Alost Sports

Alost Sports speelde op de terreinen van de FFR ('FFR' staat trouwens voor 'Filature et Filteries Réunies' ...) en beheerde zowel een voetbal- als een tennisplein.

Wanneer men op de Dendermondse steenweg van onder de spoorwegviaduct komt heeft men eerst de inrit voor Blokker, iets verder staat er (voorlopig?) nog een gebouwtje in betonplaten opgetrokken. Dit waren waren de toenmalige kleedkamers van de tennissers. 

De volgende inrit naar Schellaert, het stuk voorbij deze inrit tot en met de inrit van de Aldi stond langs de straat bebouwd met het café van de Alost Sport en de vergaderzaal, en dan verder langs de straat huizen bewoond door bedienden van FFR.

Achter deze huizen lag het voetbalplein. Vanop de parking van de Aldi kan men nog een gedeelte van het plein zien, alhoewel het nu moeilijker en moeilijker wordt om nog iets te ontwaren door de werken die daar aan de gang zijn.

 

Tennisveld met daarachter het voetbalterrein 1976

De spelers van de club waren deels werknemers van FFR en deels anderen. Wanneer in de winter de oefenpleinen van den Eendracht onbruikbaar waren, kwamen ook die spelers hier oefenen en hun conditie op peil houden.

Zowel de voetbalclub als de tennisclub noemden zich Alost Sports maar daar eindigde dan ook alle gelijkenis. 

Daar waar de voetbalclub bestond uit arbeiders en bedienden (al of niet van FFR), was het heel anders gesteld bij de tennisclub. Deze was voorbehouden voor het meer 'elitaire' volk.

Buiten het feit dat de terreinen eigendom van de FFR waren, en men waarschijnlijk een symbolische frank betaalde voor het gebruik (mits zelf het plein te onderhouden), kon men als werknemer van FFR jaarlijks met maximum twee personen voorgesteld worden door de voorzitter van de vriendenkring om lid te worden. 

Vlag van de FFR Vriendenkring

Een deel van het lidgeld werd dan door de vriendenkring betaald, kwestie van toch de vinger in de pap te kunnen houden, en het kaf van het koren een beetje te kunnen scheiden. De leden waren namelijk betrekkelijk blauw gezind en waren "de bon famille". 

Men liet je dus wel 'subtiel' aanvoelen dat je er niet echt bijhoorde als 'simpele' werknemer. 

Voor de kledij waren alle merken en kleuren goed..... zolang het merk 'Fred Perry' was en de kleur wit, inclusief kousen en tennissloefen, stak het allemaal niet nauw.

Wat de meesten niet wisten was dat deze kledij vervaardigd werd te Aalst bij de firma Tricotal in de Drie Sleutelstraat die zelfs het patent bezat voor België.

Naast het café, rechts was de ingang (de rechteroprit van de Aldi tegenoordig). 

Waar zich nu het gebouw van de Aldi bevindt, was er een bosje van circa 30m x 80m, waar de kinderen indertijd naar hartelust soldaatje kondlen speelden.

Voor dat bos stond ook een staande wip, waar de koninklijke balboogmaatschapij "Sint-Servatius"met hun kruisbogen schoten. De kinderen gingen dan de verloren loden ballen zoeken in het bos.

Voordat de tennispleinen er waren stond daar een tribune, kant Dendermondsesteenweg.

Bronnen : 

Foto tennisveld/voetbalveld : Made in Aalst