Nieuws uit Aalst

--------- 't Principoilsjte vandaug es da ge ni te veil complementen mokt en genietj van 't leiven ! - - - - - - - Covid-19 : Blijf aub toch voorzichtig en denk aan uw medemens !! - - - - - - - Deel enkel berichten van officiële bronnen om fake news te vermijden !!! - - - - - - - -

vrijdag 26 april 2019

Poesjkapelle

"Ge zetj van Oilsjt, as ge Poesjkapelle nog verweiten etj ...😎 "


De vrouw die in de Aalsterse overlevering zal blijven verder leven als "Poesjkapelle" werd geboren als Catharina Alfonsina Van den Steen te Aalst op 6-6-1904. Zij was de dochter van landbouwer Carolus Louis (° Aalst 9-8-1869) en twijnster Eva Düren (Rheinbreitbach, Duitsland 17-11-1875).

Als tiener maakte ze dus W.O.I. mee als dochter van een Duitse moeder.

Zij woonde op verscheidene plaatsen in de stad maar haar laatste woonplaats was aan de Dendermondsesteenweg 112, komende van Aalst, een paar huizen voor de konker op de linkerkant.
Anno 1975 is zij weduwe Verleysen.

Ze was ook steeds op tocht of op zoek naar haar man en zoon (schaliedekkers van beroep maar ze waren nog beter gekend als zeer zware drinkers, hoewel ze beiden maar een pennelat breed waren). 

Op dat ogenblik woonden ze ergens rond de Vismarkt, en ze was dan al gekend als een zeer kwaaie. Wanneer ze eindelijk haar familie terug gevonden had, werden die onder begeleiding van veel lawaai en meppen naar huis gejaagd.

De laatste jaren, geplaagd door jicht, gebruikte zij twee bezemstelen om zich te verplaatsen, en nog later toen de ziekte verergerd was liep zij bijna tot tegen de grond gebukt rond op twee halve bezemstelen.

Zij was steeds op ronde in ’t stad en trok dikwijls de aandacht door haar eigenaardige gedragingen. Ze schold iedereen uit en bedreigde met één van haar stokken diegenen die haar niet de nodige aandacht gaven als zij om hulp vroeg.

Poesjkapelle zat dikwijls op haren "delper" aan de Dendermondsesteenweg, halve bruine nylon kniekousen aan, dan 2 of 3 lagen kleed en/of onderkleed, dan ne voile "veschoeijt", iets op haar hoofd wat moest doorgaan voor een hoofddoek, maar was dikwijls alleen maar een grote zakdoek. Onaangename geuren verwelkomden de voorbijgangers, die ze steevast aansprak en vaak begon te verwijten.

Rond 1984 werd zij opgenomen in het rustoord van Sint Lieven waar zij vier jaar later zou komen te overlijden.

Poesjkapelle is, samen met 'Zwert Lowieken' een fenomeen in het Aalsterse. Je kan er van op aan dat ze elk jaar minstens een paar keer uitgebeeld worden tijdens de karnavalstoet. Geniet even mee van volgend liedje over Poesjkapel en 'hare maat' Zwert Lowieken : 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.