De naam van deze zaak was eigenlijk “Music Home”, maar de meesten gingen toch bij 'Kieckens' om hun plaatjes ...
Het pand heeft, in zijn huidige vorm, een lijstgevel met een bijkomende, smallere zolderverdieping en een driehoekig fronton. Bovenaan ingewerkt is nog duidelijk het jaartal 1742 te herkennen.
De steile dakhelling wijst op een mogelijk oudere, traditionele kern van het pand. Het gebouw werd in 1997 beschermd als monument.
Vele jeugdigen (in die tijd) hebben daar hun platen
gekocht, zijn dienstverlening en kennis van muziek was toendertijd
onovertreffelijk. Wist je niet juist welk plaatje het was kan moest je het maar zingen.
Désiré Kieckens 'Den Dissen' (°1920 - + juni 2004) huwde
op 19/7/1947 met Elise Troffaes - dochter van Jozef Leopold Troffaes (°Aalst
11/3/ 1900 en +Aalst 23/5/1972) en Emelie Schellekens (°Aalst 28/1/1898 en
+Aalst 25/4/1975).
Hij was toen lid van de vrijwillige brandweer.....
Ze kregen twee zonen:
- Christian Kieckens (°1951) - architect (van - onder andere - de nieuwe stationsbuurt)
- Yves Kieckens (°1955) - informaticus.
Den Dissen is met zijn zaak begonnen in de Geraardsbergsestraat nr 24 dat is het deel dat nu Colinetstraat is.
Voor Dissen daar zijn zaak begon, was er een café-duivenlokaal gevestigd (bij Jacques Braekeleer). Zijn kleinzoon, eveneens Jacques Braekeleer genoemd naar zijn grootvader-Peter, baatte later het huidige café "'t Solleilken" uit.
Toen in 1967 'Jean-Paul' prins carnaval werd, speelde 'den Dissen' een belangrijke rol in het muzikale gedeelte.
Tijdens de verkiezingen had Jean-Paul het liedje 'Oilsjteneers zemmen' ten gehore gebracht. Heel Aalst sprak erover. Fantastisch ... een nieuw geluid in Aalst. Binnen de kortste keren zong iedereen het liedje dan ook mee. Het liedje is onderaan dit artikel terug te vinden
Het werd een triomf, en de eerste Aalsterse Karnavalshit was geboren.
Van alle kanten bleef men aandringen om het liedje ook op plaat te zetten.
Zondag heeft Jean Paul dan (zonder veel overtuiging of hoop) 'den Dissen' opgebeld, en heeft hij hem uitgelegd wat de Aalstenaars van hem verlangden.
De platenzaak maakte heel veel publiciteit in de lokale pers. Zo bv ook in de Gazet van Aalst net voor de kerstdagen.
En hier dan het B-kantje : Weir zen jonges van de veirkemert :
Bronnen:
Facebookgroep 'ge zetj van Oilsjt as ge ...'
De Gazet van Aalst 9 december 1967
De Voorpost 13 februari 1981
'Oilsjtneers zemmen' en 'Jonges van de veirkemert' : filmpjes van 'Montooken' (via YouTube)
As ge van Oilsjt zetj ... eje van ze leiven e lieken
gezongen in de winkel van Kiekens :
Ik ging ooit met een paar vrienden het plaatje kopen van "Asdammen"...
Gedienstig zoals altijd ging Den Dissen dadelijk op zoek maar hij moest na een tijdje toegeven dat het niet in voorraad was, ... eigenlijk feitelijk moest hij zelfs toegeven dat hij het liedje zelf ook niet kende.'Zing het eens', vroeg hij, 'misschien weet ik dan wat jullie bedoelen'.Toen wij daarop begonnen te zingen "As dammen toffe jongens zen ....." vlogen we buiten
Hij was toen lid van de vrijwillige brandweer.....
Ze kregen twee zonen:
- Christian Kieckens (°1951) - architect (van - onder andere - de nieuwe stationsbuurt)
- Yves Kieckens (°1955) - informaticus.
Den Dissen is met zijn zaak begonnen in de Geraardsbergsestraat nr 24 dat is het deel dat nu Colinetstraat is.
Het huis lag naast de drogisterij "Gargam".
Deze huizen zijn ondertussen afgebroken om er een appartementsgebouw neer te zetten.
Hij reed met een moto met een karretje er aan. Dat karretje was heel handig want hij verhuurde ook geluidsinstallaties voor kermissen en andere festiviteiten.
Deze huizen zijn ondertussen afgebroken om er een appartementsgebouw neer te zetten.
Hij reed met een moto met een karretje er aan. Dat karretje was heel handig want hij verhuurde ook geluidsinstallaties voor kermissen en andere festiviteiten.
Met
zijn ‘speciaal vervoer’ bracht hij alle versterkers, luidsprekers en andere attributen
ter plaatse en installeerde alles ter plaatse.
Bij bepaalde gelegenheden draaide hij ook zelf plaatjes.
Bij bepaalde gelegenheden draaide hij ook zelf plaatjes.
Voor Dissen daar zijn zaak begon, was er een café-duivenlokaal gevestigd (bij Jacques Braekeleer). Zijn kleinzoon, eveneens Jacques Braekeleer genoemd naar zijn grootvader-Peter, baatte later het huidige café "'t Solleilken" uit.
Toen in 1967 'Jean-Paul' prins carnaval werd, speelde 'den Dissen' een belangrijke rol in het muzikale gedeelte.
Tijdens de verkiezingen had Jean-Paul het liedje 'Oilsjteneers zemmen' ten gehore gebracht. Heel Aalst sprak erover. Fantastisch ... een nieuw geluid in Aalst. Binnen de kortste keren zong iedereen het liedje dan ook mee. Het liedje is onderaan dit artikel terug te vinden
Het werd een triomf, en de eerste Aalsterse Karnavalshit was geboren.
Van alle kanten bleef men aandringen om het liedje ook op plaat te zetten.
Zondag heeft Jean Paul dan (zonder veel overtuiging of hoop) 'den Dissen' opgebeld, en heeft hij hem uitgelegd wat de Aalstenaars van hem verlangden.
Dissen kontakteerde onmiddellijk de commercieel directeur van Philips, dhr Moons, die reeds op maandag dan Jean-Paul zelf contacteerde. Zonder veel hoop - we waren toen reeds dertien dagen voor carnaval - deed de prins opnieuw zijn verhaal. Het zou een race tegen de tijd worden.
'Morgenvroeg om negen uur zijn we bij U', klonk het aan de andere kant van de lijn.
'Morgenvroeg om negen uur zijn we bij U', klonk het aan de andere kant van de lijn.
En zo geschiedde … 'Ze' kwamen en Jean-Paul mocht zijn eigen compositie brengen … en werd goedgekeurd. 'Morgenavond opname' klonk het, maar ook 'wat komt er op de B-kant?'
Tja een B-kant … nooit aan gedacht eigenlijk …. en een plaatje heeft nu eenmaal een A en een B kant natuurlijk.
Efkes nadenken over een refrein dat iedere Aalstenaar kende.
Tja … 'Jonges van de veirkemert' ... dat moest het worden.
Maar ... het refrein is 1, maar de rest ... wie kende de rest ?
Jean-Paul alvast niet, de rest van de carnavalsaanwezigen ook niet.
'as men ni een weirken, emmen giene fret' werd er snel door iemand achter gebrabbeld, en ze waren vertrokken.
Alles werd op papier gezet om het opnameklaar te maken.
Jean-Paul schreef dus nieuwe coupletten op het reeds bestaande carnavalsnummer en Odilon Mortier zorgde samen met de orgelist van de Actif Club voor een orchestrale aanpassing en de melodie voor de coupletten.
Dinsdagmorgen kwam er dan een telefoontje van een Aalsterse medewerker die bij de BRT werkte en die voor de studio-opnamen een groep van 30 verkleden zou willen zien.
.. . Ook dat speelde men klaar ...
Dinsdag om 11 uur lagen de plaatjes bij den Dissen en de andere Aalsterse platenhandelaars op de toonbank.
De radiodistributie kreeg van directeur Moons de opdracht om het plaatje zo veel mogelijk te spelen, en dat gebeurde ... soms tot zo'n 20 keer per dag.
Bij Kieckens lagen er zo'n 2000 exemplaren op de toonbank, aan 66 frank 't stuk. 's Anderendaags was alles uitverkocht .. !
Er werden 3000 nieuwe exemplaren besteld, en die waren op vrijdag ook allemaal de deur uit.
Op karnavalszondag zelf dan werden er dan nog eens 3000 exemplaren aan de man gebracht ...
… en dat allemaal door 1 telefoontje van 'onzen Dissen' … !
De platenzaak bood vanaf een bepaald ogenblik ook een extra
service onder de vorm van een extra telefoonnummer waarop men "de plaat
van de week" kon beluisteren. Ook kon men er steeds allerhande ingangstickets voor festiviteiten aankopen.
De platenzaak maakte heel veel publiciteit in de lokale pers. Zo bv ook in de Gazet van Aalst net voor de kerstdagen.
In een artikel in die krant werden toen kerstplaatjes besproken, evenals de hitparade van toen.
Onderaan het artikel stond dan een advertentie van D. Kieckens : 'De in deze rubriek besproken platen zijn allen te verkrijgen bij D.Kieckens, Lange Zoutstraat ...'.
Na het stopzetten van de platenzaak gingen den Dissen en zijn vrouw aan zee wonen (Knokke-Heist). Hij overleed er in juni 2004.
Grote concurrent was de platenwinkel aan het Sluierstraatje (komende van de markt een paar huizen ervoor). Deze zaak was van Fred De Bruyne.
Oilsjteneers zemmen, de eerste carnavalshit :
Na het stopzetten van de platenzaak gingen den Dissen en zijn vrouw aan zee wonen (Knokke-Heist). Hij overleed er in juni 2004.
Grote concurrent was de platenwinkel aan het Sluierstraatje (komende van de markt een paar huizen ervoor). Deze zaak was van Fred De Bruyne.
Oilsjteneers zemmen, de eerste carnavalshit :
En hier dan het B-kantje : Weir zen jonges van de veirkemert :
Bronnen:
Facebookgroep 'ge zetj van Oilsjt as ge ...'
De Gazet van Aalst 9 december 1967
De Voorpost 13 februari 1981
'Oilsjtneers zemmen' en 'Jonges van de veirkemert' : filmpjes van 'Montooken' (via YouTube)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.