Afbakening: Parklaan, Rond punt Haring, Leo De
Béthunelaan, Sint-Jobstraat, Kalfstraat, Zonnestraat, Houtmarkt (zoals trouwens ook gebruikt wordt door Ruimtelijke
Ordening)
In 1893 stond de buurt rond de huidige Sint-Camielstraat gekend als 'De
Congo'. In De Denderbode van 23 juni omschreef men het als "een waar
mestplein, het ene mesthoopje ligt bijna neven het ander en verspreidt een
onverdraaglijke stank van afval en verrotting”.
De Postweg werd in 1900 veranderd in Sint-Camielstraat, naar de Sint-Camilliusschool.
Deze school werd in 1896 genoemd naar de patroonheilige van Camille Liénart, de
zoon van de financierder van deze jongensschool.
Zeker sedert 1815 is de Geraardsbergsestraat gekend onder deze benaming.
In 1925 werd fietsenfabriek De Brauwer (gekend van onder andere Cycles Nerva,
Fanny, Mylord) er opgericht. Deze bleef tot 1965 actief.
In de afspanning 'In den Haring', net buiten het stadscentrum gelegen,
werden de paarden van de reizigers “afgespannen” en verzorgd. Zowel stedelingen
als bezoekers konden er ook terecht om er gewoon iets te drinken. De naam van
deze in 1953 afgebroken afspanning wordt nog steeds gebruikt voor het rondpunt
bij het binnenrijden van Aalst.
Laat het dus duidelijk zijn dat deze benaming niets te
maken heeft met een eventueel vroeger aanwezige visvijver of dergelijke.
De naam Eikstraat kwam er na een beslissing van het schepencollege van
22 december 1932.
Na de Tweede Wereldoorlog werden straten (nieuwe en
reeds bestaande) in vele gevallen genoemd naar personen of gebeurtenissen die
van belang waren tijdens de oorlog. Zo werd in 1946 een stuk grond aan de
Watertorenstraat omgevormd tot Hugo Lefèvrestraat, naar de politieagent
die tijdens de oorlog werd aangehouden en overleed in een Duits
concentratiekamp in 1945.
De vroegere Schorrestraat (gekend sedert 1711) werd omstreeks 1879 omgevormd
tot Scherreveldstraat.
In 1871 werd in het verlengde van de Hoogstraat de Sint-Janstraat
aangelegd. Deze maakte dus de verbinding tussen de Zonnestraat
en de Felix De Hertstraat.
De Louis-Paul Boonstraat is eigenlijk een gedeelte van de
Sint-Camielstraat dat sedert september 1979 ingericht werd als woonerf.
Dergelijk woonerf zou kinderen de kans moeten geven op straat te spelen, en om
meer groen in de stad te krijgen, en de straat verkeersarm of –vrij te maken.
Vanwege van het sociale karakter van de werken van Boon werd geopteerd om hem
te eren met een straat in een volkse wijk in het Aalsterse stadscentrum.
Zoals meerdere straten binnen deze wijk kreeg ook de
Osbroekstraat op het einde van de jaren ‘20 van vorige eeuw haar
definitieve naam.
Anna Snel, het eerste vrouwelijke gemeenteraadslid
van de stad Aalst woonde hier tot 1937.
Het kerkhof dat momenteel gebruikt wordt, werd in februari 1867
ingewijd. Het oude – aan de Dendermondsesteenweg gelegen –
kerkhof werd hierdoor vervangen.
Over de kerkhoven in Aalst is HIER meer te lezen.
De Diepestraat (die aanvankelijk gekend was als de Hollestraat) kreeg
die naam omdat het hier om een door de natuur gevormde straat of weg ging. Deze
lag in 1878 nog een meter dieper dan de omliggende velden, en had dus wel eens
te kampen met een ongevraagd modderbad. In 1933 werden er door de S.M. Goedkope
Woningen voor Gewest Aalst 25 huizen gebouwd.
De eerste watertoren werd in 1927 in gebruik genomen.
Eén van de er rond aangelegde straten werd de
Watertorenstraat genoemd. De inhuldiging van de watertoren in juli 1927 ging
gepaard met allerhande feestelijkheden, zoals het opstijgen van een luchtballon
op de Albrechtlaan.
Kranten uit die periode zoals De Volksstem geven een
verdere kijk op de watertoren zelf.
Alles bij elkaar had het bouwwerk 556.000 frank
gekost. Onder leiding van de Gentse ingenieur Lamont hadden 20 arbeiders aan de
40 meter hoge toren gewerkt. Het waterreservoir had met zijn hoogte van acht
meter en diameter van 15 meter een inhoud van 800 kubieke meter en wie van de
begane grond tot het reservoir wou geraken moest ongeveer 200 treden nemen. Op
14 september 1927 waren er reeds 1250 abonnementen die samen gemiddeld 650
kubieke meter water per dag verbruikten. De prijs van het water bedroeg 2,25
frank per kubieke meter.
De huidige watertoren werd eind jaren ’50 gebouwd ter vervanging van de
verouderde toren. Meteen werd ook de opslagcapaciteit verhoogd om zo aan de
toegenomen vraag naar water te kunnen voldoen.
Sedert eind 2016 is de watertoren prachtig verlicht. Het ontwerp
hiervoor werd gemaakt door de Franse lichtarchitect Guilllaume Joel.
Het grootste deel van deze regio valt ook onder de
zogenaamde ‘Ajuinkouter’.
Hierover is HIER meer te lezen.
Dé grote trekpleister van deze wijk is natuurlijk het
stadspark.
Over het park is HIER veel meer te lezen. Er valt natuurlijk heel wat meer te vertellen over
deze wijk, en dus wordt deze inleidingstekst op regelmatige basis aangepast met
links naar andere artikels.
Alle straten van deze regio alfabetisch gerangschikt
Acaciastraat - August Marcelstraat - Burgemeestersplein -
De Vilanderstraat - Diepestraat - Dokter André Goffaertsstraat -
Eikstraat - Erembodegemstraat - Eugeen Bosteelsstraat - Eversweg
- Felix de Hertstraat - Frans Blanckaertdreef - Frédéric Van der
Nootstraat - Geraardsbergsestraat - Herman De Vosstraat - Hoezekouterdreef -
Hoezestraat - Hugo Lefèvrestraat - Ijzerenwegstraat - Kareelstraat -
Kerkhof - Kerkhoflaan - Kleine Hoezekouter - Korte Sint
Janstraat - Leo de Béthunelaan - Lokerenveldstraat - Louis Paul
Boonstraat - Maanstraat - Marcel De Bisschopstraat - Osbroekstraat
- Parklaan - Scherreveldstraat - Sint Janstraat - Sint
Jobstraat - Sint Kamielstraat - Spechtmeersstraat - Stadspark - Stefaan
De Jonghestraat - Watertorenstraat - Zavelput
Bronnen:
zoals vermeld in de artikels waar naar gelinkt wordt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten