Gezien carnaval 2008 uitzonderlijk vroeg viel, werd ook de prinsenverkiezing navenant heel vroeg georganiseerd, namelijk al op 15 december 2007.
De verkiezing ging door in de Florahallen en werd gewonnen door Kenny D'Hondt (21/3/1981), die zijn tegenstanders David Vermeir en François Bonnaerens achter zich liet.
Al heel kort na de vorige verkiezingen werd bekend dat er zich tijdens deze campagne drie kandidaten zouden aanmelden om naar de titel van prinsj van Oilsjt te dingen.
Gezien de vroege verkiezingen, en dus logischerwijs ook een kort campagnejaar, begonnen ze er dan ook al vroeg aan. Zo waren de drie reeds begin juni al aanwezig op de eerste Keiremis Ajoin, die werd georganiseerd door carnavalsgroepen De Copaings, Possensje, Woorom Dadde, de Vismooil'n en Guy De Coster van café 't Ajuintje.
Ook tijdens de tweede Nacht van de Mert waren de kandidaten present.
Kenny D'Hondt mocht al de titel Arendprins dragen in 2003.
Kenny was gedurende zes jaar lid bij de Lodderoeigen en verhuisde daarna naar De Snotneizen. Na zijn verkiezing als Arendprins werkte hij ook actief mee aan de prinsencampagnes van Wim Delclef en Michel Picqueur.
François Bonnaerens was al bekend als muzikaal-technisch genie bij de carnavalsgroepen. Hij verleende de groepen en carnavalisten vooral bijstand bij het maken van hun stoetliedjes en dansen. Hij was trouwens één van de medestichters van Schiefregt'oever.
David Vemeir, de broer van prins carnaval 2004 Tom Vermeir, was al lid van de Poipeplekkers, de Zieke Zjieratten en de Steijnzoel'n voor hij de Zjieverleppen oprichtte.
Naar aanleiding van de vroege Prinsenverkiezing konden de kandidaten zich reeds in november 2007 een eerste keer rechtstreeks met met mekaar meten tijdens een debat dat gehouden werd op ‘de White Party’ van de Droeve Apostelen.
Het debat dat gehouden werd in de cantine van de werkhallen, werd in goeie banen geleid door Prins Klaus en Christophe Troch, die later voor een tijdje voorzitter van het Feestkomité zou worden.
Gezien de uitzonderlijk vroege carnaval, op 3 februari, zat de agenda 'van 't stad' in januari al bomvol en samen met het Feestcomité werd besloten om de Prinsenverkiezing van dat jaar uitzonderlijk reeds te laten doorgaan op 15 december 2007.
Hierdoor zou Prins Klaus de twijfelachtige eer krijgen om de kortste ambtstermijn van een Prins Carnaval ooit gehad hebben.
Det Fortuin (van het Feestcomité) stelde na een evaluatie van de kiezingen van voorbije jaren voor om de publieksstemming tijdens de verkiezingen af te schaffen. Op die manier zou men een 'professioneler' oordeel krijgen van de kandidaten, en zou men heel wat tijd kunnen winnen. De voorgaande jaren draaide de verkiezing steeds uit op discussie, en dat wou ze in de toekomst vermijden. Het voorstel werd niet aanvaard en men zou verder stemmen volgens de gebruikelijke procedure.
Of toch niet. Het schepencollege besliste toen immers, op voorstel van Dylan Casaer, om de publieksstemming voor de nieuwe Prins Carnaval per sms-voting te laten verlopen. Vroeger was het zo, dat wie een toegangsticket versierd had, ook stemrecht had en dus probeerde elke kandidaat logischerwijs zoveel mogelijk fans naar de verkiezingen te krijgen, maar volgens Dylan zou dit via het sms-systeem vermeden kunnen worden en zouden er door het ontbreken van een stemruimte, ook meer toeschouwers in de zaal kunnen. Natuurlijk zou er maximaal één stem per telefoonnummer toegelaten worden.
Daarnaast werd ook een voorstel ingediend om de toegangskaarten te laten reserveren via het internet. Omdat zo een systeem echter helemaal niet fraudebestendig is, en dus ook zou leiden tot eeuwendurende discussies, werd ook dit voorstel niet aanvaard. Wie kon toen denken dat men enkele jaren later de seconden zou aftellen om toch maar aan kaarten te kunnen geraken via het internet … en dat een sms-voting de normaalste zaak van de verkiezingen zou worden.
Er was trouwens nog een ideetje dat uiteindelijk niet door zou gaan : men stelde voor om de kandidaat prinsen elk 850 kaarten te laten verkopen aan hun aanhang, waarvoor ze zelf dan een halve euro per kaart zouden opstrijken. Niet dus, want ook dat zou aanleiding kunnen geven tot fraude en discussies.
De kaarten zouden uiteindelijk dan toch via CC De Werf verkocht worden … 3900 stuks werden het, en ze konden telefonisch gereserveerd worden maar ook ter plaatse worden aangekocht.
Er konden slechts 2 kaarten per persoon gekocht worden en de kaarten waren in een recordtijd van 2 uur allemaal uitverkocht. Kandidaat François Bonnaerens maakte van de gelegenheid gebruik om meteen 800 kaarten over te kopen, wat natuurlijk niet in goede aarde viel bij zijn medekandidaten.
Ook toen al was de stad nog maar eens op zoek naar een geschikte locatie voor de Prinsenverkiezing.
Hierbij bleken er twee opties te bestaan : de Florahallen of een grote tent.
De eigenaar van de Florahallen had een huurcontract voor 12 maanden afgesloten met de nv Lavera-events, en deze nv wou de organisatie van de Prinsenverkiezing zeker op zich nemen.
Zij zouden maar liefst 5 000 mensen in de zaal kunnen krijgen, wat veel meer zou zijn dan vroeger, wanneer de stad dit evenement organiseerde. Lavera-events wou onder andere investeren in een grotere ingang van de zaal en in een betere spreiding van de togen en het podium.
De stad leek aanvankelijk niet echt geneigd om de prinsenverkiezing uit handen te geven, temeer omdat deze verkiezingen eigenlijk één van de weinige winstgevende activiteiten van het Aalsters carnavalsfeest was.
Tijdens een vergadering van de gemeenteraadscommissie feestelijkheden stelde gemeenteraadslid Vera Van der Borght voor om toch maar gesprekken aan te knopen met de nv Lavera, maar hier werd aanvankelijk afwachtend op gereageerd. Ook Bart Van den Neste, prins 2000 en toen ook bestuurslid bij Open Vld , wou dat de stad zou onderhandelen om de Florahallen te huren en tot een akkoord te komen met de nv Lavera.
Na veel wikken en wegen, pro’s en contra’s en een hoop gediscuteer, werd toch een overeenkomst gevonden die aanvaardbaar bleek voor beide partijen.
Voor het afhuren van Florahallen zou de stad het fenomenale bedrag van 1 (één) euro betalen. Op deze manier zouden de verkiezingen toch in de Florahallen kunnen doorgaan en moest er niet overgeschakeld worden naar een plan B, wat een feesttent had geweest.
De Prinsenverkiezing kon ook gevolgd worden via TV Oost.
Deze samenwerking kostte de stad 2 500 euro voor een uitzending van 20 minuten per optreden, meer dus dan de Euro die werd uitgegeven voor het gebruiken van de zaal.
Er werd 3 keer 20 minuten uitzending voorzien met nadien nog eens 20 minuten voor de bekendmaking van de uitslag en de eerste beelden van de nieuwe prins.
In de kantine van de werkhallen werd er een groot scherm opgehangen voor de carnavalisten die geen ticket hadden bemachtigd, en waar deze uitzendingen dus ook live bekeken konden worden.
Door het nieuwe sms-systeem, waarbij het te sms'en nummer ook via televisie bekend gemaakt werd, konden daarenboven ook de kijkers die niet in de zaal aanwezig konden zijn hun stem uitbrengen.
Meer nog, eigenlijk heel TV kijkend Vlaanderen kon zo een stem uitbrengen op zijn of haar favoriet.
Omdat carnaval en de Prinsenverkiezing dit jaar zo vroeg vielen, werd uiteraard ook niet gewacht op het driekoningenfeest om de volgorde van optredens van de kandidaten te bepalen.
Gezien het driekoningenfeest verschuiven nogal absurd zou zijn, werd deze beslissing dan maar bekend gemaakt op een nieuw evenement; 'Op zen Oilsjters'.
Dat was een soort van publiekskaraoke met verschillende opdrachten die dienden uitgevoerd te worden de kandidaat-prinsen. Het evenement vond plaats voor de carnavalsbeurs in een grote tent op de parking van het Hoveniersplein, net naast de carnavalshallen.
De voorziene feesttent werd op het laatste nippertje vervangen door een soort circustent, waarvoor men wel gaten in het asfalt moest maken om de tent op te zetten.
‘Stad van pitten en boeltjen’ … Enkele gaatjes meer konden dus zeker geen kwaad.
"Welkom in onze vernieuwde Keizershallen", sprak Prins Klaus het volk op een ietwat ironische toon toe, waarna het spektakel kon beginnen.
Verschillende ex-prinsen en carnavalisten traden op, en tekstboekjes werden aan het publiek uitgedeeld, zodat ze naar hartelust konden meezingen. Het talrijk opgekomen publiek keek echter vooral uit naar de voorstelling van de kandidaten en het bepalen van de volgorde van optreden.
Van de aangekondigde proeven kwam echter niet veel van in huis.
Een paar stoelen en een doos met een nummer zouden uiteindelijk beslissen over het lot van de kandidaten. Na een stoelendans mochten de kandidaten immers allemaal een nummertje trekken uit deze doos. Kenny trok het nummertje 3, de meest gegeerde plaats, gezien het laatste optreden meestal het beste in het geheugen van de jury bewaard blijft. David kreeg nummer 1 en Bonares nummer 2.
De drie kandidaten mochten natuurlijk ook enkele liedjes ten gehore brengen.
Kenny bracht de liedjes Staupelzot op de tonen van Maak me gek van Gerard Joling en Taufels oon de kant (Gooi die remmen los van Rob Van Daal).
François Bonnaerens haalde de tweede plaats en zong van Bonares, oh-oh, op het bekende Volare van Al Martino. Ook zijn nieuwe liedje over Aalst op muziek van Verdammt ich liebe dich van Matthias Reim, bleek zeker in de smaak te vallen bij het publiek.
David tenslotte zong zijn campagneliedjes Ik ben David, (Nu of Nooit van de Kreuners) en moin valies (naar een Hollands après-skiliedje) dat ook een goeie meezinger bleek te zijn en voor heel wat sfeer zorgde.
De verkiezingsavond zelf dan.
David startte met een visueel sterk standje. Verschillende videobeelden werden op een groot scherm geprojecteerd.
Het verhaal ging over twee kinderen die aan hun vader vroegen om een sprookje voor te lezen. Daarop begon de vader het sproeksken van de poit te vertellen.
Het ging over een Antwerpse kikker die graag prins carnaval zou worden en hiervoor te rade kwam bij David, die hem de kneepjes van het vak moest leren.
Het decor van David bestond uit drie delen die op ingenieuze manier omgebouwd werden van het stadspark tot het stadhuis. Helaas was David in het begin van zijn set niet erg stemvast, al had hij met Zetj ne lach op eir toet wel een heel tof nummer te pakken, dat zeker aansloeg in de zaal.
De kikker verscheen dan 'live', onder de vorm van een pop, op het podium en David zong samen met hem een liedje over Aalst. David hekelde daarbij natuurlijk ook de Aalsterse politiek en de hectisch verlopen kaartenverkoop voor de prinsenverkiezing.
Vervolgens ging David de kikker een les geven in het 'Oilsjters' dialect. David scoorde geweldig met Moin dialect op de tonen van het lied Felicita, een lied dat vele jaren later nog steeds gespeeld wordt
Tenslotte bracht hij het nummer Ajoin, ditmaal verkleed als Voil Jeanet. De kikker had het uiteindelijk al tot op de Grote Markt geschopt. Hij kreeg echter geen kus, en werd dus geen prins zoals in het sprookje, maar bleef dansen op het balkon van het stadhuis.
De show van Bonares was ook al een visueel knappe prestatie. Zijn decorstukken bestonden uit borstbeelden van enkele BO's (Bekende Oilsjteneers) zoals daar zijn : de Ajuinboer Albert Verbestelt en Kamiel Sergant. Zelf verscheen hij uit een ajuin en zette zijn show in met een liedje op de tonen van ‘Chiquitita’ van ABBA.
De stem van François bleek, hoewel hij wel toonvast was, jammer genoeg niet krachtig genoeg te zijn en was bij momenten heel moeilijk verstaanbaar bij het publiek. Hier en daar was dan ook boe-geroep te horen.
Als tweede liedje kwam As voil jeannet op de tonen van Ich bin wie du van Marianne Rosenberg.
Het derde nummer werd een parodie op de Antwerpse stadscampagne 't Stad is van A en hij verklaarde dan ook zijn liefde voor Aalst via het aanstekelijke Steikezot van a. Hij gooide alle remmen los. Met een keyboard in de hand eindigde hij met Da's nen oilsjteneer op de tonen van The Final Countdown van Europe met vuurwerk en confettikanonnen.
Een behoorlijk hilarische versie van de rockklassieker, maar toch niet genoeg voor de overwinning zo zou later blijken.
Kenny bracht een show met een boodschap en humor.
Hij hield het decor eerder sober in vergelijking met zijn voorgangers. Een decor dat bestond uit een grote muur met graffiti, verwijzend naar de werkhallen en een grote garagepoort waar bij elke nieuwe act een nieuwe verrassing kwam uitgerold.
Hij scoorde uitstekende punten met enkele flinke steken onder water naar politici en medekandidaten.
Bij aanvang van de show was ook de stem van toezichter Etienne Grillaert ('paken') te horen, die de carnavalisten in het Gijzegems aanmaande om 'een slagsken deur te geven'. Kenny kwam door de poorten van zijn decor gereden met een half afgewerkte carnavalswagen en zette hierop zijn lied Nor d'hallen' in, terwijl hij geflankeerd werd door twee dansers die Etienne en Paroi moesten voorstellen.
Etienne was nogmaals te horen toen hij, in naam van de Paroi, de kandidaat die 800 toegangstickets voor de Prinsenverkiezing in de container met isomo gesmeten had, bedankte.
Hierbij werd natuurlijk 'fijtjes' (alhoewel) verwezen naar de 800 door zijn medekandidaat Bonares opgekochte tickets.
Bij het tweede nummer ging het eventjes mis. De troon waarmee Kenny het podium werd opgereden, ging iets te vroeg door de poort van de mini-werkhallen, waardoor het achterstuk afbrak.
Kenny keek echter niet achterom, was allerminst uit zijn lood geslagen, en bracht Carnaval es e foit waarbij hij op het podium veranderde van kostuum.
Hij had het verder over de politici die veel beloofden, zoals een crematorium en een ondergrondse parking, maar weinig waarmaakten, en hij riep dan ook burgemeester Ilse Uyttersprot op om haar tanden te laten zien.
De stem van Etienne weerklonk opnieuw door de luidsprekers en dit keer had hij een boodschap voor de burgemeester. "Schepen Stylemans werd gesignaleerd terwijl hij stond te konkelfoezen met een vrouw met Meldertse tongval". Kenny bracht hierop zijn nummer 'Heila Ilse', waarbij hij dan nogmaals van de gelegenheid gebruik maakte en opriep om haar tanden te laten zien.
Dat nummer werd ook één van die grote klassiekers, en toen Ilse in 2020 vermoord werd door haar partner werd dit heel vaak opgehaald in herinneringsfilmpjes. Kenny zelf zag dat niet zitten.
‘Heila Ilse’ opnieuw brengen zou zeker nog niet voor direct zijn, en als hij het toch opnieuw zal aankunnen, zal het met een wrang gevoel zijn.
Zijn slotnummer was 'Oilsjt Geriejd vèr carnaval', wat veel succes had bij het publiek. Kenny kwam, dit keer op een wel volledig afgewerkte praalwagen, nog eens door de poorten van zijn decor gereden om zijn supporters te begroeten.
Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan, en die tijd van gaan was nu aangekomen voor de vorige prins, Prins Klaus.
Er werd 'happy birthday' gezongen door de zaal ter gelegenheid van de verjaardag van Klaus, en ondertussen kwam zijn team op het podium met een gigantische taart. Deze taart zou uitgedeeld worden aan iedereen die een stukje wou. 'Ik zien eir toch zu geiren", sprak Klaus daarop duidelijk geëmotioneerd het publiek toe.
Na dit kleine verrassingsfeestje volgde dan zijn afscheidsliedje 'Doeidgewoejn de Klaus', en daarna kwamen Ilse Uyttersprot en Nicole Ringoir het podium op om hem zijn afscheidscadeaus te overhandigen. Hij kreeg een staande ovatie van het publiek en kreeg van zijn entourage een heuse verjaardagskroon opgezet. Burgemeester Uyttersprot overhandigde hem zijn oorkonde en Nicole kwam met een knipselboek, met daarin alle artikels die verschenen waren tijdens zijn carnavalsjaar.
Yvan De Boitselier nam tot slot nog eens het woord in naam van het team van Klaus, dat trouwens ook nog een champagneweekend gekocht had voor hun prins.
Het slot van de avond was aangebroken, en de puntentelling was een feit :
Bij de bekendmaking van de uitslag verraste Kenny al meteen door de hoogste punten te halen op de theoretische proef e, voor zijn show kreeg hij van van maar liefst twintig van de vijfentwintig juryleden de meeste punten toegekend ...
De publieksstemmen dan. In totaal werden maar liefst 6 926 sms'jes uitgebracht.
34 percent van de stemmen ging naar Kenny, David haalde 41 procent, Bonares 25.
Het sms'ende publiek gaf dus wel de voorkeur aan David, maar Kenny won toch het pleit met een mooie 97 punten voorsprong.
Kandiaat Kennis Jury Publiek Totaal
Kenny 372 821 333 1526
David 364 648 417 1429
Bonares 264 531 250 1045
Na de prijsuitreiking was Bonares diep teleurgesteld. Hij werd derde en laatste. "Ik kap ermee. Ze zien mij in dit carnavalsmilieu niet meer terug. Dit is een regelrechte afstraffing", zei hij boos.
'Mijn rug doet zeer... van alle messen die erin geplant zijn',
Ook David was teleurgesteld, vooral omdat hij volgens het publiek de beste show gebracht had.
Kenny werd lid van de prinsencaemere.
Kenny bleef een heel aktieve bij in het carnavalswereldje en maakte ook naam als zaakvoerder van de ‘Aalst Taxi Company’.
Bij de uitoefening van zijn job op 22 maart 2016 heeft hij letterlijk 5 minuten ‘chance’ gehad en hij mag blij zijn dat hij alles nog kan navertellen.
Hij was ‘s morgens vroeg naar Zaventem vertrokken om er een klant op te pikken in de luchthaven. 22 maart inderdaad, de dag van de aanslagen …
Toen hij arriveerde, waren de ontploffingen net gebeurd.
Niet echt wetende wat er juist aan de hand was, besloot hij om op de vijfde verdieping van de parking te wachten. Van daaruit zag hij de chaos aan het vertrekpunt: brandweer en ambulances reden af en aan en het gebouw werd geëvacueerd. Ter hoogte van de lift zag hij dat alle vensters gesneuveld waren en hier en daar lag een gewonde op de grond of werden er weggedragen op een brancard. Het vliegtuig van de klant die hij moest ophalen, was nog niet geland en vloog door naar Amsterdam.
Slecht nieuws in 2020-2021 voor Aalst carnaval.
Hoewel de stoet in 2020 in Aalst nog kon doorgaan, werd de volgende periode ééntje met een zwarte kleur. De Aalsterse carnavalsgroepen kregen het net zoals hun collega’s uit andere steden, de horeca, de evenementensector, de Vlaamse jeugdverenigingen en heel veel beroepscategorieën heel zwaar te verduren wat het verloop van hun evenementen betreft.
Geen eetfestijnen, geen quiz, geen taarten- wafels- of pannekoekenslag. Geen initiatieven whatsoever, kortom … Droevig, heel droevig.
Kenny, de voorzitter van AKV De Melkmoilen was het daar volmondig mee eens en vertelde in de pers : “Buitenstoeten zijn niet kunnen doorgaan afgelopen jaar. We doen meestal met ongeveer vijf buitenstoeten mee dus die zijn allemaal weggevallen.” Daarnaast liet hij ook weten dat hun eetfestijn en de jaarlijkse barbecue niet konden plaatsgrijpen, wat financieel voor een grote kater heeft gezorgd. Al was hij wel dankbaar voor de verschillende initiatieven die zijn carnavalsgroep voor elkaar heeft kunnen krijgen: “We hebben rijsttaarten aan huis verkocht en hebben een corona-editie georganiseerd van ons jaarlijks eetfestijn; dus we hebben toch nog iets op touw kunnen zetten.”
De sympathieke prins moest het ondergaan zoals iedereen, maar via zijn facebookberichtjes trachtte hij toch op ludieke wijze af te tellen naar hét hoogtepunt van het jaar : de stoet.
Zo vertelde hij onder meer over de liedjes die nog niet afwaren, het kostuum waar nog ‘kweeniewat’ aan moest gebeuren. Hij vroeg en kreeg tips voor zijn ‘lasogen’ en hij ging ‘in de clinch’ met de ‘sjampetter’ (voorzitter van het feestcomité) toen de laatste niet werd uitgenodigd op het doopfeestje.
Allemaal heel ludiek, en met heel wat toffe commentaren, maar toch werd het nu ook voor iedereen duidelijk wat voor een werk er allemaal kruipt in de taak van de voorzitter, en bij uitbreiding van alle groepsleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.