Kleddemevel - Kludde

Kledde, Kludde, of in het Aalsterse beter gekend als Kleddemevel, is een kwelgeest die zich vaak onder bruggen of in holle bomen schuilhoudt en enkel 's nachts tevoorschijn komt.

Wandelaars kunnen zijn komst enkel afleiden aan het geluid dat hij maakt.

Kludde rammelt namelijk met een ketting die hij verplicht is aan zijn linkerenkel te dragen.

Als hij éénmaal zijn komst heeft laten merken, springt hij de nietsvermoedende voorbijganger in zijn of haar nek. Deze is dan verplicht hem de rest van de nacht op zijn of haar rug te dragen. Als de dag weer aanbreekt of de voorbijganger zijn bestemming bereikt, verdwijnt Kludde weer in het niets. 

Kleddemevel laat zijn gedaantes afhangen van de situatie. In sommige verhalen is hij een man in harige hondenhuid, waardoor hij doet denken aan de legendes van de weerwolven.  Andere vermommingen van Kledde zouden zijn : een zwarte hond die zich op zijn achterste poten voortbeweegt, maar ook een normale kat die door voorbijgangers wordt benaderd, met alle gruwelijke gevolgen van dien. Ook een zwarte vogel zou wel eens Kledde kunnen zijn …

Daarenboven kan hij zich vergroten en verkleinen, en wat belangrijk is voor de slachtoffers : hij kan ook verzwaren …

Net zoals in andere sages en legendes was ook dit verhaal een verwittiging voor de kinderen om niet te dicht bij het moeras te gaan spelen, of om zeker 's nachts niet alleen in de bossen te gaan lopen.

Maar niet enkel de kinderen hadden er baat bij dit personnage serieus te nemen, neen, ook de vaste klanten van de cafés zouden zich door de dreiging van dit personnage moeten bezinnen over hun drankgebruik, want blijkbaar werden ook zij vaak aangevallen na een nachtje doorzakken. 

"Hij besprong mij langs achter, onverwachts, en plakte aan mijn lijf . En zwaar … 't had geen naam …   Mijn adem werd direct hijgend en moeizaam, 't zweet droop van mijn lijf, en ik kreeg lood in de benen. Ik kon zelfs geen schietgebedje meer prevelen. En dat duurde zo tot de dag in de lucht kwam, en ik mijzelf terugvond, in een gracht, of tegen een boom ik weet het niet meer, of aan de eerste huizen van 't dorp' dat kan ook nog …"

Regelmatig werd Sooi, zonder dat hij wist wat er juist gebeurd was, wakker met een kop om te barsten. Héél de nacht had hij 'met Kledden op zijn rug rondgedoold'. Hij was er twee dagen volledig van onder de voet geweest.

Er waren er zelfs bij die hem bijna alle weken eens moesten dragen, vooral als ze 's avonds huiswaarts keerden na de 'repetitie' (en verlengingen) van de fanfare.

Kleddemevel woonde in het moerasgebied waar tegenwoordig de Zonnestraat is gelegen, maar de dappere Aalstenaars wisten hem te verjagen richting … Dendermonde.

Naast 'waterduivel' is Kledde ook synoniem voor een onozelaar : azoei ne kledde-me-gat, of azoei ne kledde-mè-vel.

Kledde mag dan misschien niet meer 'écht' waarneembaar zijn in Aalst, toch blijft zijn naam in Aalst verderleven door de carnavalsgroep Kleddemevel.