Nieuws uit Aalst

--------- Profiesjat Prinsj Karel 'Sjalen' Van de Winkel !!! ------- 't Principoilsjte vandaug es da ge ni te veil complementen mokt en genietj van 't leiven ! - - - - - - - Covid-19 : Blijf aub toch voorzichtig en denk aan uw medemens !! - - - - - - - Deel enkel berichten van officiële bronnen om fake news te vermijden !!! - - - - - - - -

zondag 6 december 2020

Phara De Aguirre

Bij het vernoemen van Pharaïlde (ofte Phara) de Aguirre denken jullie hoogstwaarschijnlijk niet meteen aan Aalst. Toch is er wel degelijk een rechtstreekse link … Phara is immers een ‘Oilsjtenes’.


Hoewel geboren in Aalst en in haar jeugd wonende aan de H Hartlaan, doet haar naam het wel degelijk anders vermoeden.
En dat klopt inderdaad, haar roots liggen in Spaans Baskenland.
Haar vader, Josu De Aguirre, kwam tijdens de Spaanse burgeroorlog als vluchteling in 1937 op 10-jarige leeftijd naar België. 
Hij huwde Leona De Boeck, en op 26 maart 1961 werd dochter Phara geboren.
Phara had maar liefst 8 broers en zussen : Miren, Adriaan, Sabin, Paul, Aintzane, Gotzon, Monique en Zurine.
In de periode van 1970 tot 1990 was vader Josu secretaris-generaal van het ‘Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs’ (VSKO)

De familie De Aguirre woonde op de H. Hartparochie, ‘oever ’t woter’ dus.

Phara ging al vanaf haar tweede naar school. Haar vader redeneerde immers in schooljaren en zette de kinderen eigenlijk een jaar te vroeg. Daardoor was ze natuurlijk altijd de jongste van de klas.

Vanaf het derde leerjaar (1968) ging ze dan naar ‘de grote school’ in '’t stad', de Dames van Maria, waar ze zes jaar de Grieks-Latijns volgde.
Hoewel de lat heel hoog gelegd werd, zowel op school als thuis, bewaart ze heel goede herinneringen aan die tijd.

'Sfeer' in een school was echter niet echt van die tijd. Zo kan ze zich niet herinneren dat ze de directrice ooit eens heeft zien lachen. 
Na zes jaar het bekende ‘spinozjerokje’ te hebben gedragen, heeft ze trouwens jarenlang geen groene kleren meer gekocht. Geen trauma’s, dat niet, maar ‘trop is te veel’. 

In die tijd, er waren toen nog ‘cijfers' en 'klasgemiddelden’, streed ze altijd om de eerste plaats, daarbij hevig aangemoedigd door haar vader.  Een ‘streverke’ dus eigenlijk …

Een bijzonder figuur die ze zich nog goed kan herinneren uit die tijd is 'de Zjoebe', een priester die godsdienst gaf en eigenlijk E.H.Goebels heette. 
Hij stond altijd met zijn ogen dichtgeknepen voor de klas, waarschijnlijk om niet in de verleiding te komen door al dat opbloeiend vrouwelijk schoon. En ondertussen maar uitleggen wat er in de encycliek ‘Humanae Vitae’ stond en wat ‘periodieke onthouding’ betekende. 

Phara zat toen ook in de jeugdbeweging en zong in het schoolkoor ‘Halleluja’.  Niet omdat ze zoveel zangtalent had, maar omdat het koor eigenlijk meer een soort jeugdbeweging was. Zo gingen ze bijvoorbeeld op weekend, op kamp en op reis en omdat de repetities onder de middag soms wel eens uitliepen, mochten ze ook wel eens te laat in de klas komen. Niets dan voordelen dus.

Het werd haar thuis wel heel duidelijk gemaakt dat ze mocht combineren wat ze wou maar dat haar schoolwerk daar niet mocht onder lijden. Gelukkig voor haar heeft ze altijd makkelijk gestudeerd en waren haar ouders ook als de kippen bij als het op mensen helpen aankwam. Zo was de familie steeds paraat om te helpen bij bijvoorbeeld de Heilig Hartfeesten, eetfestijn, ... 

De jeugdbeweging had trouwens een speciale plaats in haar agenda. In 1977 ontstond een nieuwe Chiro (meisjes-) groep op de H. Hartparochie. Op 23 december van dat jaar werd het doopfeest gegeven in de H.Hartschool (Geldofstraat) en onder andere Phara en Miren de Aguirre stonden in voor de begeleiding van de 8-14 jarigen. 

Toen ze op haar zeventiende naar de universiteit trok, twijfelde Phara tussen pedagogie en politieke en sociale wetenschappen. Ze wou ‘iets met mensen’ doen en nu beseft ze dat haar échte roeping eigenlijk in geen van beide lag. 
De keuze viel uiteindelijk op ‘pedagogie’ in Leuven

Na een korte tijd in een jeugdhuis in Kessel-Lo bleef ze nog 6 jaar aan de universiteit als assistent waar ze werkte aan een doctoraat over leer- en vormingsprocessen in nieuwe sociale bewegingen. 
Ze werkte dus eerst aan de universiteit, maar in 1989 gebeurde plots heel veel in de wereld. 

De Berlijnse muur viel, de situatie in Oost-Europa veranderde… en Phara begon stilaan te beseffen dat ze mee het nieuws wilde maken. Ze wilde zijn waar het nieuws gebeurde en niet op een stoel zitten waar niets te beleven viel. Dus schreef ze zich in voor het openbaar examen van de VRT, ook al was ze op dat ogenblik zwanger van haar derde kind.

Ze had het geluk om tussen twee ingangsproeven te bevallen, anders had ze het wellicht niet gehaald.
Ze haalde het dus wel, maar met in het achterhoofd toch wel ergens knagend dat als ze het op haar zeventiende geweten dat ze journalist zou worden, dan was ze wellicht een andere richting ingeslagen.  Geschiedenis, een vreemde taal, …   
Hoe meer inzicht je immers hebt in de oorsprong van dingen, hoe beter je nieuwe fenomenen kan begrijpen, interpreteren en uitleggen. 
En hoe meer talen je kent, hoe meer mensen je kan spreken en hoe meer meningen je kan verstaan.
 

In 1994 kon ze starten bij ‘Het journaal’, waarvoor ze in het begin buitenlandse beelden verzamelde en bewerkte.

In 1996 maakte Phara voor ‘Terzake’ een reportage over waarschuwingssymbolen in bepaalde tv-programma’s.
Ze vroeg zich af of deze programma’s wel geschikt zijn voor kinderogen en ze vond er niet beter op dan  daarvoor haar eigen kinderen en hun vriendjes te interviewen en hen ongefilterd geweld en seks te laten zien. Of ze daar wel goed over nagedacht had? Geen idee,  maar het werd wel een mooie en veelbesproken reportage.

Tijdens de dioxinecrisis moest ze als reporter wekenlang live verslag uitbrengen en reportages maken. Dat deed ze heel enthousiast, professioneel en op een journalistiek erg gewaardeerde manier.  Dat was Walter Zinzen, toen verantwoordelijk voor 'Terzake' niet ontgaan. Hij was er heilig van overtuigd dat Phara de geknipte persoon was voor de presentatie van het programma en na de zomer in 1999 was het zover ...
De VRT kondigde haar aan als de nieuwe presentatrice voor ‘Terzake’ en zo werd Phara de eerste vrouwelijke leading lady van ‘Terzake’.
Samen met enkele andere rolmodellen zoals Martine Tanghe en Frieda Van Wyck zorgde zij er mee voor dat de VRT niet langer meer een mannenbastion was.

Ze was geweldig onder de indruk van haar eerste stappen op de redactie, want al die mensen naar wie ze zo opkeek, stonden en zaten daar plots als haar collega’s. Het ging hier vooral over ervaren gerenommeerde journalisten zoals Bavo Claes, Martine Tanghe, Dirk Sterckx en de ploeg van "Panorama".
Ze was dus wel geïmponeerd, maar had ook heel veel goesting om zelf ook ‘de stiel te leren’.

Haar eerste nieuwsitem dat op antenne verscheen, was eigenlijk ‘maar’ een probeersel. Ze mocht meelopen op de redactie en een beetje oefenen met beelden. Toen ze een item gemaakt had over een experiment met mensen die in een serre gingen leven om na te gaan hoe zelfbedruipend ze konden zijn, bleek dit zo in de smaak te vallen van de eindredacteur dat het écht werd uitgezonden. 

De wet van Leo Stoops’ (eindredacteur) hielp haar om tussen het bos van informatie de bomen nog te zien. Hij raadde immers altijd aan om in een interview maar op 3 vragen te focussen :

        - "Wat is het probleem?” 
        - “Waar komt het vandaan?” 
        - “Wat gaat u eraan doen?"
 
Met die 3 vragen zou je eigenlijk elk onderwerp moeten kunnen behandelen. 

"Phara kreeg haar eigen stijl, ze ging ook naar buiten om andere mensen te interviewen en kreeg in 2001 ook de bekroning ‘HA!’ van Humo.

Haar eigen, gedreven, manier van interviewen en reportages maken, bezorgden haar wel eens de naam van ‘die vieze van "Terzake"’.

Op 19 maart 2003 was het Hugo Coveliers (toen VLD) die die mening zeker kon beamen. 
Een dag eerder had Phara hem via een straalverbinding de ‘would-be burgemeester van Antwerpen’ genoemd en dat zinde hem helemaal niet, wat hij die avond in de studio dan ook zonder omwegen en met heel wat verwijten heel duidelijk maakte.  

Phara bleef wat onzeker en van Dirk Sterckx kreeg ze te horen  ‘Je ogen beginnen pas te blinken als je je helemaal op je gemak voelt’. Bij haar duurde het een jaar of 2 vooraleer ze dacht: "Nu mag een lamp naar beneden vallen, ik red het wel"."

In 2006 werd bij haar een ernstige vorm van borstkanker vastgesteld, waardoor ze tijdelijk van het scherm verdween. 
Maar Phara kwam snel terug ... Ze maakte haar wederoptreden gedurende de campagne voor de federale verkiezingen van 2007 in het programma ‘Het Groot Debat’ op 3 juni 2007 op Eén, en die terugkeer betekende meteen ook een professioneel keerpunt. 
Na een jaar thuis voelde ze dat het tijd was om iets anders te gaan doen. De ‘Terzake’-ploeg draaide ook perfect zonder haar en ze was dus heel blij toen ze het voorstel kreeg om een laatavondprogramma te maken. Dat zou trouwens haar eigen naam ‘Phara’ meekrijgen.


Vanaf 7 januari 2008 presenteerde ze op Canvas dus met heel veel succes haar eigen praatprogramma samen met sportverslaggever Lieven Van Gils. 

Op 22 juni 2008 had ik zelf het genoegen om een dagje in het gezelschap van Phara te vertoeven. 
Maar liefst 7.500 mensen fietsen en wandelen toen in 7 Belgische steden ten voordele van projecten voor de bestrijding van kanker. 
Het evenement "Cycle for Life”, werd al voor de 5e keer georganiseerd, en dat in samenwerking met de pharmareus 'Roche'.
Deelnemende fietsers en wandelaars konden starten aan de universitaire ziekenhuizen in Leuven, Gent, Jette, Anderlecht, Luik, Yvoir en Antwerpen. Per locatie waren er wandel- en fietstochten van verschillende afstanden en ook randanimatie was voorzien.

Ikzelf was verantwoordelijke voor de wandelparcours en de opvang in Leuven en het was de sympathieke journaliste, die zoals al vermeld in het vorige jaar zelf met kanker moest afrekenen, die de vijfde editie, samen met Jan Hautekiet, op gang schoot. 


In 2009 was ze lid van de Raad van de Gouden Plaat in het Eén-televisieprogramma ‘Hartelijke groeten aan iedereen’ en op 27 maart 2009 en op 6 maart 2010 kreeg ze 'de Vlaamse Televisie Ster voor Beste Presentatrice' op het gala van de Vlaamse Televisie Academie.

Sinds 6 oktober 2011 werd Phara de Aguirre de presentatrice van “Panorama”, waarvoor ze ook reportages maakte.
Ze volgde William van Laeken op als anker van dit legendarische duidingsprogramma en 'Panorama' bleef ook in het nieuwe seizoen eigen onderzoeksjournalistiek combineren met de allerbeste internationale current affairs-reportages. Phara zelf maakte ook reportages.


Begin 2012 nam ze tijdens de afwezigheid van Martine Tanghe ook presentatiewerk bij 'Het Journaal' over, iets dat ze ook eenmalig al eens deed in 2003.

In 2013 pakte ze uit met ‘liefde in tijden van kanker’, een reportage die handelde over het taboe van seks na kanker, waar ze zelf dus ook een belangrijke getuigenis kon over afleggen.en werkte ze ook mee aan het jaaroverzicht op VIER. 
In twee van de twaalf afleveringen van 'Het Jaaroverzicht Live' op VIER, bracht  Phara samen met Gilles De Coster opmerkelijk gebeurtenissen van het jaar 2013 in herinnering.

In de zomer van 2014 volgde een nieuwe vervangopdracht als presentatrice van ‘het journaal’, ditmaal voor journaalanker Hanne Decoutere die begin juli haar eerste kind verwachtte.

Vanaf september 2015 was ze de presentatrice van ‘Koppen’, waarvoor ze eerder al reportages maakte en ook dan bleef maken. Ze verving daarmee Tim Verheyden die aan de slag ging bij ‘Het Journaal’, en daardoor stopte zij ook als presentatrice van Panorama.
In 2016 werd’ Koppen’ opgedoekt. 

Haar kankerervaring bleef aanwezig in haar leven. Op donderdag 5 mei 2016 (Hemelvaartsdag) organiseerde Spiridon, de Aalsterse loopvereniging, een solidariteitsloop van 100 kilometer ten voordele van Think Pink. Spilfiguur in dit evenement was Jan De Veylder, lid van Spiridon maar ook gekend als ‘Oizeren Zjang’. Hij probeerde om deze 100 kilometer volledig uit te lopen. Een indrukwekkend voornemen, dat vond ook Phara, en zij stemde dan ook maar al te graag in om meter te worden van deze actie.

Na de stop van ‘Koppen’ begon ze voor Canvas een programma te maken over vluchtelingen

Phara volgde hiervoor twintig mensen toen die in ons land aankwamen en bleef  hen de volgende jaren ook volgen om te zien hoe ze zich in een andere wereld redden en welke evolutie ze meemaakten. 
Het project duurde vijf jaar en is vanaf 24 november 2020 op tv te zien (Canvas)

De journaliste heeft een persoonlijke band met dit project. Haar vader werd in 1937, het jaar van het uitbreken van de Spaanse burgeroorlog, naar het buitenland geëvacueerd.

Asiel en migratie zijn thema’s die me al lang interesseren door de familiegeschiedenis van mijn vader. Hij is als tienjarig jongetje met twee broers in 1937 geëvacueerd uit de Spaanse burgeroorlog. Ik heb in het verleden voor Canvas de reeks ‘Weg van België’ gemaakt, over mensen die teruggestuurd zijn naar hun land van herkomst, en een Panorama-reportage over mensen zonder papieren. De asielcrisis in 2015 was een trigger om een nieuw project op te zetten. Het was een collega, Greet Nagels, die me het idee gaf om mensen vijf jaar lang te volgen.’ vertelde ze in een interview.

Vanaf midden 2017 was ze samen met Xavier Taveirne ook presentatrice van ‘De zevende dag’.

Na één jaar werd het duo echter reeds vervangen om Phara te kunnen inzetten bij de verslaggeving van de lokale verkiezingen in 2018.

Met haar wou men een verkiezingsprogramma op de buis brengen met een betrouwbare, ervaren en gedegen gastvrouw die zich in eerste instantie de vraag stelt : ‘Wat willen de kijkers en ik weten?’ en niet 'Wat willen de politiekers vertellen?' 

Vanaf januari 2019 is ze presentatrice van De Afspraak, dat ze afwisselend met Bart Schols zal presenteren.

Op 6 december 2019 overleed haar vader Josu de Aguirre y Otegui . 

Hij was Ere-secretaris-generaal van het Nationaal Secretariaat van het Katholiek Onderwijs (1962-1992), Oud-medewerker van het Internationaal Bureau van het Katholiek Onderwijs, Oud-lid van de Vlaamse Onderwijsraad, Oud-lid van de schoolbesturen van het Lemmensinstituut in Leuven,
van het Sint-Vincentiusinstituut in Dendermonde, van de Humaniora Dames van Maria in Aalst en van de vzw Katholiek Onderwijs Land van Aalst, Oud-penningmeester van de Kerkfabriek van het Heilig Hart en, van de vzw Parochiale Werken Heilig Hart in Aalst. 

Op 04 december 2020 werd bekend dat presentator Xavier Taveirne van VRT NWS tot Kerstmis niet op tv noch radio te zien of te horen zijn of op de radio. Dat heeft hij zelf doorgegeven op Twitter. De reden is een infectie aan het strottenhoofd. 
Hij zal worden vervangen door … Phara …

Phara en haar man Luce Van Poeck zijn trotse ouders van vier kinderen. 
Sander, Eva, Jana en Robbe
Dochter Eva is ooit verschenen op de cover van het mannenblad Che … maar werd aangekondigd als Eva De Aguirre ipv Van Poeck. In 2017 vertrok ze voor een jaar naar Australië om rond te trekken. 

Het avontuurlijke van de moeder heeft ze dus toch ook meegekregen.

En de moeder ... hopelijk mag ze nog lang de politiekers op het rooster leggen, en mensen uitvragen over van alles en nog wat ... Ze doet zij dat heel goed !!!


Bronnen :

deredactie.Be
De Standaard 11/12/2013
Showbizzsite 23/2/2017
De Gazet van Aalst 1/4/1961 (geboortebericht)
De Voorpost 9/12/1977 – 15/9/1986
eigen foto 'Cycle for life' Leuven
charliemag.be 5/2/2019
nieuws.kuleuven.be
arijsbegrafenissen.be
persregiodender.be 27/4/2016
klasse.be
Twitterpagina Xavier Taveirne
Het Nieuwsblad 30/10/2020 – 15/10/2010
vrtfansite.be
vrt.be
vrt.be ‘dank u dat u bij ons was’
TV Visie 23/8//2011

Geen opmerkingen:

Een reactie posten