan de prestatie van zijn medekandidaten. 

Het waren vooral de opgravingen aan de Hopmarkt die in zijn show voor de hoofdmoot zouden zorgen.  ‘Archeoloog’ Bart haalde bijvoorbeeld enkele overblijfselen van de Aalsterse VLD boven, alsook een bebloed mes dat getuige zou geweest zijn van de laatste vechtpartij die plaatsvond op het strijdtoneel van de Hopmarkt. 

Zijn ‘steirke stoeiten’ zou ook één van die grote carnavalhits worden, die jaren later nog steeds wordt meegezongen. 

Naast de Hopmarkt had hij ook het één en het ander te vertellen over de prinsenverkiezingen. Die zorgden immers voor heel wat wrevel en dus ook inspiratie.

Het was toen immers zo dat volgens het nieuwe reglement er een voorverkoop van de kaarten werd georganiseerd, zeer tegen de zin van vele carnavalisten, want men kon maar 2 kaarten tegelijk reserveren. Bart stelde in zijn bijdrage dus voor om voortaan ook een voorverkoop te houden voor de winterfoor … ook met een limiet van 2 jetons.

Met ‘vastelauved vieren ze nimier’ zorgde hij voor de gevoelige snaar, en eerde hij de carnavalisten die ons ontvallen zijn. 

Na dit emo-momentje was het weer tijd voor wat vrolijker werk. 

‘Oilsjt es de kreem’, ook al een klassieker ondertussen, werd opgevolgd door ‘oh oh Oilsjt’. 

Tijdens de intro kwam hij op een Ros Balatum het podium opgereden en dat werd meteen een schitterende afsluiter van een al even schitterende show. 

Later zou blijken dat hij ook op de kennisproef de primus van de klas geweest was, en met maar liefst 600 punten voorsprong op Kjell werd hij uitgeroepen tot nieuwe prins van Aalst. 

Bart moest tijdens de overhandiging van de scepter trouwens even de gemoederen bedaren van het talrijk opgekomen publiek.

Toen burgemeester De Maght verscheen bezorgden zij haar immers een imens awoert geroep omdat ze niet tevreden waren over de gang van zaken in verband met een nieuwe evenementenzaal. 

Bart kwam tussen en vroeg iedereen om ‘on’t zelfste zjiel te trekken’.

Bart koos voor zijn nominette eens niet voor een karikatuur maar voor een tekening van Dennis De Wolf. Die tekening was gebaseerd op ‘Oilsjt es de kreem’.

De nieuwe prins was ook genereus naar zijn petekindje en liet ook een prinsenkostuumpje voor hem maken. Het was het kleinste prinsenkostuum dat Salon Roger in Maaseik ooit zou maken.

Bart werd tijdens de stoet begeleid door ‘De Stinkors’ en gezien hij altijd al achter de schermen had meegewerkt en meegelopen had in de stoet, werd deze carnavalseditie eigenlijk de eerste in 25 jaar die hij volledig zou zien voorbijkomen. 

Tijdens de verbranding dat jaar werd een uitzondering gemaakt op de regel die zegt dat de prins twee liedjes mag zingen.

Omdat zijn liedjes zo populair waren mocht hij er drie zingen, en dat werden ‘azzek de foeir zing stoon’, ‘oilsjt es de kreem’ en ‘oh oh oilsjt’. 

De tot de nok gevulde Grote Markt brulde mee. 

Op de dag van De Prinsencaemere was Bart de eregast, waar hij meteen een dictieopdracht voorgeschoteld kreeg. Die bestond vooral uit woorden met een 'r,' en laat dat nu iets zijn waar Bart de 'gjootste' moeite mee heeft.

Prinsj Antoine Van der Heyden schetste daarna de laatste 15 jaar van Bart, waarna hij verschillende geschenken aangeboden kreeg en zijn liedjes mocht zingen. 

Zowel het campagne- als het prinsenjaar waren niet gemakkelijk voor de nieuwe prins. 

Hij probeerde immers overal aanwezig te zijn, wat faliekant was voor zijn gezondheid. 

Bart werd ziek en hij moest twee keer onder het mes. Daarenboven werd ook zijn vader ziek, wat het prinsenjaar natuurlijk wat overschaduwde. 

Tijdens een bedankingsfeest voor zijn medewerkers wou hij die negatieve gevoelens overboord gooien en vroeg hij zijn vriendin Valéry ten huwelijk. Dit gebeurde met een eigen versie van ‘Geef Me Je Angst’ van André Hazes. 

Ok zijn groep Eirg werd in de bloemetjes gezet.

Bij zijn afscheid op de prinsenverkiezing nam zijn vriendin zijn prinsenkostuum af, waaronder hij een T-shirt droeg met daarop de tekst ‘Bedankt Oilsjteneers’. 

Van Guy Walgraef kreeg hij een marmeren prinsenscepter en van Feestcomité-voorzitter Nicole Ringoir ontving hij een plakboek met krantenknipsels over zijn prinsenjaar. De zaal scandeerde luid 'Merci, den Bart, Merci'.

Bart koos voor De Prinsencaemere. Deze keuze was eigenlijk niet verwonderlijk, omdat het geweten was dat hij erg opkeek naar bepaalde ex-Prinsen van de Prinsencaemere. Zeker bijvoorbeeld naar  Antoine Van der Heyden, die hem altijd gesteund had voor, tijdens en na zijn campagne.

Bart toonde zich meteen een erg actief lid en regisseerde later enkele prinsenrevues. Ook is hij intussen niet meer weg te branden uit de revues en was hij ook te zien op het Oilsjters Zangpalois in 2017 en 2019. 

Daarnaast is Bart ook te horen op de cd's van De Prinsencaemere.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en dus bleef hij zich ook na zijn ‘moment de gloire’ opnieuw inzetten voor andere kandidaten. 

En ook op zanggebied bleef hij bezig. 

Bart was in de jaren '80 een graag geziene gast op playbackwedstrijden en daarnaast was hij ook DJ. 

Tijdens zijn carrière zong hij al heel wat carnavalsliedjes en was hij te horen op heel wat cd's van De Prinsencaemere maar ook van verschillende carnavalsgroepen.

In 2006 startte hij samen met Guy Walgraef (ding dong Guyken), Christophe Troch (de Floeren) en Dirk Van de Velde (de Foef) het project Porteplum op. 

Met dit initiatief wilden ze op zoek gaan naar nieuw schrijftalent onder de Aalstenaars. 

Bart maakt vandaag nog steeds deel uit van het team van Porteplum, met wie hij samen De Porteplumboys vormt. 

Doorheen de jaren wijzigde de bezetting wel van De Porteplumboys; Bart en Guy Walgraef zijn de enige originele groepsleden. In 2006 won het lied Vastelauved Vieren Ze Ni Mier van Bart de Porteplumprijs voor ‘de pakkendste schoif’

Toen in 2014 enkel de kandidatuur van Joeri Mens bekend was en er zich geen tweede kandidaat leek aan te bieden, beslisten de drie leden van De Porteplumboys (Bart, Pascal Solemé en Dirk Van de Velde) om het op te nemen tegen Joeri en zo de prinsenverkiezing te redden. 

Op facebook verscheen de opmerkelijke 'status' bij Pascal Solomé.

Hij verklaarde dat de 3 Porteplumboys die eerder al eens Prins waren, zich opnieuw -én deze keer samen- kandidaat zullen stellen in 2015!

"De Porteplumboys vieren in 2015 hun jubelee ... 'CD volume 10',Omdat ze graag één iemand van Porteplum terug als prins willen met hun jubilee, zullen drie Porteplumboys hun kandidatuur stellen voor prins carnaval 2015, met de slogan 'Gelek as vroeger'!"

Ze wilden vooral bewijzen dat er met weinig geld ook een goeie show gemaakt kon worden. 

Bart diende echter al heel snel af te haken wegens tijdsgebrek en gezondheidsredenen en later zou ook Dirk Van de Velde afvallen, omdat ondertussen ook Younes Amri zich aangeboden had. 

Bart en Dirk bleven wel hun maat Pascal, die kandidaat bleef, verder steunen. 

De in mekaar gestoken show van ‘de Salami’ zoals men Pascal beter kent, zou de beste show van de prinsenverkiezing worden, en zou de meeste punten van de jury opleveren. 

De titel van Prins Carnaval dat jaar ging echter naar Joeri Mens.

Nadat hij meer dan 20 jaar voorzitter geweest was van Akv Eirg, kondigde hij eind 2010 aan dat hij de fakkel wou doorgeven. Hij bleef echter wel lid van de groep.

In 2011 presenteerden Bart en Pascal Solemé samen de prinsenverkiezing. Kamiel Sergant, die jarenlang de verkiezing presenteerde, voelde zich uiteraard wat aan de kant geschoven en weigerde toen zelfs om naar de prinsenverkiezing te komen dat jaar.

Nog later zou prinsj Bart zich trouwens ook nuttig maken als co-commentator tijdens de verkiezingen voor TV-Oost. 

Tussen de optredens door mocht hij daar zorgen voor professionele uitleg, en daar hoorden ook enkele straffe verhalen bij natuurlijk.