Nieuws uit Aalst

--------- 't Principoilsjte vandaug es da ge ni te veil complementen mokt en genietj van 't leiven ! - - - - - - - Covid-19 : Blijf aub toch voorzichtig en denk aan uw medemens !! - - - - - - - Deel enkel berichten van officiële bronnen om fake news te vermijden !!! - - - - - - - -

vrijdag 17 mei 2024

Chris Boni

Chris Boni, geboren als Christiane Slagmulder, (Aalst, 21 februari 1936) is een Vlaamse actrice. Ze was gehuwd met acteur en producer Walter Boni. Walter overleed op 19 december 1996.

Haar lange carrière staat garant voor een uiteraard heel lange, indrukwekkende speellijst.


Waar ze eerst enkel in amateurtoneel en operettegezelschappen in het Aalsterse actief was, maakte ze in 1963 deel uit van het semiprofessionele ‘Kern 63’, gesticht door Frans Roggen en Walter Boni. 

In 1965 maakte ze de definitieve stap van amateur- naar beroepstoneel. Zij kwam in april van dat jaar onder contract bij het eerder dat jaar opgerichte ‘Nederlands Toneelgezelschap Gent’, opgericht door staat, provincie en stad Gent. 

Onder andere ‘Het hemelbed’ (1966) en ‘De man, het beest en de deugd’ (1971) sierden daar haar palmares. 

Het was Dré Poppe die haar naar het beroepsgezelschap haalde maar toen Jean-Pierre De Decker als nieuwe directeur werd aangesteld, moesten in 1998 negen van de elf acteurs, onder wie Chris Boni, het gezelschap verlaten.

Chris had al bewezen dat ze ‘de stiel onder de knie had’, en in 1973 ging ze ook voor het eerst zelf regisseren
De komedie ‘’n Parel van een meid’, van Marc Camolettie (van ‘Boeing Boeing’) stond toen op het programma van de Catharinisten en werd een enorm succes. 

Dit blijspel draaide rond een echtpaar, man en vrouw, met hun respectievelijke minnares en minnaar, en een bijdehandse meid die voor alles een passende oplossing bleek te hebben.
 
Toen haar door De Gazette van Aelst gevraagd werd hoe het voelde om nu ook eens aan de andere kant te zitten, antwoordde ze het volgende : 

Het is natuurlijk helemaal anders, je hebt voortduren de neiging om zelf mee te spelen, en het regisseren van een toneelstuk bij een amateurgezelschap brengt zo zijn eigen problemen mee. Zo beschikt men eerstens over veel te weinig tijd : alles wordt ineengestoken in enkele weken. Normaal gezien zou men zeker drie maanden moeten repeteren (2 a 3 repetities per week). Maar men kan bij amateurs ook geen te hoge eisen stellen. Tenslotte spelen die mensen omdat ze het graag doen, ze geven zich volledig en getroosten zich heel wat inspanningen

Toen dezelfde krant haar iets later ook vroeg waarom er zo weinig vrouwelijke regisseurs blijken te zijn had ze ook onmiddellijk een antwoordje klaar. 

Dit zal wel te maken hebben met het feit dat een vrouw doorgaans veel meer oog heeft voor detailwerk. Een man heeft een beter Algemeen overzicht, een globaal beeld, wat dan tenslotte toch fundamenteel is voor het werk van een regisseur. Daarom zal de regieassistent doorgaans wel een vrouw zijn. Ze vullen zo elkaar aan’.

De successen volgden elkaar op.

Hier een foto van 1977 in de Vlaamse Opera te Gent "My Fair Lady" met Chris en wijlen Willy De Swaef in de hoofdrollen.


Over Willy is HIER trouwens meer terug te vinden.

In 1988 maakte ze opnieuw haar opwachting in CC De Werf, met het stuk ‘De Vrek’. Onder regie van Dirk Tanghe speelde ze daar samen met onder andere Peter Van Asbroeck, Bob Van Der Veken, Nolle Versijp, Karen De Visscher en Hugo Van Den Berghe. Het thema, hebzucht en niets ontziende schraapzucht, is van alle tijden. 

Niet alleen toneel, maar ook TV kon haar bekoren, en zo speelde ze bijvoorbeeld ook mee in legendarische programma's zoals ‘Wij, Heren van Zichem’ (als Germaine, waardin in Leuven) en ‘Meester, hij begint weer!’ (als schooldirectrice).

Ook in enkele Vlaamse langspeelfilms zoals ‘Het gezin van Paemel’ (Boerin Van Paemel), ‘De leeuw van Vlaanderen’ (Moeder van Jan Breydel) en ‘Brugge, die stille’ was Chris te zien, daar nam ze de taak van Rosalie de huishoudster op zich.

Verder deed ze ook nog mee in het toneelstuk’ Jungleboek’ (1992) dat door VTM werd bewerkt en daarna uitgezonden. Ze had er twee rollen: van Tabaqui, de jakhals, en Mataji.

In R.I.P.,, een BRT-sitcomserie die van 1992 tot 1994 op Eén liep en draaide rond een begrafenisondernemer in Geraardsbergen, speelde Chris de rol van Irma Vanderkinderen, de buurvrouw.

Christiane speelde ook verschillende gastrollen in onder andere De Kotmadam (als de moeder van Koentje) en Recht op Recht (in de rol van Emilie Dufour).

Haar bekendste rol zal ongetwijfeld die van Yvette Backx-De Schrijver in Thuis zijn, en ze was dan zelf ook wat van slag toen ze in 2016 te horen kreeg dat haar personage uit de serie geschreven werd. 

Hierbij een beeldje van Chris als Yvette Backx-De Schrijver in Thuis. Chris is de jongedame achteraan :-)


‘Yvette’ was uitgespeeld, na 15 jaar trouwe dienst in maar liefst 1413 episodes, maar Chris voelde dat de medewerking aan de meest bekeken soap in Vlaanderen niet zonder gevolg zou blijven. 

Overal werd ze begroet als ‘madam Toertjens’ … en na 15 jaar was het heel moeilijk voor haar om 
afscheid te moeten nemen. Vooral ook omdat er een nogal drastisch einde voorzien werd. 
Ook de reacties van de kijkers waren overweldigend : protest, medeleven, spijt en verdriet … Het toonde nog maar eens aan hoe dun het lijntje tussen fictie en realiteit kan zijn. 

Een mooie brief als afscheid van haar ‘fans’ werd al even mooi beantwoord door de VRT : 

"Net als op tv neemt Chris met deze brief op een mooie manier afscheid van de kijkers en de fans. De keuze om haar personage te laten sterven was echt geen evidente beslissing. We weten dat Chris het hiermee moeilijk had. Sinds ze gepensioneerd was, was acteren bij Thuis haar hobby en passie tegelijk. Bij iedereen van de cast en crew is er een groot respect voor de acteerprestaties van Chris en dat op hoog niveau tot de laatste scène en tot de laatste draaidag. Ook al wisten we, zoals ze zelf in de brief aangeeft, dat ze het einde van haar rol een plaats moest geven in haar eigen leven."

De dochter van Christiane, Inge, was iets minder enthousiast en verklaarde enkele jaren later : 

Chris Boni, mijn mama en ik, vinden ook dit niet echt kunnen. Mama is sinds haar ontslag 6 jaar geleden nooit meer gelukkig geweest, ze was verweesd. Een actrice kent geen pensioen, een actrice wil leven in een rol, blijkbaar hebben producers daar geen feeling mee”.

Omdat haar personage Yvette in haar slaap overleed, is een terugkeer van ‘Madame Toertjes’ nooit een optie geweest.
Het afscheid van de kijkers van Thuis, betekende meteen ook het definitieve afscheid van Chris.
 

Op het - totaal onvolledige - lijstje van artiesten waar ze mee samenwerkte, staan volgende ronkende namen : 
Jan Decleir, Frank Aendenboom, Senne Rouffaer, en natuurlijk ook ‘onze eigen’ Willy De Swaef. 


Bronnen

HLN 22/11/2016
IMDb.com
Showbizzsite.be
Thuisfansite.be
Data.kunsten.be
Theater.ua.ac.be
De morgen.be 

5 opmerkingen:

  1. --- Via Facebook --- En niettegenstaande haar supercarriere zo’n fantastische madame ! --- André de Cock

    BeantwoordenVerwijderen
  2. --- Via Facebook --- Een ongelooflijke top madam. Super lief. Een geweldige actrice! --- Ingrid Schockaert

    BeantwoordenVerwijderen
  3. --- Via Facebook --- Top actrice en wat een stem !!! --- Roland De Cock

    BeantwoordenVerwijderen
  4. --- Via Facebook --- Een klassemadam !!!! --- Chris Vidts

    BeantwoordenVerwijderen
  5. --- Via Facebook --- Met mijn papa, Willy De Swaef, in de opera van Gent. 'My fair lady' in 1977. Met dank aan Thierry voor zijn artikel in oilsjtgoistad.blogspot --- Gary De Swaef

    BeantwoordenVerwijderen