Dat wil zeggen dat hij ondertussen (2020) al zo'n 47 jaar in ‘het vak’ zit.
Het begon allemaal bij zijn grootvader Prospère Backaert. Deze had een eigen zaak en verkocht textiel in z'n winkel.
In de periode tussen nieuwjaar en carnaval verkocht hij echter ook carnavalskledij, een revolutie in die tijd, en uiteraard was het aanbod toen ook nog heel beperkt.
Vooral de voor die tijd typische ‘domino's’ gingen vlot de toonbank over, ... en natuurlijk waren ook de nog immer populaire cowboy- en indiaankostuums erg in trek.
Een schatting van het aanbod toen ? Een 7-tal soorten kostuums en een 15-tal soorten maskers, en daar moest je het mee doen ...
Voor Danny zelf begon het allemaal tijdens zijn legerperiode in Duitsland.
Hij had een verlof van 2 weken aangevraagd om de plaats op de markt van zijn grootvader die die week ziek was eventjes over te nemen....
De microbe bleef ook na die korte periode echter bestaan, en met carnaval hield Danny de winkel dan ook mee open.
Na zijn legerdienst kon hij met zijn diploma van boekhouder aan de slag bij de Generale Bank (de ‘Société Generale’, nu BNP-Paribas Fortis) waar zijn vader kantoordirecteur was. Hij twijfelde echter al heel snel aan dergelijke toekomst en na amper een tweetal maanden concludeerde hij dat dit werk toch niets voor hem was.
De 'bureau job' zag hij dus niet echt meer zitten. Het zelfstandige worden en zijn grootvader helpen in z'n zaak des te meer.
Ook vierde hij heel graag carnaval, en hij was in die periode van het jaar dan ook steeds terug te vinden op het Katrienenbal of op de bals in de Madelon aan de Grote Markt.
Door zijn carnavalscontacten kwam hij uiteraard meer en meer in aanraking met het carnavals milieu en stilletjesaan nam hij de zaak over.
De groepen waren toen vooral op zoek naar nieuwe eigentijdse attributen om te kunnen showen tijdens de stoeten en de speelgoedgeurs in Nuerenberg (Duitsland) werd een nieuw werkdomein voor Danny. Hij deed daar immers de inkopen voor het volgende carnavalsjaar, steeds de nieuwste 'mode' en 'trends' volgend.
In 1974 is hij dan volledig zelfstandig begonnen. In de beginperiode verliep dat allemaal natuurlijk niet heel gemakkelijk. Wat je aankoopt, moet je natuurlijk ook kwijtraken, en de afzetmarkt was in die beginjaren uiteraard beperkt. Langzaamaan groeide dit en meer en meer groepen vonden de weg naar de winkel ...
'Mond-aan-mondreclame' en 'je aan je beloftes houden tegenover je klanten', waren de magische woorden die ervoor zorgden dat de zaak stilaan een 'begrip' werd in Aalst en omstreken.
Eerst was de verkoop uiteraard kleinschalig en was enkel gericht op Aalst. In een later stadium kwamen er nog enkele gemeentes rond Aalst bij en zo verspreidde zich dat over heel het land, zelfs het boerendorpje Dendermonde ontsnapte niet ...
Naast de kleinhandel kwam ook de groothandel en het 'team Liebaut' groeide ...
Danny heeft het carnaval natuurlijk ook zien evalueren in de loop der jaren. Vooral in de tweede helft van de jaren 70, en zeker ook in de beginjaren 80 veranderde de carnavalsscene enorm.
De domino's waren ondertussen volledig uit het gamma verdwenen, en het publiek pakte liever uit met ietwat duurdere kostuums en gadgets.
Een ‘vellen frak’ komt in die periode niet meer van op grootmoeders zolder maar wel rechtstreeks uit de winkel van Liebaut (of De Winter).
Toen ging het vooral nog om Europese textiel, en het aanbod bleef ook toen nog tamelijk beperkt.
Zeker de laatste decennia is het allemaal veel uitgebreider geworden, met steeds meer en meer aandacht voor de details, voor de fantasie en ook voor de verlichting van het kostuum.
De 'gewone' kostuums (à la cowboy en indiaan) waren ineens zo gewoon niet meer … en alles moest steeds maar fijner en sexyer.
Een andere belangrijke verandering was dat de mensen vroeger hun kostuum boven de mantel droegen (waardoor dus een maatje 38-40 een minimum was), en ze tegenwoordig als het ware ‘met hun bloot gat’ rondlopen. Een maatje 34 is heden ten dage dus vaak reeds voldoende.
Maskers werden nog uit ‘gaas’ gemaakt, daar waar het tegenwoordig allemaal in plastic of vinyl is.
Mensen zoeken tegenwoordig voor elke gelegenheid naar een gepaste outfit én de bijhorende accessoires, want die zijn soms nog belangrijker geworden dan de outfit zelf!
Het moet allemaal kloppen, maar vooral: het moet 'af' zijn!
Ook het dragen van uniformen is ‘in’.
Verpleegsters, soldaten, agenten, … het passeert allemaal de revue.
Ook een - hernieuwde - trend is dat men opnieuw meer en meer ‘in groep’ een kostuum gaat bestellen.
Niet enkel de AKV’s, maar ook de ‘Losse’ en de kleinere vriendengroepjes lijken opnieuw het ‘uitgaan’ te ontdekken.
Uiteraard blijft men graag meegaan met de nieuwste trends.
Zo lagen in december 2019 de bestellingen al klaar voor 250 jodenhoeden met pijpenkrullen, lange zwarte jassen, haakneuzen en valse klompen goud.
Aanleiding hiervan was uiteraard het verdwijnen van Aalst carnaval van de UNESCO-lijst, wat uiteraard een dankbaar onderwerp zal worden tijdens de drie zotte dagen van 2020.
Danny vindt trouwens, net zoals de meeste Aalstenaars, dat men met alles zou moeten kunnen spotten. Niets wordt racistisch of persoonlijk bedoeld, en na carnaval is dat trouwens toch allemaal vergeten. Niets wordt echter gedaan met slechte bedoelingen of om mensen diep te kwetsen. ‘Nen Oilsjteneer es na ienmool auverechts’
Men had van bijna elk 'model' van kostuum een voorraad van +/- 15 exemplaren. In totaal zijn er maar liefst een 15.000 stuks in stock.
Na nieuwjaar werd de voorraad aangevuld met zo'n 2.000 stuks per week, en er werd ook doorgeleverd aan zo’n 400 andere winkels en verkooppunten.
De leveranciers van Liebaut kwamen voornamelijk uit Duitsland, Frankrijk en Italië maar ook uit China en Tunesië leverden hier aan in grote pakketten.
Hier in België moest dit uiteraard allemaal nog verpakt, geregistreerd en gesorteerd worden.
In de winkel waren naast Danny en zijn vrouw Mia nog 5 andere personeelsleden tewerkgesteld, en dit een heel jaar door..
 |
| Danny en Mia |
Wat niet verkocht werd bij Liebaut, waren vuurwerk en wensballons … vooral uit praktische overwegingen (heel strenge veiligheidsvoorschriften voor wat betreft vervoer, stockage en verkoop) maar ook uit eigen principe ... veiligheid moet steeds blijven primeren.
Het ging dus doorheen de jaren van ‘gewoon’ textiel naar carnaval, en ook dat gamma werd ondertussen uitgebreid.
De winkel was het hele jaar geopend en men vond er echt van alles terug : van Kerst tot driekoningen, via Pasen, Halloween, Sint-Maarten (en sinterklaas), naar familiefeesten, communies, klasfeestjes, bedrijfsfeesten, foute party's, enz enz enz ... Het hield eigenlijk nooit op en altijd was er wel iemand in de winkel te zien die een passend kostuum of attribuut zocht.
Ook de verkoop van toegangstickets (voor oa De nacht van Oilsjt Mjoezik) en carnavalscd’s waren extra publiekslokkers.
Een heel succesvolle zaak dus, maar uit persoonlijke overwegingen (de kleinkinderen vroegen aan ‘vake’ wel eens wanneer hij eens ergens met hen zou naartoe gaan, of wanneer ze samen eens iets zouden doen) werd begin 2020 toch beslist om er de stekker uit te trekken.
Het pensioen lonkte en de tijd van te gaan was gekomen …
De zaak stond dus over te nemen.
Hun ultieme einddatum werd in eerste instantie vastgelegd op ‘pasen 2021’. Indien er tegen dan nog geen overnemer zou gevonden zijn, gingen ze proberen om alles uit te verkopen. Er was echter wel de hoop dat het zo ver niet zou moeten komen en er wel iemand gevonden kon worden die deze familiezaak verder zou wil zetten.
Naast ‘De Winter’ zou dat immers de tweede grote carnavalswinkel zijn in Aalst die er mee stopt, en dat zou uiteraard heel jammer zijn.
De deadline tot overname werd - mede door de Coronaperikelen - uitgesteld, maar toen bleek dat begin februari 2023 nog steeds geen kandidaten werden gevonden, werd besloten om de uitverkoop te starten.
Deze laatste vastelauvedperiode worden de klanten bediend door Mia, Danny en de personeelsleden die zich voor de gelegenheid een T-shirt hebben aangemeten met de tekst 'Oilsjt merci'
Een heel jammer einde, al niet het minste voor de vele groepen en individuele carnavalisten die er 'hun gerief ver de daugen' gingen halen.
Liebaut bevond zich in de Koolstraat 62
'Schiefrechtoever' was er een parking waar de klanten tijdens hun aankoop hun auto konden achterlaten.
Na het verdwijnen van 'De Winter' en 'Liebaut' was er nog één carnavalswinkel in het Aalsterse, met name 'Las Fiestas' (Steenweg op Aalst).
In 2024 kwam daar nog een tweede bij. We spreken over 'Kalleballe', geleid door Fabienne, dat zich in het stadscentrum bevindt.
Uiteraard wensen we beide zaken 'ne goeie carnaval' toe ... en hopelijk houden ze het nog heel lang vol in de carnavalsstad.
Bronnen :
Eigen interview uit de jaren ‘80 voor opstel over carnaval
De Streekkrant, 1/2/2012
HLN 11/2/2020 – foto Danny en Mia
HLN 14/02/2023
Google Streetview (foto's winkel en parking)
overnamemarkt.be
Google Streetview (foto's winkel en parking)
overnamemarkt.be
