In dezelfde lijn vinden we in de buurt trouwens ook bijvoorbeeld 'Honeghem' en 'Raffelghem' die door respectievelijk de Merovingische landbouwers Huno en Ravilo werden bewerkt. Zij woonden er samen met hun gezin in schamele houten boerderijtjes, verspreid over het hele grondgebied.
Verschillende vuursteenvondsten uit het vroeg en midden mesolithicum wijzen er trouwens op dat deze oude beekvallei al in de prehistorie een verzamelpunt was van jagers.
Zij trokken op de flanken van deze beekvallei hun tijdelijke kampen op om er onder andere vuurstenen werktuigen te vervaardigen.
Archeologen vonden bij opgravingen trouwens nog een gebouw aan uit de late bronstijd.
Rond deze zone werden ook verschillende kuilen ontdekt, die vermoedelijk dienden als opslagplaatsen voor voedsel. Enkele van deze kuilen leverden mooie vondsten op, zoals bijvoorbeeld grote fragmenten van handgemaakte potten.
Uit de Romeinse periode werd trouwens ook een crematiegraf opgegraven ... misschien was dit wel een voorbode van het huidige crematorium dat werd gebouwd op de Siesegem?
Hier een afbeelding met 'de Siesegem' ...
In het midden van de 13e eeuw werden onze streken geteisterd door de 'zwarte ziekte' (lepra) en er werd toen een leprozerie opgericht aan dewelke ook een begraafplaats en kapel waren verbonden.
Een leprozerie (leprakolonie, melaatsenkolonie of leprozenhuis) is een inrichting voor lepralijders, waar zij geïsoleerd konden worden gehouden van de rest van de bevolking om te voorkomen dat anderen ook zouden worden besmet met lepra.
Het was in de Middeleeuwen, vooral na de kruistochten, dat er overal in West Europa van deze inrichtingen werden gebouwd. Meestal 'ex muros' (buiten de stadsmuren) zoals dus ook hier in Aalst het geval was.
Deze leprozerie was gesitueerd op de plaats waar tegenwoordig het 'kasteel ter Muylem' ligt. Voordien heette dit kasteeltje trouwens 'Hof te Sieseghem'.
Meer over dit kasteeltje : HIER
In 1350 heette de omgeving trouwens Zieseghem, in 1371 werd het Siegseghem en in 1379 Sieseghem.
Schaarbeke, de wijk 'ex muros', lag links van de Dender, waartegen de stadskern als het ware tegengedrukt wordt. Op haar beurt werd het gebied onderverdeeld in gehuchten of plaatsen zoals Onegem, Schoubroek, Kerrebroek, Paddenhoek en dus ook Siesegem.
Bossen waren er op Schaarbeek maar weinig, maar dé boom bij uitstek was de Linde. Het was trouwens onder 'de Linde', een groot examplaar, dat de voorvaderen recht spraken, trouwden en vergaderden.
Vandaar ook de vele benamingen met de naam van die boom uiteraard : de Lindestraat, Lindeweg, kasteel Terlinden, herberg 'Het Lindeken' (1410), 't Goed 'ter Linden', de namen Van der Linden en Lindemans, jeugdhuis Ter Linden, en ga zo maar voor en ga zo maar verder;
Het is ook in deze omgeving dat er vele lugubere dingen zouden zijn gebeurd. Op de splitsing van de Oude Gentbaan en de Oudenaardse baan bevond zich immers de galg.
Het was trouwens ook op de Oude Gentbaan dat Jan de Lichte werd aangehouden toen hij zich daar verschool in een holle lindeboom.
Eind jaren '50 verdween deze boom. De galg is reeds verdwenen van in 1792, toen hij op bevel van de Fransen werd afgebroken.
In 1694 bestond er een gehucht 'de steentjes' (vandaar ook de 'Steenstraat', een deel van het vroegere 'Oonegemwegsken').
Dit leidde naar de twee Steentjes, dus gebouwen opgericht in steen, die de naam Kleine en Grote verdoemenis kregen ... maar dat is een ander verhaal natuurlijk.
Meer over de Kleine Verdoemenis : HIER
Meer over de Grote Verdoemenis : HIER
In 1702 werd dan de Gentse Steenweg aangelegd, voordien was het op de - nu trouwens nog steeds bestaande - Oude Gentbaan dat de huifkarren over de stenen ratelden.
Voor de boeren en andere geïnteresseerden is het misschien wel interessant om te weten dat Schaarbeeke steeds als vruchtbare streek werd beschouwd.
De praterij Schaarbeek telde in de tweede helft van de 18e eeuw maar liefst 475 bunders land, 81 bunder weide en 12 bunder bos. Een bunder is de oude benaming van een hectare en is de eenheid van oppervlakte van 100 bij 100 meter. De afkorting was 'b', tegenwoordig gebruiken we dus 'ha'.
Vroeger werd op deze plaats ook hop geteeld maar deze verdween geleidelijk aan op het einde van de negentiende eeuw
De 'kouter' werd lang geleden trouwens geschreven als de 'cauter' .. zo vinden we in 'De Denderbode' van 25 juli 1858 : 'eenen koop tarwe, dry koopen ajuyn en eene koop Aerdappels op eene party land komende aen den Gentschen steenweg op Siesegem-cauter', en ook 'Zeven koopen aerdappels op Siesegem cauter aen de Groene wey, genaemd het Bylstuk'..
Er woonde een weinig spraakzaam oud dametje, Justine. Haar wens was om het bouwwerk na haar dood aan de kerk te schenken met als bedoeling er inderdaad een écht bedehuis van te maken.
Het was notaris De Vis die haar, als haar testamentuitvoerder, ten stelligste af heeft geraden om een echt bedehuis te laten bouwen, maar hij stemde uiteindelijk toch in met 'iets wat er op lijkt', terwijl het toch een bewoonbare villa zou blijven. Na haar dood is het gebouw echter nooit een bedehuis (bidkapel) geworden. De notaris verkocht het huis als 'villa'.
Begin jaren '70 werden de drie villaatjes, met de 'bidkapelvilla' ('t kind moet een naam hebben, nietwaar) door het stadsbestuur aangeslagen om alles af te breken en de Sieseghemlaan te verbreden tot een betonnen weg die vanaf dan deel uitmaakt van de nieuwe ringlaan rond de stad.
Langsheen de Sieseghemlaan vinden we trouwens ook het ASZ (hospitaal) terug. De oorspronkelijke plannen voor een nieuw ziekenhuis dateerden reeds van in 1936.
Het was notaris De Vis die haar, als haar testamentuitvoerder, ten stelligste af heeft geraden om een echt bedehuis te laten bouwen, maar hij stemde uiteindelijk toch in met 'iets wat er op lijkt', terwijl het toch een bewoonbare villa zou blijven. Na haar dood is het gebouw echter nooit een bedehuis (bidkapel) geworden. De notaris verkocht het huis als 'villa'.
Begin jaren '70 werden de drie villaatjes, met de 'bidkapelvilla' ('t kind moet een naam hebben, nietwaar) door het stadsbestuur aangeslagen om alles af te breken en de Sieseghemlaan te verbreden tot een betonnen weg die vanaf dan deel uitmaakt van de nieuwe ringlaan rond de stad.
Langsheen de Sieseghemlaan vinden we trouwens ook het ASZ (hospitaal) terug. De oorspronkelijke plannen voor een nieuw ziekenhuis dateerden reeds van in 1936.
Van de ideeën over het oprichten van een intercommunaal gasthuis tot de perikelen voor de onteigening van de noodzakelijke gronden, allemaal zorgden ze ervoor dat de plannen serieus vertraagd werden.
In 1978 werd bekend dat het nieuwe ziekenhuis er zou komen, en wel op de Siesegemkouter, aan de Siesegemlaan, achter de bestaande gebouwen van de Generale Bankmaatschappij. Het gebied van 16ha58a werd op het definitief gewestplan ingetekend als gebied voor openbaar nut en gemeenschapsvoorzieningen.
In 1981 stak men 'de mei', maar het zou nog tot 15 december 1989 duren alvorens het gebouw operationeel werd.
De 'mei steken' is een traditie die toegepast wordt in de bouwsector. Wanneer in de bouw de nok van het dak is bereikt, wordt op dat ogenblik traditioneel op de ruwbouw een boompje geplaatst. Oorspronkelijk was dit in de zomer een berkenboompje en in de winter een dennenboompje. De soort boom heeft echter geen belang.
Het boompje werd vroeger ook vaak versierd met (papieren) bloemen en linten. Na het planten, richten of steken van de 'mei' trakteert de bouwheer de bouwvakkers en moet er even niet gewerkt worden. De mei symboliseert een geslaagd werk voor de aannemer en een zegen over de woning voor de bewoners.
De oprichting van het complex vergde ruim 42000 vierkante meter delfwerk. Het gebouw is gefundeerd op 585 palen met een totale lengte van ongeveer 8000 meter. Naast de geprefabriceerde betonelementen voor de gevelopbouw werd nog ruim 11000 kubieke meter gewapend beton gebruikt.
In het gebouw is maar liefst 4000 kubieke meter metselwerk aanwezig. Het totale vloeroppervlak is ongeveer 26000 vierkante meter groot, en er werden ongeveer 1400 nieuwe deuren geplaatst in het complex.
Even klikken op het logo om de geschiedenis van het ASZ in detail te kunnen lezen.
Vandaar gaat het verder langs de Posthoornstraat, Koolstraat en Dirk Martensstraat waar ze Meuleschettebeek of Kapellebeek genoemd werd. Die naam kreeg de beek daar naar de daar gevestigde kapel Meuleschette.
Uiteindelijk mondt ze uit in de Dender in de omgeving van de Zwarte Hoekbrug.
Later werd de ondergrondse bedding (in buizen) verlegd zodat ze langs de Dendermondsesteenweg loopt en voor de viaduct richting Dender gaat, en dus iets hogerop in de Dender uitmondt.
Er zijn in de loop der jaren heel wat problemen geweest met beken en afwateringskanalen. Heel regelmatig waren er dan ook overstromingen ...
Zo lezen we in een artikeltje uit 'Het Land van Aalst' van 1 februari 1891 :
"op 't einde van d'ander week is eindelijk verschenen Meester den Dooi ... De Bergemeersen stonden overstroomd, d'Osbroeeken ook, op St Josefs-parochie de beek van Sieseghem liep ook over, ... 't Hofstade, te Lede, 't Erpe, te Burst overstrooming, Op Schaarbeek zijn er plaatsen waar ze moesten vluchten met de beesten ..."
Er gebeurde toen heel veel dat een belangrijke invloed had op deze beek.
Vele bouwwerken werden langs en op de beek geplaatst, zoals bijvoorbeeld de vele appartementsgebouwen die ergens in de jaren 60 gebouwd werden, de bouw van het gebouw van de afdeling Handel van het SMI in de vroege jaren 70, de toiletten van de lagere afdeling van het SMI, ... al deze constructies hebben hun invloed gehad op de waterhuishouding van de beek.
Zo blijkt maar al te duidelijk dat ook bouwwerken in de omgeving van een beek het grondwaterpeil grondig kunnen veranderen, waardoor er voor een bepaalde periode overstromingen schering en inslag zullen zijn, voor andere dan weer niet.
De laatste ingreep in het midden van de jaren 80 (de collectorwerken) heeft een beduidende verbetering als gevolg gehad.
Dat de laagst gelegen punten nu nog wel eens onder water zou kunnen komen bij hevige regenval is helemaal niet abnormaal. De beek loopt tenslotte door buizen die onder druk kunnen komen te staan.
Eén ervan was een houten graanwindmolen (staakmolen met open voet), die in de volksmond 'molen van Lier' werd genoemd.
Deze korenmolen stond op het vroegere Molenhof Van Lierde, ter hoogte van de vroegere Merestraat en de Zadelbaan.
Hij werd voor 1484 opgericht op de Ziezegemkouter en men noemde het domein dan ook 'het Meulevelt' (1670), ''t Meuleveldeken' (1691), 'het molenvelt, noordwaerts lancx den voetwegh die naer Aelst gaet' (Merestraat 1740).
Tijdens een hevige storm op zondag 9 november 1800 werd 'den snuyfmolen op den sieseghem, da's met de kap afgevlogen'.
Met de onderdelen van een eveneens gevallen staakmolen te Hekelem werd de molen opnieuw opgetrokken.
Rond 1890 had molenaar Van Lierde een vete met Heer Van Mossevelde van de naburige schorsmolen omdat er ook graan gemalen werd zonder dat deze hiervoor een vergunning had. Van Lier spande een proces in tegen Van Mossevelde maar verloor het proces.
Zijn opvolger werd zijn schoonzoon, Gustaaf Van Londerseel uit Nederhasselt. Hij verhuurde de molen echter aan Frans De Wolf (afkomstig van Molen De Wolf te Aalst) en deze maalde er nog negen jaar verder. De molen was echter niet verzorgd, en werd ook bouwvallig.
In 1911 werd de molen uiteindelijk gesloopt. De stukken werden openbaar verkocht door notaris Breckpot uit Aalst.
De Van Mosseveldemolen (of 'molen van Van Mossevelde') was een achtzijdige stenen stellingmolen in de Merestraat 79, ongeveer recht over waar nu het ASZ zich bevindt.
De schouw van deze steenbakkerij was trouwens een 'landmark' tot ongeveer 2015. Hierbij een foto van de SBA anno 1978.
Het bouwbedrijf Schelfout is intussen een paar honderd meter opgeschoven om de bouw van het crematorium te kunnen starten.
Het was in augustus 2015 dat deze laatste hinderpaal voor de bouw van het crematorium werd geruimd. Het bedrijf Schelfhout kreeg toen de nodige vergunningen om zich elders te vestigen.
Er waren steeds maar meer en meer graafmachines te zien, onder meer rond de vijver, waar de nieuwe toegangsweg zou komen. Reeds op 22/8/2015 was de nieuwe toegangsweg al gedeeltelijk uitgegraven.
In oktober dan was er nog meer beweging op de Sieseghemkouter. Ook de aanleg van de nieuwe Merestraat kreeg er ondertussen immers een duidelijkere structuur.
De 'nieuwe Merestraat' was een voorbode voor heel ingrijpende werken in de buurt. Men zou immers een tunnel graven onder de kruispunten van de Gentsesteenweg en de Raffelgemstraat om het doorgaand verkeer vlotter te laten verlopen op de Boudewijnlaan. Ook een fietserstunnel behoorde tot de plannen.
Ondanks opnieuw heel wat buurtprotest kwam ook dat plan er toch van.
"Op het niveau van lopende planningsinitiatieven is mij ook bekend dat voor het gebied Siesegemkouter te Aalst door de stad zelf de oprichting van een crematorium wordt beoogd.
Er werd een poll georganiseerd om een nieuwe naam te zoeken voor de tunnel en de Aalstenaars kozen voor :
Ook voor het crematorium verliep alles zoals gepland. Het crematorium van Aalst (met een limiet van 3000 crematies per jaar) werd officieel geopend op 6 november 2018.
Tot zover de theorie en de plannen. De vergunning voor de wegen- en infrastructuurwerken stoot echter opnieuw op enkele bezwaarschriften. Het was nu aan de deputatie van Oost Vlaanderen om te beslissen of er een vergunning zou worden verleend.
In mei 2021 werd dan een uitspraak gedaan.
Het gevolg van deze uitspraak was dat de bouw van een bedrijventerrein op de Siesegemkouter minstens volledig zou moeten worden herbegonnen, en dit te beginnen met een grondig en zorgvuldig milieu-effectenonderzoek. Of, 'dat de stad uiteindelijk zou afzien van een bedrijventerrein op deze locatie' was natuurlijk de hoop van het actiecomité.
Forensische psychologie speelt zich dus af in de wereld van politie en justitie, en dergelijk 'gevaar' ziet de buurt liever niet.
vlaamsbouwmeester.be (plan Crematorium)
so.lva.be/aalst-siesegemkouter-crematorium-0
Het Nieuwsblad 8/8/2015 - 26/4/2018 - 06/09/2018
Het Laatste Nieuws 07/11/2015 - 26/11/2015 - 20/02/2019 - 24/09/2019 - 22/12/2016
dbnl.org
Tijdens een hevige storm op zondag 9 november 1800 werd 'den snuyfmolen op den sieseghem, da's met de kap afgevlogen'.
Met de onderdelen van een eveneens gevallen staakmolen te Hekelem werd de molen opnieuw opgetrokken.
Rond 1890 had molenaar Van Lierde een vete met Heer Van Mossevelde van de naburige schorsmolen omdat er ook graan gemalen werd zonder dat deze hiervoor een vergunning had. Van Lier spande een proces in tegen Van Mossevelde maar verloor het proces.
Zijn opvolger werd zijn schoonzoon, Gustaaf Van Londerseel uit Nederhasselt. Hij verhuurde de molen echter aan Frans De Wolf (afkomstig van Molen De Wolf te Aalst) en deze maalde er nog negen jaar verder. De molen was echter niet verzorgd, en werd ook bouwvallig.
In 1911 werd de molen uiteindelijk gesloopt. De stukken werden openbaar verkocht door notaris Breckpot uit Aalst.
De Van Mosseveldemolen (of 'molen van Van Mossevelde') was een achtzijdige stenen stellingmolen in de Merestraat 79, ongeveer recht over waar nu het ASZ zich bevindt.
Hij werd in 1758 gebouwd als een 'Hollandse oliewindmolen' door Peter Mertens. Hij begon te bouwen in 1758 en de molen draaide voor het eerst in augustus 1759.
De molen veranderde nog verschillende keren van eigenaar en in 1865 volgden de generaties van de familie Van Mossevelde, van overgrootvader tot achterkleinzoon, elkaar op als eigenaar. De laatste eigenaar, Jozef, werkte er nog in de maalderij tot in 1947.
De molen werd verkocht en behoorde nadien toe aan de familie Daem van op de Gentse Steenweg.
De molen veranderde nog verschillende keren van eigenaar en in 1865 volgden de generaties van de familie Van Mossevelde, van overgrootvader tot achterkleinzoon, elkaar op als eigenaar. De laatste eigenaar, Jozef, werkte er nog in de maalderij tot in 1947.
In 2004 werd de molen beschermd als monument, samen met de gekasseide oprit en ingewerkte molenstenen.
In 2012 werd de molenromp aangekocht door gerechtsdeurwaarder Luc De Troyer, die het gebouw zou laten restaureren. Dit gebeurde in 2016-2018. De afbeelding hieronder toont hoe de molen er uitzag in 2010 (links) en hoe hij er tegenwoordig staat (rechts)
Geert Bourgois, Vlaams minister-president en Vlaams minister van Onroerend Erfgoed heeft in 2015 anderhalf miljoen vrijgemaakt voor de restauratie van een vijftal molens, waaronder ook de Mosseveldemolen, die hiervan 295 000 Euro mocht in ontvangst nemen.
De molen is tegenwoordig verbonden aan het kantoor van de gerechtsdeurwaarders Luc De Troyer, Boudewijn Roeland en Patrick Dumortier (Merestraat 131).
Nog op de kouter bevindt zich trouwens een visvijver , de zogenaamde 'Visvijver Schelfhout', naar het gelijknamige bouwbedrijf dat er gevestigd was. Op oudere plannen van de streek is nog geen sprake van de vijver, omdat deze pas ontstaan is als kleiwinningsput van de SBA (SteenBakkerijen Aalst) die er gevestigd was vóór het gekende bedrijf 'Schelfhout'.
Het bouwbedrijf Schelfout is intussen een paar honderd meter opgeschoven om de bouw van het crematorium te kunnen starten.
Het was in augustus 2015 dat deze laatste hinderpaal voor de bouw van het crematorium werd geruimd. Het bedrijf Schelfhout kreeg toen de nodige vergunningen om zich elders te vestigen.
En dat was meteen ook de definitieve 'go' voor de intercommunale Westlede, dat al 24 jaar probeert om een crematorium te bouwen op Aalsters grondgebied. Actiegroepen kregen ongelijk van het Oost-Vlaamse provinciebestuur.
Er waren steeds maar meer en meer graafmachines te zien, onder meer rond de vijver, waar de nieuwe toegangsweg zou komen. Reeds op 22/8/2015 was de nieuwe toegangsweg al gedeeltelijk uitgegraven.
In oktober dan was er nog meer beweging op de Sieseghemkouter. Ook de aanleg van de nieuwe Merestraat kreeg er ondertussen immers een duidelijkere structuur.
De 'nieuwe Merestraat' was een voorbode voor heel ingrijpende werken in de buurt. Men zou immers een tunnel graven onder de kruispunten van de Gentsesteenweg en de Raffelgemstraat om het doorgaand verkeer vlotter te laten verlopen op de Boudewijnlaan. Ook een fietserstunnel behoorde tot de plannen.
Ondanks opnieuw heel wat buurtprotest kwam ook dat plan er toch van.
In het najaar van 2015 starten de werken.
Ook in november 2015 werd bekend gemaakt dat de ondertussen stilgelegde bouw van het voorziene crematorium uiteindelijk zou (her)starten in april 2016. De werken waren eigenlijk al gedeeltelijk begonnen, zoals hierboven reeds vermeld, maar er werd (opnieuw) een half jaar vertraging opgelopen door de protesten van enkele actiecomités.
Oorspronkelijk was er als locatie voor dit crematorium gekozen voor de Hoezekouter. Dat idee werd echter afgevoerd en de Siesegemkouter kwam in 'the picture'.
Ook deze potentiële ligging in de kouter stootte op heel wat weerstand van de buurtbewoners, maar op een vergadering van de Commissie voor leefmilieu en natuur, landbouw, visserij en plattelandsbeleid werd de aanleg van een crematorium reeds op 5 maart 2009 verdedigd door de toenmalige viceminister-president van de Vlaamse regering, dhr Dirk Van Mechelen :
"Op het niveau van lopende planningsinitiatieven is mij ook bekend dat voor het gebied Siesegemkouter te Aalst door de stad zelf de oprichting van een crematorium wordt beoogd.
Dit vraagt een herziening van de gewestelijke afbakenings-RUP van het regionaalstedelijk gebied Aalst. In dat RUP kreeg dit gebied immers de bestemming 'regionaal bedrijventerrein'.
Op Vlaams niveau werd door mezelf ingestemd met een beperkte herziening van dit gewestelijk RUP, en dit met het oog op het eventueel mogelijk maken van een crematorium"
Men begon de werken en de opening van het crematorium werd voorzien in 2018. Er werd gerekend op 350 werkdagen, die zouden beginnen te lopen vanaf de eerste steenlegging. Met de bouw van het crematorium is een budget van 14 miljoen euro gemoeid. Volgens 'Westlede' eigenlijk toch wel een interessante 'belegging' als je ziet dat er jaarlijks zo'n 1600 mensen uit het arrondissement Aalst gecremeerd worden in Lochristi en Sint Niklaas.
Ondertussen, we schrijven mei 2016, was men reeds volop bezig aan de fietstunnel.
Men begon de werken en de opening van het crematorium werd voorzien in 2018. Er werd gerekend op 350 werkdagen, die zouden beginnen te lopen vanaf de eerste steenlegging. Met de bouw van het crematorium is een budget van 14 miljoen euro gemoeid. Volgens 'Westlede' eigenlijk toch wel een interessante 'belegging' als je ziet dat er jaarlijks zo'n 1600 mensen uit het arrondissement Aalst gecremeerd worden in Lochristi en Sint Niklaas.
Ondertussen, we schrijven mei 2016, was men reeds volop bezig aan de fietstunnel.
Op de foto is te zien dat men volop bezig is aan het dak van de tunnel.
Op 9 december fietste Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts door de nieuwe fietstunnel ter gelegenheid van de opening van deze veilige link tussen Aalst en Nieuwerkerken. De opening van de tweede fietstunnel - onder het nieuw aangelegd stuk Merestraat - werd iets later gepland.
Door deze fietstunnels kunnen fietsers die van Nieuwerkerken de tunnel onder de Siesegemlaan uitkomen links afdraaien en zo (door de tweede fietstunnel) langs de garage Renault via de Merestraat naar Aalst.
De opening van de tunnel kwam eventjes in het gedrang toen bleek dat een aantal personen het nodig vond om in het vers aangelegde pad te stappen en te fietsen. Aangezien de werf afgesloten was door hekkens, linten en waarschuwingsborden, was het zeker dat het hier om een vandalenstreek ging.
De opening ging gewoon door, maar het fietspad werd tijdens de herstellingswerken wel weer eventjes afgesloten.
De aanleg van de fietstunnel was meteen de eerste verwezenlijking in het project 'Ring Aalst'.
Ook de overige werken aan de Ring zelf gingen goed vooruit.
Vrachtwagens, betonmolens en enorme kranen reden constant af en aan.
Ook de bouw van het crematorium ging vooruit. Onderstaande foto uit december 2016 bewijst dat.
Alle werken gingen dus vlot vooruit en er werd steeds getracht de overlast voor de buurt tot een minimum te beperken. De ene keer lukte dat, een andere fase zorgde dan wel weer voor wat extra modder en wrevel.
Op onderstaand filmpje kan het allemaal een beetje gevolgd worden.
Uiteindelijk was het zover : de tunnel was af en werd op 16 september 2018 officieel ingelopen tijdens een 'Tunnelloop'.
Het werd een gezellige dag met tal van animaties maar het hoogtepunt bleef toch dat men eens door de tunnel zou kunnen lopen.
Vanaf 8 oktober werd de tunnel dan ook opengesteld voor het gemotoriseerd verkeer.
Er werd een poll georganiseerd om een nieuwe naam te zoeken voor de tunnel en de Aalstenaars kozen voor :
- den Onderkroiper (45%)
- Keizer Kamieltunnel of Keizerstunnel (37%)
- Boudewijntunnel (8%)
Verder waren er nog 'Ringtunnel', Ajuintunnel' of 'de Konker' te horen maar die leken al op voorhand afgeschreven.
Nu ja, de eerste drie trouwens ook, want we zijn nu al een hele tijd later, en er is nog steeds geen officiële naam voor de tunnel.
Het autoverkeer werd dus toegelaten vanaf oktober 2018, maar er waren wel nog wat werken aan de rotondes aan de Gentsesteenweg en de Siesegemlaan, en ook de werken aan het verderop gelegen viaduct waren nog niet ten einde.
Alles verliep echter verder zoals gepland en vooral langs de Boudewijnlaan is het verschil duidelijk merkbaar en is het nu rustiger en groener wonen. Het grootste deel van het verkeer verdwijnt immers in de tunnel.
Ook voor het crematorium verliep alles zoals gepland. Het crematorium van Aalst (met een limiet van 3000 crematies per jaar) werd officieel geopend op 6 november 2018.
Dat het een wel heel speciaal gebouw zou worden, werd ons uitgelegd tijdens de Openwervendag eerder dat jaar.
Daar waar normaal gezien de ovens verstopt zijn in de kelders, is er in Aalst een mooie ruimte voorzien met veel licht.
In de crematieruimte staan momenteel drie grote ovens. Er is echter nog een plaats voorzien om er nog een vierde bij te plaatsen. De zaal waar tot 600 personen de plechtigheid kunnen bijwonen is volledig uitgerust met grote videoschermen, en de bezoekers kunnen alles volgen door grote glasramen.
Heel wat vernieuwingen en veranderingen dus in wat eens zo'n rustige buurt was.
Heel wat vernieuwingen en veranderingen dus in wat eens zo'n rustige buurt was.
Het crematorium is ondertussen al een tijdje functioneel en ook in de tunnel zijn al ontelbare auto's voorbijgereden.
Maar toch is in de buurt lang niet alles vredig en rustig nu.
Maar toch is in de buurt lang niet alles vredig en rustig nu.
Er is intussen immers al heel wat buurtprotest gerezen tegen de nog verdere heraanleg van de Siesegemkouter.
Het bouwen van het crematorium en het uitgraven van de tunnel hadden al heel wat voeten in de aarde, maar de plannen voor een groots opgezet gezondheidscentrum lijkt al helemaal te ver te gaan. De stad droomt er immers van om zorggerelateerde bedrijven aan te trekken en te huisvesten op de Siesegemkouter.
Terwijl Californa prat gaat op zijn 'Silicon Valey', heeft Aalst grootse plannen om een 'Health & Care Valley' op te richten.
Reeds onder het burgemeesterschap van Ilse Uyttersprot werd met de idee gespeeld om Aalst in de toekomst te kunnen profileren als zorgstad, en dit mede dank zij de twee ziekenhuizen (ASZ & OLV) die de stad rijk is.
Schepen van ruimtelijke ordening Caroline Verdoodt verdedigde het plan om ruimte te maken voor werkgelegenheid in de buurt.
De bedoeling is dat de Health Hub een onderzoekscentrum wordt met internationale uitstraling op het gebied van medische technologie. Voorlopig is deze Health Hub gevestigd in de Capucienenlaan, maar men zou dus in dit gebied een heuse Health & Care Valley willen bouwen omdat daar meer plaats zal zijn om nieuwe bedrijven aan te trekken.
Schepen van ruimtelijke ordening Caroline Verdoodt verdedigde het plan om ruimte te maken voor werkgelegenheid in de buurt.
De bedoeling is dat de Health Hub een onderzoekscentrum wordt met internationale uitstraling op het gebied van medische technologie. Voorlopig is deze Health Hub gevestigd in de Capucienenlaan, maar men zou dus in dit gebied een heuse Health & Care Valley willen bouwen omdat daar meer plaats zal zijn om nieuwe bedrijven aan te trekken.
De stad Aalst heeft in april 2018 al eens een mouw moeten passen aan haar
plannen met de Siesegemkouter.
Sinds 2013 is de kouter herbestemd tot gemengd
regionaal bedrijventerrein en de stad wil op de site van 36 hectare groot in een
Health & Care-Valley voorzien met bedrijven die werken rond zorg en
gezondheid.
Een privéontwikkelaar, Cordeel Group nv, was de stad echter voor
met het kopen van de gronden door de grondeigenaars aantrekkelijke prijzen aan
te bieden. Op dit moment heeft Cordeel zo'n 82 procent van de site in bezit.
Het Autonoom Gemeentebedrijf Stadsontwikkeling (AGSA), de vastgoeddochter van
de stad Aalst, heeft slechts twaalf procent in eigendom.
Er zat voor de stad dus niets anders op dan samen te werken met Cordeel. “We hebben met de projectontwikkelaar een overeenkomst afgesloten die de krijtlijnen voor de ontwikkeling van het bedrijventerrein Siesegem vastlegt”, zei AGSA-baas Gwen Vreven. “Kwaliteit, groen, werkgelegenheid en zorgeconomie staan daarbij centraal. Bedrijven actief in de zorg en gezondheid zullen zich kunnen vestigen in het gebied. Onze overeenkomst bevat alle afspraken die nodig zijn om de ontwikkeling van het bedrijventerrein op te starten.”
In de gemeenteraad werd een onteigeningsmachtiging goedgekeurd, die de stad een stok achter de deur bood. Het project bleef echter niet zonder kritiek. Groen is tegen de ontwikkeling van de Siesegemkouter in het algemeen. “Het extra verkeer dat de verdere ontwikkeling met zich meebrengt, zal een verkeersinfarct veroorzaken in de omgeving”, zegt Groen-lijsttrekker Lander Wantens. “Moderniseer en gebruik eerst de bestaande industriegebieden vooraleer nieuwe open, groene ruimte te betonneren.”
Ook de actiegroep Red de Erpe- en Siesegemkouter reageert misnoegd. “Voor de ontwikkeling van 36 hectare Siesegemkouter naar industriegrond kan de winst dertig à veertig euro per vierkante meter bedragen, wat neerkomt op 12,5 miljoen euro voor de stad of de ontwikkelaar. Dit gaat niet om gezondheid, maar om winst.”
'Groen Aalst' haalt aan dat volgens sommige politici de Siesegemkouter zou gelegen zijn binnen de stad.
Er zat voor de stad dus niets anders op dan samen te werken met Cordeel. “We hebben met de projectontwikkelaar een overeenkomst afgesloten die de krijtlijnen voor de ontwikkeling van het bedrijventerrein Siesegem vastlegt”, zei AGSA-baas Gwen Vreven. “Kwaliteit, groen, werkgelegenheid en zorgeconomie staan daarbij centraal. Bedrijven actief in de zorg en gezondheid zullen zich kunnen vestigen in het gebied. Onze overeenkomst bevat alle afspraken die nodig zijn om de ontwikkeling van het bedrijventerrein op te starten.”
In de gemeenteraad werd een onteigeningsmachtiging goedgekeurd, die de stad een stok achter de deur bood. Het project bleef echter niet zonder kritiek. Groen is tegen de ontwikkeling van de Siesegemkouter in het algemeen. “Het extra verkeer dat de verdere ontwikkeling met zich meebrengt, zal een verkeersinfarct veroorzaken in de omgeving”, zegt Groen-lijsttrekker Lander Wantens. “Moderniseer en gebruik eerst de bestaande industriegebieden vooraleer nieuwe open, groene ruimte te betonneren.”
Ook de actiegroep Red de Erpe- en Siesegemkouter reageert misnoegd. “Voor de ontwikkeling van 36 hectare Siesegemkouter naar industriegrond kan de winst dertig à veertig euro per vierkante meter bedragen, wat neerkomt op 12,5 miljoen euro voor de stad of de ontwikkelaar. Dit gaat niet om gezondheid, maar om winst.”
'Groen Aalst' haalt aan dat volgens sommige politici de Siesegemkouter zou gelegen zijn binnen de stad.
Echter vergeten ze blijkbaar wel, dat ze zelf jaren geleden nog op hun communiezieltje hebben verklaard dat de Siesegemlaan de absolute grens van de stad zou zijn, en dat de stad zeker niet zou worden uitgebreid aan de overzijde ervan.
Aalst zou Aalst niet zijn en er werd een creatieve oplossing gevonden om die belofte (eigenlijk een verplichting) te kunnen omzeilen : men maakt van de Siesegemkouter gewoon 'stedelijk gebied' ... en klaar is Kees.
Het was trouwens al van 1969 geleden dat er op de gemeenteraad beslist werd om de Siesegemkouter niet langer als industriezone te laten gelden.
Maar ... Weg dus met deze beslissing en we draaien alles terug om ...
Op 20/2/2019 werd door de stad op een infovergadering meer uitleg gegeven.
Op 20/2/2019 werd door de stad op een infovergadering meer uitleg gegeven.
Daar was te horen dat de ontwikkeling in twee fases zou verlopen.
Op dat ogenblik liep de aanvraag voor de omgevingsvergunning voor fase 1a (het noordelijke gedeelte). Aan het einde van het jaar zouden de infrastructuurwerken hiervoor starten, waaronder ook de aanleg van nieuwe wegen.
In 2020 zou dan de aanvraag voor fase 1b volgen zodat tegen 2021 ten noorden van de Siesegembeek (die wel blijft behouden) de eerste bedrijfskavels zouden kunnen worden ingevuld. En als deze fase voor 3/4 afgerond zou zijn, zou men starten men met de ontwikkeling van de zuidelijke Siesegemkouter.
Het onderstaande plan geeft het concrete ontwerp voor het gehele bedrijventerrein weer.
Het onderstaande plan geeft het concrete ontwerp voor het gehele bedrijventerrein weer.
In mei 2021 werd dan een uitspraak gedaan.
Na een jarenlange verbeten strijd van de leden van het Siesegemcomité, dat al 20 jaar het dossier verdedigt, kreeg het comité gelijk van de rechter.
Die vernietigde de vergunning.
Luc De Vriendt van het comité was tevreden: "De rechter geeft hier een signaal mee naar de overheid toe. Hij zegt in feite: stop met uw eigen wetten te creëren. We hopen dat hiermee de poort is opengezet om een onderzoek te doen naar de effecten van zo'n bedrijventerrein op het milieu."
Een ander belangrijk gevolg was dat de reeds aan de gang zijnde werken moesten gestaakt worden en dat er ook geen gebruik meer mocht gemaakt worden van de onwettig aangelegde toegangswegen.
Een groot probleem dus voor het op onwettige wijze geherlocaliseerde Schelfhout dat enkel bereikbaar is via dergelijke 'onwettige wegen'.
Een groot probleem dus voor het op onwettige wijze geherlocaliseerde Schelfhout dat enkel bereikbaar is via dergelijke 'onwettige wegen'.
Dus ... geen 'zorgstad' volgens de rechter. Case closed?
Neen hoor ... het stadsbestuur van Aalst tekende beroep aan tegen de deze vernietiging.
“Alles wordt nu ook in gereedheid gebracht om een nieuwe vergunningsaanvraag in te dienen, ditmaal bij de provincie”, zegt burgemeester Christoph D’Haese
Dus ... wel 'zorgstad' volgens de burgemeester. Case closed?
Alle discussies in de buurt waren dus verdwenen ?
Neen hoor! En het ging zelfs al niet meer over de ontwikkeling van dit nieuwe bedrijventerrein.
In januari 2022 zette de Vlaamse regering op voorstel van Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir een volgende stap richting de realisatie van een Forensisch Psychiatrisch Centrum (FPC) in Aalst.
In de startnota voor het gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan (GRUP), dat nodig is om dit project mogelijk te maken, werden nog 5 mogelijke locaties weerhouden.
Het gaat om twee woonuitbreidingsgebieden (Horebekeveld en Biekorfstraat), de voormalige bedrijfssite Gates (Erembodegem) en ... de bedrijventerreinen Siesegemkouter Noord en Zuid ...
Maar ... U raadt het al ... Dit voorstel stuit op hevige tegenstand van de bewoners.
Op deze vijf locaties ziet men het Forensisch Psychiatrisch Centrum liever niet komen en er is dus hevig protest van buurtbewoners, die zich opnieuw groeperen in protestgroepen.
De forensische psychologie is een vorm van toegepaste psychologie die zich toespitst op het gedrag van criminelen, maar ook op de behandeling van de slachtoffers.
Forensische psychologie speelt zich dus af in de wereld van politie en justitie, en dergelijk 'gevaar' ziet de buurt liever niet.
Het stadsbestuur van Aalst deed zelf voorlopig nog geen uitspraak over de toekomstige locatie. De publieke raadpleging door de Vlaamse overheid loopt af op 15 april 2022 en tegen dan zal de stad met een officieel standpunt komen laat burgemeester Christoph D'Haese weten.
Hij bevestigt trouwens nogmaals dat de eerder genomen beslissingen over de Aalsterse Siesegemkouter sowieso zullen worden uitgevoerd.
Volgens hem komt het zogenaamde 'Health & Care Valley' er dus zeker.
Na de reeds verwezenlijkte grote werken (bouw van het ASZ, bouw van het Crematorium, tunnelwerken, ...) blijven er dus nog steeds twee belangrijke dossiers open.
Over zowel 'de zorgstad' als het 'psychiatrisch centrum' moet het verdict nog vallen.
De actiegroepen houden hun hart vast ...
Laat ons voorlopig dus nog wat genieten van de natuur die er nog is.
Hier een beeldje van de Siesegemkouter tijdens 'het gouden uur' (zonsondergang)
Hier een beeldje van de Siesegemkouter tijdens 'het gouden uur' (zonsondergang)
Bronnen :
vlaamsbouwmeester.be (plan Crematorium)
so.lva.be/aalst-siesegemkouter-crematorium-0
Het Nieuwsblad 8/8/2015 - 26/4/2018 - 06/09/2018
Het Laatste Nieuws 07/11/2015 - 26/11/2015 - 20/02/2019 - 24/09/2019 - 22/12/2016
dbnl.org
vrt nws 12/05/2021
groenaalst.be
vrt.be/vrtnws/nl/201/09/06
docs.vlaamsparlement.be
de Gazet van Aalst 9 juli 1960 (via aalst.courant.nu)
De Voorpost 6 oktober 1978 (via aalst.courant.nu)
molenechos.org
groenaalst.be
vrt.be/vrtnws/nl/201/09/06
docs.vlaamsparlement.be
de Gazet van Aalst 9 juli 1960 (via aalst.courant.nu)
De Voorpost 6 oktober 1978 (via aalst.courant.nu)
molenechos.org
TV Oost 15/03/2022
foto's tunnel gww-bouw.be
filmpje vooruitgang Wegen en verkeer
filmpje rit Leo Goeman
De Denderbode 16/01/1881
Windmolens van Aalst - J Van Overstraeten
Van Mosseveldemolen foto : Donald Vandenbulcke, 5/9/2010
foto SBA : Schollaert André (via madeinaalst)
De Denderbode 16/01/1881
Windmolens van Aalst - J Van Overstraeten
Van Mosseveldemolen foto : Donald Vandenbulcke, 5/9/2010
foto SBA : Schollaert André (via madeinaalst)
foto gouden uur : blog gundiscover.be
eigen foto's crematorium / tunnel
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost Vlaanderen, kultureel jaarboek voor de prov. O.VL.
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost Vlaanderen, kultureel jaarboek voor de prov. O.VL.
