woensdag 30 oktober 2019

E40 ter hoogte van Aalst

De E40 (ofte Europese weg 40) is een Europese weg die loopt van Calais in Noord-Frankrijk tot in Ridder in Kazachstan, niet ver van de grens met Mongolië en China. Met zijn lengte van 8413 kilometer is hij de langste van alle Europese wegen. Hij loopt door Frankrijk, Belgie, Duitsland, Polen, Oekraine, Rusland, Oezbekistan, Turkmenistan, Kirigizie en Kazachstan. 


In Calais begint de E40 op de A16, om na de Belgische grens over te gaan in de A18. 


In Belgie is de E40 samen met de E19 de belangrijkste verkeersas van het land. Hij loopt dwars door Vlaanderen en verbindt de Belgische kust met Brussel en het binnenland. 
De term E40 wordt meer gebruikt dan de nationale benamingen A18, A10 , A3 en R0.


Tot voor 1986 heette de E40 in België trouwens nog E5.
De kledingzaak dankt trouwens haar benaming nog steeds aan deze naam, omdat de keten opgericht werd langs deze snelweg.
In 1986 werden verschillende snelwegen in België hernoemd, naar de in 1975 genomen besluiten in Geneve. 

Hieronder een fotootje van de E40 ter hoogte van Aalst in 1961. Toen vroeg men zich nog af waarom er 2 rijstroken in elke richting waren voorzien ...


Vanuit Groot Bijgaarden richting Aalst gezien ging het er eveneens 'kalmpjes' aan toe.


Tegenwoordig is het wel wat anders, want zelfs met drie rijstroken in elke richting is het constant een hectische situatie.


Uit een brochure van Aalst uit 1960, specifiek gericht aan nieuwe industrieën om zich te vestigen in Aalst, komt dit oriëntatieplan.


Iedere weggebruiker weet immers hoe belangrijk het is om tijdens lange ritten regelmatig halt te houden. Tankstations kon men tot dan toe wel aantreffen ter hoogte van enkele toegangscomplexen. Zo stonden ze langs de E40 Brussel-Oostende opgesteld aan de aansluitingen Aalst, Sint-Denijs-Westrem en Loppem.


Hierbij het tankstation gelegen aan de afrit 'Aalst', richting Brussel (eind jaren '60)


Om een plan uit te werken dat alle snelwegen op regelmatige afstanden moest voorzien van parkings, tankstations, restaurants en motels, riep minister De Saeger een Commissie der neveninrichtingen langs de autosnelwegen in het leven. 
Een zesde autosnelwegendirectie belastte hij met de inplanting van deze faciliteiten op het terrein. De neveninrichtingen werden om budgettaire redenen in concessie gegeven aan privé-uitbaters. Van de oorspronkelijk voorziene inplantingen is overigens bar weinig in huis gekomen, hoogst waarschijnlijk wegens besparingen in de jaren 1970 en 1980.

Op volgende foto de oriëntatie zoals die er tegenwoordig uitziet (via Google streetview)


Hoewel er al in 1958 plannen voor 'toeristische parkeerruimten' bestonden, zou het tot 1970 duren vooraleer echt werk werd gemaakt van deze belangrijke uitrustingen. Daarmee had België een aanzienlijke achterstand opgelopen ten aanzien van zijn buurlanden.

Met het Google zoeken, is mij trouwens ook volgende graancirkel opgevallen ... heeft er misschien iemand weet of de aliens ook onze Aalsterse stee zouden bezocht hebben?


Hierbij de straten die in Aalst (Erembodegem, Aalst en Nieuwerkerken) geheel of gedeeltelijk zijn verdwenen omwille van de E40 : (huidige benaming) :

- Balleistraat in Erembodegem 
- Ten Bos in Erembodegem     
- Kleistraat in Erembodegem   
- Stillebreek in Erembodegem  
- Het beekje onder E40
- Dender
- Wellemeersenstraat in Erembodegem
- Overgang Welleweg naar Nachtegaalstraat in Erembodegem
- Welleweg (andere kant) naar Autostradelaan in Erembodegem
- Korte Keppestraat in Erembodegem
- Groeneweg en Churchillstw in Erembodegem 
- klaverblad Erembodegem
- Hoezekouterdreef en Hoezestraat in Aalst
- Restert in Aalst
- Kwalestraat in Aalst
- Keizerstraat en Kantonstraat in Nieuwerkerken
- Nieuwenbroekstraat in Nieuwerkerken
- Merestraat in Nieuwerkerken

Daarbij nog enige wegeltjes die helemaal niet meer in de stratenplannen terug te vinden zijn.

Wie al op de E40 langs Aalst gekomen is kent Chris Vinck wel, ... al is het dan maar 'van ziens'.

Chris Vinck ? Wat heeft die brave (?) meneer nu te maken met de E40 ?
Lees erover in DIT artikeltje.


Begin 2019 waren er trouwens enkele vragen bij dit bord.

Gezien Aalst carnaval van de UNESCO lijst is verdwenen, rees de vraag of het logo van deze organisatie dan wel nog zou mogen voorkomen op dit bord.
Eerst was het ‘neen’, dan uiteindelijk werd beslist dat het ‘ja’ werd.


20 januari gaat het 'neen-ja' spelletje door ...

De Vlaamse Unesco Commissie zegt dat het niet nodig is om het toeristisch infobord aan de E40 in Aalst aan te passen nu carnaval geschrapt is als Unesco-erfgoed. In de stad staat er immers ook nog een belfort dat als Unesco-werelderfgoed is erkend. Agentschap Wegen en Verkeer zegt dat wellicht niet nodig zal zijn om het bord aan te passen.

De Vlaamse Unesco Commissie heeft het Agentschap Wegen en Verkeer ingelicht over haar standpunt. “Het gaat allemaal om de verwarring rond de term ‘Werelderfgoed’ in de pers en bij het brede publiek”, zegt Lukas Van Damme van de Vlaamse Unesco Commissie. “Op het bord staat immers het Unesco-logo met het logo voor Werelderfgoed, en dat is terecht want in Aalst staat er ook een belfort dat deel uitmaakt van de serie ‘Belforten in België en Noord-Frankrijk’ dat als Werelderfgoed is erkend, zoals bepaald in de 1972 Conventie over Werelderfgoed. Dat is enkel van toepassing is op onroerend erfgoed (gebouw, site, landschap).”

“Het carnaval van Aalst is en was nooit ‘Werelderfgoed’, want het betreft geen onroerend erfgoed. Het stond wél op de representatieve lijst voor Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid, zoals bepaald volgens de 2003 Conventie hierover voor tradities, feesten en ambachten. De schrapping van Aalst carnaval van die lijst hoeft dus geen enkele invloed te hebben op de erkenning voor het belfort van Aalst en dus het Werelderfgoed- en Unesco-logo op het bord”, zegt Lukas Van Damme.
Sylvie Syryn van Agentschap Wegen en Verkeer laat weten dit te bekijken, maar dat het bord wellicht zal blijven staan.


Bronnen

Google StreetView
Wikipedia
wegen-routes.be
hln.be 20/1/2020

Geen opmerkingen:

Een reactie posten