Frans werd in 1954 de eerste verkozen prins van de stad Aalst. Hij won toen het pleit toen van de legendarische ajoinboer Albert Verbestel.
De verkiezing van Prins Carnaval in 1954 was de eerste echte verkiezing en werd georganiseerd door de 'Bond der Politieke gevangenen'.
Onder de naam Mister Dancy haalde Fransky het voor de Ajuinboer, Angeliksken, Indiaan en de Huzaar van Viktoria.
In December 1953 werd, na de commotie rond de aanstelling van Prins Kakelaki, onder toezicht van het Stedelijk Feestcomité, een comité opgericht die de verkiezing van prins carnaval moest organiseren. Dit comité moest tijdens een grote gala-avond de nieuwe Prins Carnaval laten verkiezen. De zondag volgend op de verkiezing, zou de nieuwe Prins Carnaval ontvangen worden op de Grote Markt en daar dan ook plechtig gekroond worden.
Geïnteresseerden moesten zich schriftelijk kandidaat stellen bij dit comité, met vermelding van hun naam, adres en schuilnaam. De brieven moesten voor 1 februari 1954 toekomen bij de heer Kieckens in de Lange Zoutstraat nummer 40. Dit adres was het toenmalige 'Music Home', waar ook de kaarten voor deze verkiezing verdeeld werden.
De avond van de verkiezing, die plaats zou vinden in zaal Madelon op 21 februari 1954, werd aangekondigd als een grote show, waar verschillende Vlaamse artiesten op aanwezig zouden zijn. De kandidaten zouden door een als domino verklede commissaris voorgesteld worden, waarna het aanwezige publiek punten mocht toekennen.
Telkens waren er 10 punten te verdienen voor het kostuum, 10 punten voor de mimiek en ook 10 punten voor de schmink.
De kandidaten mochten niet praten, zodat hun identiteit zeker geheim zou blijven.
De enigen die punten mochten toekennen waren de toeschouwers, om elke mogelijke inmenging van het Feestcomité of het comité voor de verkiezing van Prins Carnaval af te blokken. In totaal was er plaats voor 500 toeschouwers in de zaal. De Prins zou een kunstvoorwerp krijgen als beloning en de verliezers mochten rekenen op een troostprijs. Kaarten kostten toen 20 en 25 Frank.
Het comité voor de verkiezing van Prins Carnaval deed heel wat inspanningen om deze eerste verkiezing vlot te laten verlopen, en ze kondigden in plaatselijke kranten steeds aan wanneer ze een nieuwe artiest gecontacteerd hadden voor de grote avond. Zo stelde het comité met trots voor dat "de Prins van de lach' uit Antwerpen, een bekende komiek uit Gent en een grote artiest uit Brussel present zouden zijn.
De eerste kandidaat die zich in december 1953 kwam melden, gebruikte als schuilnaam Ajuinboer. Later zou blijken dat dit Albert Verbestel was, de man die als eerste ‘ajuinboer’ door het Aalsterse land trok. Door deze naam te kiezen had hij meteen een duidelijke hint gegeven over zijn verbondenheid met de stad en mocht later dan toch een functie bekleden, als was dat niet die van 'prinsj'.
De tweede kandidaat had zich ingeschreven onder de naam 'Aalsterse indiaan' en de derde werd 'De Huzaar van Victoria' genoemd. Er schreef zich ook nog een vierde kandidaat in, maar deze had nog geen schuilnaam opgegeven. 'Anoniem' dus, maar later zou dat veranderd worden naar de naam 'Angelique'.
De allerlaatste kandidaat die zich officieel had ingeschreven was Mister Dancy, dit was de schuilnaam van Frans De Boitselier. In totaal waren er dus 5 officiële kandidaten.
2 Kandidaten, 'Commissaris' en 'Burgertype' werden niet aanvaard door het comité, omdat ze hun kandidatuur niet schriftelijk hadden opgestuurd en dus de reglementering niet hadden gevolgd.
De verkiezing van Prins Carnaval, die plaats had op 21 februari 1954, moest dus een gala-avond van de lach worden. Verschillende artiesten uit Vlaanderen werden inderdaad naar Aalst gehaald om de avond te vullen. Vanuit Antwerpen kwamen Charles Janssens en Cow Flower, vanuit Brasschaat kwamen 16 danseressen en ook de jongste en charmantste jodelaarster was present. De avond was één groot cabaret, dat in het midden onderbroken werd om de kandidaten voor te stellen.
De avond verliep als volgt:
- 20 uur: Aankomst Inrichtend Comité vergezeld van het Stadsbestuur. De Sint-Gabriëlgroep uit Liedekerke trommelde ondertussen heftig om het belang daarvan duidelijk te onderstrepen.
Om 20.15 uur was er het Carnaval-gala met :
- Charles Janssens en Cow Flower in 'Het Laatste Rendez-Vous'
- 16 danseresjes (Brasschaat)
- Odette Sonck jodelt
- Dansen
- Charles Janssens en Cow Flower in 'Doortrapt'
En daarna is het grote moment dan eindelijk aangebroken : Aalst kiest voor het eerst zijn prins : Prins Carnaval 1954.
Een als domino geklede commissaris kwam op het podium om het verloop van de verkiezing uit te leggen. Hij gaf instructies aan het publiek over het stemmen, waarna hij weer van het podium verdween. Daarna kwamen 4 als domino verklede commissarissen op het podium. De eerste domino riep de naam van de kandidaat af en vertelde het publiek wat de kandidaat voorstelde, en wat zijn link met Aalst was, waarna een gong weerklonk.
De tweede commissaris vervolgde en zei dat er 10 punten te winnen waren voor de kledij, waarna het publiek de punten kon toekennen op hun stembiljet.
Als de gong opnieuw weerklonk, werd overgegaan naar het volgende gedeelte waar punten mee te verdienen waren : de 10 punten voor grime.
Opnieuw mocht het publiek punten toekennen op hun stembiljet, tot de gong weerklonk.
De derde commissaris kondigde aan dat er nog 10 punten toe te kennen waren voor mimiek. De kandidaat mocht hierna doen wat hij wou, zolang hij maar niet sprak.
Het publiek zette opnieuw punten op hun stembiljet, waarna het laatste gongsignaal weerklonk.
De vierde commissaris bedankte het publiek, waarna iedereen van het podium verdween.
Deze procedure werd 4 keer herhaald, zodat elke kandidaat op dezelfde manier voorgesteld werd.
Nadat alle kandidaten het podium opgekomen waren, moesten de stemmers de punten van elke kandidaat optellen, waarna ze hun rangschikking van kandidaten op hun stembiljet moesten aanbrengen en in een daarvoor voorziene bus staken.
5 vrijwilligers, die niet tot het comité behoorden, zorgden voor de telling van de punten. Terwijl de stemmen geteld werden, ging het cabaret verder :
- Tango's door orkest PEREGO
- Dansen in oude stijl (Brasschaat)
- Charles Janssens en Cow Flower in 'De Huwelijksadvertentie'
- Odette Sonck jodelt
- Charles Janssens en Cow Flower in 'De Vrouw Die Man Wil Zijn'
Na dit ‘intermezzo’ (dat eigenlijk langer duurde dan de verkiezing zelf, maar dat zijn we tegenwoordig ook nog gewoon), kwam dan de uiteindelijke uitslag.
Er werd overgegaan tot de proclamatie. Als eerste werd de kandidaat met het minste aantal punten het podium opgeroepen.
Dat was De Huzaar van Viktoria met 13 punten.
Daarna volgden de Indiaan (17 punten) en Angeliksken (18 punten).
Als tweede eindigde de Ajuinboer met 136 punten, wat dus betekende dat Mister Dancy, met 208 punten, de eerste verkozen Prins Carnaval van de stad Aalst was. De nieuwe Prins ontving bloemen en verschillende cadeau's. De verliezers ontvingen hun troostprijs.
Hoewel de ajuinboer (we spreken hier over Albert Verbestel) een fenomeen geworden is, zou het kwestie van verkiezingen toch bij deze ene keer blijven. Hij kon er zich niet in vinden dat de winnaar eigenlijk in Denderleeuw woonde, en vond dat dus helemaal niet eerlijk tegenover de Aalsterse bevolking.
Later zou hij als ajuinboer elk jaar opnieuw ten tonele verschijnen, 'terwijl de prins eigenlijk maar één jaar regeert' …
Mister Dancy won dus de verkiezing van Prins Carnaval en werd op zondag 28 februari officieel tot Prins Carnaval uitgeroepen op de Grote Markt. De Prins werd thuis plechtig afgehaald en werd met de nodige flair naar de Grote Markt gevoerd, waar de officiële overhandiging van de prinsenscepter en de eretekens plaats vond.
Er stond een speciale troon ter zijner beschikking van waarop hij de stoet goed kon meevolgen, en hij mocht zijn 'pintje' bier drinken uit een kristallen vaas.
Hij mocht ook nog de stoet in gang zetten, en deed dat samen met de Ware Gilles.
Fransky was eigenlijk al gekend als kunstdanser. In de jaren ’30 werd hij bekend door met Charles van Steenbergen het komische dansduo ‘Fransky en Charly’ te vormen.
Hij was ook een schitterend entertainer.
In 1940 stond hij met een groep soldaten op de planken en de Volksstem sprak met heel veel lof over zijn prestatie : ‘zonder te vergeten de heer Frans De Boitselier (Fransky) met zijn groep soldaten, die de begeestering ten top deden stijgen’.
Na zijn verkiezing bleek dat hij zeker niet op zijn mondje gevallen was. Hij schreef meteen een open brief naar de burgemeester (Oscar De Bunne) waarin hij zijn verlangenlijstje voor de ‘grote dag’ bekend maakte :
- Hij had graag dat de burgemeester hem met een open rijtuig zou komen afhalen aan zijn huis. Van daar zou de rit naar de Grote Markt gaan, waar de beiaard zou moeten spelen bij zijn aankomst.
- Hij vroeg een verlenging van het sluitingsuur voor de cafés en vroeg ook om hem enkel schuimwijn aan te bieden op ‘de grote dag’. Ook vroeg hij dat zijn medekandidaten bij hem zouden mogen plaatsnemen op de eretribune.
Deze ‘eisen’ kwamen er eigenlijk als ‘compensatie’ voor de kosten die de prins zelf maakte (verplaatsingen, kostuum, eten en drinken).
Fransky liet trouwens ook een nominetje maken dat hij zou delen met de omstaanders tijdens de stoet. Hij startte hiermee de gewoonte om Nominettes te laten maken.
Een tweede 'gewoonte' was het feit dat niet iedereen gelukkig was met de verkiezingsuitslag, dit niet onder stoelen of banken stak, en dat er al gauw beweerd werd dat het allemaal opgezet spel was.
Naast de gelanceerde traditie van het Nominetje betekende 1954 dus ook meteen de geboorte van de complottheorieën en verdenkingen van bedrog voor, tijdens en na de verkiezingen ...
--- Een overzicht van alle prinsen die onze stad kende tot hiertoe is HIER te vinden ---
