Nieuws uit Aalst

--------- 't Principoilsjte vandaug es da ge ni te veil complementen mokt en genietj van 't leiven ! - - - - - - - Covid-19 : Blijf aub toch voorzichtig en denk aan uw medemens !! - - - - - - - Deel enkel berichten van officiële bronnen om fake news te vermijden !!! - - - - - - - -
Posts tonen met het label sportinfrastructuur. Alle posts tonen
Posts tonen met het label sportinfrastructuur. Alle posts tonen

dinsdag 10 maart 2020

Du Parc

In DIT artikel had ik het al over de hele geschiedenis van 'Du Parc' (eigenlijk 'Bosteels-De Smeth'),
een bedrijf met een heel lange geschiedenis in Aalst … tot op het moment dat het verkeerd ging, het bedrijf verdween en de gebouwen stonden te verkrotten.

De oude Du Parc-site werd menigmaal opgeschrikt door brand en vooral het oude directeursgebouw aan de overkant van sporthal ‘Schotte’ moest er na de renovatie van deze laatste dus verschillende keren aan geloven. Op den duur was het niet verantwoord meer … Muren stonden op instorten, alle stabiliteit was verloren en het pand werd onveilig gemaakt door junkies, spelende kinderen enz.

Bij één van de laatste branden in het oude directeursgebouw (we spreken over 2015) werd trouwens beslist om het gebouw gecontroleerd te laten uitbranden. Enkel de muren bleven dus nog staan.

In de andere gebouwen was het alsof men alles ineens heeft moeten bij mekaar rapen en halsoverkop is vertrokken. Persoonlijke spullen van arbeiders, computers, machines, bobijnen, … het lag er nog allemaal zoals op de laatste werkdag.




Er werd een archeologisch vooronderzoek gedaan om na te gaan of er waardevolle archeologische resten waren op de site. Ook werden er gegevens verzameld over de geografische en landschappelijke structuur van het gebied.
Du Parc was dus verlaten sinds 2001, maar tegen het eindejaar van 2019 kwam daar, na lang getouwtrek met de curatoren en de stad, toch verandering in.
Investeerder Hans De Neef leek eerst geen sloopvergunning te krijgen voor het leegstaande fabriekspand omdat er geen ecologische brug voorzien was in zijn plannen, maar toen men na wat vertraging toch inzag dat het beter was om het project te laten doorgaan, is het snel gegaan.

Er werd maar liefst 7 miljoen euro geïnvesteerd in de herontwikkeling van de vroegere kousenfabriek en in de gerenoveerde gebouwen kwamen er een klim- en bolderzaal, een zaal voor socio culturele events, een zaal voor crossfit, een trampolinepark, een binnenspeeltuin, een judozaal, een multifunctionele sportzaal en een restaurant.

Begin 2020 is men alles nog aan het afwerken en optimaliseren, maar het belooft zeker een prachtstukje renovatie te worden, met oog op het verleden.
De historische site van Du Parc wordt na deze fikse opknapbeurt verhuurd aan bedrijven en verenigingen die op zoek zijn naar 'iets speciaals' … een inspirerende werkomgeving, een aangename plaats om te sporten, … Het kan er allemaal.
De gebouwen werden volledig gerenoveerd met respect en aandacht voor de uitstraling van het historische. De statige gevels bleven behouden en de binnenkant kreeg een grondige opknapbeurt.

De oude fabriekswanden (5000 m2) werden gestraald en de staalstructuur werd brandwerend gemaakt. Eind december 2019 werd nog eventjes een exploitatieverbod ingesteld voor alle activiteiten omdat de stedenbouwkundige vergunningen nog niet volledig in orde waren en de verzekering ontbrak.

Alles kwam echter in orde, en de projecten konden starten ...

Volgende projecten vonden er hun onderkomen :

National Culinary team :  zij kunnen er trainen met een keukenbox om deel te nemen aan nationale en internationale wedstrijden, en ze geven er ook workshops.

SuperShe. : een centrum specifiek voor vrouwen waar richtlijnen worden gegeven omtrent gezondheid en sport. Ook fitness en workshops.

De Speelerij : onder het motto : 'je stopt niet met spelen omdat je oud wordt, maar je wordt oud omdat je stopt met spelen' is er ook een vernieuwende binnenspeeltuin aanwezig. Er is een polyvalente zaal die te huur is voor familiefeesten, communiefeesten, babyborrels en nog van dat leuks. Kleur en vrolijkheid doen het grijze industriële verleden dat zich tot nog niet zo lang geleden op deze plaats bevond.


Het Leerstadion : educatieve sportkampen tijdens de vakantie waaronder lesssen, individuele begeleiding of in groep, voorbereiden examens, vakspecifieke begeleiding

Les Créateurs du Parc : is een polyvalente ruimte van 1400m2 waar creatief experiment, innovatieve ambities, artistieke mensen en creatief (startende) ondernemerschap samensmelten. Een plek waar mensen dingen bedenken, maken en gepassioneerd zijn in hun metier! Een interessante dynamiek tussen industrieel erfgoed in combinatie met creatieve bedrijvigheid. Les Créateurs du Parc biedt atelierruimtes aan voor zowel kunstenaars als creatieve ondernemers en bezit eveneens een galerijruimte van +/- 112m2 voor zowel individuele tentoonstellingen als groepstentoonstellingen.
In de workshopruimte van +/- 95m2 kunnen kunstenaars en creatieve ondernemers workshops of lezingen geven voor creatieve mensen met een bijzonder initiatief.

De Bonnetterie : het evenementenbureau ‘A Point Events’ laat in samenwerking met ‘Ecco La Luna’ op deze nieuwe locatie teambuildings voor bedrijven of andere groepen toe in een polyvalente zaal. De zaal kan ook voor andere, recreatieve doeleinden gebruikt worden. Hierbij kan ook drank en eten voorzien worden. Er is meer dan 500 m2 aan evenementenruimte voorzien, wat dus heel wat mogelijkheden creëert..

Fit Center Du Parc : organiseert naast sportlessen gaande van Fitclub tot Bootcamp, van Strong by Zumba tot Nia Dance, van Hatha Yoga tot Boxing, van Wandelen tot Run2GetFit, ook Voedingsbegeleiding, Beautyworkshops en Kookworkshops. 16 zelfstandige sport- en voedingscoaches slaan de handen in elkaar voor het aanbieden van de lessen en workshops waar zonder abonnement kan voor ingeschreven worden. Ervaringsdeskundigen helpen je om fitter te worden. Bootcamps en conditie- en krachttrainingen gaan bij goed weer door in het park. Het groen dat de site omringt wordt dus ten volle benut. Ook de lessen 'nordic walking' vinden hun plaatssje in het prachtige stadspark.

De 'bouwpolitie' heeft de werken in september 2019 eventjess gedeeltelijk laten stilleggen. Er was immers geen geldige vergunning voor één van de projecten die er zich zou vestigen. De projectontwikkelaar had 200 vierkante meter voorzien voor een lingeriewinkel, met daarbij ook ruimte voor verwijzingen naar het verleden van de textielsite.  Een textielmuseum dus,  maar gebonden aan een winkel. Vermits de site staat ingekleurd als zone voor dag- en natuurrecreatie … mag er geen handel gedreven worden op de site. Een nieuwe plek voor de winkel (Fidouica) werd gevonden op het Vredeplein.

Nadat de historische gebouwen een nieuwe thuishaven werden voor de jeugd, dienden ook de krakers van de oude directeurswoning een nieuw onderkomen gaan zoeken.

Pascal Van Geert en zijn zus Jasmine openden op 7/3/2020 een 'unieke foodbeleving aan het stadspark in Aalst'. 
Table du Parc’ werd een nieuw ontbijt-, lunch- en brunchrestaurant waar de gasten verwend worden met herkenbare gerechten van gezonde, biologische en lokale ingrediënten.

Mindfoodness en onthaasten staan hier op de eerste plaats - naast heerlijk eten natuurlijk! 

Broer en zus Van Geert zetten niet zomaar lekkere gerechten op de menukaart. Ze leggen de focus op gezonde voeding, met biologische en lokale ingrediënten. Zo willen ze hun klanten bewijzen dat gezond eten geen beperking, maar een meerwaarde is.
De gezonde menukaart wordt trouwens onderbouwd met hun specifieke kennis en ervaring rond voeding’.

Zo zal Pascal Van Geert de keuken leiden. Hij is een hobbykok met een uit de hand gelopen passie voor culinaire verwennerijen en enkele theoretische opleidingen achter de kiezen. Jasmine is dankzij haar job als orthomoleculair voedings- en levensstijltherapeute de perfecte vrouw om de perfecte menukaart op te stellen. Zij gaat namelijk op zoek naar het juiste voedingspatroon om je lichaam optimaal te laten functioneren en je energieniveau op te krikken.

De ligging van de site is alvast ideaal om de drukte eventjes te ontlopen ... aan de rand van het stadspark van Aalst,  ... en de hongerige sporters vinden snel genoeg een smakelijke en gezonde maaltijd.

De transformatie van de site is indrukwekkend. 
Toen ik vroeger ging wandelen in het park viel de enorm slechte staat van de gebouwen onmiddellijk op ... kapotte ramen, platgewaaide omheiningen, vervallen tot en met ...


Tegenwoordig is het er totaal anders.
De huizen aan de straatkant werden afgebroken, enkel het directeursgebouw werd behouden, opgekalefaterd en opengesteld als restaurant.
De fabrieksgebouwen bleven staan, werden grondig aangepakt en staan momenteel 'te blinken' alsof er nooit iets gebeurd is.

Na Schotte werd dit dus een tweede enorme verandering in de buurt van de Kapellekensbaan.
Louis Paul Boon zou het allemaal niet goed meer herkennen … Ondinneke evenmin. 


Bronnen

seniorennet.be ‘mindfoodness’
duparc.be
foto’s FaceBook
tvoost.be 5/9/2019
feestzaalaalst.be
openvld.be
despeelerij.be
raap belgie - rapport 059 site Du Parc 2017
De Standaard 21/12/2019
HLN 3/10/2018 - 22/5/2019
rei-projects.be

vrijdag 6 maart 2020

Sportcomplex Schotte

Het leerlooiersbedrijf ‘Schotte’ ging in 1997 in faling en sloot de deuren aan de Kapellekensbaan. 
Bij vonnis van de Rechtbank van Koophandel in Dendermonde dd. 2/2/1998 werd het faillissement uitgesproken.
De leerlooierij was dan 128 jaar actief geweest in Aalst.
Over de geschiedenis van dit bedrijf in onze contreien, een link met Congo en een link met Het Lam Gods is HIER meer terug te vinden.

De gebouwen van de leerlooierij Schotte zouden uiteindelijk plaats maken voor een multifunctioneel sportcomplex met 'Cordeel' als opdrachtgever.

Dat dit echter heel wat voeten in de aarde heeft gehad, mag duidelijk zijn.
Als gevolg van de zware  industriële activiteiten was de bodem zwaar verontreinigd met zware metalen en is de opstart van een saneringsproject noodzakelijk gebleken. In de gebouwen was eveneens asbest aanwezig. Eerst moest ook die verwijderd worden en in augustus 2013 werd uiteindelijk begonnen met de afbraak van de panden.


Het merendeel van de oude gebouwen maakte plaats voor het sportcomplex maar de markante gebouwen naast de vroegere fabriekspoort werden wel behouden en gerenoveerd. Ook een gedeelte van de bakstenen muur langsheen de Kapellekensbaan en de schoorsteentorens bleven bewaard.

Schepen van Sport Ilse Uyttersprot wou de 'sportachterstand' van onze stad tegemoetkomen met de bouw van dit nieuwe complex. Er zou één groot gebouw komen, met daarin verschillende sportzalen. Naast basketbal, volleybal en minivoetbalterreinen zijn  er ook een turnzaal en een zaal voor geveschtssporten, een groot terras aan de cafetaria en een sauna.

Eerst was er sprake dat het complex tegen eind 2015 zou afgewerkt zijn, maar begin van dat jaar bleek al dat dit een utopie zou zijn. Wel waren alle administratieve voorbereidingen al afgerond, en ook de site zelf was ondertussen al volledig gesaneerd.

Gezien er toch ongeveer een jaar nodig is om dergelijk project te verwezenlijken, werd het afwachten … maar in elk geval was er voorruitgang ..

Op 16 september 2015 werd de eerste steen gelegd door burgemeester D’Haese en schepen van sport Ilse Uyttersprot.

De werken gingen goed vooruit …
Op de foto is men al een heel eind gevorderd, de parking op de voorgrond is in aanmaak.

Op vrijdagavond 2 december 2016 was het dan eindelijk zo ver  ...


Vlaams minister van sport Phillippe Muyters opende de nieuwe sporthal in het bijzijn van oud minister van sport Bert Anciaux.

Samen met schepen Uyttersprot en burgemeester D’Haese drukte hij op een rode knop en stak daarmee de lichten aan in de zalen.
Zondag 4 december gooide het gloednieuwe sportcomplex Schotte dan zijn deuren open voor het grote publiek.

Meer dan 5.000 bezoekers werden getrakteerd op rondleidingen, demo’s en workshops die door een 40-tal sportclubs in elkaar gestoken werden. De aanwezigen gaven hun ogen de kost: een grote sportzaal (maar liefst 3.200 vierkante meter vloeroppervlakte waar 2.000 toeschouwers terecht kunnen), de dans- en gevechtsportzaal en de olympische turnhal.

Wat het kostenplaatje betreft: vanaf dit jaar betaalt de stad jaarlijks 900.000 euro beschikbaarheidsvergoeding aan de aannemer/eigenaar. Dat zijn de bouwkosten en alle onderhoud. Ook de Vlaamse Gemeenschap legt 300.000 euro bij. Na 30 jaar moet de eigenaar het gebouw weer volledig op orde stellen en vernieuwen waarna het gebouw in handen komt van het SportAG en het kosteloos eigendom wordt van de stad.

Boksen, hockey, turnen, aikido, judo, korfbal, zaalvoetbal, tafeltennis, … het kan allemaal in dit nieuwe complex. Het is dan ook niet te verwonderen dat het gebouw ook ‘team sport’ en het het autonoom gemeentebedrijf ‘SportAG’ herbergt. Deze vormen het aanspreekpunt voor allerhande vragen omtrent ‘sporten in Aalst’ 

De bekendste gebruikers van de sporthal zijn ongetwijfeld de volleyballspelers van ‘Lindemans Aalst’.
Sedert november 2016 werd dit immers de nieuwe thuisbasis van de club.

Lindemans Aalst, voorheen VC Asse-Lennik is een Belgische volleybalclub, die uitkomt in de Euromillions Volley League, het hoogste niveau in België.

In 2016 verhuisde de club naar Aalst, omdat het sportcomplex Molenbos waar ze speelden, werd afgebroken. De club wijzigde zijn naam toen, vanwege sponsoring door brouwerij Lindemans uit Vlezenbeek, in Lindemans Aalst.

- In het seizoen 2016-2017 behaalde Lindemans Aalst de 3é plaats in de Euromillions Volleybal League en de 1/8 finales in de CEV-Cup.

- Het seizoen daarop, 2017-2018, behaalden ze de 3é plaats in de Euromillions Volleybal League en de 1/4 finales in de CEV-Cup.

- Op 30 december 2018 wonnen ze de League Trophy door in de finale Knack Roeselare te kloppen met 2-3

In het seizoen 2018-2019 behaalde Lindemans Aalst de finale van de beker van België tegen Knack Roeselare maar verloren die met 1-3 en in hetzelfde seizoen behaalde de club ook de 3é plaats in de Euromillions Volleybal League en de 1/4 finales in de CEV-Cup.

Ook de scouts van Sint-Kristoffel kregen een nieuw en permanent onderdak in de sporthal. Sinds de
jaren ’50 verbleef de scouts op de Kapucijnen. Toen ze in 2012 het nieuws vernamen dat de lokalen werden afgebroken, besloot een team van oud-(groeps) leiding de handen in elkaar te slaan om nieuw en permanent onderdak te zoeken voor Sint-Kristoffel: de vzw Kroffel was geboren.

Een eerste, tijdelijke oplossing werd gevonden onder de vleugels van de stad: ze huurden enkele jaren lokalen in de Pupillen en gingen ondertussen op zoek naar een langetermijn oplossing. Die oplossing werd heel ambitieus: de VZW kocht het voormalige directeursgebouw op de site Schotte en vatte het plan op om dit te renoveren tot een jeugdverblijf van de hoogste klasse. 

Groepen tot 55 personen, inclusief rolstoelgebruikers, zullen kunnen genieten van de uitstekende ligging tussen het groen en toch dicht bij de stad en de infrastructuur is geschikt voor onder andere jeugdkampen, taalkampen, sportstages en bosklassen,. Op de eerste verdieping krijgen de scouts een hele ruimte voor zich alleen. Naast de vaste stek, inclusief kitchenette en sanitair, zijn er ook heel wat lokalen van het jeugdverblijf die ze op zondag kunnen gebruiken.

Aan het sportcomplex is trouwens ook een bar-brasserie verbonden.
'De Looyerij' is een horecaruimte van zo'n 720 vierkante meter.

Het is de ideale plek voor mensen die houden van lekker eten in een gezellig en uniek kader. Pasta, snacks, vlees- en visbereidingen, of dagschotels … allemaal aangeboden samen met een heel vriendelijke service.

Is het eerder de dorst die gelest moet worden, dan kan men ook bij ‘De Looyerij’ terecht. Met een voortreffelijke huiswijn en een uitgebreide drankkaart is het er leuk verpozen.
Ook zijn er aangename en goed uitgeruste vergaderzalen voorzien
De Looyerij wordt uitgebaat door Andries Deraedt en Kim Scheerlinck-Van Rossen. De leiding in de keuken is in handen van Chef-kok Jo Guillemyn; zaalverantwoordelijke is Gian Hoebeeck.

Kim verdiende zijn horecastrepen al bij De Schaapstal in Aalst, in De Met in Groot-Bijgaarden en bij het Keizershof Hotel in Aalst. 
Andries was zeven jaar actief in de cafetaria van het stedelijk zwembad ...

Het portiersgebouw van de vroegere looierij kwam in handen van ‘ALVA’ (Atletiekvereniging Land Van Aalst)

De Portier” heeft een hele evolutie meegemaakt van een zwaar onderkomen krot tot een pareltje van herbestemming en renovatie.
Op vrijdag 20 en zaterdag 21 oktober 2017 werd het huis van de atletiek ‘De Portier’ officieel geopend.
In de vooravond van 16 december 2017 werd ALVA door de Vereniging voor Aalsters Kultuurschoon uitgeroepen tot mede-laureaat van de v.vak-prijs 2017.

De gedeelde prijs met een andere laureaat bedraagt 1550€ voor de vereniging. En hetzelfde bedrag voor de andere laureaat. Er waren liefst 12 inzendingen. Een record.
De jury was onder de indruk van de renovatie van de oude portierswoning op Schotte door ALVA.
Ze waardeert hiermee de inspanningen die de club heeft geleverd ten gunste van het Aalsters cultureel erfgoed (gebouwen) en ook de kwaliteit van afwerking en realisatie.

Onder het motto “voortdurend verbeteren” spelen ze in op de ervaringen van de leden én niet-leden. Probleempjes die zich stellen proberen ze zo goed mogelijk en kordaat aan te pakken.

In 2018 mochten we bijvoorbeeld genieten van een prachtige zomer met erg veel zon en heerlijk warme temperaturen. Te warm op sommige momenten en jammer genoeg bleek men in de vergaderzaal op de zolder vlotjes de 35°C te halen. Dat was iets te veel van het goede en daarom investeerden ze in airconditioning zodat ze de hitte in de toekomst beter het hoofd kunnen bieden en hiermee meteen ook het comfort van de zaal sterk verbeteren.

Bovendien werden de zalen op het gelijkvloers en de zolder nog voorzien van speciale discrete galm-onderdrukkende akoestische panelen zodat de zalen een stuk rustiger klinken.

Op maandag 7 mei 2018 werd ook een klimschouw aan sportcentrum Schotte onder grote belangstelling officieel geopend. De opening vormde meteen het startschot voor de volledige ontplooiing van het buitensportgedeelte op de site.
Naast de klimschouw volgden er nog een touwenparcours, ook toegankelijk voor rolstoelgebruikers, en een multifunctionele klimconstructie met ontvangst- en bergruimtes.

Wat ooit een vervuilde fabriekssite was, werd zo volledig omgetoverd tot een prachtige, authentieke sportsite.

Schoorstenen zijn altijd al merktekens geweest in een stad of op het platteland. Het zijn symbolen van plekken waar mensen ooit werkten en de socio-economische ontwikkeling van een streek werd bepaald. Toch zijn schoorstenen ook merktekens van een stedelijke en zwaar vervuilende site.

Tegenwoordig zijn ze bijna volledig verdwenen, en – als we kijken naar het vervuilingsaspect - gelukkig maar. 
Ooit waren er duizenden terug te vinden in Europa, nu amper nog enkele. De schouwen die ooit symbool stondlen voor vervuiling zijn tegenwoordig symbolen van historiek geworden, en in het geval van Aalst zelfs een synoniem van erfgoed en sport.

Dankzij de dienst Erfgoed kon deze oude fabrieksschouw behouden en gerenoveerd worden.

Meer nog … Door een samenwerking tussen Aalst Sport en The Outsider, de buitensportpartner op de site, werd de schouw ook nog eens omgetoverd tot een ware klimschouw met klimroutes van bijna 16 meter hoog. Een uniek concept in Vlaanderen! Zeker wanneer je weet dat deze kliminstallatie ook toegankelijk is voor G-sporters, een doelgroep waar Aalst Sport verder blijft op inzetten.

G-sporters zijn sporters met een handicap die dagelijks vol overgave sporten en bewegen maar dit vaak dienen te doen met te weinig middelen. Ook ontbreekt vaak de aandacht voor deze sporters die, binnen hun limieten, vaak voor topprestaties zorgen.

Om af te sluiten een overzicht van de clubs die hun stekje hebben in de sporthal van Schotte. Door op de naam van de club te klikken, wordt je omgeleid naar de website, facebookpagina of mailadres van de desbetreffende club.

Sportzaal


ABC Aalsterse Badmintonclub  
Powerdansgroep De Smedt Lynn    
Floorballclub The Mighty Devils Aalst    
Omnisportvereniging Pit Stop Sport Academy vzw   
Volleybalploeg Orix       
Volleybalploeg Lindemans Aalst      
Voetbalclub SC Eendracht Aalst     
Zaalvoetbalvereniging AVZA      
Atletiekvereniging Atletiek Land van Aalst   
Korfbalclub Ago Korfbal   
Futsal team Aalst    
Minivoetbalclub Gezinsbond Meldert     

Danszaal


DanscompagnieFrancine De Veylder vzw   
SchermclubScherma Aalst    
Karateclub Shiro Kan Aalst   
Vlaams Wushu Instituut – Tai Chi Vzw Tayiquan Aalst   
SeniorengymclubBoone Annie     
FitclubSchotte    
SeniorengymFitmix 50-plus     
Seniorengym VtbKultuur     
YogaverenigingMini Yogi’s   
Gevechtsportclub—IaidoSasori Dojo Aalst      

Gevechtszaal


BoksclubBoxing club Aalst     
Zelfverdedigingclub Krav Maga Aalst    
Aikidoclub Tobu Chiku Aikikai      
Jiu Jitsuclub Behring Academy Aalst    
Mindfullnessbewegen— Marie Rondot    
TaiChi- club Reconnect     
WorstelverenigingIstapayev Djambulat        
JiuJitsuclub PhD BJJ    
YogaclubMarie Ranson      

Turnzaal :  


KoninklijkeTurnkring Aalst  
GymclubKlim-Op ( Erpe -Mere)  
IVDans Gym vzw ( Lochristi)  
TurnclubSt Paulus (Haaltert)  
TurnclubOlympia Merelbeke   
TurnclubOlympia Oosterzele  


Bronnen :

persregiodender.be
deportier.atletieklandvanaalst.be
kroffel.be
jvcschotte.be
bouwenaanvlaanderen.be
gsportvlaanderen.be
HLN 8/5/2018
goeiedag.be 23/6/2016
assets.aalst.be (lijst van de sportclubs)
silkevanvaerenbergh.be
delooyerij.be

donderdag 21 november 2019

Het Ezelspleintje - Volksplein : een sportief, kunstig en muzikaal hoekje

De geschiedenis rond ‘het Ezelspleintje’ begint eigenlijk heel sportief met ‘voetbal’.

Rond 1890 werd er voor het eerst voetbal gespeeld in België. Het duurde echter tot de eeuwwisseling
vooraleer deze nieuwe sport in Aalst in ploegverband tot leven kwam. In 1900 werd Alost F.C. opgericht, maar na 4 jaar hielden zij er al mee op. Van 1904 tot 1913 speelde er aan de Puiteput een tweede ploeg: Sporting, in roodgroene uitrusting. 
Ondertussen had in 1908 ook de voetbalploeg Steun Geeft Moed het leven gezien. Zij speelden hun eerste matchen op het toenmalige Ezelsplein. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak was het echter ook meteen gedaan met de voetbalambities en werd de club opgedoekt.

Daarmee zijn we uiteindelijk wel aanbeland op het Ezelsplein, of moeten we zeggen de Ezelspleinen?
In voorgaande paragraaf staat wel degelijk 'toenmalige' Ezelsplein, want er kan namelijk gesproken worden van het ‘oude’ en het ‘nieuwe’ Ezelsplein. 

Het ‘oude’ Ezelsplein was te situeren op de huidige Sinte-Annalaan, vóór de aanleg van de buurt einde jaren ’20.
Rechtover café Den Appel (aan het begin van de laan) had vanaf 1908 de nieuw opgerichte voetbalafdeling van ‘Steun Geeft Moed’ zijn voetbalveld. Zich omkleden deden de spelers in … café Den Appel. Het gaat hier dus voor alle duidelijkheid niet over het Ezelsplein waar wij het nu kennen !

Na de uitbreiding van de buurt en de verbreding van de Sinte-Annalaan werd de naam Ezelsplein van toepassing op de Volksplaats. Nog steeds spreken de buurtbewoners daar over hun Ezelsplein, maar wanneer de vraag gesteld wordt waar die naam precies vandaan komt, volgt er meestal geen antwoord.
Sommigen verwijzen naar de in 1930 gebouwde kloosterschool en het zogezegde lagere niveau van onderwijs dat er gegeven werd, maar deze verklaring is verre van historisch bewezen. Minder vergezocht – maar daarom niet juister – is de veronderstelling dat de naam Ezelsplein verwijst naar de verkoop van ezels die daar zou hebben plaatsgevonden.

Een derde - meest aanvaardbare - verklaring werd ooit aangereikt door Karel Baert, directeur 3de departement van de stad Aalst. Volgens hem zouden de Aalstenaars net die naam - Ezelsplein - gekozen hebben als tegenreactie op de van hogerhand opgelegde ‘verheven’ straatnamen als Naarstigheid-, Welvaart-, Spaarzaamheid-, Volksverheffing- en Vooruitzichtstraat. Het tegendraadse karakter van de Aalstenaar zorgde ervoor dat pal in het midden van die nieuwe buurt met al die ‘deugdelijke’ namen geen Volksplaats maar een Ezelsplein ontstond. Ook Jan Louies, Aalstkenner bij uitstek - wijst in die zin op bepaalde ironische karaktertrekken van de Aalsterse volksmens.

Het was in 1952 dat door een aantal laatstejaarsstudenten van het Sint-Jozefscollege de Algemene Kultuur en Sportvereniging Black Boys opgericht werd. Er werd bewust gekozen voor een ongewone naam en aparte kleding (zwart) om concurrentie te vermijden. Initieel werd er naast deelname aan sportactiviteiten (zoals voetbal en atletiek) ook aan culturele uitstappen gedaan.

Twee van de stichters speelden in 1953-‘54 basketbal bij Okapi Aalst en zo kwam deze sport meer onder hun aandacht. Het was voor deze nieuwe sportvereniging gemakkelijker om een basketploeg (5 spelers) op te richten dan een voetbalploeg (11spelers) en zo werd in 1953 een basketbalafdeling
gesticht die vanuit de Belgische Basketbalbond het stamnummer 785 meekreeg.

In 1954 werd met veel enthousiasme en weinig ervaring gestart in de provinciale reeksen. De thuismatchen vonden plaats op het plein in het stadspark terwijl de verplaatsingen gebeurden per fiets, met de trein en occasioneel met de wagen.
Nieuwe spelers sloten zich aan, de club kende een grote uitbreiding en  op het Volksplein was ondertussen een nieuw basketbalplein aangelegd … dus werden voortaan daar de thuismatchen gespeeld.

Hellas-internationaal René Steurbaut werd trainer van de ploeg en baatte nadien met zijn echtgenote café 'De Limberg' uit op het Volksplein, waar de matchen nog eens mondeling en uitvoerig werden overgedaan. De achterkeuken deed dienst als kleedkamer.

Toen Steurbaut vertrok, verdween echter meteen ook dit clublokaal. Gelukkig konden de spelers rekenen op Valere D’Herde. Hij had op de Sinte-Annalaan een wasserij. Deze wasserij werd gebruikt als kleedkamer, als opslagruimte voor de materialen én als restaurant voor de mosselsoupers. Omkleden, stockeren én eten … het gebeurde dus allemaal tussen de wasmachines, droogzwierders en strijkplanken.

Speciaal voor Okapi legde het stadsbestuur toen in het stadspark een speelveld aan. Daarna verhuisden ze naar de Hopmarkt. BBC Okapi werd iets vroeger dan de Black Boys opgericht: in 1949, maar daarover meer in een ander artikel.

Midden de jaren ‘70 speelden de teams afwisselend in eerste en tweede klasse om uiteindelijk in het seizoen 1976–1977 allebei in eerste aan te treden. De rivaliteit tussen Okapi en de Black Boys was op zijn Aalsters: tijdens een derby werd er duchtig over en weer geroepen en verweten, maar na de wedstrijd verbroederde men aan de toog, en die ‘nabesprekingen’ konden wel een tijdje duren.

De financiële impact van deelname in de hoogste klassen groeide de Black Boys echter boven het hoofd en de club werd na het seizoen 1978-1979 ontbonden.

Op 7 december 1984 lezen we in de Nieuwe Gazet Van Aalst dat door het wegvallen van het kaatsterrein aan het Astridpark, een nieuw, geschikter, plein zou worden aangelegd op het Volksplein. Kostenplaatje : 200 000 Belgische Frankskes.

De kaatsers waren trouwens een waar fenomeen in die jaren. Iedereen ging supporteren en kende de regels dan ook van binnen en van buiten. Ook na de kaatsing werd er uiteraard nog veel nagepraat in de naburige café’s.

Het ‘professionele’ sportleven op het Ezelspleintje verdween in de loop der jaren een beetje, en maakte ook plaats voor andere activiteiten. Circus, rommelmarkten, vuurwerk, kindercarnaval, …   

De laatste jaren is er ook meer plaats en ruimte voor ‘kunst’.

In 2014 ging kunstenaar Stephen Verstraete (uit Gent) aan de slag in de buurt. Hij maakte 3 sculpturen met een metalen hoorn, waarop je je eigen MP3-speler kon inpluggen en muziek afspelen op het plein. 

Dit werk was echter geen lang leven beschoren want alle boxen werden al heel snel vernield door adrenalinekicks zoekende jongeren.

In 2017 kwam er een nieuw initiatief van artieste Katrien Vanderlinden. Op 12 september begon ze eraan … Ze schilderde kleurrijke vormen, die geïnspireerd zijn door speelgoedblokken, op de ondergrond van het plein.

Katrien is blijkbaar een bijzonder creatief beestje want ze heeft achter de schermen al haar strepen verdiend als regisseur en art director bij onder andere Studio Brussel en Canvas.

Deze job combineert ze met het maken van ‘Wonderwalls’, unieke gepersonaliseerde muurschilderingen. Toen deze uit Overijse afkomstige artieste, in 2015 in een nieuw huis ging wonen, wilde ze de nieuwe kamers mooi inrichten, maar vond niet onmiddellijk leuk en betaalbaar behang.
Dus stak ze zelf de handen uit de mouwen, en schilderde de muren in een eigen, originele stijl. Dat sloeg zo aan dat het meteen resulteerde in haar eigen muurschilderbedrijfje.

Katrien is dus een handige dame die van aanpakken weet, en ondertussen (2017) bleek ze dus ook de ideale vrouw te zijn om Wonen.tv elke week te voorzien van een simpele maar creatieve oplossing voor een klein klusprobleempje.

De door een blokkendoos geïnspireerde creatie toont verschillende kleuren en vormen die in elkaar passen. Op die manier worden ideeën gegeven om naast het basket ook andere spelletjes te spelen.

Het kunstwerk kan het beste bekeken worden ‘van bovenaf’. Het is zo opgesteld dat er vooral vanuit de lucht een symmetrie ontstaat tussen de verschillende vormen. ‘Van bovenaf’ wil uiteraard zeggen dat dit moet gebeuren met een drone, maar dat is volgens de artieste geen enkel probleem gezien de drones tegenwoordig erg in de smaak vallen van de jeugd.

Voor wie geen drone bezit, hier een beeldje van het plein vanuit de lucht ... links hoe het vroeger was, rechts hoe het nu is ...

En hier een filmpje over ‘the making of’ …

Op 27 september kwamen de spelers van 'den Okapi' het plein inspelen. 

Begin juni 2020 was het werk trouwens aan een opknapbeurt toe. Het ‘Donkeysquare hypercourt’ kreeg een fris laagje verf want na een paar jaar waren de felle kleuren van het stukje straatkunst al afgesleten. Het waren de ‘dienst jeugd’, ‘Buurtwildt’ en ‘Minor-Ndako’ die enkele jonge Aalstenaars bereid vonden om gedurende drie dagen de handen uit de mouwen te steken en het pleintje opnieuw wat ‘bij te kleuren’. 
Of je nu voor of tegen bent, het is in elk geval een kleurrijke bedoening geworden daar op het Ezelspleintje …

Tegenwoordig staan er trouwens ook 16 boekenuitleenkastjes in de wijk St Anna, onder meer dus ook aan het pleintje. 
De buren dienden bij de stad via de oproep ‘Mijn Buurtidee’ hun voorstel in en de stad vond het leuk. Elke kast kreeg een peter of meter die bewaakt of er nog genoeg boeken in de kast staan. ‘Neem een boek, geef een boek’, dat is het systeem”, zeggen Liv en Jozefien, twee van de initiatiefnemers. “Op die manier hebben we toch een fijne wijkbib in de Sint-Annawijk.”

Bij het openingsmoment in augustus 2019 kwam onder meer actrice Joke Devynck voorlezen voor de kinderen uit de buurt.


Het Ezelsplantjen is natuurlijk in de buurt ook gekend omwille zijn multiculturele samenleving. Heel wat nationaliteiten zijn er ondertussen vertegenwoordigd en de 'kleurrijke' is dus niet enkel meer terug te vinden op de ondergrond van het plein, maar is ook duidelijk te zien aan een groot deel van de inwoners.
Dat mag ook blijken uit een carnavalshitje van de Prinsjengarde, waar men het heeft over de 'Hoetsies' en de 'Toetsies'. Blijkaar is het Ezelspleintje dan toch een ideale vakantiebestemming ?



Bronnen :

Filmpje verven: biensoigné.org
Muziek filmpje verven: filiplackovic.bandcamp.com
Docplayer.nl/13995197-erfgoednieuws uit Aalst
dezeen.com
designboom.com/art/vanderlinden
HLN 14/08/2019 - 03/06/2020
foto Katrien : Facebook Katrien
Filmpje 't Eizelsplantjen : ikke
Muziek filmpje 't Eizelsplantjen : cd de Prinsjengarde

dinsdag 30 april 2019

De velodroom

Zoals vele andere steden kreeg ook Aalst in 1911 zijn zomervelodroom. 

Het bestuur had zich kosten noch moeite gespaard om de eerste koersen zo aantrekkelijk mogelijk te maken en de wielersport in Aalst en omstreken even populair te laten worden als bijvoorbeeld in West-Vlaanderen en Frankrijk. 

Op Paaszondag (16 april 1911) werd de velodroom, na zes maanden zware arbeid, geopend met een uitgebreid programma. Er was niet minder dan 2.000 frank prijzengeld, en er was heel wat aandacht vanuit de pers voor dit gebeuren.




Deze velodroom was gelegen aan de Gentse Steenweg ter hoogte van de Welvaartstraat, tussen de huidige Korte Lindenstraat en de Volksverheffingstraat, en stond dus evenwijdig met de huidige Gentsesteenweg. 
De talud langs de steenweg (waar het kaarthuisje staat), geeft trouwens nog steeds de helling van de velodroom weer.


Het programma van de koersen zag er groots en gevarieerd uit. Naast koersen voor beginnelingen en onafhankelijken was er een achtervolgingskoers voor renners van Aalst en omstreken.

Maar liefst 55 renners schreven zich in. Voor een tribuneplaats betaalde men 2 frank, voor een plaats op de helling 1 frank en de volksplaatsen gingen voor een 0,5 frank van de hand. 

Op de meeting van 8 mei 1911 werd veel aandacht geschonken aan de komst van ‘de neger’ Spain, winnaar in Genève en in heel Europa bekend. Hij werd door onze Flandriens echter volledig in de vernieling gereden en werd na een paar ronden reeds gedubbeld. De rest van de wedstrijd werd hij door het publiek uitgejouwd.


Dat de bestuurders er alles aan deden om de velodroom zoveel mogelijk onder de aandacht te brengen, blijkt uit het feit dat zij er in slaagden om de openingsrit van de Ronde van België (op 21 mei 1911) te laten aankomen in de Aalsterse velodroom.


Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog hadden de meeste mensen natuurlijk andere kopzorgen en vielen de baanactiviteiten stil. Wanneer het in de winter van 1915-‘16 dan ook nog eens extra koud werd, startte de afbraak van onze velodroom omdat het hout beter nuttig kon gebruikt worden. Het hout werd per kilogram verkocht en opgestookt.

En dus was onze velodroom, waar vele bekende renners kwamen koersen, slechts een kort leven beschoren, en verdween hij volledig.

De technische gegevens van de velodroom : 250 meter lang / uit hout / 4,5 meter hoge bochten

Ook blijkt er zelfs een kleine ‘wintervelodroom’ te hebben bestaan in Aalst, namelijk in het gebouw ‘Boerenbond’ op de Grote Markt.

Het fenomeen bestond reeds voor WOI. De wintervelodroom was een houten constructie met licht verhoogde bochten. De totale lengte was vaak niet eens 50 meter. Er werden op die korte binnenpistes kleine kampen gehouden tussen 2 of 3 renners. Eigenlijk was het meer acrobatie dan koers. De renners reden soms ook tegen rolschaatsers, die vaak in hetzelfde avondvullend programma ook nog eens optraden tegen elkaar.

Vergelijk het een beetje met koers op rollen, wat in de periode na WO I erg in trek kwam. Men nodige op de mini-pistes vaak in hoofdzaak streekrenners uit om hun rondjes te rijden, en vooral ook om de kassa’s te doen rinkelen.


Een ander wielerhoogtepunt in Aalst is uiteraard 'het natourcriterium'. Daarover kunnen jullie HIER meer lezen.


Bronnen :

- ‘Van Wielerbaan tot velodroom = de geschiedenis van het baanwielrennen in Belgie van 1890 tot 2003’, Scriptie voorgelegd aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte door Bert Moeyaert.

- ethesis.net/wielerbaan/wielerbaan_inhoud.htm

- Aalst Historiek (aalstwaarisdetijd.forumup.be)

- De Erfgoedkrant September 2013

Zwemmen in Aalst

De laatste jaren is 'zwemmen in Aalst' wel eens vaker een onderwerp in de lokale nieuwsbulletins geweest. 
Plannen voor een nieuw zwembad, uitstel door discussies hieromtrent, goedkeuring, uitstel door bodemverontreiniging, uitstel door Covid 19, een hete - zwemloze - zomer in 2020, en mede daardoor ook ook de uitgestelde grootse heropeningsplannen voor onze plonspartijtjes zijn daarvan de oorzaak. 

Het zwembad kreeg immers een volledige make-over en in 2021 was het dan eindelijk zo ver ...
De werken werden voltooid en op 19 oktober 2021 werd heb nieuwe zwembad plechtig ingehuldigd 
in aanwezigheid van Vlaams minister van Sport Ben Weyts, burgemeester Christoph D’Haese en schepen van Sport Matthias De Ridder. 
Sinds 4 oktober werd het zwembad officieel in gebruik genomen door clubs en scholen, vanaf 29 oktober was het aan het grote publiek.

In 2022 volgden nog werken aan de parking en ook de bouw van het tweede deel van het Aalsters stedelijk zwembad Aquatopia schoot goed op. De aannemers startten in juni met de installatie van de glijbanen. Dat gedeelte was klaar in het najaar '22.

Met het Raymond-bad (50-meterbad), het Ilse-bad (25-35 meterbad) met beweegbare bodems, een triatlonlokaal, duiktorens van 1, 3 en 5m hoogte en een drenkelingendetectiesysteem is Aquatopia dé nieuwste sportparel in het Aalsterse sportpatrimonium. “Dankzij haar variëteit aan voorzieningen kunnen we Aquatopia één van de meest veelzijdige sportbaden van Vlaanderen noemen. 
Er werd trouwens ook nog een uitgebreid fungedeelte aan toegevoegd. Een groot kinderparadijs met meer dan 200 meter aan glijbanen maakt van Aquatopia een trekpleister voor jong en oud, sportief en recreatief“ aldus schepen van Sport Matthias De Ridder.

Eventjes was er nog discussie over de (hoge) prijzen, maar die werden ondertussen aangepast ... We kunnen dus eigenlijk een beetje toepasselijk spreken van ... een stormpje in een glas water ... 

De Aalstenaars zijn altijd al een heel waterlievend volkje geweest. De eerste gegevens van het ‘zwemmen’  in onze stad dateren al uit de late zeventiende eeuw. Natuurlijk stond de Dender, toen nog een zuivere stroom met helder water en een rijk visbestand, hierin centraal. 
Meer over de Dender is te vinden door HIER te klikken.

Al van zodra het warm genoeg bevonden werd ,werd er duchtig gezwommen, zowel in de Oude als de nieuwe Dender, meestal in het stuk achter de Refuge van de Abdij van Affligem, het hospitaal en het begijnhof. 

Het stadsbestuur was hier toen zeker niet blij mee. Niet omwille van de activiteit zelf, wie kan nu iets tegen zwemmen hebben, maar eerder omdat er “groot schandael wert gegeven soo aen gheestelijcken als andere persoonen door de gone binnen deser stede ende daer ontrent swemmende”. 

Men zwom immers naakt, en daar waren de devote bewoners van de voornoemde instellingen echt niet tegen bestand.

De eerste dergelijke ordonnantie, uitgevaardigd door het schepencollege, verscheen zoals gezegd op het einde van de zeventiende eeuw, op 18 juli 1690 meer bepaald, en werd sindsdien nog enkele malen herhaald. Men verbood “aen een jeghelijcken wie het sij te swemmen in dese stede ofte ontrent van aende Zeebergsche brughe tot voorbij den moutmeulen soo inden Nieuwen als den Ouden Dender op pene van te verbeuren eene boete van 3 pond parisis, dewelcke ookck sal verhaelt worden tot laste van de ouders wiens kinderen bevonden sullen worden”.

 ... Een voorloper dus van de ‘gasboetes’ die we tegenwoordig kennen. 

Een gelijkaardige versie van latere datum verbood het zwemmen ook elders in de stad. Daarbij werd aan officieren de toelating gegeven de kledij van de overtreders weg te nemen, om zeker te zijn dat de boete zou worden betaald. De ouders werden hierin vanzelfsprekend verantwoordelijk gesteld voor hun kinderen.

De volgende verwijzingen dateren van de tweede helft van de negentiende eeuw.

Het was nog steeds bij wet verboden te zwemmen of zich te baden in de Dender, alsook in de grachten en in het algemeen in alle waters die zichtbaar waren voor het publiek, tenzij men zich uit het zicht van de huizen der stad bevond en voorzien was van een "betamelijk kostuum". 

Om toch aan de vraag van de vele zwemlustigen tegemoet te komen besloot het stadsbestuur in de gemeenteraad van 15 februari 1864 een "bassin de natation" te bouwen "dans la vieille Dendre". Veel gegevens zijn hierover jammer genoeg niet meer bekend, maar dit allereerste zwembad moet zich vermoedelijk ergens achter de Werfkapel bevonden hebben, op de plaats die we tegenwoordig de Hoge Vesten noemen (omgeving Carnavalswerkhallen). 

In mei 1880 was het de bevelhebber van de Troepskinderenschool (de "Pupillekes") die een aanvraag tot het stadsbestuur richtte "om een nieuwe plaats aan te duiden tot het stichten van een nieuwe zwemkom".

Hier een foto van de pupillen tijdens een plonspartijtje.

Pas in 1885 zou op initiatief van schepen Gheeraerdts een nieuw zwembad tot stand komen, naar een ontwerp van stadsbouwmeester Julius Goethals. De nieuwe locatie bevond zich op "Den Ijskelder", ter hoogte van het Sas en de nijverheidsarm op de Dender, nu beter bekend als de Van Wambekekaai aan de Zeebergbrug. 
Het moest en zou één van de fraaiste en best ingerichte badingsplaatsen van het land worden.
Hierbij een afbeelding van de plannen en kadasterplan. Onderaan dit artikel nog twee fotootjes...


Het complex werd op 4 juli 1886 geopend. Het bad had een lengte van 39,70 op 14,80 meter. De diepte varieerde van 0,80 tot 2,10 meter. Het water werd gewoon vanuit de Dender in de kuip gebracht door een met stoom aangedreven pomp. 


Er was ruimte voorzien voor warme baden, en er waren toen maar liefst 48 cabines waarin de zwemmers zich konden aan- en uitkleden. Naast het zwembad werd een woning gebouwd die ook dienst deed als herberg. De huurder ervan werd met de bewaking van de zweminrichting en de uitvoering van het reglement belast.

De openingsuren waren "iets" flexibeler dan tegenwoordig. Het bad was open van zonsop- tot zonsondergang. Kinderen onder de 10 jaar moesten vergezeld zijn van hun ouders of van een volwassen persoon. Het entreegeld bedroeg 0,25 cent en gaf recht op een zwembeurt en het gebruik van een kleedkamertje. Na een half uur moest worden bijbetaald. Een seizoensabonnement kostte 10 fr.
De toegang was gratis vanaf 19 u en 's zondags van 6 u tot 's middags.

Alle baders waren verplicht een zwembroek te dragen. Men kon er een zwembroek huren tegen 0,15 cent, een volledig zwempak voor 0,25 cent en een handdoek tegen 0,10 cent.
Op vrijdags van zonsopgang tot 's middags was het bad enkel toegankelijk voor vrouwen, die verplicht waren een badkleed te dragen.

De baders moesten zich "vreedzaam en betamelijk" gedragen. Het was verboden het bad te betreden met een uitwendige ziekte van zowel besmettelijke als afzichtelijke aard of open wonden.


Hoewel het gebouw aanvankelijk vrij gunstig gelegen was, werd het nogal vlug omringd door nijverheidsgebouwen en fabrieken, zodat het wateroppervlak al snel bedekt raakte met stof en andere vuiligheid. Dat schrikte de zwemlustigen natuurlijk af.

Het water zelf werd onvoldoende gefiltreerd en bleek al gauw een ware bron van besmetting. De cabines werden na verloop van tijd omgevormd tot duistere, vuile hokjes. Ondanks deze bezwaren bleef het zwembad nog geruime tijd aantrekkelijk voor de volksmassa. Vooral tijdens de warme zomermaanden lagen de zwemmers als het ware op elkaar als haringen in een ton. In de overige maanden was de belangstelling eerder gering. 

Wanneer ook het zomerseizoen tegenviel, wat nogal eens gebeurt in ons waterachtig landje, was dat een grote financiële ramp voor de uitbater. De inkomsten van 1890 bijvoorbeeld waren zodanig slecht dat de toenmalige beheerder van de infrastructuur het stadsbestuur verzocht hem een jaarwedde uit te betalen zodat hij in het onderhoud van zijn gezin kon voorzien.

In 1932 deed zich in de cabines een drama voor, wanneer een badgast als gevolg van een revolverschot dood werd aangetroffen.

Aan het zwembad kwam een einde in 1935. In maart 1936 werd het complex verkocht aan de aanpalende Malterie Camu et Fils en aan de N.V. Glucoseries Réunies, voor 500 000 fr. Met dit geld zou vervolgens een nieuwe inrichting gebouwd worden.


De eerste plannen betroffen een zwembad met bijhorende cafetaria in het stadspark, maar dit plan ketste af op heel wat bezwaren en tegenkantingen, onder meer van de stadsarchitect, die wees op het nadelig effect voor het landschap.

Een meer centrale ligging leek wenselijk, bij voorkeur naast een school, aangezien de overheid dan meer subsidies verleende. 

Deze gelegenheid deed zich voor aan de Capucienenlaan naast de stadsjongensschool, waar de stad toen ook gronden bezat. 

Er werd een prijsvraag uitgeschreven voor het beste ontwerp, waarbij de Gentse architect Willy Valcke zich als eerste uit de bus kwam. De werken werden aangevat, maar liepen enige vertraging op wegens schade veroorzaakt door de aardbeving (!) van 11 juni 1938. De opening was een feit op 5 juni 1939. 

Dit zwembad is voor vele Aalstenaars, ouder dan 40, ‘the place to be’ geweest. Zelfs nu nog, zoveel jaar na datum, wordt de buurt nog altijd aangeduid als 'oon d'aa zwemkom'.

Zelf herinner ik me nog de koude kelders, waar de kleedruimtes zich bevonden. Dan ging het via de douches, en de ijskoude ‘voetwaterbak’ naar het Zwembad.
Heel veel uren heb ik daar gesleten. 

De toeschouwers stonden toen net naast het zwembad, met een reling als afsluiting. Gemakkelijk dus om je sleutels en andere waardevolle spulletjes aan hen in bewaring te geven. Ze konden ze gewoon door de reling terug doorgeven na de ploeterpartij. Tegenwoordig kan dat ook niet meer en zit het publiek ‘veilig achter glas’.  

Zwembad Capucienenlaan 1964

Na de sportieve inspanning ging het dan recht naar de cafetaria.

Ook de trappen voor het zwembad waren toen een echte ontmoetingsplaats. Tegenwoordig spreekt men vaak van ‘hangjongeren’, maar toen waren het in elk geval ‘zitjongeren’ 



Hierbij nog een uurrooster, zoals het in menig vestzak van de sportieve Aalstenaar zat. 



"'t Oud zwembad", 
zoals het bij de huidige generatie ondertussen beter bekend is, werd gesloten in 1984, toen een nieuw bakske water in gebruik werd genomen  … 
In de plaats kwam de Academie voor beeldende kunsten. De voorgevel is trouwens nog altijd hetzelfde gebleven, zelfs het glasraam met 'zwembad Aalst' is nog altijd aanwezig.

Het nieuwe ‘bakske water’ werd aangekondigd als een Olympisch bad. Bij metingen echter bleken de aannemers zich een paar millimeter te hebben vergist, waardoor de lengte geen 50 meter was, maar 49,9.. en dus niet in aanmerking kwam om de naam ‘Olympisch’ te mogen dragen. Een gemiste kans, want de naambekendheid van een ‘Olympisch bad’ zorgt natuurlijk voor extra volk.

Het 'nieuwe' Stedelijk Zwembad, gelegen aan de speciaal ervoor aangelegde Zwembadlaan, is omgeven door een park met grote speeltuin en fitnessparcours. 

Het gebouw draagt nog steeds de stempel van de jaren '80 hoewel er ondertussen wel al heel wat inspanningen gedaan werden om het rendabeler en klantvriendelijker te maken. 
Het zwembad beschikt sedert februari 2011 over een automatische ingang, de douches werden vernieuwd en er werden ook aanpassingen gedaan aan de verwarming en het sanitair. 
Ook de beglazing van het gebouw werd volledig vernieuwd, daarbij inbegrepen de grote ramen aan het waterbekken.

Een deel van de energie die nodig is voor de exploitatie van het zwembad wordt geleverd door maar liefst 486 zonnepanelen.


Sedert oktober 2014 had het zwembad een nieuw reglement, waarin enkele belangrijke wijzigingen staan. Zo was het dragen van een badmuts niet langer verplicht. Lange haren tot over de schouders moesten wel verplicht samengebonden of opgestoken worden. Ook mochten er geluids-, foto- en andere opnames gemaakt worden in het zwembad zonder toestemming van de zwembadbeheerder. Er hing nu ook een duidelijke omschrijving op van welke zwemkledij toegelaten is in het bad. 
Zo moest een zwem-short boven de knieën komen, mochten er geen zakken in zitten, en moest het kledingstuk exclusief ontworpen zijn om te zwemmen. 
Begeleiders van kinderen jonger dan acht jaar konden een gratis kleedpasje krijgen dat twintig minuten geldig was.

Clubs die gebruik maken van het Stedelijk Zwembad :

Zwemclub Neptunus Aalst 

Zwemclub Neptunus heeft een aanbod in verschillende takken van de zwemsport en dat voor iedereen. Kinderen kunnen leren zwemmen vanaf 4 jaar. Vanaf 8 jaar kunnen ze deelnemen aan competitiezwemmen. Wie liever niet deelneemt aan competitiezwemmen kan deelnemen aan conditiezwemmen, waarbij techniek en conditie worden verbeterd. Daarnaast worden ook de sporten waterpolo en artistiek zwemmen beoefend in zwemclub Neptunus. 

Aalsterse School voor diepzeeduiken Hydra 

Hydra is een duikclub waar zowel de recreatieve als de sportduiker welkom is. Bij de Aalsterse school voor Diepzeeduiken Hydra kan u CMAS-brevetten behalen die over heel de wereld officieel erkend zijn en u dus toelaten zelfstandig te duiken. 

Profunda diving VZW

De opleidingen van Profunda Diving vzw voldoen aan de kwaliteitslabels van de Europese kwaliteitsnormen en hebben erkenning op wereldvlak. De basisopleiding 1 ster duiker kan iedere week worden gestart. Na deze opleiding kan men binnen Profunda verder doorgroeien met vervolgopleidingen. 
  
Pit Stop 

Voor de één een springplank naar een sport, voor de ander het beweegmoment van de week of voor een competitieve sporter een mooie aanvulling op een reeds gekozen sport, ieder heeft zijn eigen sporttraject bij PIT STOP. 

Swim Academy 

Bij Swim Academy kunnen volwassenen terecht voor het verbeteren van zowel techniek als conditie. De enige vereiste is het kunnen zwemmen van 100m schoolslag. Swim Academy werkt in 2 groepen van verschillend niveau. In het eerste niveau ligt de nadruk op het verbeteren van techniek en/of het aanleren van nieuwe zwemstijlen. Het tweede niveau focust vooral op het trainen van conditie. 

Zwemclub AST Aalst 

AST heeft voor iedereen een geschikte zwemgroep. Kinderen kunnen leren zwemmen vanaf 4 jaar en kunnen deelnemen aan pré-competitiezwemmen vanaf 9 jaar. Voor zij die niet wensen deel te nemen aan competitiezwemmen, is er een aanbod voorzien waarbij men de conditie en techniek blijft bevorderen. 

Aalsterse duikschool en club IDS 

IDS is een duikschool die werkt onder de PADI-vlag. Kinderen kunnen kennismaken met de duiksport vanaf 8 jaar. Bij de Aalsterse duikschool en club IDS kunnen zowel opleidingen worden gevolgd als introductielessen die je kennis laten maken met de duiksport. IDS biedt naast de standaardopleidingen binnen de duiksport ook vervolg- en speciality-opleidingen aan. 

Move United 

Move United is het vertrekpunt voor iedere kleuter die wil starten met sport: 

Sports United (woensdag): kom jouw sport ontdekken
Ball United (zondag): hier leer je balvaardig worden
Aqua United (zaterdag): leren zwemmen

Aqua United richt zich op kindjes van het 1e kleuterklas tot en met het 3e leerjaar. We maken gebruik van een bewegingsparcours in het water waarmee we voor ieder kind een ideale afwisseling tussen ontdekkend en begeleid leren creëren. Op een speelse en ervaringsgerichte manier went uw kind aan het water en durft het zich steeds meer op een natuurlijke en veilige manier voortbewegen. 
In onze didactiek hechten we veel belang aan de inkleding van de lessen en prikkelen we de fantasie van de kinderen. Zo wordt iedere zwemreeks opgevat als een avontuur van 15 lessen waarin telkens een diertje de hoofdrol speelt. Ook zorgen we elke week voor een feedbackmoment zodat je op de hoogte blijft van de vorderingen van jouw avonturier

Aqua Star

Bij Aquastar kan je terecht voor verschillende aquasporten. Op dinsdag en donderdag kan je terecht in Aquatopia voor onder meer aquajogging, -move en -Zumba. Daarnaast zal bij opening van fase 2 het aanbod verder uitbreiden

3PT-SOLIDPHARMA

3PT-SOLIDPHARMA is een triatlonclub in Aalst dat sportievelingen van alle leeftijden wil laten proeven van de triatlonsport. De club wil ook sporters met ambitie de mogelijkheid geven om door te groeien naar het topteam. De club heeft zowel een aanbod voor jeugd als volwassenen. 


Uit GVA 06/03/2013 :

Op woensdag 6 maart 2013 werd het stedelijk zwembad ontruimd nadat er zich via de riolering en het ventilatiesysteem prikkelende dampen verspreidden. De evacuatie van aanwezigen en personeel verliep probleemloos en niemand raakte gewond.

Bij het leveren van zwembadchemicaliën was een lek ontstaan en er raakten twee stoffen, zwavelzuur en chloor, vermengd. Hierdoor ontstonden dampen die zich via de riolering en het ventilatiesysteem in het zwembad hebben verspreid.
Nadat er geurhinder optrad, werd rond 9 uur beslist om alle aanwezigen te evacueren. "Dat verliep vlot en rustig en niemand liep enig gevaar. De zwemmers die het zwembad moesten verlaten, kregen ter compensatie een ticket voor een gratis zwembeurt."
De brandweer van Aalst spoelde de rioleringen en verluchtte het gebouw.

Dit voorvalletje was misschien een voorbode van de latere vaststelling dat het zwembad eigenlijk stilletjes aan verouderd was, en aan vernieuwing / vervanging toe was. 

Het stadsbestuur maakte in 2014 bekend dat het wou onderzoeken of het zwembad uitgebreid kon worden. Het huidige zwembad was toen 29 jaar oud en werd eigenlijk bijna alleen maar gebruikt door scholen of door zwemmers om er baantjes te gaan zwemmen. 
Uit onderzoek bleek ook dat veel Aalstenaars naar de zwembaden van Dendermonde en Ninove gingen voor het meer recreatieve gedeelte. Schepen van sport Ilse Uyttersprot wou daar komaf mee maken en er een modern recreatief zwembadgedeelte aan toevoegen. De uitbreiding aan de Aelbrechtlaan zou ten vroegste begin 2016 kunnen starten.

Een eventuele mogelijkheid werd begin 2015 aangereikt door een mogelijk externe partner.
Plopsa zou immers in samenwerking met gemeentebesturen enkele zwembaden laten bouwen in België, en Aalst stond blijkbaar ook op hun lijstje met mogelijke geïnteresseerden. 
Maar zou er dan ook effectief een Plopsazwembad in Aalst komen? 

Volgens Open Vld was het in elk geval de beste en vooral ook goedkoopste manier om het huidige verouderde zwembad te vervangen. "Plopsa krijgt veel aanvragen, de stad moet dus nu de vraag stellen", drong Jean-Jacques De Gucht aan. Toenmalig sportschepen Ilse Uyttersprot vond het ook zeker geen slecht idee en ging het gesprek aan met Studio 100.

Open Vld legde de bal volledig in het kamp van Ilse Uyttersprot. "Ik heb samen met u gelezen in de krant wat de plannen van de Plopsa Groep zouden zijn. Eerst willen we nagaan of het allemaal correct is wat de kranten schrijven. Ik wil ook weten tegen welke voorwaarden Plopsa een zwembad wil bouwen en of alle steden en gemeenten kans maken", vroeg ze zich af. "Een zwembad bouwen is enorm duur en dus is dit zeker interessant. Ik zal het gesprek met Plopsa dus aangaan. Maar een publiek-private samenwerking is niet de enige optie, we blijven ook geïnteresseerd in eventuele subsidies van de minister van Sport Muyters"

Het plan werd uiteindelijk afgeketst, maar in de zomer van 2018 kwam schepen Caroline Verdoodt op de proppen met een nieuw plan.

De stad zou in 2021 een gloednieuw zwembad krijgen. 
Dat zou moeten bestaan uit een bad van 50 m lang, een bad van 25 x 35 m met een beweegbaar ponton voor kleinere watersporten en zwemlessen , een recreatiebad met glijbanen en een bad voor de kleinste zwemmers, revaliderende zwemmers en zwangere vrouwen.
Last but not least komt er ook een wellness gedeelte … dat voorzien wordt voor in 2022.

Er zou ook een nieuw buitenzwembad komen volgens sommigen, maar hier is heel wat commotie over geweest. Heel wat buurtbewoners uit de naburige Villawijk dienden een bezwaarschrift in, en de bouw van het buitenzwembad zou dus afgeketst worden. De stad Aalst ontkende dit echter stellig. 
Er zouden wel enkele klachten ingediend zijn, maar die zouden meer over mobiliteit gegaan zijn. Trouwens, in het ruimtelijk uitvoeringsplan dat in juni 2018 werd goedgekeurd, was zelfs geen sprake / ruimte voor een nieuw buitenzwembad. Er was enkel van een te renoveren binnenzwembad.

Met 3 keer zoveel zwemwater als voorheen zouden we dus naar hartenlust moeten kunnen verder plonsen.
Het zwembad zou 51 miljoen € kosten, maar zou volgens het stadsbestuur toch betaalbaar blijven. Ze maken trouwens ook de belofte dat de belastingen niet zullen verhogen … In elk geval zullen de tarieven in dit geval moeten aangepast worden, en men sprak ook al van een betalende parking (zoals trouwens al het geval is in vele andere steden) … De centjes moeten toch van ergens komen nietwaar.

Zwemmers en passanten merkten de veranderingen dag na dag.

Eind 2019 was de afbraak van de achterste groepskleedzalen, de berging en de conciërgewoning een feit. De aanbouw van het nieuwe gedeelte was toen in volle gang. In dat deel zouden twee nieuwe zwembaden komen, waaronder het 50-meterzwembad.   
Hopelijk is het nu écht 50 meter en niet 49 komma een beetje zoals bij het vorige … Men was toen immers vergeten om de dikte van de betegeling mee te rekenen, en dat had als gevolg dat we niet konden beschikken over een 'écht' Olympisch bad in Aalst.

Het is steeds de bedoeling geweest dat men doorheen de werken steeds zou kunnen blijven zwemmen, en dat is bijna volledig gelukt. Daarvoor waren natuurlijk wel enkele tijdelijke aanpassingen noodzakelijk.
Zo werd de Finse piste tijdelijk afgesloten om de toegankelijkheid tot de werf te kunnen garanderen. De speeltuin maakte toen plaats voor het onthaal, de tijdelijke kleedkamers en de bergruimtes.


De laatste voorbereidingen voor de tijdelijke kleedkamers werden getroffen eind 2019. Voor de verhuis van het onthaal sloot het zwembad van maandag 28 oktober tot en met 3 november 2019 de deuren en vanaf 4 november kon er opnieuw gezwommen worden !

Tijdelijk echter want het coronavirus - en het samenhangend zwemverbod - staken in de lente van 2020 een stokje voor de Aalsterse waterpret. 
Ook het feit dat de aannemer (Cordeel) op onverwacht zware bodemvervuiling stootte, en er daarenboven ook nog problemen met het grondwater kwamen opdoken, was niet bevorderlijk voor de gang van zaken. 

De aannemer dacht aanvankelijk dat de werken op 'propere grond' plaatsvonden, maar blijkbaar was er vroeger een stortplaats gelegen en moest er dus eerst een sanering plaatsvinden. Asbest, plastic, tapijten en bouwafval werden weggehaald. 
Zover zo goed, maar toen brak de coronacrisis uit en kon men geen beton of isolatie meer verkrijgen. Er werd doorgewerkt met de mensen en de middelen die voorhanden waren maar men kon natuurlijk niet vermijden dat de werken hierdoor vertragingen opliepen. 
De nieuwe plannen spraken van een gebruiksklaar zwembad en kantine tegen de zomer van 2021. De zone met glijbanen en wellness zouden dan klaar moeten zijn tegen de lente van 2022.

De vertragingen kostten niet enkel (veel) tijd maar natuurlijk ook extra geld. Over het exacte bedrag is men niet altijd heel duidelijk geweest, maar het zal zeker een niet te onderschatten som geld geweest zijn. 

De werken gingen uiteindelijk toch opnieuw iets sneller vooruit.

Op de gemeenteraad van 15 september 2020 werd voorgesteld om in het intussen bijna volledig afgewerkte zwembad zeker verwijzingen naar de vermoorde ex-burgemeester Ilse Uyttersprot te plaatsen. Ilse haar tomeloze inzet voor de realisatie van het nieuwe zwembad verdiende immers een blijvend eerbetoon. 
Zo werd het 25 x 35 meterbad naar haar vernoemd, en ook haar vader, Raymond (die het vorige zwembad inhuldigde in de jaren '80) kreeg een bad met zijn naam, het 50-meterbad. 
Ook op het inhuldigingsbord is een plaats voorzien voor beiden.

Is dat het enige eerbetoon? Neen!
Ook in het nieuwe logo van het zwembad 'Aquatopia' zitten verwijzingen naar de geliefde schepen die op een laffe wijze werd vermoord. 
Het lichtblauw in de letter ‘A’ is uiteraard de verwijzing naar de stad Aalst versterken, de golfjes in de ‘I’ en de ‘U’ zijn gekozen om de initialen van wijlen schepen Uyttersprot uit te lichten.

Er werd eindelijk een openingsdatum geprikt : Op 4 oktober ging het nieuwe zwembad van Aalst – eindelijk – open voor scholen en verenigingen. En op 29 oktober was ook het grote publiek aan de beurt.   


Het stadsbestuur was enorm opgelucht dat ze deze melding kon maken, want het kreeg al heel wat tegenslagen te verwerken tijdens zowel de onderhandelingsfases, de voorbereidingsfases en de werken zelf. En zelfs bij het einde van de werken, bleek dat men nog niet verlost was van tegenslag. 

Men was de bassins nog aan het vullen met water en de laatste steentjes en bevestigingen werden geplaatst, toen jongeren tijdens het weekend van 18-19/08 niet alleen de kleedhokjes en de net betegelde muren van Aquatopia in Aalst bekladden met graffiti, maar ook nog eens in het water doken. Een politiepatrouille passeerde langs de Zwembadlaan net toen de daders met hun natte haren over de afsluiting kropen.
"Hun haren waren nat, dus konden ze niet anders dan toegeven dat ze in het zwembad waren geweest”, bevestigde schepen De Ridder. “Hadden ze het bij wat kattenkwaad en een duik in het water gelaten, had ik er nog mee kunnen lachen. De graffiti en het vandalisme is er evenwel te veel aan. Dat zal een dure grap worden.
Een dure grap die waarschijnlijk door de ouders zal moeten gedragen worden, want 'minderjarig' ...

Eind augustus kwam de eindmeet duidelijk in zicht … 

- Zowel aan het 25 als het 50-meterbad werden glazen balustrades geplaatst
- De plafondconstructies en ventilatie werden geïnstalleerd
- De vloerwerken zijn begonnen
- De springplanken werden geplaatst
- De LED-schermen die later nuttige info voorzien, werden opgehangen

De opening zou dus niet lang meer op zich laten wachten. 

De werken zijn voltooid en op 19 oktober 2021 werd het nieuwe zwembad plechtig ingehuldigd in aanwezigheid van Vlaams minister van Sport Ben Weyts, burgemeester Christoph D’Haese en schepen van Sport Matthias De Ridder. 
Sinds 4 oktober wordt het zwembad officieel in gebruik genomen door clubs en scholen, vanaf 29 oktober is het aan het grote publiek.

Met het Raymond-bad (50-meterbad), het Ilse-bad (25-35 meterbad) met beweegbare bodems, een triatlonlokaal, duiktorens van 1, 3 en 5m hoogte en een drenkelingendetectiesysteem is Aquatopia dé nieuwste sportparel in het Aalsterse sportpatrimonium.  Er werd ook nog een fungedeelte aan toegevoegd met meer dan 200 meter aan glijbanen … Een echte trekpleister dus voor zowel jong als oud, sportief en recreatief. 

Maart 2021 : Uit een tevredenheidsenquête over het nieuwe zwembad Aquatopia kwamen enkele verbeterpunten naar voren, waarmee Aalst Sport aan de slag ging. Dankzij deze enquête kreeg men meer inzicht gekregen in de verwachtingen van de bezoekers. Deze waardevolle inbreng werd dan ook meegenomen naar fase 2
Vooral hogere temperatuur van de zwembaden en een nieuwe, duidelijkere signalisatie en trap voor de minder mobiele mensen worden de nieuwe aandachtspunten.

In juni '22 kwam dan het volgende heuglijke nieuws : “Er werd de laatste weken stevig doorgewerkt aan de bouw van fase 2", zegt schepen van Sport Matthias De Ridder (N-VA). “Sinds kort kunnen we een eerste glimp opvangen van het groot kinderparadijs met meer dan 200 meter aan glijbanen. Binnen enkele weken is het gebouw wind- en waterdicht en kunnen we écht beginnen aftellen.” Het tweede deel van Aquatopia, dat gericht is op recreatie en kinderen, opent in het najaar.

Ook de werken aan de parking schoten goed op en werden afgerond begin september '22.

Grootse plannen komen dus eindelijk uit, en dat terwijl vroeger de Aalstenaars dus eigenlijk gewoon in de Dender zwommen.

Het is voor sommigen misschien nog steeds een droom, maar of men ooit terug zal kunnen zwemmen in de Dender lijkt toch heel ver af. Hoewel de waterkwaliteit ondertussen al sterk verbeterd is, blijf je toch maar beter uit deze rivier.

De biologische waterkwaliteit is nog steeds ontoereikend. Voor Aalst is 'zwemmen in de Dender' vandaag de dag dus nog iets te hoog gegrepen. Vanuit politieke hoek wordt al langer naar de aanleg van een ecologische zwemvijver gevraagd .

Een ecologische zwemvijver of natuurlijk zwembad heeft namelijk veel voordelen: zwemmen in fris en helder water dat door de natuur zelf wordt gefilterd en gezuiverd. Geen chloor of andere chemische producten, de zuivering gebeurt door waterplanten en natuurlijke filtersystemen (zoals lavasteen). Dus geen prikkende ogen meer na het baantjes trekken. En in vergelijking met een klassiek overdekt en verwarmd chloorzwembad is een natuurlijke zwemvijver zelfs voordeliger. Zo’n vijver zal ook het bestaande zwembad aantrekkelijker maken. Aalstenaars hoeven dan ook niet meer bij tropische temperaturen naar de Nieuwdonk in Berlare of naar de Warande in Wetteren.

Een paar jaar geleden heeft Groen! Aalst dit al voorgesteld aan de toenmalige sp.a-VLD-meerderheid, die “het voorstel gingen onderzoeken”. Antwerps Groen!-schepen van Sport Chantal Pauwels liet alvast een bestaand openlucht zwembad, dat niet meer aan de milieunormen voldoet, omtoveren tot een ecologische zwemvijver. Goedkoper voor de stad en beter voor het milieu: twee keer winst.

Ook zwemmen in de Spiegelvijver in het Stadspark wordt regelmatig eens aangehaald. Dit zou natuurlijk betekenen dat het rustige karakter van het Stadspark, dat tenslotte de groene long van onze stad is, volledig zou verdwijnen. Ook dit is een verhaaltje dat nog zal vervolgd worden. Voorlopig stuit dit idee in elk geval op een (logische?) 'njet' van de burgervader.

Hier nog twee afbeeldingen van de plannen en het kadasterplan uit 1885.



Privézwembaden bevonden er zich trouwens ook nog, onder andere bij de Jezuïeten in de lusttuin 'Pausipone' (aan de Grot van Mijlbeek en Beukenhof) en aan de Pupillen (toen die al weg waren). 
Op de binnenplaats van de Pupillen werd immers, ten tijde van de geestelijken die opgeleid werden tot brancardier, een open zwembassin gebouwd van 20 bij 9m en een diepte van 1,1 tot 2,2m.   Het lag 'krak tegenover' de meest rechtse ingangspoort van de Pupillen, op zo’n 30 meter vanaf het voetpad...Het werd na het vertrek van de Geestelijke Brancardiers in 1968 gedempt toen de Gerechtelijke en de Stadsdienst er gekomen zijn.


Bronnen

Website Neptunus Aalst
Vrtnws/nl (sporza) 26/5/2020
Eigen info (verhandeling +/- 1986)
FB pagina Stedelijk Zwembad Aalst
Website Stad Aalst
Seniorenblog
Eddy Van Nuffel via FB voor ligging zwembad Pupillen
Plopsafans.be
Stadsarchief
Foto Capucienenlaan : Made in Aalst
Foto voorgevel Capucienenlaan : Made in Aalst
foto logo Aquatopia : 31/8/2021 : het Nieuwsblad : LDS, IF
HLN.be