1999 werd het prinsenjaar van Tony Swings. Met een recordvoorsprong op zijn tegenkandidaten loste hij zijn favorietenrol in en kon de prinsensjerp ombinden.
Tony Swings was een heel vroege vogel, en stelde reeds in oktober 1998 zijn campagne voor. Hij was lid van Possensje en had al een tweetjal jaar het idee om zich ook eens te wagen in het grote prinsenavonduur.
Tony was kleuterleider, en werd ook als dusdanig uitgebeeld op zijn campagne-affiche die ontworpen werd door Gert Schatteman. Ook de gadgets die uitgedeeld werden verwezen naar zijn job : een professorenmuts met blokje, een beertje als borstspeld, kleurrijke balonnen, ... het kon niet op ...
Tony liet zich voor de uitwerking van zijn show bijstaan door Guy Walgraef, nog nooit zelf kandidaat geweest, maar in het verleden wel al coach geweest van maar liefst 7 kandidaten. The right man on the right place dus.
Pascal Brewee was de tweede kandidaat. De naam deed bij velen een belletje rinkelen, want ook in 1998 was deed hij al eens een gooi naar de titel van Prins Carnaval. Zijn stem liet het toen jammer genoeg afweten, maar daar had Den Bienaver dit jaar iets op gevonden.
Hij liet zich medisch begeleiden en opvolgen, zodat hij niet opnieuw hees zou zijn op de Prinsenverkiezing.
Pascal werd bijgestaan door Johan Viette, die meeschreef aan zijn show.
De show van Pascal had als onderwerp :' Van Bienaver tot Caféboos', verwijzend naar de beroepen die hij uitoefende en Werner Kinoo en Kris Van de Velde werkten als dansers mee aan de show van Pascal.…
Ludwig Janssens, de derde kandidaat, werd eerder beschouwd als een outsider. Diegene die hem zou helpen bij zijn campagne, ging bovendien ook nog eens lopen met zijn geld, maar gelukkig kon de campagne van Ludwig toch nog gered worden door sponsoring. Ludwig werd bij het maken van zijn show bijgestaan door Peter Vereecken, die alle liedjes en teksten schreef.
Het was hij trouwens die tijdens de show op het driekoningenfeest het meest opviel met enkele opmerkelijke slogans, zoals 'Carnaval zonder gevaar, is ne carnaval zonder discobaar'.
Hiermee verwees hij naar het toenmalige verbod van de uitgangswagens, dat door de stad dat jaar uitgevaardigd werd.
Erg plezierig werd ook het moment waarop hij zijn tegenkandidaten op het podium riep. Hij liet Tony en Pascal op een blad papier staan, waarop hij zei "Op papier zedde gelle de sterkste!".
Met deze kwinkslag toonde Ludwig aan Aalst dat men wel degelijk meer van hem mocht verwachten, dan eerst gedacht werd, en dat hij zeker geen schrik had om zich in de strijd te gooien.
Tony en Pascal gingen dan weer eerder de muzikale toer op. Pascal zong zijn klassieker 'Saas on a leppen' en Tony zong zijn campagnelied 'Miester, mag'ek mei goon', geflankeerd door twee kleuters, waaronder een jonge Yordi Ringoir te herkennen was.
De Prinsenverkiezing zellf begon natuurlijk met de vaste opdracht voor de kandidaten, de vragenronde.
Voor één van de vragen werd Cyriel Troch, de oudste Voil Jeanet, ingeschakeld.
Hij paradeerde twee keer over het podium in zijn kostuum maar ‘vergat’ bij de tweede keer enkele attributen mee te nemen. Het was aan de deelnemers om te zeggen over welke attributen het juist ging.
Cyriel vergat zijn haring, zijn paraplu en zijn pispot, maar Pascal zei ‘kom’ in plaats van pispot..
De jury en de deurwaarder keurden het antwoord af, waarop Pascal protesteerde. 'Ne pispot of een kom, what's the difference' ... Het punt werd hem echter toch niet toegekend, en Pascal moest het noodgedwongen met een puntje minder doen.
Tony was de primus van de klas en beantwoordde 9 van de 10 vragen correct. Hij bleek de beste in het oplossen van de vragen over Aalst en zijn folklore, en bovendien bleken sommige van zijn antwoorden nog correcter of gedetailleerder te zijn dan die van de jury.
Pascal had 6/10 en Ludwig 'buisde' met een schamele 4/10. Tony kon dus al met een voorsprong aan zijn vrij optreden beginnen.
Na dit spektakel mocht Ludwig als eerste zijn show brengen. Hij had het hierbij over het Aalsterse circulatieplan met 'Ge moetj cirkuleren', terwijl kleine fietsjes op het podium verschenen. Hij bezong zijn liefde voor de stad en eindigde met ''t stadsbestier es een flop en iederien mag da weten...', op de tonen van een Kabouter Plop-lied. Met dat laatste lied kreeg hij trouwens de zaal op zijn hand, hoewel het hem wel een beetje ontbrak aan échte hoogtepunten.
De show van Pascal begon (natuurlijk) in een beenhouwerij, waarbij ezels, paarden en koeien te koop aangeboden werden. Bij zijn optreden was er wel sprake van een klein technisch mankement, maar Pascal en zijn dansers bleven onverstoord verder dansen en zingen alsof er niets gebeurd was.
Hij had het verder over straffe verhalen aan de toog, zijn nieuwe job als cafébaas en de reglementen van het stadsbestuur. Ook de foute berichtgeving die de media meer en meer teisterde, kwam uitgebreid aan bod.
Het decor veranderde doorheen de show stillejesaan van beenhouwerij naar café. Pascal gaf het beste van zichzelf en zong zijn gekende 'Saas on a Leppen' en 'Het verhaal van de carnavalist'. Hij eindigde met 'Allien in Oilsjt' op de tonen van 'I Was Made for Loving You'. Pascal had duidelijk veel geleerd uit zijn fouten van vorig jaar, was dit jaar wel goed verstaanbaar in de zaal, en werd meteeen een grote kandidaat voor de eindoverwinning.
De show van Tony werd geopend door een dansend mimekoppel, eigenlijk een heus goochelnummer. De vrouw stapte in een cirkel rond, en trok een stoffen doek naar boven. Toen de cilinder, waaraan het doek bevestigd was, opnieuw naar beneden ging, was de vrouw ineens veranderd in Tony. Met deze goocheltruck was de toon voor zijn show ook meteen gezet. Het beloofde de moeite te worden, en zijn supporters, gewapend met vlaggen, moedigden hem verder aan.
Het decor van Tony bestond uit de gevel van het stadhuis (landhuis), die met enkele goedgekozen toverwoorden "Oilsjters stadspoppentheater" openschoof en veranderde in een heus poppentheater, waar zelfs Jan De Wilde op jaloers zou zijn geweest . Poppen van Willy Van Mossevelde en Anny De Maght verscheen op de stadhuisgevel, waarna de twee in de diverse tussenstukjes discuteerden over wie van hen de macht zou krijgen in Aalst.
De poppen waren gecreëerd door Gert Schatteman en werden bespeeld door Luc Holvoet en Eddy De Laender, van Theater Aabazjoer.
Met 'Boem Boem' zong Tony over de het verbod op uitgangswagens tijdens carnaval. Daarna vroeg hij de Aalstenaars om zeker niet op reis te vertrekken, maar wel in Aalst te blijven tijdens de carnavalsdagen. 'Bleift astablieft be ons' werd een smeekbede om het carnaval te redden en Tony kreeg er een oorverdovend applaus voor van de zaal.
Meteen was duidelijk wie de uiteindelijke kanshebber zou worden voor de Prinsentitel.
Daarna mocht het publiek gaan stemmen.
Om eventuele fraude tegen te gaan moesten de toeschouwers die voor negen uur weer naar buiten wilden, hun merkteken, goed voor één stem, weer inleveren.
Tijdens het stemmen was het de beurt aan De Prinsencaemere, de Prinsengarde en presentator Kamiel samen met zijn Kamillekes om verder voor vertier te zorgen
De hele avond door was eigenlijk al heel duidelijk gebleken dat Tony over de grootste aanhang beschikte, wat meteen ook zichtbaar werd in het aantal stemmen dat hij achter zijn naam kreeg.
Hij maakte zijn favorietenrol waar met maar liefst 1.778 publieksstemmen.
Hij werd hierdoor Prins Carnaval 1999 met een eindtotaal van 2.696 punten.
De tweede plaats was voor Pascal met 1.004 punten.
Ludwig kreeg 710 punten.
Tony haalde zo een recordvoorsprong van 1.692 punten op de tweede en 1.986 punten op derde.
Het Feestcomité en de Seniorenraad hadden begin februari gezorgd voor een live herhaling van de Prinsenverkiezing voor de Aalsterse senioren. Op de Prinsenverkiezing waren er door de massale belangstelling immers maar 300 zitplaatsen beschikbaar, waardoor vele oudere carnavalisten en mensen die slechter te been waren, jammer genoeg geen plaats hadden kunnen bemachtigen.
Een 500 tal mensen kon zo genieten van de beide prinsen, zonder de druk van 'wiewerret' te hebben.
Ze konden zich uitleven zonder de stress en de druk van de prinsenkiezing zelf, want het was al geweten wie het pleit gewonnen had.
Ludwig moest jammer genoeg passen voor dit evenement omdat zijn werkgeven hem geen dag vrij wou geven.
Tijdens de carnavalsraadzitting kreeg de nieuwe prins de sleutels van ‘t stad overhandigd in de vorm van ... een pakje chips.
Dat werd verklaard omwille van het feit dat de achterkant van het stadhuis tegenwoordig afgesloten werd met een slagboom, en hij een chip nodig had om die te kunnen openen.
Tijdens de campagnestoet van Tony in aanloop naar de Prinsenverkiezing 1999, had een heel ijverig agent verschillende processen verbaal uitgeschreven omdat enkele wagens uit de campagnestoet op het voetpad geparkeerde stonden. 13 personen kregen zo een boete van 1 000 frank.
Tony wou deze boetes persoonlijk terugbetalen aan de gedupeerden en verkocht daarom op de carnavalsbeurs in september '99 medailles aan 250 frank/stuk. Er werden 160 exemplaren gemaakt en de medailles werden in een kader aangeboden met als opschrift Tony's PeeVee.
Ze verkochten als zoete broodjes en op zijn afscheidsbal kon Tony met de opbrengst de boetes terugbetalen.
De nieuwe prins (°1973) zou er trouwens voor zorgen dat er vandaag de dag opnieuw pompiers mogen staan in de feestzone, iets wat reeds tijdens zijn prinsenjaar een ‘hot topic’ was, maar in 1998 uitgroeide tot net geen nationale ramp.
Bij de evaluatie toen werden de uitgaanswagens op de Grote Markt immers als negatief ervaren. Zo besliste het stadsbestuur in november 1998 om uitgaanswagens of pompiers tijdens carnaval te verbieden op de Grote Markt.
Meteen kwam er reactie vanuit de carnavalswereld.
Naar analogie van het Taal Aktie Komité werd het PAK (Pompier Actie Komitee) opgericht met als woordvoerder Michel Heck. Het protest van de carnavalisten werd echter genegeerd en het verbod bleef gewoon bestaan.
Na zijn Prinsenjaar werd Tony op Prinsendag 2000 lid van De Prinsencaemere.
Tony werkte samen met hen mee aan verschillende revueshows en in 2019 was hij ook te zien en te horen tijdens het Oilsjters Zangpalois. Enkele liedjes van Tony werden ook op de cd's van De Prinsencaemere gebrand.
Daarnaast is Tony ook te horen op cd's van verschillende carnavalsgroepen, zoals Vrièt, Lekken en Plekken, Gekloetj en Beschomt.
Prins Tony probeerde na carnaval 1999 het delicate gesprek over de uitgaanswagens opnieuw aan te zwengelen en hij werkte, in samenwerking met het PAK, een voorstel uit om pompiers opnieuw mogelijk te maken op de Grote Markt.
Zijn voorstel werd gepubliceerd in het tijdschrift van het Aalsters Carnavalsverbond en zowel de carnavalsgroepen als de burgemeester reageerden hierop positief.
Het voorstel bestond uit het opstellen van een beurtrolsysteem, waarbij pompiers zonder muziekinstallatie toegelaten zouden worden in de feestzone. Op deze manier zou de muziek in handen van de stad Aalst blijven, waardoor er geen sprake kon zijn van geluidsoverlast. Het voorstel van Tony zou de basis worden voor nieuwe gesprekken met burgemeester De Maght.
De burgemeester ging uiteindelijk akkoord met het voorstel en op het Driekoningenfeest 2000 vroeg Prins Tony om een applaus voor de burgemeester, omdat ze ondanks negatief advies toch 5 pompiers zou toelaten op de Grote Markt.
Zeven jaar later liep Tony tijdens de carnavalsdagen trouwens een enkelbreuk op toen hij ... van een pompier viel.
Dat prins Tony het carnavalsbloed in de aderen heeft, is trouwens geen nieuws.
Voordat hij lid was van Possensje was hij in 1991 al te zien in de Arendstoet met de Orendse Karnavals Vereniging Beschomt. Tony had deze groep samen met Kris Bauwens opgericht en ingeschreven voor de Arendstoet. Ze maakten toen een wagen van 1 meter lang en 1,5 meter breed en waren 2 dagen bezig met het kostuum. Het bleef wel maar bij dat ene jaar, maar Kris en Tony droomden ervan om ooit het project Beschomt verder te kunnen uitbouwen tijdens Aalst carnaval.
Na de carnavalsdagen van 1991 werd Tony lid van Possensje, waar hij heel wat ervaring opdeed bij het bouwen van wagens. Na de zomer van '99 kondigde hij zijn afscheid aan bij de groep maar hij zou wel nog zijn volle 10 jaar uitdoen. Hij jubileerde dus in 2001 en vertrok.
Na een korte tussenperiode bij Drolleg kwam de jeugddroom van Tony en Kris weer naar boven.
De groep Beschomt werd opgericht als Akv en kon in 2004 met een 30-tal leden voor de eerste keer mee in de Aalsterse carnavalsstoet.
De groep groeide en groeide en nestelde zich tussen de gevestigde waarden.
Tot op vandaag zijn ze te vinden in de categorie ‘grote groepen’.
Tony was jarenlang ook voorzitter.
Prinsj Tony werd trouwens ook nationaal bekend. Samen met Tom Vermeir vormde hij het duo T’NT (Tien en ‘t Ander) die het met ‘aal wie da ni springt’ zelfs tot op de nummer één in de Vlaamse top 10 schopte.
Het nummer werd geschreven door Dirk Van De Velde (de Foef) en ze kregen een platencontract.
Er kwam een full cd uit met maar liefst 14 nummers.
Het nummer werd door sommige zenders wel geboycot wegens de nogal expliciete inhoud, maar wordt zelfs tegenwoordig nog grijs gedraaid op elke ‘foute fuif’ of feestje.
Ook Tony zette zich ondertussen al voor veel prinsen in. Hij schaarde zich achter heel wat kandidaten, en deed dit meestal in de functie van decorbouwer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten