Alfred is overleden op 27-09-1949 in Aalst, 76 jaar oud.
Hij werd burgerlijk begraven in Aalst.
Adressen: Fabrieksplein 14 (1905) >
Maanstraat 35 > Maanstraat 18 > Eugeen Bosteelsstraat 22
Alfred was de zoon van Albéric Nichels, gemeenteraadslid te Aalst en Oost-Vlaams provincieraadslid. Alfred had als eenvoudige werkman toch adellijke voorouders. Zijn overgrootouders waren namelijk Jonkheer Emmanuel Franciscus Nichels en Jonkvrouw Maria Catharina Benedicta Dommer. Als laaggeschoolde schrijnwerker ontwikkelde hij zich tot een vooraanstaand politieker.
Hij trouwde op 25-01-1899 in Aalst met Leontina Matthieu,
toen 21 jaar oud. Leontina is geboren op 04-06-1877 in Aalst, dochter van
Nicolaas Matthieu en Pelagia Maria Cornand. Leontina is overleden in 1954 in
Aalst. Zij werd burgerlijk begraven in het familiegraf in Aalst. Zij was
vroedvrouw van beroep.
Hij was zeker ook een veelzijdig man. Zo was hij
voorzitter van de Belgische Werkliedenpartij (BWP) van Aalst, maar ook
medestichter en secretaris van meerdere socialistische vakbonden, directeur van
de coöperatie “Hand in Hand” en medestichter en secretaris van de socialistische
mutualiteit in Aalst.
Tijdens WO I was hij lid van het Aalsterse en Oost-Vlaams
Hulp- en Voedingscomité, tijdens WO II was hij lid van de weerstand.
Hij was lid van het beheerscomité van arbeiderswoningen
en korte tijd ondervoorzitter van de werkbeurs van Aalst.
Zijn politieke carrière begon hij in 1902 toen hij
werd aangesteld als partijsecretaris.
Op 16 november 1919 werd hij socialistisch
volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Aalst, een functie die hij zal
blijven uitoefenen tot 17 februari 1946. In 1921 werd hij verkozen tot
gemeenteraadslid en bleef dit tot aan zijn overlijden in 1949.
Alfred werd tweemaal schepen, van (18-08-1924 tot
07-12-1925) en van (10 januari 1927 tot 03-05-1932). Bij de
gemeenteraadsverkiezingen van 1932 leden de katholieken een nederlaag en er
werd een coalitie gevormd tussen socialisten en Vlaams-nationalisten.
Alfred Nichels werd de eerste socialistische burgemeester van Aalst. Hij werd op 25 april 1933
benoemd en op 4 mei 1933 aangesteld en werd zo de eerste niet-katholieke
burgemeester sinds 1871.
In 1934 trokken de Vlaams-nationalisten hun schepen terug
uit de coalitie en de socialisten gingen een nieuwe coalitie aan met de
liberalen. Na enkele maanden nam deze liberale schepen ook ontslag zodat een
nieuwe crisis ontstond en Aalst onbestuurbaar werd.
In april 1935 werd weer een nieuwe coalitie gevormde
tussen socialisten, katholieken, liberalen en Vlaams-nationalisten. Nichels
bleef burgemeester en Romain Moyersoen werd eerste schepen.
Bij de gemeenteraadsverkiezing van 1938 verloren de katholieken
en de Vlaams-nationalisten, een nieuw schepencollege werd gevormd door
socialisten en liberalen en Nichels blijft burgemeester.
In 1940 kondigde de burgemeester aan dat, door de oorlogsdreiging het verkleden en maskeren tijdens karnaval niet meer toegestaan was. Tijdens de Duitse bezetting zou er geen plaats zijn voor karnaval. Het enige wat wel kon doorgaan, was de Winterfoor. Ook de danszalen waren geopend. Uiteraard was er van een carnavalssfeer geen sprake meer.
In het begin van WO II verliet Alfred de stad, vluchtte naar Frankrijk en droeg zijn bevoegdheden over aan schepen Eugeen Deprez.
In het begin van WO II verliet Alfred de stad, vluchtte naar Frankrijk en droeg zijn bevoegdheden over aan schepen Eugeen Deprez.
Hij keerde in juli 1940 terug maar mocht vanaf 7 oktober
1940 door de Duitse bezetter zijn ambt niet meer uitoefenen zodat hij werd
vervangen door de Vlaams-nationalist Victor Bocqué. In september 1944 tenslotte
eiste hij zijn ontnomen functie als burgemeester terug op en bleef dit tot 5
maart 1947.
Vanaf 1947 was het dan trouwens opnieuw toegelaten om zich te verkleden tijdens de karnavalsdagen. In die tijd was de 'domino' een erg populair figuur in de Aalsterse straten.
Vanaf 1947 was het dan trouwens opnieuw toegelaten om zich te verkleden tijdens de karnavalsdagen. In die tijd was de 'domino' een erg populair figuur in de Aalsterse straten.
Tweedracht binnen de partij en het oorlogsverleden van
zijn zoon Alberic (Brick) lagen echter aan de basis van het ontslag van Alfred.
Hij kende een zeer moeilijke ambtsperiode, mede door de
oorlog en de talrijke coalitievormingen, waardoor vele van zijn initiatieven in
de onderste lade bleven liggen.
Ondanks alles slaagde hij er toch in om onder
andere een nieuw zwembad en een school aan het Vredeplein op te richten.
Ook liet hij de verouderde gebouwen van het Atheneum afbreken en vervangen door
nieuwbouw.
Op 14 februari 1950 werd
een straat naar hem genoemd, de oorspronkelijke Brabantstraat werd gewijzigd in
“Alfred Nichelsstraat”.Bronnen:
genealogieonline.nl
madeInAalst (foto)
fiche Alfred Nichels, ODIS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten