Zaterdag 11 februari 1984 … De Keizershallen te Aalst ...
Alweer een kiezing waar nog over gesproken zou worden.
Het begon allemaal met de kandidatuur van Eddy (°29/11/1954).
Normaal gezien moesten de aanvragen voor 31 december '83 ontvangen zijn bij ''t stad', maar toen er maar twee kandidaten bleken te zijn, werd de periode verlengd. Het is in deze periode dat Eddy zich kandidaat stelde, wat meteen leidde tot een heleboel verwijten van de aanhang van de twee andere kandidaten.
Dat hij politieke steun gezocht zou hebben om de periode te laten verlengen, countert hij in De nieuwe gazet van Aalst zelf met 'uit de lucht gegrepen … niets is minder waar … Ik begrijp wel dat ik heel wat stof doen opwaaien heb, maar persoonlijk vind ik een verkiezing met drie deelnemers toch prettiger om volgen als met twee'.
Eddy was reeds een gekende figuur in het Aalsterse.
In de jaren ’70 was hij muzikant bij ‘The Goebby’s’, een coverband onder leiding van Egon Groebbens. Zij schuimden veel bals en dansfeesten af en het was de naam Goebby die hem zou blijven achtervolgen.
Hij bleef tot begin van de jaren ’80 bij de groep.
Hte muzikale zat er dus al duidelijk in, maar ook het carnavalsvieren was Eddy niet vreemd.
In behaalde hij al de titel 'bierprins' was, was hij aangesloten bij de 'Sjiepeerekes' en gezien zij in 1984 hun 10 jaar jubelee vierden wouden ze maar al te graag een prins in hun midden. Hij vernam deze wens pas laat en het is daardoor dat hij zich ook zo laat kandidaat stelde. Het zou eerst de bedoeling geweest zijn dat Jozef (hun voorzitter) zich kandidaat zou stellen, maar om allerlei redenen is dat toen niet doorgegaan.
De prinsenkiezing kreeg later trouwens nog extra negatieve bijklank toen jurylid Kieckens in opspraak kwam wegens het missen van het optreden van één der kandidaten.
Hij mocht voor geen enkele kandidaat punten geven.
De voorstelling zelf dan ...
Nadat Kamiel de supporters van de drie kandidaten, Herman Van Gijseghem, Erik De Saeger (Rickie) en Eddy Van Gijseghem (Goebby) een geluidstest had laten uitvoeren heeft op de tonen van 'Oh Remongsken, wa zedde gij van zin...', konden ze starten met de vaste opdracht.
Ze dienden 20 vragen in verband met Aalst carnaval te beantwoorden. Een quiz dus eigenlijk, naar het voorbeeld van de carnavalsquiz die jaarlijks door de Dekenij Koolstraat op touw wordt gezet. Later zouden deze vragen opgelost dienen te worden alvorens de avond begint.
Het was opvallend hoe weinig juiste antwoorden er werden gegeven door de deelnemers. Zo kon bijvoorbeeld niemand nog vertellen wie de eerste Aalsterse prins was, wat de echte naam is van de Ajuinboer, wanneer de verbranding plaats vindt op vastelauved, en nog wat dergelijke vragen.
De scores waren dan ook navenant (heel laag).
Rickie en Goebby elk 6 punten, en Herman had slechts 5 antwoorden juist … en dat op een totaal van 20.
Na dit verplichte onderdeel was het de beurt aan de Aalsterse Gillis om een optreden te geven. Zij zouden in 1984 opnieuw aan de kop van de stoet lopen, zodat ze zelf het tempo kunnen aangeven. Dit in tegenstelling tot het vorige jaar, toen ze met meer dan 20 minuten vertraging aankwamen op de markt. De bandopname met de Gillis-muziek kreeg dus een onverwacht ‘live’ tintje doordat het trommelkops van Sjik ook aan het spelen was, en meteen inpikte op hun muziek. Een algemene repetitie dus eigenlijk …
Dan mocht Goebby als eerste het podium op om zijn 'vrij optreden' te geven. Na het liedje ‘d’Oilsjteneers gon weir vieren’, op de tonen van het rode Duivelslied van Will Tura en met de traditionele carnavals ingrediënten, nodigde hij de twee bekende Aalsterse Lowie’s uit op de scene.
Samen met Jean-Pierre De Wulf ('Jani') als Mr.Louis en Jozef Van Neck als ‘Zwet Lowieken’ werkte hij een heel leuke bandmontage af.
Jammer genoeg had ook deze uitgave van de prinsenkiezing te maken met de alom bekende ‘play back microbe’, en had men te kampen met heel wat technische probleempjes die hier en daar voor een verkeerde noot zorgden.
Na deze ‘Goebby is anders’-show werd het tijd voor de ‘Goebby-Hill’-show. Opnieuw met dezelfde figuranten bracht de kandidaat een voortreffelijke saxofoonsolo. De show werd uiteindelijk besloten met het lied ‘In Oilsjt is ‘t carnaval’, wat duidelijk een meezinger bleek te zijn.
Al was de show misschien niet van het allerhoogste niveau, toch werd het duidelijk dat het niet zo gemakkelijk zou zijn om hem van de titel te kunnen houden.
Goebby had als muzikant natuurlijk al wat podiumervaring, wat hem natuurlijk ook deze avond een voordeel bezorgde.
Herman, die als tweede kandidaat mocht opdraven, bracht een heel originele presentatie. In het begin van zijn optreden, was hij vermomd als opwindbare clown op rolschaatsen. Een echt unieke opkomst dus. Ook het liedje waarin hij zichzelf als kandidaat voorstelde, bleek heel succesvol te zijn.
Jammer genoeg bleek na deze voorstelling het sprankelende te zijn verdwenen. Het niveau van de rest van het optreden ging naar beneden. Bijgestaan door twee lieftallige assistentes bracht Herman een demonstratie van disco rollerskating, een voorstelling die heel langdradig bleek te zijn, maar ‘eigenlijk ook niets met carnaval te maken had’.
Als besluit vertelde hij het Oilsjterse smurfenverhaal, samen met de Oppersprotsmurf , een vrouwelijke smurf met de Coithakwaal, de Dédésmurf en de dikke smurf in de hoofdrollen. Ook dit gedeelte was eigenlijk wat lang uitgesponnen, en het publiek verloor de aandacht. De aandacht die trouwens niet meer zou weerkeren bij de laatste medley van deze kandidaat.
Rickie dan. Hij was reeds aan zijn tweede kandidatuur toe. In 1983 werd hij jammer genoeg verslagen door Balou, maar er werd gehoopt dat hij nu wel kans zou maken als hij een betere show zou kunnen voorleggen aan publiek en jury.
Hij verscheen, na een voetbreuk, wel met krukken op het podium, wat de vlotheid van het optreden natuurlijk niet bevorderde. We kunnen dus zeggen dat er letterlijk 'een stokje' werd voorgestoken.
Hij werd bijgestaan door een mannequin en een vrouwequin, en bij het begin van de show sloeg hij dan ook nagels met koppen door te beweren dat men zelf, en niet de medewerkers, voor de show dient te zorgen.
Vandaar dus twee etalagepoppen, die zonder beweging bleven staan op het podium.
Alle accessoires van deze stille medewerkers werden voorgesteld en uitvoerig beschreven. Zo was er het Coitha corset van schepen Lievens-Borms, de reisvalies van schepen De Pauw, de joggingbroek van de Gillis, de scheenbeschermers van Marc Galle en de schaatsen van de burgemeester, die trouwens ook al aanwezig was in de zaal.
Rickie besloot zijn optreden met het liedje ‘We zijn in zwier’, maar net zoals vorig jaar bleek opnieuw dat hij niet over de beste zangkwaliteiten beschikte.
De jury gaf duidelijk de voorkeur aan Goebby, die 64 punten kreeg. Herman haalde 59 en Rickie bengelde aan het staartje met 52.
Deze puntenverdeling leek later heel beslissend te zijn want zo wel Rickie als Goebby haalden uit het publiek bijna evenveel stemmen. 419 tegen 417. Herman volgde helemaal achteraan met slechts 175 punten.
Vooraleer de definitieve uitslag bekend werd gemaakt, kregen de aanwezigen nog een typisch carnavalsprogramma voorgeschoteld. Verantwoordelijken hiervoor waren Kamiel Sergant, Loeken Tatjen (die zich zou opgeven als kandidaat in 1985) en de Prinsencaemere.
Wat het optreden van de ex-prinsen betrof, vielen alweer Michel en Antoine op. Ook waren er prachtige optredens van Johny Cooman, Jean-Paul De Boitselier, Jempi, Balou en Stefaan. Ook de Keizer, Kamiel, bracht nog een gesmaakt optreden.
Nadat prins Balou de nodige speeches en bedankingen de wereld had ingestuurd, was het de beurt aan de proclamatie van de nieuwe prins. De burgemeester, Uyttersprot, overhandigde hem het erelint, en Balou moest de scepter afstaan aan zijn opvolger.
Toen zondagmorgen de kersverse prins aan zijn woning arriveerde, bleek dat enkele snoodaards (lees : carnavalisten) zijn deur hadden gebarricadeerd. Hierdoor was het voor de prins, die de slaap wel goed kon gebruiken, een hele opgave om zijn bed terug te vinden.
Eens het bed gevonden, mocht hij ondervinden dat zijn zoektocht eigenlijk niet echt nodig was, want van ‘s morgens vroeg stond de telefoon roodgloeiend om hem te feliciteren met de overwinning.
Nog datzelfde jaar stelde Goebby zich ook kandidaat als 'prins van Oost-Vlaanderen'. Hier moest hij jammer genoeg de duimen leggen voor Georges De Neve uit Denderleeuw. Presentator van dienst, Antoine Van Der Heyden, moest de gemoederen onmiddellijk bedaren omdat onmiddellijk moord, brand en … bedrog geroepen werd. De puntentelling zou niet eerlijk verlopen zijn.
Antoine moest dan komen uitleggen dat de hoogste en de laagste quoteringen niet in aanmerking kwamen bij het samentellen van de punten … Zelfs aftredend prins van O.Vl, Didier Roy, vond het te gortig en mocht zelfs het podium niet meer op om zijn titel over te dragen ...
Natuurlijk werd 'Goebby' een graag geziene gast op evenementen zoals de jaarbeurs en dergelijke, en bracht hij sedertdien al enkele carnavalhits ten gehore (voorbeeld 'Pompbak' met Loeken Tatjen, 'Het woter van den Denjer', 'Vivan Vakanse in Tirol' met Antoine Van der Heyden en Maurice De Smedt, 'De Wandelclub' met Guy Walgraef, de Foef en Kristof Devos, Ja Dozje, nie Dozje (met Antoine, Kristof Devos, Kenny D'Hondt, Maurice De Smedt, Chris Baeten en Luc Peirlinck) en ga zo maar door en ga zo maar verder.
Net als enkele andere prinsen hem al hadden voorgedaan, nam ook hij deel als kandidaat prins van Oost Vlaanderen . Hij moest jammer genoeg het onderspit delven tegen Georges De Neve uit Denderleeuw.
Eddy werd na zijn prinsenjaar lid van de Prinsencaemere, waar hij een graag geziene aanvulling werd.
Hij nam onmiddellijk aan de Travestieshows als Lola Sax. Eddy nam ook deel aan de revueshows van De Prinsencaemere en was in 2017 en 2019 te zien in het Oilsjters Zangpalois. De liedjes die hij in de revueshows bracht, verschenen op de cd's van de Prinsencaemere.
Zijn toenmalige echtgenote, Odette Scheerlinck zou in 1989 ook een gooi doen naar de titel prins carnaval, maar ze viel af bij de preselectie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten