Over Michel Cleemput, die prins zou worden in 1971, is ook het laatste woord nog niet gezegd.
Ook hij ontpopte zich tot een vaste waarde in het carnavalsmilieu.
Ook bij Michel (°28/06/1949) werd carnaval er al direct met de paplepel ingegoten.
Zijn broer was eerder ook al kandidaat prins carnaval geweest en zijn vader was voorzitter van de carnavalsgroep ‘Den Blok Onderien’.
Het lokaal van de groep was gevestigd bij ‘Wantjen Bosmans’ aan de Dendermondse steenweg. De onteigening van het clublokaal ‘Den Blok Ondereen’ bracht echter een ommekeer in de carnavalswereld. De groep stopte ernmee in 1968 en Michel werd voorzitter van de nieuw opgerichte groep ‘de Kornissesloipers’, waarvan het lokaal was gevestigd aan het Gulden Boomplein.
Naar voorbeeld van zijn broer Roger, die zoals vermeld ook al eens kandidaat-prins was maar in 1066 de duimen moest leggen tegen Kamiel, stelde hij ook dit jaar zijn kandidatuur.
Zijn grootste betrachting was om alle wijken van Aalst in de carnavalsviering te betrekken. Tot hiertoe bleek enkel het centrum van onze stad betrokken, … dat moest en zou anders kunnen ...
Hij was toen nog tamelijk onbekend en in tegenstelling tot zijn tegenkandidaten had hij het moeilijk om de 200 kaarten verkocht te krijgen.
Een tegenkandidaat verkocht de niet verkochte biljetten, wat hem natuurlijk ook extra stemmen zou bezorgen.
Niemand gaf Michel een kans hoewel zijn entourage van 150 personen, vijf plakkaten met daarop ‘Stem Michel’ en een toeter met heel veel lawaai en enthousiasme naar de verkiezingsavond trokken.
Zijn tegenstanders bleken niet de minste te zijn :
Jacky D’Herde die reeds als student deelnam aan verschillende optochten, waaronder onder andere met de Twisters en jeugdheem Sint Martinus.
Johny De Mol die afstamde uit een familie van ware carnavalisten. Hij maakte met zijn ouders op 5 jarige leeftijd zijn eerste carnavalsoptocht mee, en dat samen met de Mickey-Mousen van Lokeren, die hun lokaal hadden bij zijn grootouders.
Vanaf toen was hij actief in verschillende groepen, waaronder ‘De Ware Gilles van Aalst’, ‘De Jacquetten’ en ‘De Zuipers’ (waarvan hij trouwens stichter en voorzitter was).
Op 18-jarige leeftijd stelde hij voor de eerste maal zijn kandidatuur voor het prinsschap, en dat onder de naam ‘Mario Paljaso’. Hij eindigde er toen op een heel verdienstelijke derde plaats, ondanks zijn toen nog jeugdige leeftijd.
Jozef Van Mulders die repeteerde in gezelschap van Prins Jean Paul, met wie hij samenwerkte aan het nummer dat hij op de prinsenverkiezing zou naar voren brengen.
Zijn leuze : ‘Ejet weg, stemt ten Jozef’
Willy Reydant, ook al iemand om zeker rekening mee te houden.
Eigenlijk bijna niemand dacht er in eerste instantie aan dat Michel misschien wel een kans zou kunnen maken om te winnen.
Hij was toen 21 jaar en zijn plankvastheid moest hij zoeken in de aantrekkingskracht van het podium. Daar voelt hij zich thuis.
Michel staat enorm graag voor het publiek. Hij heeft hen nodig om te kunnen leven ...
Hij vond het niet meer dan gewoon, om voor een zeer groot publiek te staan, en dan los te komen. Het jaar van zijn verkiezing was hij amper 1 jaar getrouwd, en zijn echtgenote zou al meteen opgescheept zitten met een prins.
Later zou Prinsj ‘Den Board’ nog ‘beter’ doen, om amper na een week huwelijk al de sleutels van de stad te bezitten (en als het aan hem zou gelegen hebben, zou hij zelfs getrouwd geweest zijn op carnaval zelf).
Mevrouw Cleemput was trouwens van mening dat alle kandidaten onder mekaar veel houvast hadden. Ze waren vrienden, die mekaar goed verstonden, en ook de echtgenotes van de kandidaten waren veel samen en deden overal aan mee.
Michel kreeg bij het schrijven van zijn teksten hulp van Frans Wauters, die hem ook vroeger al bijgestaan had voor het uitwerken van zijn show. Het zou echter de enige keer geweest zijn dat Michel zich liet bijstaan voor het schrijven van zijn teksten, een kunst die hij nadien zelf ter harte zou nemen.
Tijdens de carnavalsmaaltijd met het Feestcomité had Michel als cadeau een telraampje meegebracht voor secretaris Henri Van de Perre, zodat deze zich niet meer zou misrekenen bij de puntentelling (wat jammer genoeg al eens gebeurd was, en toen zorgde voor de nodige hilariteit).
De verkiezing verliep zoals reeds vernoemd tussen 5 kandidaten. Naast Michel verschenen ook nog Jackie D’Herde, Johny De Mol, Willy Rydant en Jozef Van Mulders op het podium.
Ze brachten allemaal een prachtige show, maar het verschil bleek toch te groot te zijn.
Michel werd eerste, voor Jackie, die ondanks zijn ‘track’ het toch goed gedaan had en de andere kandidaten.
Het werd niet de laatste deelname van Michel, en ook niet de laatste overwinning.
Hij werd lid van het eerste uur bij de Prinsencaemere, bij de oprichting in 1972 maar werd daar echter al snel inactief omdat hij zich in 1973 wou concentreren op zijn nieuwe kandidatuur.
Michel zou het later nog tot – ongekroonde – keizer brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten