In 1961 begon een nieuw hoofdstuk in de verkiezing van de prins.
Daar waar vroeger het kostuum het belangrijkste onderdeel was van de verkiezing, namen vanaf dit jaar het stadsbestuur en het Feestcomité de prinsenverkiezing in eigen handen. Vroeger was dit de taak van het 'Verbond van Vaderlandslievende Verenigingen'.
Het verbaal talent van de kandidaten werd vanaf nu een heel belangrijke onderdeel en werd doorslaggevend voor de einduitslag.
Gezien ‘praten’ heel belangrijk werd, had het feestcomité verschillende toneelgezelschappen gevraagd om een kandidaat af te vaardigen.
Het Land Van Riem vaardigde Karel af en samen met Adolf De Coninck, Herman De Vriendt en Leo Huylebroeck werd hij één van de kandidaat prinsen.
De verkiezing van zowel de nieuwe prins als van de eerste (en meteen ook de laatste) Aalsterse textielprinses, ging door in de Feesthalle (Couverture) in de Schoolstraat.
De inkomstprijs bedroeg 20 frank, en stoeltjes reserveren kostte 5 frank per stoel.
Origineel zou de verkiezing van de prinses niet samen met die van de prins vallen, maar op 14 januari. Door omstandigheden echter werd deze datum verschoven, zodat beide wel samenvielen.
De show bestond uit ‘Da’s Formidabel’, de nieuwste revue van Johnny Steggerda met optredens van Daisy Macra, een opkomend zangtalent, Sylvia Van Loo (een gekende fantasiste), Dussy en Baba (een ongeëvenaard clownsduo), Pierre en Armand (het duo van de lach), Bob Poortmans en zijn ensemble, en Louis Vermoesen op zijn hammondorgel.
Het geheel werd aan elkaar gepraat door de altijd sympathieke ‘speakerin’ van de Vlaamse Televisie, Terry Van Ginderen, beter gekend als ‘Tante Terry’ en ook het orkest van Leo Martin (van 'Gaston en Leo') werd gevraagd om 'een aireke' te komen spelen. Terwijl tegenwoordig alles in het Oilsjters verloopt, werd het een verkiezingsavond die volledig in het Algemeen Nederlands verliep.
De kandidaten moesten zich aanbieden in een zwarte habijt, en moesten zoals al vermeld vooral praten.
De eerste kandidaat viel al gauw af, de tweede kwam niet uit zijn woorden en de derde werd genekt door zijn Denderleeuws accent.
Karel kreeg door een ondeugende actie het hele publiek achter hem. Toen na zijn optreden 'tante Terry' vroeg of zijn snorretje niet kietelde, gaf hij haar een kus op de wang.
Een rood aangelopen Terry vroeg hem dan of hij nog iets te zeggen had. Karel repliceerde : 'As ge wiltj da Karel de prinsj ni moe werren, zegt ten 'a-nien', mor ...' (en op dat moment haalde hij een ajuin boven en toonde die aan het publiek) … waarop natuurlijk een oorverdovend 'ajooooooin' weerklonk.
Daarmee werd hij meteen ook één van de eersten die dialect sprak op het podium tijdens de verkiezingen.
Karel kreeg een overdonderend applaus en werd uitgeroepen tot prinsj Carnaval 1961.
De prins was meteen ook enkele prachtcadeaus rijker : een boek, een kristallen asbak, en misschien het allerbelangrijkste : een fles Dry Gin.
Het was een speciale avond. De toeschouwers, die de shows van voorgaande jaren gewoon waren, zagen voor het eerst nu eens niet een verkiezing op basis van een kostuum.
Natuurlijk zorgde dat ook voor enige vragen en twijfel.
Ook de lokale krant De Gazet van Aalst, uitte haar twijfels over de afgelopen prinsenverkiezing.
Men vond dat Prins Carnaval een échte carnavalist moest zijn, zoals dat voorgaande jaren ook steeds het geval was, en geen toneelspeler.
Karel had wel degelijk wat carnavalsbloed in zijn aderen stromen via zijn vader Amand die jarenlang lid was van De Gesdoikers), hij was echter zelf niet actief in de carnavalswereld.
Men vond de nieuwe formule van het Feestcomité dus niet helemaal juist en dus betwistbaar.
Hoe dan ook, 1960 werd het jaar van Karel en de prins kwam uiteindelijk terecht op de stoetwagen van 'De Lachers', gezien de prinsenwagen in panne gevallen was. Hij moest hiervoor wel helemaal tot bovenaan klimmen met een ladder, en het publiek kon enkel zijn hoofd zien.
Ook de prins zelf zag niet veel en zo gebeurde het dat hij bij het gooien van snoepjes in het publiek wel eens een projectiel tegen één of ander hoofd, neus of bril keilde.
De nieuwgekozen prins kreeg trouwens meteen goed gezelschap van zijn
vriendin, Anny Van Der Poorten, die als enige ooit verkozen textielprinses van
Aalst mee ‘de honneurs’ mocht waarnemen tijdens de stoet. Tussen 1962 en 1979 zou zij opgevolgd worden door
een bloemenfee.
--- Een overzicht van alle prinsen die onze stad kende tot hiertoe is HIER te vinden ---
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.