Ajuinboer 4 : Julien De Cock

Julien De Cock uit café 't Korfken in Herdersem beleeft de tijd van zijn leven als Ajuinboer van Aalst, maar ook als mascotte Zwawi van voetbalclub Eendracht Aalst. De voetbalfans zijn er regelmatig getuige van de capriolen van de mascotte. Maar natuurlijk weet niet iedereen wie Zwawi eigenlijk is.

Foto van Julien als ZwaWi - de mascotte van Eendracht Aalst

Julien is al 40 jaar supporter van Eendracht Aalst

Julien : 'Weinig clubs hebben een mascotte die de eigenheid van de club, stad en supporters in een symbolische figuur uitstraalt.' 'Elke zondag als ik in de kleren van Zwawi kruip, voel ik me een ander mens', vertelt hij. 'Ik voel me niet alleen supporter van de Eendracht maar compagnon van de spelers.'

Toen het stadsbestuur op zoek was naar een eventuele opvolger van de Ajuinboer, stelde Julien zich kandidaat als ‘interim-ajuinboer’ mocht dat nodig zijn.

In Het Nieuwsblad van 14 december 2011 staat het volgende interview met beide betrokkenen :

AALST - Julien De Cock van Café 't Korfken meldt zich bij het Feestcomité en stadsbestuur als vertegenwoordiger van de ajuinboer voor de komende carnavalsstoet.

Julien De Cock wil geenszins de ajuinboer vervangen, maar hem wel representeren in de stoet. Julien is het trouwens volledig eens met de feestcomitévoorzitter dat een volkse figuur als de ajuinboer moet blijven bestaan.

Julien krijgt met dit opzet volop de steun van de ajuinboer Fons De Smet. Fons verblijft in het rusthuis Denderoord in Geraardsbergen en kan om gezondheidsredenen niet meer mee opstappen. Hij was verontwaardigd toen hij via de media vernam dat er een opvolger werd voorgedragen.

'Niemand heeft me gecontacteerd', aldus Fons. 'Ik blijf Oilsjterse Ajoinboer. Dat kunnen ze me niet afnemen. Ik ben in de voetsporen getreden van Albert Verbestel met de toelating van zijn dochter. Je kunt moeilijk iemand opvolgen zonder hem of de familie te kennen.

Julien heeft me gecontacteerd en gevraagd of hij volgend jaar als ajuinboer mag opstappen in de stoet. Ik vind hem een waardige representant. Ik ben tevens verheugd dat hij me later wil opvolgen.' Fons gaf alvast zijn kiel en typische Belforthoed mee. Ik zou hem wel gaarne terug hebben voor het carnavalsmoment in het rusthuis, want dan vertegenwoordig ik Aalst met fierheid als ajuinbroer bij mijn medebewoners in Geraardsbergen.'

Fons en Julien waren meermaals op voetbalwedstrijden samen. Julien was er als mascotte Zwawi van de Eendracht en Fons als ajuinboer. 'Ik zei hem dat ik zijn opvolger als ajuinboer wel zag zitten', houdt Julien voor. 'Fons lachte en antwoordde: 'Het is een inderdaad een opdracht.' In de carnavalsstoet zie je Julien elk jaar. Vroeger was dat als deelnemer van een vaste of losse groep. Sinds enkele jaren als soloman met een gevatte speling op een recente gebeurtenis. 

Julien ziet helemaal geen probleem om de functie van ajuinboer te combineren met zijn mascottepresentatie Zwawi. 'Zwawi is er voor de voetbal Eendracht Zwart en Wit. De ajuinboer voor het carnavalsgebeuren en andere representaties van de stad.'

Op zondag 19 oktober 2014 verschijnt Julien aka Zwawi, met een nieuwe ajuinhoed in het stadion. De hoed is een schenking van de carnavalsgroep De Zwiejtzoel‘n. ‘De oude hoed was versleten en bovendien antiek’, zegt voorzitter Johan Van Der Veken. De schenking was mogelijk mede dankzij de steun van Marion Hoop. De Zwiejtzoel'n zijn bevriend met Julien sinds zijn deelname als ajuinboer bij de uitbeelding ‘ajoin alier, ajoin aldoor’ in de stoet van twee jaar geleden.

Het cafe van Julien bevindt zich op Grote Baan 50, 9310 Aalst.

Na het overlijden van Jean-Marie Heyman op 16/06/2015 staat hij er als ajuinboer alleen voor. 

In Aalst zijn nu reeds verontruste stemmen te horen die zich afvragen wat er met de ajuinboer moet gebeuren als Julien er ook moet mee stoppen ...  Gaan we naar een verkiezing zoals bij de prins ? Of wordt er iemand aangeduid ? In elk geval lijkt het geen gemakkelijke opdracht te worden om een capabel iemand te vinden om deze functie waar te nemen.

Bronnen : 

foto ajuinboer : CarnavalAalstKoentje

Ajuinboer 3 : Jean Marie Heyman

Artikel uit Het Nieuwslad van donderdag 24 november 2011

AALST - Jean-Marie Heyman wordt de nieuwe ajuinboer van Aalst. Hij zal de stad vertegenwoordigen in de carnavalsstoet én bij sportwedstrijden.

‘De ajuinboer is een typische Aalsterse volksfiguur', zegt Nicole Ringoir, voorzitter van het feestcomité. ‘Het zou spijtig zijn dat hij uit het Aalsterse carnaval zou verdwijnen. We hebben Jean-Marie gecontacteerd omdat we ervan overtuigd zijn dat hij de functie met waarde en vol enthousiasme zal waarmaken. De ajuinboer krijgt een plaats in het officiële gedeelte van de carnavalsstoet, waar hij als symbool van de stad mee kan opstappen.'

Jean-Marie Heyman is een Aalstenaar in hart en nieren en is in de carnavalswereld geen onbekende. 

In 2003 werd hij in Gabrovo, Bulgarije, prins van de Balkan. Hij is ondervoorzitter van de Europese Narren België en promoot in binnen- en buitenland het Aalsterse carnaval. Elk jaar stapt hij alleen mee in de stoet, telkens als een opvallende figuur. Vanaf volgend jaar zal dat als ajuinboer zijn.

‘Ik ben tevreden een uitstraling te kunnen geven aan onze Ajuinenstad. Onze typische humor en mentaliteit is uniek. Ik wil als ajuinboer mijn stad vertegenwoordigden.'

Jean-Marie Heyman volgt Fons De Smet ‘Foing van de Koizer' op, die de functie zestien jaar geleden overnam van de eerste ajuinboer Albert Verbestel. De stoet van 2010 was de eerste sinds jaren zonder ajuinboer, en dat kàn eigenlijk niet.

De ajuinboer is er overigens niet alleen met carnaval. In zijn blauwe kiel en met een belforttoren als hoed is hij ook een promotiefiguur op de voetbalwedstrijden van Eendracht Aalst en de basketmatchen van Okapi Aalstar. Ook op de Faluintjespikkeling vertegenwoordigt hij Aalst.

Artikel uit Het Nieuwsblad van vrijdag 3 februari 2012

Feestcomité koos Jean-Marie Heyman

'Terug naar traditie van eerste Ajuinboer' 

Jean-Marie Heyman (54) is carnavalist in hart en nieren. Toen het Feestcomité hem vroeg om Fons te vervangen, was hij meteen enthousiast.

Met zijn kostuum keert hij terug naar de oorspronkelijke kledij van de eerste Ajuinboer Albert Verbestel. 'Ik draag een met houten ajuintjes versierde jas met twee slippen en een gekleurde broek', vertelt Jean-Marie. 'De jas is gemaakt door Godelieve Uyttersprot en mijn nieuwe belforthoed is ontworpen door Piet De Koninck van studio 100. Met mijn titel als Ajuinboer ga ik Aalst vertegenwoordigen op carnavalsfeesten en folkloremanifestaties in Vlaanderen, België en Europa.'

Jean-Marie besefte wel dat zijn functie nog moest groeien. 'Ons eigen carnaval is ook niet in één jaar Unesco-Werelderfgoed geworden. Dat heeft tijd nodig.'

Jean-Marie beloofde er in Brussel op aan te dringen dat Manneken Pis élk jaar tijdens carnaval Aalst het Ajuinboerpak zou dragen. 'Dat kostuumpje heeft hij al sinds 1978 maar hij heeft het sindsdien nooit meer gedragen. Op die wijze wil ik carnaval in de hoofdstad extra promotie bezorgen.'

Jean-Marie wilde ook de traditie verderzetten en houten ajuintjes verkopen voor het goede doel. 'De ajuintjes worden gemaakt door houtdraaier Roger Roelandt. Hij maakt er 250. De opbrengst van mijn verkoop gaat naar Levensvreugde en de Horizon.'

Op 16/6/2015 kwam het jammere nieuws dat Ajuinboer Jean-Marie Heyman op 57-jarige leeftijd overleden is. Hij had al een tijdje gezondheidsproblemen. 

De laatste jaren was 'ajuinboer' een gedeelde functie, en was hij samen met Julien De Cock Ajuinboer in de stoet van Aalst.   Ook in 2015 liep Heyman nog een eindje mee in de stoet.

Heyman was ook de bedenker van de 'bronzen ajuin', een prijs die hij jaarlijks uitreikte aan een verdienstelijke Aalstenaar.

Bronnen : 

foto Jean Marie : Patrick De Boeck

Ajuinboer 2 : Fons De Smet

Fons De Smet nam de taak van ajuinboer, na de dood van Albert Verbestel, gedurende enkele jaren over, maar toen hij naar een rusthuis verhuisde, is de strijd rond zijn opvolging losgebarsten.

Fons, carnavalist in hart en nieren, had het vooral in de carnavalsperiode nogal moeilijk in het rusthuis. De verzorgers bevestigen dat er in die periode 'geen houden aan was' …

Uit Het Nieuwsblad van 16 februari 2011 :

AALST - De Aalsterse ajuinboer zal dit jaar niet vooraan lopen in de carnavalsstoet. Vorig jaar kwam Fons De Smet zwaar ten val op de besneeuwde kasseien van de Molenstraat. Sindsdien verblijft hij in een rusthuis in Geraardsbergen.

De ajuinboer loopt vooraan in de carnavalsstoet en kondigt het grote straatspektakel aan. Dit jaar zal dat niet het geval zijn.

Fons De Smet (77), bekend als 'Foing van de Koizer' of 'Fong van 't containerpark', viel in 2010 met zijn rug op de houten rand van zijn belforthoed.

Hij werd naar het ziekenhuis gebracht. Tijdens onderzoeken daar werd vastgesteld dat zijn longen zwaar aangetast zijn. Hij heeft stoflongen, een gevolg van het werken in de Waalse koolmijnen.

Uiteindelijk werd Fons in juli voor opname doorverwezen naar woonzorgcentrum Denderoord in Geraardsbergen. 'Verder van mijn geliefde Aalst konden ze mij niet steken', betreurt Fons.

'Ik zit hier met mijn herinneringen. Vanuit de Aalsterse carnavalswereld en de stad heb ik nog niemand gezien of gehoord. Alleen Freddy De Gendt bezoekt me af en toe. Toch iemand die mij niet vergeten is. Als Freddy komt, brengt hij mijn vrouw mee. Zij is met het openbaar vervoer anders heen en weer vijf uur onderweg.'  

Jeanine De Schrijver (74) bezoekt haar echtgenoot om de twee dagen. In de winter is dat gedeeltelijk met de trein, in de zomer met de bus.

Fons was gedurende vijftien jaar ajuinboer van de stad. Het moest een jubileumeditie worden. In al die jaren was hij een uithangbord van de stad. Je zag hem overal in zijn kiel en met de belforttoren als hoed.

Soms had hij ook een draaiorgeltje bij.

Fons bezocht de rusthuizen van Aalst en omgeving, was in kinderziekenhuizen, op de Pikkeling, het criterium en ging mee op zomerse uitstap naar Blankenberge.

Fons volgde Albert Verbestel op als ajuinboer. 'De dochter van Albert kwam zelf met het voorstel', aldus Fons.

'Ik heb niet lang getwijfeld. Het was voor mij een eer om een groot carnavalist te mogen opvolgen en een stukje Aalsterse folklore levendig te houden.'

Zelfs in Nederland en Frankrijk promootte Fons De Smet 'zijn' Aalst tijdens carnavalsfeesten. Op alle thuiswedstrijden van de Eendracht stond hij gegarandeerd in het stadion alsook op verschillende basketwedstrijden in het Forum. Vaak ging hij mee naar een uitmatch. En altijd was dat als ajuinboer.

Fons liet de moed echter niet zakken. Hij heeft zijn outfit van ajuinboer meegenomen naar Denderoord en paradeerde er geregeld mee door de gangen om er zijn medebewoners op te beuren.

Met het kerstfeest zorgde hij voor een gewaardeerde Aalsterse inbreng.

Met carnaval in het vooruitzicht hield hij ook een heuse promotiecampagne. Op elk verdieping hing er gegarandeerd minstens één carnavalposter van Aalst. 

De rusthuisbewoners waren uiteraard trots dat ze de Aalsterse ajuinboer in hun midden hadden.

Thuis heeft Fons duizenden kleine houten ajuintjes uit beuk gemaakt, verguld en voorzien van een rood-wit-gele lint.

Ze dienden als relatiegeschenk, maar werden ook als souvenir verkocht ten voordele van goede doelen, net zoals ook zijn voorganger, Albert Verbestel, al deed.

Zijn grootste droom was dat de ajuinboer voor altijd zou blijven bestaan. 'Ik zou graag de hand willen drukken van de persoon die me opvolgt. Het is een veeleisende opdracht. Je moet je er dan ook met hart en ziel voor inzetten. De ajuinboer is een onafscheidelijk deel van de stad, net zoals in sommige steden de Bellenman dat is.

Op 24/12/2014 kwam echter het jammere bericht dat Fons overleden was op 90 jarige leeftijd; en dat in het rusthuis te Overboelare.

Ajuinboer 1 : Albert Verbestel

Het fenomeen Ajuinboer ontstond in Aalst na de Tweede Wereldoorlog.

De allereerste ajuinboer van Aalst, Albert Verbestel, is geboren in 1916 en overleden op 20 januari 1987.

Albert Verbestel, ook gekend als 'Kaoutchouken', begon zijn 'carnavalscarriere' net na de oorlogsjaren met het verkopen van programmaboekjes voor de stoet. Hij deed dit verkleed met een strohoedje op het hoofd. In 1947 deed hij dit opnieuw maar nu kwamen de ajuintjes als attribuut naar boven en versierden zijn kostuum.

Naast programmaboekjes begon hij dan ook ajuintjes te verkopen tijdens de stoet. De opbrengst verdeelde hij onder de vier verenigingen die in zijn café op de Hoge Vesten hun lokaal hadden (zijnde de belottersclub, de reisclub, de spaarmaatschappij en de kermisclub van de Hoge Vesten).

De bijnaam ‘Caoutchouken’ heeft hij te danken aan dit ‘cafe Caoutchouken’.

Een andere grote zorg van hem waren de oorlogsweeskindjes en enkele instellinglen voor gehandicaptenzorg, dewelke dan later ook begunstigde werden van zijn verkoop. 

De ajuintjes die hij verkocht waren houten exemplaren, die hij zelf maakte. 

In 1954 deed Albert een gooi naar de titel van 'prinsj carnaval'. Onder de naam 'ajuinboer' (tja ...) werd hij tweede na Fransky De Boitselier (Mister Dancy).

Hier een beeldje uit 1954 waar we 'Fransky' en de ajuinboer samen op het podium zien.

Albert vond zijn tweede plaats onterrecht (volgens hem kon het niet dat een inwoner van Denderleeuw de titel van prins van Aalst mocht dragen) en hij besloot om in de toekomst niet meer deel te nemen aan de verkiezingen. 'Er is elk jaar een andere prins, maar de ajuinboer blijft altijd dezelfde' was een gekende uitspraak van hem.

Tot 1956 (zoals trouwens ook te zien op bovenstaande foto) liep de Ajuinboer gewoon met ajuintjes op zijn jas gespeld, maar dat jaar werd ook een hoed in de vorm van de belforttoren in het leven geroepen. 

In 1975 toonde Albert zich ook als zanger. Het melodietje 'me stadje van Oilsjt' klinkt bij velen ongetwijfeld heel gekend in de oren. Dit lied verscheen op de langspeelplaat 'Hier sprekt men Oilsjters 2'

Het duurde dan nog tot in 1977 vooralleer de Ajuinboer officieel door de stad en het Feestcomité aangesteld werd. 

Een jaar later – in 1978 - overhandigde hij koning Boudewijn namens de stad en alle carnavalisten een Gouden medaille naar aanleiding van de 50ste Aalsterse carnavalsoptocht …

… en kreeg Manneken Pis in Brussel een passend ‘ajuinboerkostuumpje’.

Dat kostuumpje droeg manneken pis trouwens opnieuw in 1986, en dat ter gelegenheid van de 40 ste verjaardag van Albert als ajuinboer.

Vanaf 1980 kreeg Albert een soort 'lijfwacht' aan zijn zijde. Dit werd Marc Vertongen. Hij werd ceremoniemeester en moest in die functie dus de ajuinboer bijstaan in zijn taken (vergelijk een beetje met de 'sleppendragers' van de prinsen).

In 1987 overleed de eerste Ajuinboer. Albert Verbestel werd in zijn Ajuinboerkostuum begraven.

Hierbij het doodsprentje van de betreurde carnavalist. 

Fons De Smedt nam zijn taak enkele jaren over, maar sedert hij naar een rusthuis verhuisde, waren het Jean-Marie Heyman en Julien De Cock die de functie van ‘ajuinboer’ invulden.  Op 24/12/2014 is ook Fons overleden in het rusthuis te Overboelare.

Hieronder nog enkele fotootjes van Albert 'in functie'

Bronnen : 

foto koning Boudewijn : De Voorpost 24/1/1986
De Voorpost 28/9/1973
De Aankondiger 
Het Aalsterse volksleven - Jos Ghysens