Gekaste (of gepofte) erwten

Erwten kassen (of poffen) is in principe niet zo heel moeilijk. Het gaat 'm, net zoals bij vele dingen in de keuken trouwens, vooral om de 'feeling' met de ingrediënten. Een snuifje te veel of te weinig kan het verschil maken.

In 'het buitenland' (streek buiten Aalst :-)) spreken ze trouwens soms ook wel eens over erwten 'klakken'.

Als je zelf geen erwtjes in je tuin hebt, ga dan een zak erwten halen, bijvoorbeeld bij den Boerenbond (liefst in de streek natuurlijk, kwestie van de Aalsterse middenstand wat te steunen).

Ze bestaan in zakken van 1 of 3 kilo.

Je giet een 1/2 kilo erwten in een kom, doe er een soeplepel of 6,7, 8 zout op (hier gaat het 'm dan om de 'feeling') en laat het geheel tussen de 20 en de 24 uren trekken.

Je giet ze in een stramien en laat ze een beetje uitlekken.

Dan de erwten kassen op een hete pan. Let op ! Geen boter of smout toevoegen.

Je moet er dan enkel op letten dat ze niet opeen liggen in de pan.

Regelmatig eens schudden met de pan. Het beste is deze pan dan later apart te houden voor het kassen van erwten.

Als je de erwten eerst laat trekken in het water, moet je er op letten dat ze voldoende onder water komen te staan, want ze zwellen hard.

Zijn ze niet zout genoeg, doe er dan de volgende maal nog wat meer bij …

Hier een afbeelding en rijmpje van David Tomkins (1922) over het erwten kassen : 

Hagelstormen buiten, 

bloemen op de ruiten,

gladdigheid op straat.

Kinderen op sloffen, 

groene erwten poffen,

op de kachelplaat.

Buiten grijze luchten, 

Noordewindezuchten,

Binnen groot festijn …
Groene erwten poffen, 

tot ze donker zijn !

Ga trouwens ook gerust eens kijken bij het artikeltje over de bekende eirtenkassers uit Aalst.

Bronnen: 

Rijmpje en afbeelding David Tomkins (1922) : Digitale Bibliotheek voor Nederlandse Letteren : dbnl.org