Ambachten : Voddenrapers

Vroeger waren er heel veel "voddenrapers" of "voddemannen" te vinden in Aalst en omgeving.

De ‘voddenrapers’, of ‘lompengaarders’, waren zij die in hun levensonderhoud voorzagen door vodden en ander afval op te rapen van de straat of uit vuilnisbakken of van vuilstortplaatsen te halen om dan te kunnen doorverkopen, uiteraard met zoveel mogelijk winst.

Uit het boek van Jos Ghysens : ...Hoog en doordringend weergalmde de alom bekende straatroep ' Vodden of bieen' of 'Aad oizer, vodden en bieen'...  

'bieen' stond dan voor 'bieden', wat wou zeggen, dat je ook kon bieden op zijn waren.

In de periode van 1900 tot 1940 waren er een 60-tal actief in Aalst:

Anné Jan - Keizersplein, 2 -1919
Barrez Domien - Houtmarkt, 37 -1919
Barrez Hendrik - OL Vrouwplein, 5 - 1938
Bogaert Frans - Terlindenstraat, 1 - 1901
Buyle Alfons - St Anneweg, 173 -1926
Bogaert Gustaaf - Ledebaan, 54 - 1919
Bombeeck Camiel - Geraardsbergsestraat, 201 -1919 
Buys Judook - St Jobstraat, 66 - 1896
Canipel Casimir - Windmolenstraat, 24 - 1913

enz... enz …

Ik beperk me hier echter tot de bekendste : 

- Een eerste heette "Makontje". Hij woonde in de Binnenstraat op de hoek met de Groenstraat in het lage huisje (dat er nu trouwens nog steeds staat).
‘Makontje’ is in Aalst nu veel beter gekend als ‘Dolfken, de voddenmarchand’.

Adolf Ottoy dus, maar Iedereen noemde hem Makontjen, net zoals men de groenten- en fruithandelaar Mongsken Ottoey noemde.

Zij waren familie van elkaar, maar Mongsken is jammer genoeg reeds overleden.

Volgens de voorpost van 17/11/1989 deed Dolf Ottoey twee maal een gooi naar de prinsentitel. Dat gebeurde zowel in 1989 als in 1990, hoewel hij eigenlijk geen binding had met enige karnavalsgroep (behalve het vergaren van kilo’s oud ijzer dan). Dolf deed zelfs nog een derde keer mee, maar werd reeds in de preselectie niet weerhouden. Dat leverde hem al gauw de titel ‘keizer van de pre-selecties’ op. 

- Er was ook een oud-ijzer handel op een stuk grond aan de kruising van de Binnenstraat en den Boulvaar. 

- Ook stond er af en toe 's middags op de parking voor den Eendracht een ‘voddenraper”. Wie hem vodden bracht, mocht als beloning een stukje speelgoed kiezen uit zijn uitgestalde voorraad (uiteraard) gerecycleerd speelgoed. 

- De schroot-, oud papierhandel en containerbedrijf in de Hertshage nr. 7 was van Carlos Ottoey. 

Men kon er eveneens terecht voor de aan- en verkoop van vuurwapens, munitie, dolken, helmen, medailles, enz., van WO II. 

De zaak is ondertussen verdwenen, en momenteel bevindt zich daar het ontmoetingshuis "De Brug".

- Ook in de Naarstigheidstraat was een voddenraper heel actief. Vaak stond hij ook aan het 'Ezelspleintje' (Volksplein) waar de mensen hem wisten staan, en hun 'gerief' kwamen afzetten.

- Nieulandt : Meer dan zestig jaar ervaring zorgt ervoor dat de familie Nieulandt zichzelf kenners mogen noemen als het over de verwerking van oude metalen gaat. Van de eerste ophaalronde van lompen en oud ijzer net na de tweede wereldoorlog of het eerste lapje grond op de Tragel in Aalst, over het afscheid van CNA Containers, tot de intrek in een splinternieuw gebouw in de Victor Bocquéstraat. Elke stap zorgde ervoor dat Nieulandt Recycling zich meer wapende om de uitdagingen van de toekomst aan te gaan.

Zonder geschiedenis, is er geen toekomst. Logisch dus dat de derde generatie Nieulandt met respect voor tradities en familiale waarden doorgroeit in een steeds groter wordende wereld. Sinds de eerste kar oud ijzer in Lebbeke met de hand geknipt werd, evolueerde Oude Metalen Alfons Nieulandt naar Nieulandt Recycling, een moderne handel in oude metalen dat jaarlijks vijftienduizend ton schroot verwerkt. Dat is geen eindpunt. De ambitie is rotsvast: het bedrijf wil blijven bouwen op de fundamenten die in de loop der jaren gelegd zijn en gestaag verder groeien tot een steeds belangrijkere schroothandelaar.

De laatste ‘bekende’ vodderappers in het centrum van Aalst waren (we spreken over 2013) een zigeunervrouw en haar dochter. Dagelijks waren ze in het centrum op zoek naar alle metalen die in bouwcontainers of op straat te vinden waren, of die waren achtergebleven in de Burchtstraat (Teleshop ). De ‘buit’ verdween steeds in een kinderwagen en dan gaan ze richting St.Job / Geraardsbergsestraat...

In 2013 nog wel steeds paraat, maar nu is het lang geleden dat ik ze gezien heb.

Bronnen : 

ForumAalst Historiek 

De Voorpost 

Encyclo.nl 

Nieulandtrecycling.be