Nieuws uit Aalst

--------- 't Principoilsjte vandaug es da ge ni te veil complementen mokt en genietj van 't leiven ! - - - - - - - Covid-19 : Blijf aub toch voorzichtig en denk aan uw medemens !! - - - - - - - Deel enkel berichten van officiële bronnen om fake news te vermijden !!! - - - - - - - -
Posts tonen met het label prinsen - details. Alle posts tonen
Posts tonen met het label prinsen - details. Alle posts tonen

woensdag 23 oktober 2019

Prinsjen van Oilsjt : 2016 : Dennis De Wolf 'Dennis'

Voor de prinsenverkiezing dit jaar werden er opnieuw twee kandidaten bereid gevonden om mee te dingen naar de felbegeerde titel. 
De namen Dennis & Cali (oftewel Dennis De Wolf en Christoph Corthals) zouden in 2015 een waar begrip worden in het Oilsjterse land. Beide kandidaten gaven zich volledig en maakten promotie alsof het een ware lust was. 

We beginnen met Dennis (°19/01/1988) 

Zijn carnavalsroots lagen bij de Arendcarnaval. Hij werd er immers arendprins in 2008.  
In het carnavalsmilieu (en ook ver daarbuiten) is hij vooral bekend om zijn tekentalent. Zo ontwierp hij ondermeer verschillende tekeningen voor affiches, vlaggen, nominetjes, lintjes, kostuums en ga zo maar door.
Dennis groeide op in de Arendwijk. Zijn vader, Gaston, zat in het Arendcarnavalbestuur, waardoor Dennis als kind al vrij snel mee ging naar de vergaderingen van het Arendcarnaval. Terwijl zijn vader vergaderde, hield Dennis zich dan bezig met figuurtjes te tekenen op bierkaartjes.
Op die manier werd zijn tekentalent ontdekt door François De Schrijver, de erevoorzitter van het Arendcarnavalbestuur.

Hij volgde in het middelbaar 6 jaar lang de richting ‘grafische technieken’, en nadien vervolledigde hij zijn kennis in Mariakerke (Gent) waar hij de richting ‘vormgeving Tekst en Beeld’ volgde. 
Hij maakte jarenlang verschillende logo’s en karikaturen, alsook affiches voor andere kandidaten en evenementen. 

Reeds op jonge leeftijd was het duidelijk dat Dennis talent had voor tekenen. In 2001 tekende hij op 12-jarige leeftijd het embleem van het Arendcarnaval, op vraag van erevoorzitter François De Schrijver. Het embleem werd afgebeeld op de stickers, de pins en de medailles van het Arendcarnaval

Het zou niet de eerste en enige keer worden dat Dennis het embleem van het Arendcarnaval zou tekenen; in 2004 werd hij door het Arendcomité gehuldigd, omdat hij reeds 4 jaar na mekaar het embleem ontworpen had. Hij zou daarna nog jaren het embleem voor het Arendcarnaval tekenen. Hij maakte ook ontwerpen voor carnavalsstickers en voor de prinsenkandidaten van de Arendwijk. In 2010 ontwierp hij het jubileumlogo voor '30 Jaar Arendcarnaval'.

Ondanks zijn jonge leeftijd werd Dennis al snel één van de meest gevraagde tekenaars in het carnavalsmilieu. Hij ontwierp onder meer cd-covers voor Vrièt, Porteplum, De Salongcarnavalisten, Bart & Johnny Marcoen, MuzikOilsjt en Lekken en Plekken. 
De cover voor de cd 'Steirke Stoeiten' van Vrièt, was trouwens het ontwerp waarmee hij in 2003 ook deel had genomen aan de affichewedstrijd voor Aalst Carnaval. 
Daarnaast maakte hij ook ontwerpen van wagens voor verschillende Aalsterse groepen, het borduurwerk voor het kostuum van Keizer Kamiel in 2009, de medaille van DAK in 2010 en 2015, het etiket voor de carnavalswijn en de pin van de Aalsterse Gilles (2012), de aftelkalender van de Moikes met bijhorende Nominetten (2013-2015), de carnavalsvlag voor 2015 en 2017, en ga zo maar verder.

Als ‘creatieve duizendpoot’ vond hij werk bij Line Reclames, waar hij tot op heden nog steeds werkzaam is.
Ook de carnavalsvlag ter gelegenheid van carnaval 2015 kwam er op initatief van Dennis, samen met Luk Sergeant en Tom Vermeir. Het idee kwam eigenlijk van de losse groep 't Reigert, waar Luc lid van was. De vlag was 80 centimeter bij anderhalve meter groot en kostte 20 euro. De tekening op de vlag was een Voil Jeanet. 
In 2017 zorgde Dennis opnieuw voor een carnavalsvlag, maar dit keer in opdracht van de stad Aalst. De vlag werd uitgedeeld aan iedereen die langs het parcours van de stoet woonde en werd later ook te koop aangeboden op de dienst Toerisme. Het werd een groot succes en al snel moesten er nieuwe vlaggen bijbesteld worden. 
Die vlag vormde trouwens ook de basis voor de versiering aan het stationsgebouw.

In 2014 won hij de wedstrijd voor de carnavalsaffiche. Op zijn affiche stond het standbeeld van Dirk Martens centraal. Hij kwam op dit idee, omdat de afbeelding van Dirk Martens zou verdwijnen op de infoborden langs de autostrade, een soort eerbetoon dus aan deze ereburger van onze stad.
Dirk Martens stond op de affiche afgebeeld met een masker, een kinderwagen en een duif.
Een duif? Inderdaad, die  duif verwees naar het feit dat er tijdens carnaval wel eens op elkaars kop gekakt wordt.Dennis won 1.500 euro met zijn ontwerp.

Naast affiches en logo’s ontwierp hij ook de carnavalskostuums van burgemeester Christoph D'Haese. 

In 2014 ontwierp hij voor de burgemeester een hoed met daarop de Aalsterse skyline en een verlichte sterrenhemel. Het kostuum, dat gebaseerd was op een oud burgemeesterskostuum, werd afgewerkt met een leeuwtje, een geel-zwarte pluimstaart en een burgemeesterssjerp is in de kleuren van Aalst.
Toen het ontwerp werd goedgekeurd en de produktie inging, heeft Dennis er zich meteen een tweede exemplaar van bijbesteld, zonder weten van de burgemeester … 
Naast de kleren, kopieerde hij echter ook het gezicht van de burgemeester. Hiervoor werd een masker aangebracht, waarvoor hij een viertal uren in de schminkstoel moest zitten. Aan alle gebouwen die de stad het afgelopen jaar gekocht had, liet hij een bordjes 'Immo Dozje' aanbrengen.

Uiteraard kwamen de twee mekaar tijdens carnaval ook tegen op de Grote Markt, waar de burgervader zijn verwondering natuurlijk niet onder stoelen of banken kon wegstoppen.
In 2015 baseerde Dennis zijn ontwerp op het nieuwe stadslogo. Dennis zou jaarlijks het kostuum voor burgemeester D’Haese mogen ontwerpen. In 2018 was het thema voor het kostuum van de burgemeester 'Londen On den Denjer'.

De kandidaatstelling als prins is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby, maar later zou blijken dat het hem geen windeieren zal leggen. 

Dennis startte zijn carnavalscarrière bij AKV Vrièt, waar hij van 2004 tot 2008 deel van uitmaakte. In 2009 ging hij naar  AKV De Droeve Apostelen, en in 2012 verhuisde naar de losse groep Auverecht. In 2014 ging hij alleen verder met de groep ‘Grat Alliejn’, die in 2015 eenmalig van naam veranderde naar OLG Te Loot. 
Samen met Matthias De Ridder vermomde hij zich toen als William Boeva. 
Hiermee parodieerden ze de nieuwe regel van het Feestcomité, die bepaalde dat humor op veertig procent van de punten stond. 
Het kostuum, ontworpen en gemaakt door Dennis zelf, bestond uit de typerende kuif, korte beentjes en dikke armpjes van William Boeva. Ze kregen een eervolle vermelding bij de uitreiking van de Peiper & Zaatprois voor meest ludieke losse groep. 
Op carnavalsdinsdag werd echter ingebroken in de wagen van Dennis, waarbij de armpjes van het kostuum ontvreemd werden. Deze doken later terug op tijdens het Arendcarnaval.
Iemand had de armpjes ter goeder trouw gekocht en ze werden zonder problemen terug bezorgd aan Dennis.

De campagne van Dennis werd getypeerd door de slogan 'Den titel van Prinsj, dorvéér willek tiejkenen'. Voor de verkiezing werd ook de slogan 'Ver carnaval te kennen vieren, eit Dennis de zjuste papieren' gelanceerd. 
Zijn slogan : ‘Moen’k er nog een tiejkeningsken bé mauken ?’

De tweede kandidaat was ‘De Cali’

Christophe Corthals was op het moment van de kiezing 32 jaar en metser van beroep. 
Al van jongsafaan zat ook hij in het carnavalsmilieu, en dan vooral bij de losse groepen. 
Op zijn 18e begon hij bij ‘de grote jongens’ van AKV De Steijnzoel’n en uiteindelijk kwam hij bij zijn huidige groep terecht : AKV De Zjieverleppen.
Ondertussen is ook Christophe al eens ‘Prinsj van d’n Orend’ geweest, en het is voor het eerst dat dus 2 ex-arendprinsen het tegen elkaar opnemen tijdens de verkiezingen ‘voor ‘t stad. 
De verkiezing zelf dan : deze vond opnieuw plaats in de alom gekende ‘Flora-hallen’.

Ook dit jaar waren de tickets binnen een mum van tijd uitverkocht, wat opnieuw tot heel wat ongenoegen en frustraties leidde bij vele Aalstenaars. 

Op zaterdag 21 november werden de inschrijvingen geopend om 9u en om 9u01 kregen de carnavalisten al de melding dat alles uitverkocht was. De aanvragen waren toen allemaal in behandeling, en om 9u22 waren alle tickets definitief bevestigd en dus definitief de deur uit. 

Op zaterdag 16 januari was het dan eindelijk opnieuw zover.   Nadat vele Oilsjteneers zich een weg hadden gebaand langs de alcoholcontroles in de buurt (net dat weekend hield de politie een alcoholvrij weekend!), begaven de twee kandidaten zich in het strijdperk voor de fel begeerde titel. 

Het beloofde een ‘clash’ te worden, want alle opiniepeilingen waren het er over eens : het verschil tussen de twee zou miniem worden.

De verkiezing, dit jaar gepresenteerd door Prins Joeri en Kenneth Van Lierde, werd op gang getrokken door de aftredende Prinsi. Tijdens zijn prinsenjaar was hij op elk feestje en bal te zien, waardoor hij populair werd bij de carnavalisten. Joeri bracht zijn liedje 'Viva d'ajoinen', waarna hij bedankt werd voor zijn geweldige inzet tijdens het voorbije jaar. Joeri raadde de kandidaten nog aan om zich vooral te amuseren tijdens deze verkiezing.

Dennis beet de spits af. 
Hij opende zijn show in zijn ontwerpkamer waar hij aan zijn tekentafel verschillende carnavalsontwerpen maakte. 
Terwijl de tekeningen van zijn hand op het scherm verschenen, bezong hij de Aalsterse carnavalist, wiens ideeën vaak op papier begonnen. 
Na zijn eerste liedje sprak hij het publiek toe, waarbij hij onderbroken werd door een telefoontje van de burgemeester, die een nieuw kostuum voor het komende carnaval wou. 
Dennis voorzag de burgemeester hierbij van een varkensneus, waarna hij zijn liedje over de burgemeester, 'Ne kop gelek e veirken', inzette. Op de achtergrond was een tekening van D'Haese met varkenssnuit te zien. 
Na het lied kreeg Dennis alweer telefoon.
Dit keer was het Antoine Van Der Heyden die belde voor een nieuw project. Antoine wou een ontwerp over de monumenten van carnaval, Poesjkapelle, Zwet Lowieke, Vosse Kilo en Jean-Paul. 
Dat was voor Dennis het teken om zijn liedje over alle bekende carnavalisten, waarvoor hij graag zijn potlood scherpt, in te zetten. 
Opnieuw werd zijn show verstoort door zijn telefoon, maar deze keer moesten ze maar een bericht nalaten op zijn antwoordapparaat. 
Het slotlied 'Ver Carnaval te kennen vieren' bracht hij met een decor, waarbij de letters van het woord carnaval vergezeld werden van enkele van zijn bekende getekende figuren. De lichtjes van de letter C lieten het afweren, maar toch was het slot van Deninis zeer geslaagd. Met zijn show wou hij vooral weergeven wat hij beleefde achter zijn tekentafel. De decors van zijn show bestonden uit allemaal tekeningen die hijzelf gemaakt had. De tussenstukken nam hij ook volledig voor zijn rekening, waarbij hij zijn bindteksten live bracht.


Cali begon zijn show in een leslokaal, met een liedje over Aalst, de weireldstad. 
Twee leerlingen bespraken na het liedje hun schooldag, waarbij ze vertelden dat straks de schoolfotograaf zou langskomen. 
Cali verscheen op het podium, verkleed als fotograaf Patrick De Boeck, en met het lied 'Lacht lacht lacht' over deze bekende Aalsterse volksfotograaf kende hij heel veel bijval. 
De directrice berispte verschillende juryleden en zocht naar de schuldige voor het buitenpesten van meester Floeren. Hierna zette Cali het liedje 'Den eizel van de klas' in over diegene die ervoor zorgde dat Christophe Troch geen voorzitter van het Feestcomité meer was. Op het podium stond ook 'het paard met acht poten', dat gebruikt werd om de 4 heemskinderen te kiezen. Cali besloot zijn show met 'Oilsjt in lichterloin' over de vele lichtjes met Aalst carnaval en 'Moin Oilsjt' op de tonen van 'You Never Walk Alone'. Tijdens het lied 'Oilsjt in lichterloin' werden enkele vuurwerkstokjes door de toeschouwers in brand gestoken. Cali benadrukte achteraf dat dit vuurwerk geen deel,uitmaakte van zijn show.  

Na de shows kon er ook dit jaar via sms gestemd worden. Tijdens het tellen van de stemmen was het aan de Prinsencaemere, de Prinsengarde en Prins Enrico Le Clair om de zaal verder entertainen. Ook prins Joeri kreeg nog een waardig afscheid.
Hij mocht zijn liedjes nog eens ten gehore brengen, een moment waar hij ook zijn vrouw en kinderen bij betrok. Na zijn afscheidsliedje, waarbij hij ‘uiteraard’ een traantje lied, trok hij zijn Prinsenkostuum uit en werd hij op handen gedragen door zijn carnavalsgroep Beschomt. Van zijn groep kreeg hij nog een replica van de prinsenscepter cadeau, waarna hij aankondigde dat hij lid zou worden van de Prinsencaemere. 

De gerechtsdeurwaarder kwam vervolgens op het podium om de uitslag aan de zaal mee te delen.
Een eerste mededeling was dat er geen punten afgetrokken werden voor de binnengekomen klachten. Het team van Dennis had immers klacht ingediend over het al dan niet gebruik van vuurwerk door de aanhang van Cali.
Op de kennisproef scoorden zowel Dennis als Cali 44 punten (omgerekend 240 punten). 
Van de jury kreeg Dennis 217 punten (omgerekend 434 punten) en Cali 215 punten (omgerekend 430 punten). 
Beide kandidaten behaalden elk 1000 punten van de sms-voting (omgerekend 250 punten), waardoor Dennis met amper 4 punten verschil (Cali: 900 punten; Dennis 904 punten) uitgeroepen werd tot Prins Carnaval 2016. … ongezien, zo nipt.
Het is ondertussen maar liefst 19 jaar geleden dat het verschil tussen de twee kandidaten nog zo klein was. 
In 1997 bedroeg het verschil namelijk zeven punten. Toen won Dirk Van De Velde (beter gekend als ‘De Foef’) het met amper zeven punten verschil van de (intussen overleden) Johan Viette.

Christophe nam zijn verlies alvast heel sportief op. 
Uittredend Prins Joeri riep Cali nog op het podium, waarna hij en Dennis hem op de schouders omhoog hesen. Hierop sprak Cali het publiek toe, waarbij hij zei dat hij zich verder zou concentreren op het afwerken van de wagen van zijn groep en dat hij nooit meer zijn kans zou wagen voor de titel van Prins Carnaval. Ook de heuglijke melding dat hij zou trouwen met zijn vriendin, Wendy, werd in de zaal op luid applaus onthaald. 
Hierna overhandigde Joeri de scepter aan de nieuwe Prins: Dennis.

Dennis kon er blijkbaar niet genoeg van krijgen, en bracht zijn show nog twee keer. Eén keer op het podium en één keer op een stelling temidden van de zaal. 

De Flora liep tegen half drie leeg.  De afterparty werd gegeven in het campagnelokaal van Dennis, namelijk in Bowling The New Cat (Vredeplein).
Enkele honderden feestvierders vierden ook dat feestje nog mee, en genoten van een gratis vat, aangeboden door de kersverse prins.
Dennis noemde zichzelf ook ‘De prinsj van iederiejn, dus oeik den ieste prinsj van peiper en zaat’ ...

Tot zover het heuglijke nieuws dat zondagochtend 17/1 de ronde deed in onze Oilsjterse stee. 

Een beetje later begon de heisa echter. Er zouden problemen geweest zijn bij de telling, en er zouden enveloppes, met daarin de uitslagen van de televoting, niet zijn meegeteld. 
Uitblinken in democratie doet zo'n prinsenverkiezing trouwens niet echt. Beide kandidaten kregen 250 punten van de publieksvoting, maar wie uiteindelijk de meeste sms'en kreeg, dat is jammer genoeg niet geweten. Van zodra je 1.000 sms'en krijgt, heb je namelijk sowieso de 250 punten binnen, het maakt niet uit hoeveel je er uiteindelijk hebt. Zo krijgt iemand met bijvoorbeeld 1001 stemmen evenveel punten als iemand met 2000. 
Logisch ? Niet echt ! Aalsters ? Echt wel !

De envoloppenkwestie werd onmiddellijk weerlegd, en ook ex-prinsj ‘Den Board’ was er als de kippen bij om het reglement te verdedigen via sociale media. In dat reglement, dat alle kandidaten kennen, en waarmee ze zich akkoord verklaren, staan namelijk clausules over het niet openen van bepaalde enveloppes. Een gelijklopend stramien wordt trouwens ook gevolgd bij de uitslag van de stoet, waar de hoogste en laagste scores niet meetellen.  Dit om een beter ‘gemiddeld’ beeld te kunnen geven.

Woensdagavond 20 januari echter kwam er stilletjes aan een grotere bom te liggen onder de uitslag. 

Calli zou alsnog klacht indienen tegen de uitslag en dit omdat hij bij een bepaalde kennisproef te weinig punten zou hebben gekregen. 
Aalst stond meteen weer op stelten, want mogelijk werd dus de verkeerde persoon de lucht ingestoken en de scepter van prins carnaval gegeven. 
Het was al geweten : nog nooit was het verschil tussen twee kandidaten zo klein, maar vier puntjes, en dus wou Cali, er zeker van zijn dat de kennisproef correct verlopen was. 
Hij mocht de proef inkijken bij de deurwaarder en ontdekte daar toch iets wat voor heel wat interpretatie vatbaar zou zijn. 
Eén van de antwoorden die hij gegeven had was 'Eerste Nacht van de Toezichters'.
De jury oordeelde dat dit fout was, want het moest eigenlijk  'Nacht van de Toezichters' zijn. 
Tot zover alles ok. Juist is juist en om juist te zijn moet het ook volledig juist zijn. 
Echter als op Google gezocht wordt, krijg je overal te lezen dat het effectief over de  'Eerste Nacht van de Toezichters' zou gaan. 

Overal (via lokale pers, en ook via gerenommeerde blogs als Carnavalaalstkoentje, …) werd met die naam, en duidelijk met 'eerste' ervoor, reclame gemaakt. I

Cali verwonderde er zich dan ook publiekelijk over dat dit niet goedgekeurd werd.
Als Cali inderdaad dit punt verdient, dan wint hij meteen ook de kennisproef. 
Tijdens de prinsenverkiezing werd namelijk aangekondigd dat zowel Cali als Dennis 44 op 50 punten hadden, en dat deze score goed was voor 220 punten in het eindtotaal. 
Maar als Cali dus effectief een punt meer zou scoren, dan wordt dat 225 ... En dan is het niet 904 tegen 900 in het voordeel van Dennis De Wolf, maar wel 904 tegen 905 in het voordeel van Cali. 
Vijf puntjes dus die een wereld van verschil maken voor Dennis en Cali, want dan zou blijken dat Dennis onterecht prins carnaval is gekroond.  Het historische minimum verschil zou dan nog scherper gesteld worden naar een overwinning (weliswaar voor Cali dan) met amper 1 puntje verschil.

Cali liet het – in eerste instantie - in elk geval niet overwaaien. 
‘Bij de stad kijken ze momenteel de kat wat uit de oom, maar ze moeten beseffen dat ik het hier niet bij kan laten’, verklaart hij in de pers. 
Hij zou zich omringen met mensen die weten wat er nu zou moeten gebeuren, mensen die in deze materie meer verstand hebben om een gefundeerd oordeel te kunnen vellen. 

Hij benadrukte dat hij zeker niet de boeman wil zijn, en dat hij  er zeker niet fier op is dat het op deze manier zou moeten, maar hij wil uiteraard wel krijgen waar hij recht op heeft : de scepter.

Het vervolg verliep – in tegenstelling tot wat gevreesd werd – uiteindelijk heel gemoedelijk. 
‘Cali’ legde zich bij de beslissing neer, en de beide kandidaten waren het er over eens dat er heel dringend werk moet gemaakt worden van een professionele verkiezing. Ze verklaarden ook dat de pers het hele verhaal had opgeklopt. 

Alles opgelost dus, en prins Dennis kon écht beginnen genieten van zijn prinsschap, wat hij dan ook met volle teugen deed. 

Hij genoot tijdens de stoet op zondag en dat beide kandidaten mekaar niets in de weg zouden staan, bleek door gezamelijke interviews en gesprekken. 
Tijdens de stoet was Dennis uiteraard ‘de prins’, Cali kreeg een ereplaats op de wagen van zijn groep.

Tijdens de stoet kleefde Dennis de naam 'Grat Alliejn' op zijn ceremoniewagen, hij had zich immers voor de zekerheid ook als Losse Groep ingeschreven voor de stoet, voor het geval hij niet mee kon gaan als prins. 
Zo ging Dennis in 2016 dus zowel als Prins Carnaval én als Losse Groep mee in de stoet, opnieuw een primeurtje …
Op maandag werd de stoet echter afgelast omwille van de slechte weersvoorspellingen, maar hij was wel paraat tijdens de bezemdans van de Gilles, waar hij op heel enthousiaste wijze appelsienen hielp mee verdelen.

Zijn ‘goede start’ werd uiteindelijk toch een tamelijk zwarte periode in het carnavalsleven van Aalst.
In april 2016 ontstond er brand in de werkhallen, waarbij Prins Dennis de carnavalisten moed toesprak. Hij mocht als symbool van verbondenheid tientallen bloemen die carnavalisten hadden meegebracht, neerleggen aan de laatste rechtopstaande zijmuur van de twee zwaarst getroffen carnavalshallen.
In september 2016 moest hij de linten overhandigen aan de kandidaat Prinsen tijdens de carnavalsbeurs, door de afwezigheid van Feestcomité-voorzitter Kenneth Van Lierde.

Tijdens de ajuinworp van 2017, het jaar na zijn prinsschap, kwam prins Dennis opnieuw in het nieuws. 
Het waren enkel de dapperste liefhebbers die maandagnamiddag in de gietende regen afzakten naar de Grote Markt voor de bezemdans van de Aalsterse Gilles en de aansluitende ajuinworp. 
Het ‘juiste’ snoepje, dat recht gaf op de ‘gouden ajuin’ kwam, tot ieders verbazing, terecht bij de gewezen Prins Carnaval van 2016.
Dennis die het juiste snoepje kon opvangen en met het gouden ajuintje aan de haal ging, dat zorgde er in eerste instantie een beetje voor dat velen dacht dat het een goedgekozen grap.
Het was echter géén grap en Dennis mocht écht het ajuintje van 24 karaat geelgoud ontworpen door Juweliers Claessens uit de handen van Prins Carnaval Raf Sidorski in ontvangst nemen.

Zowel met de prinsengarde als als solo-artiest was Dennis een heel graag geziene gast op feestjes en bals. Ook op TV was hij niet meer weg te branden en hij nam er dan ondertussen ook al heel wat presentaties voor zijn rekening (TV Oost)

Vanaf 2017 was het afgelopen met zijn éénmansgroep Grat Alliejn, maar fusioneerde hij, naar eigen zeggen, met de Droeige Sossissen. 
Andere leden van de groep waren Christophe Troch, Matthias De Ridder, Filip Vyverman en Michel Van Brempt. 
In hun eerste jaar kozen ze als thema 'Bienaveroi Dozje', waarbij ze egotrippen uitdeelden aan het publiek. In 2018 droeg de groep, die ondertussen versterkt werd door Sanne Nieulandt, een pop van Ilse Uyttersprot op een brandstapel mee; de pop verwees naar het ontwerp van de Droeige Sossissen voor de vastenavondpop. Het ontwerp van de Droeige Sossissen won de wedstrijd niet, waarop de groep besliste om het ontwerp uit te voeren als thema in de stoet.

Vanaf 2018 maakte Dennis ook deel uit van de werkgroep carnavalsraadzitting, waar hij in eerste instantie een eerder kleine rol kreeg toebedeeld. Zo had hij een staatsportret van burgemeester D'Haese gemaakt, om het einde van diens eerste ambtstermijn te vieren. Dennis zette de burgemeester op een paard.

Het portret had ook nog twee zijluiken; op de rechterkant was Jean-Jacques De Gucht te zien en op de andere zijde Ann Van de Steen en Dylan Casaer. Volgens Dennis verwees de ene kant naar de tegenstander die de burgemeester verslaan had bij de vorige verkiezingen en de andere kant naar wie hij zou verslaan bij de volgende verkiezingen.

Vanaf 2019 werd zijn rol groter.
Zijn rol werd vanaf 2019 groter, en zo werd hij ook ingezet als publieksopwarmer en mocht hij de stamboom van burgemeester D'Haese uit de doeken doen.

In 2019 maakte Dennis met de reeks 'Aalst Draait Door' ook zijn TV-debuut voor TV Oost. Er werden in totaal 10 afleveringen gemaakt van elk ongeveer 7 minuten, die gingen over verschillende thema's, zoals het Aalsterse dialect, de Voil Jeanet en de Winterfoor.
Dennis zocht hierbij steeds enkele Aalstenaars op die hem meer konden vertellen over enkele thema's. Elke aflevering eindigde Dennis met 'een leuze van zijn metjen', waarbij dagelijks ook een 'leuze van mijn metjen'-kader kon gewonnen worden.

Ook in de aanloop naar carnaval 2020 was Dennis terug te zien op TV Oost, deze keer met het programma Aalst Ontmaskerd.

Elke aflevering kreeg Dennis een vraag voorgeschoteld in verband met Aalst Carnaval. Dennis maakte 10 afleveringen, die gemiddeld 10 minuten duurden. De afleveringen werden voorafgegaan door enkele reclamespotje, waarin Dennis te zien of te horen was. Zo was er de reclame voor Maeskes Roem, waarin Dennis het had over 'Gralek Goeje Kaffe!' en de reclame van Eronda Woonmode, waarin Dennis in een stoel ronddraaide. 
Aalst Ontmaskerd begon steeds in het bureau van Dennis, die van een tas Maeskes Roem koffie aan het slurpen was. Via zijn telefoon ontving hij een filmpje, waarin iemand hem een vraag stelde over Aalst Carnaval. In de rest van de aflevering bezocht Dennis enkele gasten om zo een antwoord op de voorgeschotelde vraag te kunnen beantwoorden. Aan het einde van de aflevering volgde de rubriek Den diskoer van den doktoer, waarin dokter Guy Troch medische tips gaf.

Tijdens de stoet van 2020 liet hij zich opmerken toen hij verkleed als ‘Gille’ achter ‘de echte Gilles’ liep tijdens de stoet. Ook tijdens de ajuinworp van dat jaar was hij in Gillekostuum te zien op de Grote Markt. 

Toen de stoet in 2021 niet doorging omwille van corona, presenteerde hij het één en het ander  op TV Oost. 
Zo was er ‘Oilsjt (m)ontmaskerd’ waarin hij opnieuw verschillende thema’s besprak. Daarin dompelde hij ons onder in het Aalsterse carnavalsgebeuren. 
En ‘Weir Doeng Voesj’ was een twee uur durende show waarin hij prominente figuren uit het carnavalsmilieu ontving. Tijdens de show kregen we beelden te zien van het stadsarchief die teruggingen tot de jaren dertig.

Prinsjen van Oilsjt : 2015 : Joeri Mens 'Den Joe'

Joeri Mens (°11/12/1973), alias Den Joe, was de eerste die zijn kandidatuur voor Prins Carnaval bekend maakte. 
De kandidatuur werd op 4 april 2014 reeds bekendgemaakt door ex-prins Michel Cleemput, die prins was in 1973, het geboortejaar van Joeri. Dit gebeurde via een videoconferentie, want Michel woont ondertussen al jaren in Tenerife. Den Joe had hiervoor de zegen gekregen van zijn vrouw Greta, die dit aan de hand van een lied deed 'Den Joe 15: ga ervoor, ik sta achter je'. 

De carnavalsmicrobe werd Joeri met de paplepel ingegeven. Zijn ouders, Guy Mens en Myriam Kiekens, waren beiden lid van De Kornissesloipers, waarmee Joeri vanaf zijn 5 jaar ook in de stoet ging. Joeri is afkomstig uit een echte carnavalsfamilie; zijn grootmoeder, Elza Aelbrecht, was cantinière van de Oude Garde in 1981 en zijn moeder, Myriam Kiekens, had dezelfde eer in 2000.

In 1985 organiseerde De Prinsencaemere een verkiezing van Jeugdprins en Jeugdprinses, in het kader van het jaar van het kind. Aalstenaars tussen 10 en 15 jaar konden zich hiervoor inschrijven. Bij de jongens was Joeri kandidaat en hij moest het opnemen tegen Chris Cleemput, de zoon van Prins Michel.
Chris werd uiteindelijk met een kleine voorsprong Jeugdprins van Aalst, maar Joeri had indruk gemaakt. In de kranten werd Joeri zelfs een potentiele Prins Carnaval voor de toekomst genoemd.

Nadat Joeri al op jonge leeftijd meegelopen had met De Kornissesloipers werd hij na carnaval 1991 lid van Possensje.

Na 13 jaar deel uitgemaakt te hebben van Possensje, besloot hij om in 2004 mee akv Beschomt op te richten met o.a. Tony Swings. 
Joeri zou in 2010 voorzitter worden van de groep.

Sinds 1996 zette hij zich ook in voor de campagnes van kandidaten Prins Carnaval. Dit beperkte zich aanvankelijk tot meegaan naar bals of eetfestijnen, maar na een paar jaar hielp hij ook mee achter de schermen van de shows als decorbouwer. 
Dit deed hij o.a. voor Den Baal, Tony Swings, Bart De Nys, Michel Piqcueur, Jurgen Cooman, Klaus Gabrio, Den Board en Kristof Devos.
Aangezien Den Joe al jarenlang meewerkte achter de schermen was het dan ook niet verwonderlijk dat hij werd gesteund door onder andere ex-prinsen Tony, den Board en Kristof. 
Het logo van Den Joe tijdens zijn campagne was het logo van Superman,  maar dan (logischerwijs) met een J in plaats van een S. 
Joeri had een traditionele campagne met onder andere een campagnebal in de Flora. Zijn kleur werd blauw, en het campagnelokaal was te vinden in het toenmalig carnavalscafé bij uitstek ‘Den Dutch Inn’ op het Statieplein.

Naar aanleiding van het 10-jarig bestaan van Porteplum, stelden ook ex-prinsen Pascal Solemé (de Salami), Bart de Nys en Dirk Van De Velde (De Foef), zich kandidaat. Met hun kandidatuur wilden ze de Aalsterse carnavalswereld onder het motto 'Gelek as vroeger' ervan overtuigen dat plezier en talent opnieuw moeten primeren op de centen. Het beloofde dus een groots spektakel te worden ... de clash der giganten als het ware. 

Bart haakte echter (als eerste) af omwille van medische redenen, waarna jammer genoeg ook De Foef volgde. Beiden zouden wel meewerken aan de campagne en show van hun Porteplum collega de Salami. De campagne van Pascal verliep eerder kleinschalig, met een bescheiden en goedkoop campagnebal in de Chopin.  Het decor tijdens de verkiezingen zelf zou ook het goedkoopste van de drie worden … amper 7000 Euro. Pascal wou daarmee duidelijk maken dat het niet enkel over ‘het grote geld’ moet gaan om plezier te kunnen maken en om een goeie show neer te zetten.

In juni '14 volgde ook Younes Amri om zich kandidaat te stellen voor Prins Carnaval. De 23-jarige carnavalist zou hiermee de eerste Prins met Marokkaanse roots kunnen zijn. De campagne van de Younes had als slogan 'I love Younes'. 
Zijn campagne bestond uit een pita-festijn in plaats van de traditionele eetfestijnen, een heuse start to run in't Oilsjters en een campagnebal in de Flora. Hij kondigde zijn kandidatuur aan tijdens een groots opgezette persconferentie, waaruit in elk geval al bleek dat hij zeker niet op zijn mondje was gevallen en over de nodige originaliteit en creativiteit beschikte om een waardig prins te kunnen zijn. 

Op het Driekoningenfeest (dat al enkele jaren in de Sint Annazaal wordt gehouden) werd traditioneel de volgorde bepaald waarin de kandidaten moeten optreden. Pascal mocht als eerste kiezen en besliste om als derde op te treden. Younes koos ervoor om als tweede op te treden, waardoor Den Joe de spits mocht afbijten op 17 januari. Bij de voorstelling van de drie kandidaten mochten ze ook elk hun campagneliedje brengen. De Salami deelde salami uit aan zijn medekandidaten, waarna de proef volgde die de volgorde van de show uiteindelijk zou bepalen. 

De eigenlijke Prinsenverkiezing, op zaterdag 17 januari, ging opnieuw door in de Flora en werd gepresenteerd door Christophe Troch (voorzitter van het feestcomite) en uittredend Prins Werner. De Florahallen kregen een nieuwe opstelling, waardoor er meer zitplaatsen beschikbaar waren en er ook meer toeschouwers binnen konden. Ondanks dat heuglijke nieuws, was de verkoop van de kaarten alweer in een kleine 10 minuten uitverkocht (tot grote ergernis en spijt van velen). 

Prins Werner mocht het publiek opwarmen met enkele liedjes uit zijn show van vorig jaar, en deed dat uiteraard met veel ‘bravoure’.  Iedereen was het er over eens : het was een geweldige prins. Overal aanwezig, altijd met de glimlach …   

Den Board had dit eigenlijk een jaar ervoor al in gang gezet : aanwezig zijn op alle mogelijke en onmogelijke eetfestijnen, activiteiten, drinks, trouwfeesten, dopen, …   en altijd in prinsenkostuum. Het zou het begin kunnen worden van een nieuwe traditie, die toch al niet werd verbroken door Werner (en nadien zou ook blijken dat ook Den Joe deze lijn ook zou verderzetten).

Na de voorstelling van de jury en het welkom heten van onder andere Kamiel Sergant, burgemeester D'Haese en andere Gemeenteraadsleden, werden de drie kandidaten voorgesteld. 
Den Joe mocht, zoals op het Driekoningenfeest beslist werd, als eerste zijn show brengen. 

Tijdens de opbouw van zijn decor sprak Joeri het publiek toe, terwijl hij op de schermen te zien was. De show van Den Joe moest even herbegonnen worden, doordat het doek niet open ging, maar na een tweede poging mocht hij echt van wal steken. Hij zou een verhaal vol muziek brengen en was als eerste te zien in zijn 'JoeBox', terwijl hij een lied bracht over de liekes oever Oilsjt. 
Met de burgemeester werd gelachen tijdens het liedje 'Viva d'Ajoinen'. 

Aangekondigd door ex-prins Jurgen brengt Den Joe zijn lied over de Groeiten Bremt & Gary show, verwijzend naar de reclames op Ajoin Music die door de twee ex-Prinsen ingesproken worden. Den Joe sloot zijn show af met 'Oilsjt van de goei', de slogan die ook al tijdens zijn campagne gebruikt werd. 

Tijdens de opbouw van het decor van de tweede kandidaat, kwam Younes al meteen het podium op met zijn reuze USB-stick, om een aantal liedjes op te leggen voor het publiek. Als scoutsjongen opent hij zijn show, waarin hij een ode bracht aan de verschillende wijken van Aalst. Zo kwamen de Varkensmarkt, het Werfplein en de Grote Markt aan bod. Tussen de liedjes werd de show aan mekaar gepraat door een parodie op ex-Prins Karel die in gesprek ging met Younes. Younes bracht, zoals hij reeds aankondigde, een moderne show, met recentere muziek. Hij sloot zijn show af met 'Lotj eir goon', met achter zich een afbeelding van de Grote Markt. 

Pascal mocht als laatste zijn show brengen, die hij reeds aankondigde als een show vol humor “gelek as vroeger”. De volledige show werd er gezongen, zelfs de tussenstukjes en bindteksten  tussen de optredens van pascal waren van muzikale aard. Bijgestaan door zijn Porteplumvrienden Guy Walgraef, Bart de Nys en de Foef bracht de Salami een echte Aalsterse show, met een potpourri van actuele thema's, waarbij hij verschillende korte liedjes bracht, telkens in de huid van een ander personage. De show was zoals aangekondigd gemaakt met een beperkt budget, waarbij de kostuums en het decor eerder sober waren, maar dat deed helemaal niets af aan de kwaliteit van de show zelf. Humor stond centraal en Pascal verraste vriend en vijand. Hij sloot zijn show af met 'da's nen Oilsjteneer'.

Na de drie shows kregen de toeschouwers gedurende 1 minuut de tijd om via sms hun stem uit te brengen. Terwijl de jury- en de publieksstemmen geteld werden, kon de zaal genieten van optredens van onder anderen Prins Werner, de Gary en den Bremt, de Prinsencaemere, Porteplum, den Boein, de Prinsengarde, De Flexies en Enrico. Prins Werner werd bedankt voor zijn inzet tijdens zijn mooi Prinsenjaar, waarna hij ook zijn oorkonde in ontvangst mocht nemen. 

De uitslag werd meegedeeld door de gerechtsdeurwaarder. De kandidaten konden op 3 onderdelen punten verdienen; de kennisproef, die in de middag al plaats gevonden had, de jurystemmen en de publieksstemmen. Op de kennisproef scoorde Den Joe het beste; hij haalde 45/50, terwijl Younes 43 haalde en Pascal 42. Omgerekend werd dit 225 punten voor Joeri, 215 punten voor Younes en 210 punten voor Pascal. 

De jury bekroonde de show van Pascal met de meeste punten; hij kreeg 230 punten (omgerekend 460 punten), voor Joeri (211 punten, omgerekend 422) en Younes (196 punten, omgerekend 392). 

Het publiek zou alles bepalen. Zij bekroonden Joeri met de meeste stemmen (250 punten), voor Younes (225 punten) en Pascal (150 punten), waardoor Den Joe zich Prins Carnaval 2015 mocht noemen.

De scepter die hij overhandigd kreeg, was een spiksplinternieuw exemplaar gemaakt door Luc Peirlinck.

Den Joeri bleek tijdens de stoet en de popverbranding, en later ook in zijn regeerperiode, ook een ‘échte prins van het volk’ te zijn. Tijdens de maandagstoet verliet hij zijn wagen om te voet verder te gaan en in het publiek handjes te gaan schudden. En hij deed dit ook nog eens over tijdens de ‘voil jeanetten stoet’ op dinsdag.
Ook tijdens de popverbranding deed hij uitgebreid ‘zijn ronde’. 

Doodmoe moet hij dus geweest zijn na die ‘zotte dagen’ maar daardoor kwam hij zelf te laat op de ‘kaffekoekenbedeling’ op woensdagochtend, waardoor hij zich genoodzaakt zag om zelf nog 300 exemplaren te gaan kopen bij bakkerij Ponnet.  Ook ‘wereldnieuws’ was het feit dat hij tijdens de drie zotte dagen ‘ergens’ zijn gsm was verloren. 

Joeri koos voor de kleuren blauw en het kostuum was gebaseerd op zijn verkiezingsshow, die rond de Aalsterse liedjes draaide. Op het kostuum werden muzieknoten van Swarovski-parels aangebracht en op zijn borst stond een grote ‘J’ in supermanstijl, het logo dat ook tijdens zijn campagne gebruikt werd. 
Op zijn rug stond een geborduurde karikatuur van zijn kinderen. De Prinsenhoed werd gemaakt door Linda De Waegeneer en was versierd met zilveren muzieknoten en veren van een koningsfazant. Aan de tip van de hoed hing het teken van Super-Joe.

Op de carnavalsraadzitting kreeg de nieuwe prins de stadssleutel van de burgemeester. Aangezien de stad verhuisde naar het nieuwe ‘administratief centrum’ aan De Werf, kreeg hij een koevoet, omdat men nog niet goed wist welke sleutels er precies gegeven moesten worden.

Tijdens de prinsenverkiezing van 2016 kondigde Joeri aan dat hij zou aansluiten bij de Prinsencaemere. 
Joeri is met De Prinsencaemere te zien in de prinsenrevues en hij was ook aanwezig op het Oilsjters Zangpalois in 2017 en 2019.

Den Joe bleek een erg actieve Prins en tijdens zijn prinsenjaar was hij dan ook aanwezig op bijna alle carnavalsevenementen en eetfestijnen, waardoor zijn populariteit natuurlijk nog toenam. 
Ook buiten Aalst was hij actief.
Zo was hij eregast op ‘Wieze Feest’ en bezocht hij ook het carnaval in Ninove. 
Zijn bezoek aan Ninove deed echter wel wat stof opwaaien op Sociale Media. 
Tijdens de langste nacht van carnaval Ninove verscheen hij immers op het balkon van het Ninoofse stadhuis. Gino Presti, Prins Carnaval van Ninove in 2014, uitte op Facebook zijn ongenoegen over het het feit dat Prins Joeri 'de show kwam stelen' in Ninove. 
Onzen Joe wist niet dat dit zo gevoelig lag in Ninove en was bereid om zich achteraf te excuseren. Je mag er niet aan denken dat de prins van het één of ander boerendorp uit de buurt zich er zou aan wagen om het Aalsters stadhuis te betreden, dus de commentaar was wel enigszinds gerechtvaardigd natuurlijk.

Op 9 januari 2016 organiseerde Joeri zijn afscheidsbal. Hij zorgde voor een primeur door in de middag ook een 'kinjerafschoidsbal' te organiseren. Meer dan 500 kinderen kwamen met hun ouders naar de Flora afgezakt, om er afscheid te nemen van Prins Carnaval 2015. 's Avonds was het dan de beurt aan de volwassenen om Prins Joeri uit te zwaaien. Het kinderbal zou daarna een traditie worden bij afscheidnemende Prinsen Carnaval.Ook tijdens zijn regeerperiode zette hij de traditie van Den Board en Werner verder, door op praktisch elk evenement aanwezig te zijn.
Hij kreeg dan ook een prachtig afscheid.

Prinsjen van Oilsjt : 2014 : Werner Kinoo

De Prinsenverkiezing 2014 ging door op zaterdag 1 februari 2014 in de Flora. De verkiezing werd gewonnen door Werner, die daarmee na 20 jaar opnieuw Prins Carnaval werd. De show werd gepresenteerd door Christophe Troch, de opvolger van ‘Nicolleken’ als voorzitter van het Feestcomité en Den Board, Prins Carnaval 2013. 
Er waren twee kandidaten voor de titel van Prins Carnaval in 2014: Bart Neirinckx (46j) en Werner Kinoo (44j), geen snotneuzen meer maar wel twee doorwinterde carnavalisten.

Werner stelde zich voor de tweede keer kandidaat, nadat hij in 1994 al eens Prins Carnaval werd. 

Bart had zich in 1989 ook al laten opmerken op de verkiezingen van de Arendprins, en hij speelde sindsdien met het idee om ook eens zijn kans te wagen op de ‘grote’ verkiezing voor prins van Aalst. 
Met een mooie videoclip, opgenomen in Bowling the New Cat, bracht hij samen met zijn carnavalsgroep Wadesdavoriet-Pompen of Verzoipen het lied ‘Woor bleifde me ons bier’ uit.
Bart had als campagneliedjes nog ‘’k goon ’t me riskeiren’, ‘as echten Ajoin’ en ‘de goeie koort’, een lied dat perfect aansloot op zijn campagne-affiche die een beeltenis van Bart toonde, spelend met kaarten. 

Werner hoefde niemand nog voor te stellen. Hij probeerde het 20 jaar na zijn eerste overwinning nog eens, en het was na het succesvolle TV programma ‘Mijn Restaurant’ waar de Aalsterse kandidaten ‘Carnivale’ wonnen, dat hij op zijn facebookpagina aangaf opnieuw kandidaat te worden. 
Enige voorwaarde was dat zijn pagina 1500 volgers zou hebben, maar dat bleek natuurlijk maar een detail te zijn. 
‘Me ne kam en nen bestel’, verwijzend naar zijn beroep als kapper, en ’t es vedrom patat’ gooide hij zich in de strijd. 

Op 18 januari organiseerden De Zwisjelmoizen al een soort van 'Pré-Kiezing', waarbij Bart en Werner al eens het beste van zichzelf mochten geven in café De Kring. Werner haalde het op deze pré-kiezing nipt van Bart, en het beloofde dus een spannende Prinsenverkiezing te worden op 1 februari. 

Voor het begin van de verkiezingshow moesten de twee kandidaten een kennisproef afleggen achter gesloten deuren. 

Nadat Kamiel Sergant en zijn Kamillekes (voor de laatste keer – Kamiel is ermee gestopt in 2014) de show geopend hadden, mocht Werner als eerste zijn show brengen aan het publiek. 

Werner, de immer sympathieke kapper uit de Koolstraat en zoon van wijlen prins Popoll,  opende met het liedje 'Oilsjteneers', waarin hij de kenmerken van de Aalstenaars bezong. Tijdens zijn show stak hij natuurlijk ook de draak met de Aalsterse politiek. Zo vergeleek hij de stad met een groot monopoly-spel, waarbij burgemeester ‘Dozje’ alles opgekocht had. De besparingen van de stad kwamen aan bod in zijn tweede, heel aanstekelijke, liedje 'Besporingen Begot'. 
Daarna bracht Werner een lied over de nieuwe voorzitter van het Feestcomité, getiteld 'De toeren van de Floeren'. 

Werner eindigde enorm sterk met 'In't Zicht van de Zwette Maan', waarbij hij de carnavaldriedaagse bezong met achter zich poppen van onder anderen Kamiel Sergant en de Ajuinboer. Tijdens het tweede deel van het lied kwam ook ‘Ons Paula’ op het podium, waarop Werner een stukje uit zijn klassieker 'Voil Jeannet' bracht. Heel de zaal stond op zijn kop en iedereen brulde mee. Eigenlijk was het op dat ogenblik heel duidelijk dat Bart met een heel sterke show zou moeten komen om dit ooit te kunnen evenaren.

Als tweede mocht Bart zijn show brengen die volledig in het teken van zijn thema 'Wie wordt de zot en wie ligt er taroef?' stond. Als koning betrad hij het podium en opende Bart met 'Oilsjt Taroef', een lied over het Aalsters carnaval. De show van Bart bestond uit liedjes, afgewisseld met sketches, iets wat al jaren niet meer gezien was tijdens de Prinsenverkiezing. Ex-Prins Balou kroop in de rol van burgemeester D'Haese, met wie Bart een gesprek had over de vele veranderingen in de Stad. Daarna volgde het lied 'Giejl Ons Stad Oeveroeip'. 

Vervolgens wees Bart het publiek erop dat er in de stad twee Christophen aan de macht zijn; Christoph D'Haese als burgemeester en Christophe Troch als voorzitter van het Feestcomité. Hierop volgde het liedje 'Christoph!'. De laatste sketch van Bart was een gesprek tussen hem en een koningin, die hem uit het kaartspel wou doen verdwijnen. Bart eindigde met 'Iederiejn Viert Vastelauved' op de tonen van 'Iedereen is van de wereld'. 

Daarna kreeg het publiek 1 minuut om via een sms te stemmen op hun kandidaat. De tijd werd zo kort gehouden om bedrog met verschillende sim-kaarten te voorkomen. 
Rond 1 u 's nachts, nadat het publiek ook nog onder anderen De Prinsengarde, De Prinsencaemere en afscheidnemende Prins Den Board aan het werk kon zien, werd de uitslag bekendgemaakt. 

De gerechtsdeurwaarder begon met het resultaat van de kennisproef, die Werner gewonnen had met 40 op 50, terwijl Bart 34 op 50 haalde. 
De jury gaf Werner 226 op 250 en Bart 199. 
Het publiek gaf eveneens de voorkeur aan Werner, met 1.070 sms'en, tegenover 523 voor Bart, en 

Werner slaagde dus in zijn opzet en werd hierdoor voor de tweede keer Prins Carnaval. 

Tegenkandidaat Bart nam het verlies heel sportief op. Werner bedankte de zaal voor het laten uitkomen van zijn tweede droom en betrok ook Bart in zijn bedankwoorden. De strijd tussen de twee kandidaten werd immers het ganse jaar op een heel vriendschappelijke basis gestreden. 

Uittredend prins carnaval Werner Kinoo gaf zijn kandidaat-opvolgers trouwens nog drie gouden tips mee om de dag des oordeels goed te kunnen doorstaan : ‘Zorg dat je goed uitgerust bent, herhaal 's ochtends je leerstof en drink tussen je optredens door altijd voldoende water.’

Peter Van Nuffel, de voorganger van Werner Kinoo, was op het einde van zijn jaar als prins maar liefst 12 kilo verdikt en bij prins Werner was de toestand zelfs nog dramatischer. Hij bevestigde ongeveer 14 kilogram boven zijn ‘normale’ gewicht te zijn geraakt. Dat komt er natuurlijk van als je gemiddeld vijf tot zeven eetfestijnen doet op een weekend. 

Ergens wordt dit verwacht, maar het resultaat is natuurlijk navenant.. 

"Vermageren zal sowieso pas voor na carnaval zijn. Maar dan nog betekent dat niet dat ik daarna ga binnenblijven hé", zegt prins Werner.

Werner had ondertussen al gemeld om in 2020 nog eens een gooi te willen doen naar het prinsschap, wat hij ook deed. 
Mocht hij in dit opzet geslaagd zijn, dan zou hem dit meteen ook de titel ‘keizer’ kunnen opleveren. ‘zou kunnen’  … want los van het feit dat dit niet lukte (uit de 'clash der giganten' kwam prinsj Yvan De Boitselier uit de bus al overwinnaar), het is nog lang niet zeker dat het ooit zo ver zal komen. 

Werner zou opnieuw meedoen in 2024 maar met dien verstande dat het niet automatisch zo is dat een drievoudig prinsschap automatisch het keizerschap oplevert. Daar is meer voor nodig.

Drie keer prins, dat zou namelijk evenveel zijn als keizer Kamiel Sergant en Michel Cleemput. 
Aan Kamiel is beloofd geweest dat er nooit een nieuwe keizer zal worden aangesteld zolang hij leeft, maar Kamiel is niet meer ...

Michel Cleemput woont al enkele jaren in Tenerife en zolang hij daar verblijft, kan hij moeilijk Kamiel opvolgen. Een prins moet namelijk in het Aalsterse wonen.

Het is dus duidelijk dat Werner Kinoo er wel van droomt om ooit het keizerschap over te nemen, en wat velen betreft is 'm dat zeker meer dan gegund. 

Prinsjen van Oilsjt : 2013 : Peter Van Nuffel 'Den Board'

Hoewel Prins(es) Stephanie pas in januari 2012 verkozen werd (als enige kandidaat), was er sedert maart al sprake van 'opvolging'. Gezien de twee vorige jaren de opkomst maar ‘magertjes’ was met maar 1 kandidaat, leek het er op dat, als minstens 2 kandidaten het zouden volhouden, er eindelijk weer eens een échte verkiezing zou plaatsvinden in het Aalsterse carnavalsland.

Maar liefst 3 kandidaten maakten zich aanvankelijk bekend... 

Kiki was de Eerste. Zij wou, geïnspireerd na de succesvolle champagne van Stephanie, heel graag de tweede vrouw zijn die met de scepter zou kunnen zwaaien. Zij was gedurende 6 jaar lid van de carnavalsgroep AKV Wadesdavoriet. Het idee om mee te doen aan de verkiezingen was zeker geen bevlieging, gezien Kiki reeds sedert haar 13 jaar speelde met het idee om ‘ooit’ eens mee te doen.

Haar drijfveer was dat ze vond dat een vrouw even sterk is, en zeker evenwaardig aan de mannelijke kandidaten, en ze dus zeker een waardige opvolger zou kunnen zijn voor Stefanie.  Ze omschreef zichzelf als klein, zot en onnozel. Eind augustus maakte Kiki echter bekend dat ze alsnog zou afhaken als kandidaat.

De tweede kandidaat dat jaar was Peter Van Nuffel, 43 jaar (1969) en lid van de Poipeplekkers.  In het dagelijkse leven is hij medewerker van ILVA, en eigenlijk draait bij hem ‘alles’ om carnaval. Dat maakte hij dan ook heel duidelijk in zijn campagneliedje, waar we volgende tekst van onthouden :

Alles moet bijna wijken voor de Prinsjenverkiezing en carnaval.
Door te stoon veren zuveil maan, da's de kreem en moest het meigen likken,
door op de mert 3 daugen, da zol pas de max zen!
Genieten van elke second allemool!
De carnavalisten eer ontweirpen en moed ver wa se e gans joor mauken en doeng ferm!
Allee, wa da'k wil zeggen: ik zol fier zen op ons ajoinen dak ere prinsj zou megen zen!
En veral ze allemool bedanken, oeik de mensjen langs de stroot!
't Es toch dorveer dammen't doeng..."

In 2010 moest Peter, Den Board, de duimen leggen voor ‘Den Boein’, en ook in 1998 viste hij achter het net (toen won ‘Den Bremt’). Met een nieuwe deelname aast hij dit jaar dus natuurlijk op een sportieve ‘wraak’.

De derde kandidaat was ook al geen nieuwkomer. Na 2000 (het jaar van Bart Van De Neste) wou ook Steven Van Wesemael nog eens meedingen naar de felbegeerde titel van ‘prins’.  Steven is lid van de ‘Droeve Apostelen’ en draait reeds 30 jaar mee in het carnavalsmilieu. Sedert zijn 8 jaar al (hij is van 1973) loopt hij mee in de stoet.  Ook voor Steven is ‘carnaval dus zijn leven, en zijn drijfveer’.

De reden van zijn kandidatuur is dat hij zelf reeds heel vaak meehielp ‘achter de schermen’ en dit jaar de rollen eens wou omdraaien.

De verkiezing zelf vond plaats op 12 januari 2013.

Deze editie zal jammer genoeg nog lange tijd achtervolgd worden door het vermeende ‘sabotageschandaal’ dat heel breed werd uitgesmeerd in de regionale en nationale pers. De remleidingen van de bus van de aanhang van ‘Den Board’ zou doorgesneden geweest zijn, waardoor de woorden ‘moordpoging’, ‘wraakactie’, en meer van dat fraais natuurlijk niet uitbleven. Uiteindelijk bleek dat het over een gewoon defect ging en dat er niet moest verder gezocht worden naar moordcomplotten en allerhande duistere theorieën.
De beide kandidaten bleven mekaar steunen, en trokken zich helemaal niets aan van al de heisa rond hun persoontje.

Peter Van Nuffel, aka Den Board, is in de Florahallen uiteindelijk verkozen tot de nieuwe prins Carnaval. Hij behaalde een totaal van 2.097 punten en troefde zijn concurrent Steven Van Wesemael (Droeve Steven) af in alle onderdelen van de competitie.

Den Board haalde 43/50 op de kennisproef (42 voor Steven), kreeg voor zijn swingende show maar liefst 220/250 van de jury (205 voor Steven) en ook het publiek koos massaal voor hem: maar liefst 2.318 fans stuurden een sms'je (tegenover 1.155 voor Steven).

Den Board kon zich meteen concentreren op de driedaagse van carnaval. Op 9 februari (de zaterdag van carnaval), heeft hij trouwens zwaar gestunt door te trouwen met zijn vriendin, Regine. Hij kreeg jammer genoeg geen toestemming van het schepencollege om dit huwelijk te laten inzegenen op carnaval zelf. De burgemeester wou vermijden dat trouwen op carnaval een rage zou worden in de toekomst, en daarenboven kon de veiligheid niet echt meer gegarandeerd worden op de Grote Markt. Het Rode Kruis heeft tijdens de stoet een belangrijke hulppost in het stadhuis en men wou vermijden dat de veiligheid van carnavalisten eventueel in het gedrang zou komen door dit extra evenement.

De prins is gehuwd in zijn prinsenkostuum, zijn bruid had een traditioneel trouwkleed, en natuurlijk werd het ‘de dag van hun leven’.

Prinsjen van Oilsjt : 2012 : Stefanie Daeleman

2012 Zal de geschiedenis ingaan als het jaar waar de eerste ‘roze prins(es)’ mocht verwelkomd worden.

Stephanie had toen jammer genoeg ook wel de twijfelachtige eer opnieuw enige kandidaat te zijn, na de terugtrekking van tegenkandidaat Kevin Meert (psychische problemen), waardoor het natuurlijk niet echt spannend meer was. Maar net als bij Kristof vorig jaar : ze kreeg de titel niet zomaar cadeau en moest nog steeds wel bewijzen dat ze het aan zou kunnen om een jaar lang ‘prins van Aalst’ te zijn.

De 25 jarige Stephanie was na de verkiezing meteen ook de eerste vrouwelijke kandidaat die de eer kreeg om het Ajuinenland te vertegenwoordigen tijdens de carnavalsdagen.

Officieel moest dus er nog een show en een stemming komen, maar gezien er geen tegenkandidaten waren, lag de weg natuurlijk open om de eerste "Prinses Carnaval van Aalst" te worden.

Aangezien de titel "Prinses Carnaval" echter niet bestaat in Aalst, kreeg ze dus alsnog de titel "Prins Carnaval van Aalst".

Stephanie werd zondagmorgen vroeg dus probleemloos tot Prins gekroond, als allereerste vrouw ooit. Ze behaalde een recordscore van 46 op 50 voor de theoretische proef en 88 procent op haar show.

Het was al het tweede jaar op rij dat er geen echte prinsenverkiezing was in Aalst omdat er telkens maar 1 kandidaat was. Aalst vierde dat jaar carnaval op 19, 20 en 21 februari.

De carnavalisten moesten zaterdagavond in de Florahallen lang wachten op de show van Stephanie Daeleman. Net voor ze het podium op moest, was er een elektriciteitspanne, die 10 ongeveer minuten duurde. De 25-jarige Stephanie Daeleman liet het echter allemaal niet aan haar hart komen, en met vooral een sterk finalenummer maakte ze duidelijk dat zij en zij alleen het komende carnavalsjaar zou regeren over de stad.

Drieëntwintig jaar nadat Christianne De Strooper als eerste vrouw al eens de scepter probeerde te winnen, slaagt Stephanie er uiteindelijk toch in om een vrouw aan de macht te krijgen.

Achter haar stond alweer een creatief team van decorbouwers en marketingspecialisten. Al de hele campagne was roze de kleur van Stephanie, en die zaterdag kleurden de zaal en de stad dan ook helemaal roze.

‘Het is de kleur die extra benadrukt dat ze een vrouw is, we wilden dat zo uitspelen en zijn geslaagd', aldus (toenmalige) vriend en ex-prins Tom Vermeir. Hij stond ook in voor het schrijven van haar nummers. De twee waren beiden lid van De Poipeplekkers, de enige carnavalsgroep die al twee leden tot prins verkozen zag. Een jaar later zou er zich nog een derde lid – Den Board -  in het ‘prinsenkringetje’ van de groep voegen.

De 50 vragen werden één voor een heel deskundig afgewerkt.

Naar eigen zeggen had ze zich zelf heel goed voorbereid op deze proef. In een kranteninterview beschrijft ze hoe haar moeder alle mogelijke vragen op kaartjes noteerde. "Af en toe nam ik er een uit en probeerde dan die vraag te beantwoorden," klonk het.

Ook de ruim twintig minuten durende show werd vlotjes afgewerkt. Het eerste nummer trok zich ietwat traag en moeilijk op gang. ‘Dat zing ik niet zo graag, het is geen gemakkelijk nummer’, verklaarde Stephanie, ‘maar het liedje over Nicole is wel ambiance'. Dat dat nummer inderdaad ‘ambiance’ bracht bleek uit de geëmotioneerde reacties, niet het minste van ‘ons Nicolleken’ zelf.

Met de Aalsterse versie van Narcotic van Liquido (teretete) heeft Aalst ongetwijfeld de carnavalshit van 2012 te pakken. De stem van Stefanie is niet echt 'vast' te noemen, maar een ambiancenummerke kan er steeds wel door.
De Grote Markt zou op 19 februari opnieuw echt kunnen dansen. En trouwens niet enkel in 2012. Het liedje is intussen al grijsgedraaid tijdens de volgende edities ook, en iedereen brult, huppelt en danst er graag op mee.

‘Dit is voor mij de mooiste dag uit mijn leven, iedereen heeft mij zo gesteund', reageerde Stephanie.

De nieuwe Prins Carnaval kreeg opvallend veel sympathiebetuigingen van keizer Kamiel Sergant.

Hij kreeg in juli een hersenbloeding en brak tijdens zijn revalidatie in het najaar daarenboven ook nog een heup toen hij uit zijn bed viel. Keizer Kamiel kwam, natuurlijk onder heel luid applaus, zelfs even op het podium. Zijn klassieke vraag ‘doemen voesj' werd met plezier (en vooral positief) beantwoord door de zaal.

Stephanie heeft in elk geval geschiedenis geschreven. Over haar kostuum, al dan niet met een rok, wou ze nog niets kwijt. ‘Jullie zullen het wel zien', lachte ze tot net voor de verkiezing. De Aalstenaars leefden dus lang in onzekerheid. Een rok ? Een kostuum ? Een kleedje ? Wat zou het worden ?
Uiteindelijk werd het geen rok, maar wel een prachtig prinsenkostuum, in de lijn van de vorige edities …

Even was even nog een klein opstootje tijdens het overhandigen van de scepter, toen Prins Kristof van 2011, die een heel goed rapport kreeg voor zijn regeringsjaar, in eerste instantie de scepter niet wou doorgeven.

Hij was heel geëmotioneerd en kon écht geen afscheid nemen van het kleinood. Uiteindelijk haalde zijn sympathie voor Stephanie het toch, en kreeg ze uiteindelijk toch de scepter overhandigd.  De groep van Kristof, Beschomt, gaf hem dan maar een namaakscepter cadeau. 

Op 25 februari 2013 kwam het nieuws dat Stephanie de Prinsengarde zou gaan vervoegen, met natuurlijk de primeur dat dit ook als eerste vrouwelijke lid zal zijn.

Prinsjen van Oilsjt : 2011 : Kristof Devos

Het was de eerste keer in de geschiedenis dat er zich voor de verkiezing van Prins Carnaval in Aalst maar één kandidaat had aangeboden.  Heel jammer uiteraard, gezien de spanning uiteindelijk volledig verdween.
Kristof stond er echter op om toch deel te nemen aan een volwaardige verkiezing, "om te tonen dat hij de titel wel degelijk waard is".

Ook al had niemand het aangedurfd de strijd aan te gaan, toch bleef hij als enige kandidaat ook een jaar lang campagne voeren ...

Maar hoe kwam het nu eigenlijk dat Kristof de twijfelachtige ‘eer’ had om er alleen een feestje van te maken ? 

De onduidelijkheid was eigenlijk ontstaan toen eind augustus Patrick ‘Patje' Janssens besloot om uit de strijd te stappen, omdat hij sterk onder de indruk was van de populariteit van de andere kandidaat, Kristof Devos. Veel carnavalisten vonden het een schande dat er voor het eerst in de geschiedenis geen echte verkiezing zou plaatsvinden en vroegen om de inschrijvingen opnieuw open te stellen. Kristof Devos was daar aanvankelijk ook voorstander van, maar hij heeft zich uiteindelijk toch neergelegd bij de situatie. 

De burgemeester, Ilse Uyttersprot, en haar schepenen vonden dat het reglement voor de verkiezing van Prins Carnaval niet mocht worden aangepast, zelfs niet na het afhaken van tegenkandidaten. 
In het verleden was dit al wel eens anders, toen de inschrijfperiode omwille van te weinig kandidaten verlengd werd. Toen zorgde dat echter ook voor vele ‘zure’ reakties, zeker toen een laatkomer uiteindelijk met de titel ging lopen. 

‘In het reglement staat dat er ingeschreven kan worden tot en met 1 augustus. Over het afhaken van kandidaten wordt helemaal niets vermeld. Als we het reglement nu wijzigen, zou dat het beeld opwekken dat we aanpassen à la tête du client en zou de overblijvende kandidaat zich benadeeld kunnen voelen. Kristof Devos blijft dus de enige kandidaat voor de verkiezing van Prins Carnaval', reageerde de burgemeester. 

De huidige prins Chris ‘Boein' Boone volgde de redenering van de burgemeester. ‘Het reglement was nog maar net aangepast en het nog eens aanpassen zou niet eerlijk geweest zijn tegenover Kristof, die al meer dan zes maanden campagne voert', vond hij. 
‘Kristof is trouwens zo sterk dat geen enkele nieuwe kandidaat van hem zou kunnen winnen. Hij heeft zowel de Prinsencaemere als de Prinsengarde achter zich, dat is uniek in Aalst. Kristof wordt zeker een goede opvolger', aldus Boein.

Wel ontgoocheld was René Souvagie (56), want die zag het ondertussen ook nog zitten om zich kandidaat te stellen. ‘Ik had al veel mensen rond mij verzameld die wilden meewerken aan mijn decor en aan mijn show. Ik zal me moeten neerleggen bij de regels, maar ik hoop dat ik toch nog iets ludieks kan doen. Misschien mag ik eens optreden op Kristofs verkiezingsavond ?' 

‘Ik ga ervoor zorgen dat de mensen niet kunnen zeggen dat ik de titel te gemakkelijk heb behaald. Ik ga dus alles doen wat ook andere prinsen gedaan hebben: ik blijf campagne voeren, ik blijf hard werken aan mijn show en ik ga met hart en ziel liedjes zingen', verklaart Kristof daarop in de pers.  

Het inleidende Driekoningenfeest vond plaats op 7 januari en de verkiezing zelf op 22 januari. 
Uiteraard diende er geen beslissing genomen te worden over de volgorde van de kandidaten tijdens ‘le moment supreme’ maar er werd toch een mooie show gegeven. 
‘Waar, dat is nog niet beslist’, vertelde Kristof tijdens het jaar, “maar ik zou heel graag een show geven in de Flora”, ‘Het is elk jaar daar al doorgegaan. Ik zou erg ontgoocheld zijn als ik moet verhuizen naar een kleinere zaal waar niet alle carnavalisten binnen kunnen’.

Het werd uiteindelijk toch opnieuw de Flora, en Kristof kon zich dus uitleven in ‘zijn droomavond’ in ‘de grote zaal’. 
De grote afwezige op deze show was trouwens Kamiel Sergant, die na 35 jaar aan de kant geschoven werd als presentator en vervangen werd door ‘Nicolleken’, Nicole Ringoir, voorzitster van het feestcomité.

Hij moest dus (alleen) deelnemen aan verschillende proeven. In een kennisproef over Aalst haalde hij 225 op 250 punten. 
Een meer dan behoorlijk resultaat dus, wat bewees dat hij zeker al heel veel kennis had over Aalst en Carnaval. Uiteindelijk toch belangrijk voor een kandidaat-prins.

Voor de show zelf, die heel vlotjes verliep en waarbij hij dus wel degelijk ‘alles’ gaf,  kreeg hij van de jury 436 op 500 punten. 

Het sms'ende publiek in de zaal gaf daarvoor hem 245 op 250 punten. Het mag dus duidelijk zijn, de jury en het volk stonden achter hem, en hij heeft de overwinning dus zeker niet gestolen.

De kersverse Prins haalde dus in totaal  906 punten op 1.000 en kreeg zaterdagnacht rond half één de scepter van Chris 'den Boein' Boone, de Prins Carnaval 2010, en het lint van burgemeester Ilse Uyttersprot.

Het was een – zeker Kritof toch iet of wat teleurstellende - verkiezing met één kandidaat-prins. 'Maar die wilde wel aan een volwaardige verkiezing deelnemen om te tonen dat hij de titel waardig is', aldus burgemeester Uyttersprot. 'En het feest was er zeker niet minder om.'

De carnavalsdriedaagse in Aalst begon dat jaar op zondag 6 maart met de traditionele carnavalsstoet, waar Kristof natuurlijk ook een ereplaatsje in kreeg.

De stoet kende wel een klein incidentje toen de groep ‘De Saazers’ een ‘gevaarlijk’ onderwerp hadden aangesneden. Zij brachten immers een parodie op de zogenaamde ‘parachutemoord’. 

In het stoetlied was de volgende tekst te horen: "Ik spring oit e vliegmasjien, vér menne Marcel te zien. 'T es moine Marcel, ze wetj ze da wel. Here parachit, die was nor de shit. Mor ik weit van niet."

Het lied werd natuurlijk niet gesmaakt door de ouders van de dader en de echtgenoot van het slachtoffer, die in Het Laatste Nieuws dreigden met een klacht. De twee families verenigden zich en vroegen aan de stad Aalst om De Saazers uit de stoet te weren met hun praalwagen. Saas-voorzitter Tim Schepmans begreep de heisa niet, want volgens hem was de wagen en het lied grappig bedoeld.

De Saazers kregen hierop heel wat steunbetuigingen. Zo lanceerden burgemeester Uyttersprot, Kamiel Sergant, Prins Kristof en de vzw Carnavalist Tot In De Kist een gezamenlijk persbericht, waarin stond dat ze als één blok achter de carnavalsgroep AKV De Saazers stonden en dat de Aalsterse satire niet als doelstelling had om mensen te kwetsen. 
Ze betreurden dat het artikel dat in de pers verschenen was, niet de ware context weergaf. Door de steun van het stadsbestuur mocht de groep toch gewoon deelnemen aan de stoet. 
De Saazers beslisten wel om aan zelfcensuur te doen. In de tekst van het lied vervingen ze de naam Marcel door een bieptoon.

Een klein incident dus eigenlijk, maar al gauw overheerste dit ‘geval’ de pers. 
Jaren later zouden trouwens nog een aantal groepen enkele ‘gevaarlijke’ onderwerpen ter sprake brengen, al dan niet met de nodige commotie achteraf. 
Al vanop de schoolbanken droomde Kristof er trouwens van om ooit eens prins te worden van zijn stad. Zijn pennenzak stond dan ook volgeklad met zaken die naar Aalst en zijn carnaval verwezen en ook zijn agenda bleek leek meer op een affiche voor de carnavalsviering dan een gewoon ‘schoolobject’.

Op 4 december 2012 raakte bekend dat Kristof fractievoorzitter zou worden van NVA Aalst en dus ook op politiek vlak kregen we de prins nog vaak te zien.

Kristof kwam uit een omgeving van zelfstandigen, was mondig en sociaal heel bewogen. 
Dat bleek al onder andere uit zijn politieke carrière, maar ook ruilde hij in 2017 zijn job als werknemer in de interieursector in voor een zelfstandigenbestaan. 

De laatste drie jaar was hij al wat aan het uitkijken naar een horecazaak in het centrum.
Hoewel hij helemaal geen ervaring had in het horeca-leven, zagen hij en zijn vrouw Anissa het van in het begin volledig zitten. 
Anissa heeft wel in de horeca gewerkt, maar wat meer ervaring opdoen, kon zeker geen kwaad. Enthousiasme hebben we des te meer. We waren al even aan het uitkijken om een eigen zaak te starten in de horeca en dit is voor ons een buitenkans die we met beiden handen willen grijpen.

In februari 2018 raakte bekend dat de prins voor het eerst in 20 jaar niet zou deelnemen aan carnaval. Waarom ? Hij en zijn vrouw Anissa werden de nieuwe cafébazen van hét café bij uitstek in Aalst : den Beiaard. 
'Van in het café hebben we een prachtig zicht op de markt' verklaart hij, en hij voegt er meteen aan toe dat zijn café wél open zal zijn tijdens de driedaagse.
De grote werken werden gehouden tot na carnaval, maar het café was open ...

Eventjes toch een bang momentje in 2018, toen in de nacht van 15-16 september het café naast de Beiaard, ‘Café de Paris’ uitbrandde. 
Het café zelf brandde volledig uit, bij chocolaterie Valentino is de schade eveneens immens en café De Beiaard had vooral last van rookschade. Vermoedelijk ontstond het vuur in de keuken van Café de Paris.

Prinsjen van Oilsjt : 2010 : Chris Boone 'Den Boein'

Vier kandidaten boden zich aan voor deze verkiezingen. 

Chris Boone (den Boein)(°13/04/1982)  was in 2007 al eens kandidaat Prins Carnaval geweest, maar hij verloor toen van Klaus Gabrio. Hij was gekend als tekstschrijver voor verschillende carnavalsgroepen en was zelf lid van 't Es Noig.
Op zijn campagnebal kregen de eerste 500 feestvierders een sjaal met lintmeter op. Dit verwees naar zijn campagnelied Ons nief vastelauvendklied. Om een carnavalskleed te maken had men immers een lintmeter nodig.

Kurt Boriau (Droeve Kurt) Jeugdprins van België in 1992 en werd in 1998 Ajuinprins. 
Kurt was lid van De Droeve Apostelen en kreeg daardoor de bijnaam Droeve Kurt. Zijn campagneliedje was De Kurt Ver Tieng.

Gustaaf Schouppe (De Staaf) begon zijn campagne in oktober 2009 door campagneborden aan de toegangswegen van Aalst te zetten. Op de borden stond de slogan 'Ook hij denkt aan mij', waarbij Voil Jeanet Gunther Kinoo, Etienne Grillaert en een ezel afgebeeld stonden.
Staaf werd in 2006 al eens Arendprins en met de hulp van Frank Van Rymenant en zijn groep De Zjieverleppen hoopte hij om ook Prins van Aalst te worden. 
Al snel werd echter getwijfeld aan de geldigheid van zijn kandidatuur, omdat Staaf niet over een blanco strafblad zou beschikken. Onrechtstreeks zorgde hij er trouwens voor dat het campagnejaar van den Boein heel stroef zou verlopen. 

Peter Van Nuffel (Den Board) was in 1998 al eens Arendprins en wou in 2010 ook Prins van Aalst worden. 
Met ‘In 't joor tieng’, ‘Ier es Den Board’ en ‘As men broeiken zol gebakken zen’ had hij enkele heel goede campagneliedjes te pakken. 
Peter organiseerde in samenwerking met de Broodboetiek een wedstrijd waarbij men een jaar gratis brood kon winnen. Op zijn affiche stond Den Board dan ook met een broodzak afgebeeld.

Het campagnejaar van Den Boein verliep heel stroef doordat iemand van het team ‘Boein’ uitlatingen gedaan had over kandidaat ‘Staaf’ op een vergadering. Die informatie werd uitgelekt, waarna de kandidatuur werd ingetrokken. 

Staaf beschikte blijkbaar niet over een blanco strafblad door zijn betrokkenheid bij een drugszaak uit 2001. Hij had hiervoor in februari eerherstel bij de koning gevraagd, maar had dit voorlopig nog niet gekregen.
Staaf probeerde om alsnog te mogen deelnemen via een klacht bij gouverneur André Denys, maar deze ging niet in op de klacht. Volgens Staaf zou er onduidelijkheid geweest zijn rond het reglement, maar de gouverneur oordeelde dat het stadsbestuur de kandidaturen moest evalueren en dus ook kandidaten mocht weigeren.

Staaf besliste uiteindelijk om het hierbij te laten, waardoor hij niet zou deelnemen aan de Prinsenverkiezing en zijn campagne moest staken

Diegene die de tol moest betalen was uiteindelijk natuurlijk niet dat deeltje van het team die deze informatie gebruikt had, maar wel de kandidaat zelf, de man die ze elk weekend op bals en eetfestijnen zagen. 
Chris werd aanzien als de grote ‘boeman’, terwijl hij eigenlijk geen problemen had met iemand. 
Van hem mocht iedereen meedoen.
In één klap kreeg hij een hele hoop mensen tegen zich. Op vele activiteiten was de spanning te snijden. Dikwijls moest hij na een optreden direct naar huis omdat hij voelde dat er ‘ambras’ zat aan te komen, zelfs de dag dat hij  zijn lint kreeg op het Driekoningenfeest."
Ook voor de verkiezing deden de wildste verhalen de ronde. Zo gingen ze hem bijvoorbeeld ontvoeren of allerlei voorwerpen naar hem gooien tijdens zijn show. Dat bleken achteraf (gelukkig maar) cowboyverhalen geweest te zijn, maar wat er wel was, was veel boegeroep, wat uiteraard ook niet echt motiverend is, als je het beste van jezelf aan het geven bent. 

Het feestje ging uiteindelijk door onder de grote belangstelling van maar liefst 4000 carnavalsvierders.
Het onthaal in de Florahallen was echter niet goed georganiseerd, waardoor velen door het lange aanschuiven pas binnenkwamen, nadat de eerste show al voorbij was. 
Bovendien was ‘de zaak Staaf’ ook nog steeds niet vergeten. 

Kurt mocht de spits afbijten en legde met een goeie show de lat meteen erg hoog voor de twee andere kandidaten. 
Hij had het in zijn show over de grote K's met het lied Het Fiejst Van De K. 
Volgens Kurt was de K de mooiste letter uit het alfabet, waarbij hij allerlei woorden met de K opsomde.

Daarna had hij het over RIP RUP, waarmee hij het over de werken aan de Tragel had. Hij draaide aan het Rad van Fortuin en moest op zoek gaan naar het woord ‘keireken’, inderdaad ook al met de letter ‘k’.
Daarnaast bracht hij ook een heel geslaagde parodie op het telvisieprogramma De Slimste Mens Ter Wereld, waarbij hij het moest opnemen tegen Nicole Ringoir en Antoine Van der Heyden.

Afsluiten deed Kurt met Kaffeklasj over de koffiekoeken van burgemeester Uyttersprot op woensdagochtend na carnaval. Kurt toonde zich podiumvast, zelfverzekerd en kwam erg enthousiast over.

Tweede werd ‘den Boein’. 
In de fictieve carnavalswinkel ‘’t pompierke’  opende hij sterk met ‘Vastelauved in men stei’ en daarna. ging hij, samen met twee tot leven gekomen paspoppen, op zoek naar een vastenavondkostuum voor burgemeester Ilse Uyttersprot. Hij koos er voor de burgermoeder een politie-uniform uit. Dit moest natuurlijk haar vlucht (van 2009) in agentenpak uit de Ridderzaal van het belfort illustreren. De burgemeester diende toen te vluchten voor de fors ‘in hun gat gebeten en luidkeels protesterende’ Aalsterse brandweermannen. 
In E Kostum bezong Chris het verhaal van een carnavalskostuum tijdens de carnavalsdagen.

In de koffer van burgemeester Uyttersprot vond den Boein uiteindelijk enkele attributen, waaronder een vlammende sossis. Hij zette hierop het lied ‘ik speil poliesje’ in, dat ondertussen ook al een echte klassieker geworden is. 
Als slotnummer zong hij Giejl De Stad Es Vedrom Verklidj.

De derde kandidaat, Den Board, ging de culinaire toer op omdat Aalst in 2010 gekozen was als de Stad van de Smaak. 
Terwijl Peter bij het binnenkomen van de zaal aan het begin van de avond nog een baard had, begon hij zijn show zonder. Hij had zich tussendoor immers geschoren. Peter acteerde in een reuzengrote keuken, waarbij alle onderdelen meebewogen op de tonen van de muziek.

Hij opende met 'k ben nen ajoin’ en in ‘Wa ne nest’ nam hij enkele beslissingen van het stadsbestuur op de spreekwoordelijke korrel. 
Zijn tussenacts werden opgevuld door een zwaar stotterende kelner of twee diva's die eens een kijkje kwamen nemen in de keuken van het restaurant ... In ‘Deer ’t Ajoinenland’ verenigde hij de Aalstenaars van linker- en rechteroever door hen hand in hand door het Ajuinenland te laten lopen. Als slot scoorde hij met ‘Fiejsten’.



Alle commentaren waren het voor een keer roerend eens met elkaar : ” Den Boein danste als een gek en zong als een professional”.
Chris straalde veel energie uit en bewijst nog steeds dat hij één en ander in zijn mars heeft. 
Hij bracht, net als de andere twee kandidaten trouwens, dus een prachtige show. 

De drie kandidaten werden op twee fronten beoordeeld; de theoretische proef en de show. De show werd gequoteerd door de jury en het publiek kon hun voorkeur uitbrengen via sms.

Bij de theoretische proef kwam Chris als beste uit de hoek en ook de jury sprak haar voorkeur uit voor den Boein. Het publiek stemde massaal op Den Board, maar Chris had een te grote voorsprong gecreëerd, waardoor hij Prins Carnaval 2010 werd.

Theorie Jury Publiek Totaal

Chris Boone 383 punten (44/50) 786 punten 333 punten (1402 stemmen) 1503
Peter Van Nuffel 304 punten (35/50) 693 punten 417 punten (2749 stemmen) 1414
Kurt Boriau 313 punten (36/50) 520 punten 250 punten (1162 stemmen) 1083


Wie dacht dat zijn lijdensweg van tijdens de campagne nu volledig over was, kreeg ongelijk. 
Het begon al met de scepteroverhandiging. Op dat moment worden normaal gezien de liedjes uit de show van de winnende prins gebracht.. 
Bij Chris bleken dat echter liedjes uit zijn show van 2007 te zijn. Een totale anticlimax dus en totaal niet hoe hij zich het had voorgesteld als kleine jongen. 
Ook de ‘afterparty’ kreeg een negatieve bijklank, en het prinsenjaar zou ook niet worden wat je er als prins zou van hopen. 

Met zijn Prinsenkostuum was hij eigenlijk ook niet tevreden. Hij had liever een traditioneel kostuum gehad uit Maaseik, maar dat liep toch even anders. 
Elke Prins heeft tijdens zijn Carnaval ook de beschikking over de zogenaamde ‘slèppendraugers’. Dat zijn mensen die de prins volgen en enkele van zijn activiteiten overnemen tijdens de grote druktes : nominetten uitdelen, medailles verkopen en dergelijke. Die sleppendraugers had hij echter niet.  Daarenboven bleek hij dan ook nog eens veel te weinig nominetten te hebben, waardoor veel mensen teleurgesteld waren. 

Als nieuw Prins Carnaval mocht Chris meteen het nieuwe monument voor de overleden carnavalist inhuldigen op het kerkhof. Hij deed dit in het bijzijn van burgemeester Uyttersprot, Feestcomité-voorzitter Nicole Ringoir en Keizer Kamiel Sergant.

Ondanks de tegenkantingen van de supporters van Staaf en den Board, verliepen de drie carnavalsdagen voor Chris goed. Het was ijzig koud tijdens carnaval, maar dat kon voor Chris de pret niet bederven. 
Nicole Ringoir noemde hem tijdens de popverbranding 'Foto Prinsj', omdat iedereen met hem op de foto wou. Zijn prinsenjaar werd bovendien nog extra speciaal gemaakt door de erkenning van Aalst Carnaval als UNESCO-werelderfgoed in november.

Na de carnavalsdriedaagse ging het echter  bergaf. 
Een paar weken na de prinsenverkiezing liep de relatie van Chris stuk, waardoor ook enkele bevriende prinsen en teamleden hem plots de rug toekeerden.

Chris deed zijn uiterste best om overal aanwezig te zijn maar op het laatste kon hij het gewoon niet meer opbrengen. Op veel plaatsen waar hij verscheen, gingen spontaan middelvingers omhoog, werd de muziek stopgezet of vertraagd als hij aan het zingen was. Ook de geruchtenmolen hield aan en op de duur waren mensen meer bezig met zijn privéleven dan met Carnaval zelf. 
Dat hij het zwaar gehad heeft, hoorde men trouwens ook in zijn afscheidsliedje, “Als alle lichten zijn gedoofd”.

Nadat hij bij zijn campagne en show steun had gekregen vanuit De Prinsencaemere, koos hij na zijn prinsenjaar om aan te sluiten bij deze vereniging. Chris zou met de Caemere meespelen in een 4-tal revue's tot 2013.
Na het Driekoningenfeest van 2014 verstuurde hij een brief naar alle leden van De Prinsencaemere om te melden dat hij voor onbepaalde tijd inactief zou zijn. Hij bleef wel lid van de vereniging maar toen hij zijn creativiteit wel kwijt bleek te kunnen bij De Prinsengarde begon hij vanaf 2015 liedjes te schrijven voor de cd's van De Prinsengarde.
Na de prinsenverkiezing van 2017 deed hij zijn aanvraag bij de Prinsengarde en op prinsendag 2018 werd Chris officieel opgenomen in de vereniging voor ex-prinsen. Ter gelegenheid hiervan maakte hij het lied ‘Na ben'ek bè de Garde’, dat hij bracht op Prinsendag 2018.

Hij zou zich actief blijven inzetten voor de Garde en eind 2018 was hij ook voor het eerst te zien in de carréshow van de Prinsengarde. Opnieuw schreef hij enkele liedjes voor de show.

Gezien de overheersend negatieve herinnering aan zijn tweede deelname, zou hij toch alles nog eens willen ‘te goei’ overdoen. Een jaartal plakte hij er echter niet op. Hij zou zich dan wel nog eens volledig willen ‘smijten’ in een ‘deftig’ prinsenkostuum, en mét sleppendraugers die genoeg nominetten kunnen uitdelen. Hij wil gewoon nog eens op de planken staan, want dat vindt hij toch ‘de max’. 
Den Boein produceerde ondertussen ook enkele carnavalsCD’s waarvoor hij het gros van de teksten voor zijn rekening genomen heeft. Bovendien wordt zijn inbreng in de jaarlijkse prinsenrevue meer en meer naar waarde geschat. Onder andere de geslaagde finalesongs van de edities 2012 en 2013 zijn door hem geschreven.
De voormalige Prins Carnaval beloofde al tijdens zijn verkiezingscampagne om Kamiel Sergant bij wijze van eerbetoon een monument te laten bezorgen. Het plan dat Boone in gedachten had, liep echter niet zoals gehoopt. 

'De pins, die verkocht werden om geld in te zamelen voor het beeld, deden het in eerste instantie niet zo goed. Omdat muziek het ‘in Oilsjt’ altijd beter lijkt te doen dan andere promotiemiddelen, heeft hij uiteindelijk besloten om het eens met een single-cd te proberen. Die kon hij betalen met het geld van de pins, en de kosten voor Sabam heeft hij zelf bijgelegd.
Voor de realisatie van die cd kon Chris rekenen op de hulp van carnavalsgroep De plekploosters, een tiental ex-prinsen onder wie Wim, Werner en Christoph 'de Floeren' Troch. Ook Hendrik Daelman, wereldberoemd in Aalst (en omstreken) omwille van zijn pakkende lied 'Oilsjt goi stad van men droeimen' droeg graag zijn steentje bij.

De cd bevatte vijf liedjes, waaronder twee nieuwe songs: 'Een oede on Kamiel', dat door Hendrik Daelman wordt gezongen en 'E standbèldj vér Kamiel', dat werd gezongen door de ex-prinsen en waarvoor Clark Van Mere de muziek schreef. Clark heeft trouwens nog enkele pareltjes op zijn palmares staan.
Chris Boone kreeg (uiteraard) wel eens commentaar over zijn project. Volgens sommigen is het ‘not done’ om al een monument te willen voor iemand die nog niet dood is. 
'Voor mij heeft Kamiel dat zonder twijfel al verdiend. Hij is al jaren onze keizer en als je ziet wat hij hier allemaal voor de mensen doet, zie ik niet in waarom we zouden wachten tot hij er niet meer is. Anderzijds is er nog veel werk aan de winkel alvorens het standbeeld hier zal staan. Er zullen nog veel cd's moeten verkocht worden', verklaart hij.
De cd-single 'E Standbèldj Vér Kamiel' was te verkrijgen voor tien euro bij Van Nuffel, Liebaut, Kapsalon Knipperdeknip en Frituur ’t Snacksken

In 2015 komt ‘den Boein’ opnieuw in de pers. Echter niet als nieuwe kandidaat-prins, maar wel met een alweer nieuw initiatief omtrent carnaval.
De ex-prins carnaval en cameraman Jan Waegeman maken dan namelijk bekend dat ze aan een documentaire aan het werken zijn die zal gaan over de Aalsterse carnavalsprinsen. In 'Prinselijke verhalen' vertelt elke prins over zijn ervaringen in zijn (of haar) campagne- en prinsenjaar. De opnames lopen op hun einde tegen september 2015 en het eindproduct zou moeten af zijn tegen carnaval 2016.
De documentaire begint met Karel De Naeyer - prins in 1961 en 1962 en tevens de oudste nog levende prins - en zal eindigen met de 60ste prins Stephanie Daeleman.
In de zomer van 2018 is Chris trouwens ook begonnen met 'De Mobiele Nachtwinkel' in Aalst. Dat is een nachtwinkel waarbij de goederen die je koopt binnen de 30 minuten bij jou thuis worden afgeleverd. 
“Het bestaat al in andere steden en dus mocht onze wereldstad Aalst niet ontbreken”, zegt Chris, die denkt hiermee een gat in de markt te kunnen vullen.

Na veel nadenken besloot Chris om het in 2017 toch nog eens te proberen. Ondertussen had hij er twee dochters bij gekregen en wou hij dat zij dit ook eens konden meemaken. Hij was toen lid van de nieuwe groep Gebosjt, die voornamelijk bestond uit leden van zijn campagneteam. Hiervoor liep hij ook nog stoeten met De Plekploosters (2011) en Oeverboeft (2015).

Chris moest het opnemen tegen drie andere kandidaten: Raf Sidorski, Ronny Eemans en David Bockstael.

De show van Chris bestond vooral uit zelf geschreven liedjes en ideeën, en draaide rond de filmwereld. Zijn show startte voor bioscoop 't Fiestpalois, waarna hij zijn lied Oilsjt e Fiejstpalois inzette. Daarna ging hij de emotionele toer op, door de overleden carnavalisten te herdenken met Steiren oon't heimelroik. Hierbij verscheen een Wall Of Fame achter hem, met daarop 12 topcarnavalisten die de afgelopen jaren overleden waren.

In ‘E Fisjtjen vér d'ajoinen’ zong hij over het nieuwjaarsfeest dat de burgemeester voor het stadspersoneel georganiseerd had. Bij de finale van de show verscheen Chris in een glitter-narrenpak. Hij eindigde met Oilsjt, ik zing a geren, terwijl op de achtergrond karikaturen van burgemeester D'Haese, een Voil Jeanet en een gille te zien waren. Chris bracht een sterke show en zo was de toon meteen gezet voor de rest van de avond.

Bij de proclamatie bleek Chris de meeste punten behaald te hebben op de kennisproef, waardoor hij meteen een voorsprong had op zijn medekandidaten. 
De jury en het publiek gaven echter de voorkeur aan Raf, waardoor deze met 861 punten Prins Carnaval werd. Chris eindigde als tweede met 720 punten.

Als tekstschrijver blijft hij gegeerd bij kandidaten Prins Carnaval of Arendprins en ook heel wat groepen deden ondertussen al beroep op Chris voor het schrijven van stoetliedjes.  Daarnaast schreef hij ook nog liedjes voor De Beaters, De Romingo's, De Prinsencaemere en De Prinsengarde.

Sinds 2019 maakt hij ook steeds een muzikaal jaaroverzicht met ‘Adieu, tot ziensj’, dat hij samen met Bart Marcoen opneemt