Het lijstje van Aalsterse prinsen wordt getrokken door Robert Renoncourt. Hoewel hij geen echte Aalstenaar was (Robert werd in 1895 in Rijsel geboren, en overleed in 1961 in Etterbeek), betekende hij toch veel voor carnaval..
Robert was, als ‘prinsj Kakelaki’ de allereerste prins van Aalst.
Hoe dat gekomen is ? Wel, de organisatoren van de Vastenavondvieringen pakten, naar aanleiding van het zilveren jubileum van Aalst karnaval, uit met enkele nieuwigheden.
Zo was er de introductie van het Ros Balatum en kwam het lumineuze idee om voor de eerste keer een heuse prins aan te stellen.
Robert is op 29/08/1895 geboren in Rijssel (Frankrijk).
Hoewel hij dus geboren was in Frankrijk, was zijn moeder toch een echte Aalsterse. Zij woonde toen echter in Rijssel, waardoor ook Robert die nationaliteit kreeg.
De vader van Robert, Charles Désiré Renoncourt’ overleed drie maanden na het huwelijk met zijn moeder op amper 38 jarige leeftijd. Hoewel Robert reeds voor het huwelijk ter wereld was gekomen, kreeg hij toch de naam van zijn vader.
Moeder(Esther Celestina Van de Steen) besloot dan om terug te keren naar haar geboortestad.
Robert werd handelaar in textiel. Hij had een winkel in de Kattestraat en combineerde dat met de markt.
Hoewel de eigenlijke ‘business’ bestond uit stoffen en ondergoed, verkocht hij ook carnavalskostuums en -artikels, als eerste trouwens in onze stad.
Hij stichtte in 1939 de ‘Etablissements Renoncourt’ op, met als hoofdactiviteit het vervaardigen en verhandelen van stoffen, bonnetterieën en confecties.
Deze ‘Etablissement’ had als maatschappelijke zetel de Borluutstraat 29, maar de handel zelf lag op de Keizerlijke plaats 65.
Naast ‘handelaar zijn’, zette Robert zich ook enorm in voor de Aalsterse vastenavondfeesten. Carnaval was voor hem een heel belangrijk item in zijn leven. Steeds op zijn eigen kosten ging hij in de jaren ’20 mee in de stoet met zijn groep ‘Hoe zotter hoe liever’, die in 1925 de naam veranderde naar ‘De Exentrieken’.
‘Zijn’ groep inderdaad, want hij was er ook voorzitter.
De groep werd gesticht in 1923 en werd gevormd door hemzelf, zijn broers Omer en Arthur en hun respectievelijke vrouwen Maria en Maria (we zullen ze dan Maria 2 noemen), en nog enkele vrienden.
Tijdens de eerste stoet, meteen ook de allereerste stoet die doorging in Aalst, hadden ze als thema ‘Cirkus Zotta’, een thema dat trouwens het jaar daarop gewoon werd overgenomen.
Met karnaval bezocht hij steeds de cafés in het centrum, in een open koets en met koetsier. Hij was verkleed als clown, met wit geschminkt gezicht en een witte punthoed.
Hierdoor viel hij natuurlijk erg op, waardoor er natuurlijk ook veel over hem gesproken werd, en hij stilletjes aan ‘een begrip’ werd.
Robert werd een heuse ‘figuur’ in de carnavalswereld.
Zo werd hij bijvoorbeeld in 1946 tijdens de prijsuitreiking geëerd omdat hij al 18 stoeten helemaal op zijn eigen kosten had meegedaan.
Ook werd hij wel eens ‘de weldoener van liefdadigheidsfeesten’ genoemd, en was gedurende een kwart eeuw ook een heel trouwe medewerker bij alle stadsfeesten en activiteiten allerhande.
Samen met zijn goede vriend Frans De Boitselier, kwam hij op het schitterende idee om een prins karnaval in te voeren in de stad. Dit idee werd gevolgd door het Feestcomité en hij werd meteen ook zelf aangesteld om deze functie voor een eerste keer te vervullen.
Dit eerste jaar dus geen show en geen verkleedpartijen om de prins aan te kunnen stellen, maar een ‘simpele’ melding vanuit de stad dat ‘Kakelaki I’ tijdens de carnavalsperiode over de stad zou regeren.
Zijn prinsennaam ‘Kakalaki I’, kwam er doordat hij in zijn stoffenhandel de kakistoffen steevast als kakalaki-stoffen aanduidde.
Hij was vaste klant bij heel wat cafébazen en het mag dus gezegd worden dat men voor de aanstelling van de eerste Aalsterse prins zeker een heel populair iemand gevonden had.
Toen burgemeester Oscar De Bunne op zondag van carnaval de oorkonde en de prinsenscepter overhandigde, was Robert natuurlijk door het dolle heen.
‘Kakelaki’ mocht als Prins Karnaval, samen met zijn twee vrienden Arthur en Omer Dierick, in een open koets, die door twee paarden werd voortgetrokken, meerijden in de carnavalstoet.
De prins droeg een met zilveren pailletten versierd clownskostuum en kreeg op zondagmiddag aan het stadhuis de prinsenscepter overhandigd door toenmalig burgemeester Oscar De Bunne.
Na de aanstelling van Robert als prins ’53 hielden veel leden van ‘De Exentrieken’ het voor bekeken, en werd de groep uiteindelijk stopgezet.
De eerste prins in Aalst zorgde echter al meteen voor heel wat commotie.
Er kwam kritiek op Robert, omdat de titel van prins carnaval hem door het Feestcomité werd uitgereikt zonder enige inspraak van buitenaf, en nen Oilsjteneer 'wil natierlek zen woerdeken meiklappen oever alles'.
Het was Pierre De Winter die in naam van de carnavalisten aandrong om in de toekomst een verkiezing te organiseren, en zo de titel toe te kennen aan de meest geschikte kandidaat.
Op voorstel van Gustaaf De Stobbeleir organiseerde het Verbond van Vaderlandslievende
Verenigingen in 1954 dan toch een eerste echte prinsenverkiezing in zaal Madelon op de Grote Markt. Toen wist men uiteraard nog niet dat men de toon toen definitief gezet had, en men meer dan een halve eeuw later nog steeds deze traditie in ere houdt.
Frans De Boitselier, die het opnam tegen ajuinboer Albert Verbestel, werd daardoor de eerste ‘échte’verkozen Aalsterse prins.
In de lijstjes van de ‘verkozen Aalsterse prinsen’ komt Kakelaki dus jammer genoeg niet voor. In sommige lijsten wordt hij zelfs niet opgenomen als ‘officiële’ prins van Aalst.
Om hem postuum toch deze eer toe te kunnen kennen, zorgde AKV De Moikes in 2013 alsnog voor een rechtzetting.
Om hun 'Groeite Prois De Moikes voor 't Beste in de Stoet' te financieren, de 'Losse' Groep elk jaar zijn aftelkalender uit.
In 2013, 60 jaar na de aanstelling van ‘Kakelaki’ dus, werd hiervoor een ‘jubeleum-uitgave’ voorzien, waarbij ook een lintje van ‘Kakelaki’ zat. De prins kreeg dit ‘lintje’ dus omdat hij eigenlijk een beetje ‘onder de radar’ blijft van de verkozen prinsen, en er in zijn verkiezingsjaar zeker nog geen lintjesmania bestond, zoals nu wel het geval is.
Pierre Robert overleed in Etterbeek in 1961.
Hij werd begraven op het kerkhof van Aalst in het familiegraf Renoncourt-Ghysbrecht, waar ook Evelina Ghysbrecht (zijn vrouw), Maria Ghysbrecht (zijn schoonzus), Esther Renoncourt (zijn dochter), Virginia Van de Maele (zijn schoonmoeder) en Esther Van de Steen (zijn moeder) begraven werden.
--- Een overzicht van alle prinsen die onze stad kende tot hiertoe is HIER te vinden ---
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.