Zaal "De Klaroen" was gelegen aan de Kareelstraat, waar zich tegenwoordig ‘schoenen Torfs’ bevindt (aan de oprit van de autostrades). De zaak floreerde na de overname door René Carlier in de jaren '60 en stond garant voor heel wat uren amusement en muziek.
De originele eigenaar was de uitbater van een zaak in melk en melkproducten, Felicien Devulder.
De winkel was gevestigd op de hoek van de Stefaan De Jonghestraat en de Diepestraat, maar hij gooide het, na winst met de Lotto, over een geheel andere boeg en bouwde “De Klaroen”, een groots opgevatte evenementenzaal.
Op vrijdag 23 november 1962 was het zover : de officiële opening van ‘De Klaroen’ met het show en amusementsorkest van niemand minder dan Leo Martin.
Op zaterdag waren dan het ballroomorkest van Eddy Wood met vedette Chris Ellis van de partij, en ook de volgende weekends werd gezorgd voor een mooi programma.
De zaak werd de thuishaven van enkele verenigingen, zo onder meer van OC Adelaars die er op 11 januari 1964 hun ‘Groot Traditioneel Nachtbal’ organiseerde.
Begin jaren ‘60 was er ook een optreden van de 4 koppige groep "The Cousins", dewelke destijds wereldberoemd waren met platen als "Kiliwatch” (eigenlijk een oud scoutsliedje),”Fuego" enz.
The Cousins ontstond eind jaren ’50 en het was in 1960 dat de band ontdekt werd door Jean Kluger.
Van toen af ging het snel. Kiliwatch werd een enorme hit en er werden miljoenen singels van verkocht. Zij werden in die tijd, samen met The Jokers, beschouwd als ‘het Belgische antwoord op The Shadows’ … Ook hun ‘Bouddha’ was een pareltje.
Prachtig gitaarwerk en, voor die tijd niet evident … het waren optredens met echte lampenversterkers en professioneel materiaal, echt revolutionair was dat toen.
Ze bleven echter wat teren op het succes van Kiliwatch en ze verkochten goed in België, Duitsland, Italië, Frankrijk, Denemarken, Argentinië en Zaïre. In Argentinië kregen ze zelfs de status van halfgoden. De groepsnaam werd daar trouwens aangepast naar 'Los Primos'.
Het succes bleef dus wel, maar de opvolgers 'Kapila', 'Dang Dang' en 'Peppermint twist' haalden jammer genoeg niet meer hetzelfde niveau.
Eind 1966 werd de stekker er uit getrokken, maar de bandleden bleven wel overeenkomen en kwamen nog wel eens samen voor gelegenheidsconcerten, zoals 'de Golden Oldies' en 'de Diamond Awards'.
De bandleden : André en Guido Vande Meerschout (beide zang en gitaar), Gust Derese / Jean Huysmans (bas) en Adrien Ransy / Pol Préciaux (drums).
Door omstandigheden van niet afgewerkte bestrating en enkele andere factoren geraakte de zaak jammer genoeg niet van de grond. De uitbater, die eigenlijk niet veel kaas gegeten had van de evenementensector vergaloppeerde zich wat en kreeg daarenboven ook niet echt goede raad om het hoofd boven water te kunnen houden.
Meerdere vedettes van die tijd (waaronder bijvoorbeeld Louis Neefs) bleven er wel nog optreden maar het grote publiek bleek de weg naar deze zaak maar niet te vinden.
Het werd tijd om een groot kanon boven te halen. Eén van de bekendste zangers van die tijd mocht dus ook zijn opwachting maken in 'De Klaroen'. Ik spreek hier over dé wereldvedette “Trini Lopez”
Trini Lopez, een naam die iedereen van boven de vijftig zich nog wel zal herinneren, kwam dus afgezakt naar Aalst ... 8 Februari 1964 werd de ‘save the date’ …
Hoe het kwam dat deze zanger Aalst, of all places, verblijdde met zijn gezelschap mag gezocht worden in het feit dat de manager en organisator van Lopez een geboren Aalstenaar was. We hebben het hier over Milo De Koster, de man die ook achter het succes van Liliane St Pierre zat.
De zanger met wereldfaam maakte op de dag van zijn aankomst in België enkele opnames voor de televisie en op zaterdag 8 februari was het dan zover …
In Aalst en omgeving was er nogal wat te doen over dat optreden, niet het minste omdat je maar liefst 400 frank diende neer te tellen voor een entreeticket.
In die dagen een ongehoord bedrag, vooral omdat de oudere generatie een optreden van een zanger eigenlijk als een overbodige luxe beschouwde.
Ter vergelijking : in die periode bezocht ook Adamo Aalst, en daar werd ‘maar’ 250 frank voor gerekend.
En om verder te vergelijken : weet dat je in die dagen voor dergelijk bedrag op zijn minst een tachtigtal (!) pinten kon drinken (aan 5 frank/pint).
Even vlug rekenen aan 2€/pint nu, brengt ons vandaag bij ongeveer 160 euro.
Die dag in februari 1964 hadden enorm hevige stortregens de toegangsweg naar de zaal herschapen in een ware modderpoel, en was De Klaroen omzeggens niet bereikbaar.
Er kwam dus heel weinig volk opdagen.
Het optreden werd, hoewel de zanger zijn uiterste best deed, een flop.
Eén : het optreden vond plaats in de carnavalsperiode : de carnavalisten spaarden dus hun centjes.
Twee : de regen en de modderpoel waren ook niet uitnodigend om er ‘last minute’ heen te gaan.
Drie : het ging over een ‘flits’ optreden. Trini Lopez trad om half acht op in de Klaroen, maar zou ook nog dezelfde avond om halfnegen optreden Breendonk (zaal Castel).
Kortom : veel geld dat elders kon uitgegeven worden en dus stuurde de Aalstenaar zijn kat, zelfs wetende dat ook de Aalsterse ‘Black Birds’ ook nog werden toegevoegd aan de affiche van die avond.
De pers sprak de Aalstenaar ontgoocheld toe :
“O, beste ouders van de jeugd van vandaag. Jullie jongens en meisjes hebben zaterdag laatstleden een man met wereldroem ten zeerste ontgoocheld. Slechts een honderdtal niet eens verhitte jongelui hebben Trini Lopez gaan beluisteren. Hij kwam zo regelrecht van over de Moerdijk om via Aalst en Breendonk ook nog te Madrid en Berlijn”.
“De pers was er nu zo op gesteld de bonte taferelen te kunnen beschrijven van in extase geraakte fans, van gillende meisjes en fluitende jongens, van een Trini Lopez die stiekem de vlucht moest nemen wou hij ontsnappen aan het wilde enthousiasme van de Aalsterse fans … Van dat alles niets …”
Voor diegenen die het toen gemist hebben, en bij gebrek aan live beeldjes van dit concert, hier toch een live nummertje van de zanger in 1963.
De grote vedette van de bekende uptempo nummertjes 'If I had a hammer' en 'America' moest ondanks het matige succes natuurlijk wel betaald worden, en dat werd dan meteen ook de genadeslag voor de uitbaters.
Op 8 augustus van datzelfde jaar nog, verscheen in de pers het bericht dat de zaak te koop stond.
Het ging over een eigendom, bestaande uit feestzaal met podium, danspiste, bar en café, met op de verdieping een woonappartement. Ook de meer dan 900 tafels, vleugelpiano, jukebox, frigo’s en ‘zjatten en talloren’ werden van de hand gedaan.
Het werd René Carlier die het 909 m2 grote gebouw met inboedel overkocht en reeds op 21 november het café-restaurant ‘De Klaroen’ voor geopend verklaarde.
Het orkest van Frans Van Beeck zorgde voor de animatie tijdens de opening.
Het was amper een week later, op 28 november dat hij een eerste dansavond liet inrichten door de basketbalclub ‘Neptunus’.
De avond werd opgeluisterd door het showorkest van … René Carlier …
De Klaroen stond van dan af klaar met maar liefst 3 feestzalen.
Er waren menu’s vanaf 55 frank en ’s avonds orkest vanaf 20:30.De inkom was vrij, maar de prijs van een drankje varieerde naar gelang er animatie (orkest) was of niet.
Limonades, water en pils kostten 10 frank als er orkest was, als je iets wou komen drinken zonder orkest kostte dat 7 frank.
De nieuwe eigenaar en uitbater zorgde voor 950 zitplaatsen en 300 parkeerplaatsen en stelde de zalen open voor bals, banketten, trouwers, voordrachten, communiefeesten, doopfeesten, tentoonstellingen, modeshows enzovoort.
Er was een radio en een tv toestel beschikbaar waar men rond 17 u de sportuitslagen kon volgen en tussen 17 en 19 uur werden de sportmannen en clubs uitgenodigd om hun prestaties na te komen bespreken bij een gloed glas ‘echte Thier Dort’.
Er was ook een biljartzaal en dat De Klaroen niet enkel een danszaal was, en open stond voor allerlei soorten activiteiten, bewijst ook dat onder andere Petanqueclub Alosta er een ‘verleden’ heeft, zij het heel kort.
PC Alosta werd in december 1965 opgericht als ‘VZW De Spijkers’, maar na een paar maanden veranderde men de naam naar PC Alosta. Men was gestart in het dorpscafé ‘centrum’ in Nieuwerkerken, maar al na een paar maanden werd een nieuwe zaal gevonden : De Klaroen.
Maar ... gezien het een feestzaal was met een goede akoestiek, werd de locatie door het getik van de ballen ook al snel aan de kant geschoven.
Eerder in 1965 had de zaal trouwens te kampen met een probleem. Met een oorverdovend lawaai werden in januari een venster en deurraam, alsook een raam van een naburig gebouw aan diggelen geslagen.
Kwaad opzet? Niet echt. Er waren in die periode wel meerdere gelijkaardige klachten, en de boosdoener werd gevonden in het ministerie van landsverdediging, die verschillende luchtmachtoperaties uitvoerde boven het Aalsterse grondgebied. 
Supersonische vluchten dan nog, wat wil zeggen dat de geluidsmuur werd doorbroken … en ramen en deuren ook blijkbaar.
Verschillende evenementen vonden er plaats, van vieringen van clubs tot modeshows, eetfestijnen, kampioenschappen voor kappers, de nacht van de sportvedetten, het bal van De Vlaamse Club, bals van de Volksunie, van de Vlaamse Oud Soldaten, van Universitas, …
Niet enkel verschillende Vlaamse artiesten, waaronder Tony Corsari, Marc Dex, Rita De Neve, De Strangers, Bobejaan Schouppe, Marva, Nicole & Hugo, Jimmy Frey en Will Tura, vonden de weg naar Aalst bijna blindelings.
Ook Poolse, Oostenrijkse en andere buitenlandse zangers en groepen vonden de Kareelstraat ‘de max’. Freddy Breck bijvoorbeeld, en Vader Abraham, ...
Voor hij de Klaroen opende, woonde René aan de Zeshoek in een burgerhuis waar hij ook piano’s verkocht.
Op latere leeftijd heeft hij ook nog een tijdje in het begin van de Capucienenlaan gewoond, namelijk in de huisjes net voorbij de Posthoornstraat.
Die huisjes zou men trouwens, los van het feit dat hier een groot artiest gewoond heeft, gerust als stadsbeeld mogen klasseren.
Het zijn immers nog levendige getuigen van de jaren '30 en werden gelijk met de aanleg van de laan gebouwd.
Het grote succes van de Klaroen werd meteen jammer genoeg ook de ondergang van zaal De Rink als dans en muziektempel.
In 1974 wou men opnieuw een wereldster naar Aalst halen. Ditmaal stonden ‘Bill Haley and his Comets’ geprogrammeerd.
‘Heus en waarachtig ouwe rockers, knijp maar even in de schouders of waar dan ook, maar het is écht’ werd enthousiast aangekondigd in de pers en maandag 21 oktober was het zover.
De affiches waren lovend en met een kanjer van een rocker als Burt Blanca en ons eigen ‘Stemmingstrio’ als voorprogramma kon het niet meer mis gaan … behalve dan dat het rockidool ziek werd en een telegram stuurde om zich te verontschuldigen.
Er werd echter onmiddellijk een nieuwe datum doorgegeven …
4 November zou het dan toch zo ver zijn …
De man van ‘rock around the clock’, ‘see you later alligator’, ‘crazy crazy man’ en nog veel meer hits werd toen beschouwd als één van de grote vernieuwers op gebied van de hedendaagse muziek. Samen met Elvis Presley, Little Richard, Jerry Lee Lewis en Chuck Berry had hij in die periode de heldenstatus.
En dat zou hij ook opnieuw bewijzen in Aalst …
Niet dus … Dagen na de voorziene 4 november liepen er nog steeds grote fans van Bill rond te dwalen in de stad. Affiches als zou Bill Haley na zijn ziekte toch nog naar Aalst komen, hingen nog wat troosteloos op de muren. Jefke en Pierke, die een grote voorraad brillantine hadden ingeslagen om niet uit de toon te vallen, bleven ontgoocheld achter.
Het idool was niet komen opdagen.
De pers hield haar hart vast voor mogelijke rockevenementen in de toekomst.
Bij gebrek aan beeldjes uit dat jaar, even terug naar Bill Haley tijdens zijn Europese tour in Brussel in 1958.
In de jaren ’70 werd in de zaal ‘De Klaroen’ ook de carnavalszitting georganiseerd. In november ’74 ook de eerste provinciale prinsenverkiezing.
Voor feestjes en etentjes bleef 'De Klaroen' the place to be tot helemaal aan het einde van de jaren '70. Daarna werd een punt gezet achter het succesverhaal van de zaak ...
Eigenaar René Carlier had in 1964 goed gegokt door de aankoop ...
René kennen we echter niet enkel van 'De Klaroen'.
De succesvolle muzikant richtte reeds in 1945 ook Piano’s Carlier op.
Tijdens zijn leven bouwde hij een gevarieerde muzikale carrière op als pianist, componist en dirigent in verscheidene Bigbands.
Zo trad hij onder meer op in de Benelux en Duitsland. Hij verwierf zo al snel een rijke ervaring in het herstellen en stemmen van piano's, variërende van oudere buffetpiano's tot heuse concertvleugels.
Later in zijn leven wijdde hij zich aan het geven van pianolessen.
Toen leerlingen hem steeds vaker om advies kwamen vragen voor de aankoop van een piano, besloot René, samen met zijn dochter Denise, een pianozaak op te richten.
Aanvankelijk startten ze in Aalst waar voornamelijk piano's voor beginners verkocht werden.
Dat werd een succes en meteen ook het concept dat Piano's Carlier tot op heden heeft behouden. Beginners kunnen bij Piano's Carlier steeds terecht voor een 'betaalbare' piano, kunnen hun instrumenten er ook laten stemmen en kunnen ook lessen volgen.
In 1985 verhuisde Denise Carlier samen met haar levenspartner, John van Wesemael , de zaak naar Erpe, Leedse Steenweg 96.
Al snel breidde de zaak uit met nieuwe piano's voor beginners, gevorderden én professionals, een eigen atelier voor het herstellen en renoveren van piano's, een eigen transportdienst en eigen pianostemmers . De zaak te Erpe staat tegenwoordig volledig in dienst als herstellingsatelier.
De zonen, Dimitri en Steve werden natuurlijk ook opgeleid in het pianostemmen en herstellen. De liefde voor piano's werd hen bij wijze van spreken met de paplepel ingegeven. Een groot deel van de service na verkoop wordt dan ook door hen verricht.
Tijdens hun opleiding genoten zij van de ervaring van hun grootvader en de pianotechniekers die in de atelier werken. Ook een stage bij Pleyel zorgde voor een verdere vorming.
Steve volgde in Duitsland (Berlijn - Tübingen - Seifhennersdorf) verdere verfijndere opleiding via het gerenommeerde pianomerk C. Bechstein.
Het succes van de professionele service en ervaring deed het vertrouwen groeien en dus wilden ze Piano's Carlier opnieuw uitbreiden.
De zaak in Brussel werd opgestart rond 1989 ( Ganshoren, Keizer Karellaan) en daar werd de basis gelegd voor een verdere samenwerking met C. Bechstein Berlijn.
Spoedig werd ook de zaak in Ganshoren te klein en rond 2002 verhuisde Piano's Carlier opnieuw, nu naar de locatie waar U ze tegenwoordig nog steeds kan vinden:
Piano’s Carlier-van Wesemael & zoon
De Selliers De Moranvillelaan 40
1082 Sint-Agatha-Berchem (Brussel).
Men kan er naast verkoop van nieuwe en tweedehandse piano's en vleugels ook terecht voor reparaties, restauraties en het stemmen van de instrumenten.
Ter info :
De op 6 juli 1925 geboren William John Clifton 'Bill' Haley stierf in 1981 aan een hersentumor.
De op 15 mei 1937 geboren Trini Lopez stierf in augustus 2020 op 83-jarige leeftijd aan de gevolgen van Covid-19.
Bij The Cousins overleed in 2014 bassist Gust Derese.
Op 18 september 2017 overleed zanger-gitarist André Van den Meersschaut op 80-jarige leeftijd.
Bronnen :
Blog.sadeler.be
Setlist.fm
heavy.com 11/8/2020
De Voorpost 27/05/1967 -18/10/1974 – 25/10/1974 – 8/11/1974
Pianoscarlier.be
houbi.com/belpop/groepen/cousins.htm
De Gazet van Aalst 17/11/1962 – 25/01/1964 – 8/2/1964 – 8/8/1964 – 12/11/1964
De Gazet van Aalst 12/11/1964 – 21/1/1965 – 13/2/1964
Petanquefederatievlaanderen/docs/magazine_1_2016/30
famousbirthdays.com (foto Trini Lopez)