De
ene kent ‘den Amber’ van het toffe café waar hij/zij een deel van zijn/haar jeugdjaren doorbracht.
De ander kent ‘den Amber’ van het verbod om er heen te gaan, bij uitbreiding eigenlijk een globaal verbod om ‘naar de Korte Nieuwstraat’ te gaan. ‘Bij dat langharig tuig’ was niks deftigs te zoeken …
De ander kent ‘den Amber’ van het verbod om er heen te gaan, bij uitbreiding eigenlijk een globaal verbod om ‘naar de Korte Nieuwstraat’ te gaan. ‘Bij dat langharig tuig’ was niks deftigs te zoeken …
Brossende
scholieren, muziekliefhebbers en kunstenaars in spe dronken er dagelijks hun
portie gerstenat, 'nen dagschotel' zoals we dat tegenwoordig wel eens durven noemen. Het café had geen al te goede naam (net als de overige zaken
in de Korte Nieuwstraat trouwens), maar het was natuurlijk net daarom ‘the
place to be’ bij de alternatieve jeugd … Wat verboden is … is immers aantrekkelijk!
‘Paken’
was de eerste patron en deed dat lang niet slecht. Hier de afbeelding die op een luciferdoosje stond. Ja hoor, reclame bestond toen ook, en dan vooral in de vorm van gadgets (luciferdoosjes, balpennen, stickers, ...)
Dé hoogdagen van café Amber echter situeren zich vooral in
de periode tussen 1969 en 1982. De twee cafébazen van toen speelden een heel belangrijke
rol in de geschiedenis van het café.
De
eerste, William Souffreau & Dianneken, stonden achter de toog tussen
1973 en 1975, en daarna kwam Ferdinand Tolleneer.
Hun
respectievelijke bijnamen: de Soef en de Ferre.
Muzikant
William Souffreau was een twintiger toen hij in de jaren zeventig café Amber in
de Korte Nieuwstraat openhield.
William
kennen we voornamelijk van de rockband ‘Irish Coffee’ die werd opgericht in 1970. Hij werd trouwens uitgeroepen tot de
nummer 1 onder de Belgische rockzangers.
Deze artiest is geboren op 14 april 1946 in Erembodegem. Reeds in de vroege jaren ’60 speelde
hij bij de rock ’n rollband ‘The Blue Jets’.
Later
speelde hij nog bij ‘The Mings’ en bij ‘Dementia Praecox’ vooraleer hij dus
bij ‘Irish Coffee’ aan de slag ging.
In
eerste instantie bracht de groep vooral covers van bijvoorbeeld Deep Purple,
Led Zeppelin, The Who en The Kinks. Twee jaar later konden ze een heel album
samenstellen met eigen nummers.
“
Het was mijn eerste zaak als zelfstandige", zegt Souffreau. De muziekgroep
Irish Coffee bestond al en muziek was dan ook een heel belangrijke item in het
café.
Voor
echte optredens was het eigenlijk te klein, al hielden ze er wel kleine
jamsessies zoals dat heet. Er werd alternatieve muziek gespeeld uit de sixties
en seventies. Alle hits zaten in de juke box, van Deep Purple tot Led Zeppelin.
“Het concept trok ook muzikanten van de academie en andere kunstzinnige mensen
aan ", zegt William.
Wat
verboden is, is vaak extra aantrekkelijk voor wie jong is. "Amber is
altijd “het verboden café” geweest. Het werd een beetje gezien als een
drugscafé en had een slechte naam bij zowel ouders als leerkrachten. Nochtans
hebben de cafébazen, volgens eigen zeggen, daar altijd goed op proberen letten,
en die dingen proberen buiten te houden. Volgens William is er daar nooit een
razzia geweest.
‘De
Ferre’ hield de Amber open als cafébaas van 27 augustus 1975 tot 31 december
1981. Hij was het die komaf maakte met de jukebox uit de dagen van zijn
voorganger. Een discobar en een set progressieve platen deden er hun intrede.
Bij hem waren het geen luciferdoosjes meer, maar heuse aanstekers.
De
ene krant in 1977 was heel lovend en positief over de razzia’s in de Korte
Nieuwstraat …
‘Met een goed gecoördineerde razzia hebben de stedelijke politie en de rijkswacht van Aalst in de Korte Nieuwstraat een goede zaak gedaan. Dank zij het snelle en vooral efficiënte optreden werd de stilaan berucht aan het worden Korte Nieuwstraat op een zaterdagavond hermetisch van de rest van de stad afgesloten. Een zevental politiecombi’s met het dubbele aan manschappen was aanwezig.
Het is een publiek geheim dat in de Korte Nieuwstraat bepaalde types rondhangen. Meestal stoere jongens met spijkerbroeken, lederen jekkers getooid met lange haren en gewoonlijk zich verplaatsend met snelle moto’s. Het zijn meestal deze jongens die meer deftige lieden lastig vallen en zelfs door elkaar drammen.
… Het resultaat was dat drie politiewagens werden volgeduwd met jongeren. Na de razzia leek de Korte Nieuwstraat dood’
Er
werd op bepaalde momenten zelfs gewag gemaakt van ‘individuen die denken dat
Aalst de onderwereld van Chicago’ is.
Naar
de mening van Willy Alloo (Volksunie raadslid) wordt het onmogelijk om te
wandelen, een pak friet te kopen of om gewoon de Hopmarkt en de omgeving van de
Korte Nieuwstraat en de Boterstraat door te gaan zonder het risico op klappen
of schoppen te krijgen of aangevallen te worden met een kapot bierglas’.
Terwijl
er in een andere krant moord en brand geschreeuwd werd en de politie niet echt
‘de vriend’ meer was … Onder de titel ‘misplaatste happening in ’t
uitgangscentrum’ lezen we immers :
‘Ergens
rond 1830 is er een wet gemaakt, die nog steeds de basis hoort te vormen van de
samenleving in ons landje : onze grondwet. Daarin staat iets over vrijheid.
Onder andere ‘vrijheid van komen en gaan’.
Wie
zaterdagavond 8 oktober 1977 de vrijheid genomen heeft van in neen frietkot p
de Hopmarkt te komen, of naar een café in de Korte Nieuwstraat te gaan, heeft
al dan niet met een pak friet of een pint in de hand een uur kunnen nadenken
over de vrijheid. Gans het ‘kwartier’, de Hopmarkt en aanpalende straten, was
afgezet door de rijkswacht en politiecamionetten, en het café waar ge juist
binnen zat, mocht ge niet meer verlaten … politiecontrole.
We
vinden het wel goed dat gewapende bandieten en groothandelaars in opium uit
onze vreedzame herbergen gehaald worden, en we begrijpen ook ergens dat
jongeren onder de 16 (of 18 in dancings) daar ook niet mogen vertoeven en ten
huize besteld worden. Maar we staan ervan versteld dat iedereen die zich daar
bevond op het boekje vloog.
Dat
wil zeggen, burgers die nergens van verdacht worden, worden gecontroleerd in het
café waar zij zich op dat ogenblik bevinden. Dat is een lijnrechte inbreuk
tegen ons grondwettelijk recht’.
Wat
er ook van was, vele ouders waren er
niet gerust in. Die kwamen soms eens binnen om te zien wat er gebeurde in het
café. Zodra ze echter zagen dat er daar niets verkeerds gebeurde, vertrokken ze
weer met een gerust hart.
Het
cliënteel van ‘den Amber’ was heel divers.
Om 10 uur ging het café open en
kwamen de eerste brossende scholieren binnen. In de week was het open tot 2 uur
en in het weekend tot 4 à 5 uur. Dan zaten er ook iets oudere mensen binnen.
‘Iets ouder’ wou echter zeggen ‘niet ouder dan 25 jaar’.
Ook
de leden van toneelgroep Pan waren er kind aan huis.
Wanneer
de Ferre het zo rond 1982 voor bekeken hield, ging de spirit en de ziel van
café Amber jammerlijk verloren. Nieuwe bazen en een nieuw cliënteel volgden,
tot in 1990 het gebouw tegen de grond ging.
Er
is niets van overgebleven … trouwens ook niet van de overige cafés in deze
straat.
De
firma Imadec (Immobiliën Antoine De Clercq) wist reeds een paar jaar eerder de
oude afspanning ‘De Drie Koningen’ aan te kopen. Men slaagde er bovendien ook
in om alle panden tot aan het Keizershof te verwerven.
De
vroegere ‘buren’ De Frégate, Chalet, Bronx, Hollywood, Prinsenhof, Tiki, Monopole,
de Keet, de inrijpoort en Aquarius … allemaal waren ze dus hetzelfde lot
beschoren en dienden ze plaats te maken voor een gebouw ‘met standing’ … het
nieuwe hotel.
De vrijgekomen oppervlakte bedroeg maar liefst 2800 m2 en
biedt plaats aan ‘Residentie Keizer Palace’. De naam verwijst nog naar het
vroegere Keizershof uit de 18e eeuw en aan een luxehotel met maar
liefst 46 kamers.
Van aan de Drie Koningen tot een 50 tal meter ver in de
straat zijn nu Jobcenter Daoust, het hotel ‘Keizershof’ en een appartementsblok
terug te vinden. Onder de residentiële
appartementen bevindt zich een financiële instelling (KBC).
Exit Korte Nieuwstraat zoals de jeugdigen het zich zo
graag herinneren … Exit ook ‘den Amber’ … hoewel …
Een
aantal ‘vaste’ cafégangers van het legendarische café heeft ondertussen de vzw ART (Amber Reünie
Team) opgericht om de oude tijden te laten herleven.
In
2013 was het Gizelle De Schepper die het idee lanceerde om ‘de vrienden van
vroeger’ nog eens samen te brengen.
Met
de naam ART kan je trouwens alle kanten uit.
In
eerste instantie staan de letters ART voor Amber Reünie Team,
dat behoeft geen verdere uitleg
Maar
ART is ook kunst, waartoe zeker ook de muziekkunst behoort. Er wordt voornamelijk
gefocussed op de jaren ’70 en ’80 … De gloriejaren.
Op
29 maart 2014 organiseerden ze een heuse reünie in De Brug waarbij ongeveer 700
mensen opnieuw konden genieten van de muziek uit hun jeugd, gespeeld door oude
rockers die ooit ook vaste klant waren, tot ook uitbater 'De Soef' zelf. Place to be was buurthuis ‘De Brug’ waar zowel de Daens- als de Boonzaal afgeladen vol
zaten.
De
optredens werden afgewisseld met de muziek die er jaren door de luidsprekers
schalde. en die door klanten en 'de Ferre' werden geselecteerd .
Er
werd besloten om de Amberpot (de opbrengst van de reunie) te verdelen over drie
verschillende goede doelen.
Drie
checks van elk 800 Euro werden tijdens een druk bijgewoonde receptie
overhandigd, aan Wim Van Schandevijl voor De Caspers vzw (sport), Ilse Van Impe
voor Centrum Ganspoel vzw (mens begeleiding) en Denis Gheys voor het
Dierenasiel Sint-Hubertus vzw (dierenwelzijn).
Hierbij
den ‘Amber top Onderd’ om aan te tonden welke Muziek op het favorietenlijstje
stond van de bezoekers :
(de
volledige top 100 is HIER terug te vinden via :
http://art.sadeler.be/?page_id=83)
10 Yes Awaken
09 Eemerson ,
lake and palmer Peter gun
08 David Bowie Jean Genie
07 Peter Green’s Fleetwood Mac Green Manalishi
06 Irish Coffee Masterpiece
05 Jimi Hendrix Purple
Haze
04 Rolling Stones Gimme Shelter
03 Alex Harvey Faith Healer
02 Led Zeppelin Whole Lotta Love
01
Lynyrd skynyrd Free bird
De initiatiefnemers hadden terug energie gekregen en
houden op regelmatige basis de lamp brandend om terug te keren naar hun
jeugdjaren.
In de zomer hielden ze een ‘Den Amber in ‘t Park’ feestje.
In de zomer hielden ze een ‘Den Amber in ‘t Park’ feestje.
In 2015 luidde een T-dansant een nieuwe start in onder
de naam ‘Amber ART danst’.
In 2016 werd William Souffreau zeventig, en dat moest
natuurlijk op een spetterende manier gevierd worden.
Zo ontstonden er zelfs nieuwe vriendschappen en nieuwe groepjes, zoals bijvoorbeeld ‘Rockmasjien’ en ‘John’s Sons’
In 2018 volgde de reeds vierde organisatie. Het werd ‘voor
de overlevenden’ en werd een muziekavond à la ‘80’s.
De optredende groepen :
- Blues Border : een stevige ’60 en ‘70’s cover band
met nummers van onder andere Black Sabbath, Led Zeppelin, Jimi Hendrix, ZZ Top,
Cream, Thin Lizzy, …
- Rockmasjien : klassiekers en vergeten pareltjes uit
de ‘60’s, ‘70’s en ‘80’s overgoten met een eigen sausje. Rock ‘n roll, reggae,
pop, blues, het passeert allemaal de revue;
- The night time heroes blues band : stomende
funknummers die het publiek terugbrengen naar de sfeer van de pure Chicago en
Texas blues.
- John’s Sons : old school rthythm & blues band
die ontstond in den Amber. John Woolley kennen we allemaal, en de versies van
Ruby Baby, Green Marmalade, Chimbombay klinken nog steeds zoals toen.
In 2019 werd de ‘Amber Razzia Party’ georganiseerd.
The Voice Sr, Karel Meganck en John Woolley deelden er het podium.
2020 is dan een feesteditie. Ietwat met vertraging
omwille van de Coronamaatregelen maar onder de naam ‘Amber 50’ wordt op 14
november toch het 50 jarig bestaan van ‘den Amber’ gevierd. Het feestje gaat
door in zaal ‘Cinema’ (Hopmarkt Aalst)
De muzikale gasten zijn ‘Isopoda’ en de ‘Amber Experience Band’.
Iedereen die ooit den Amber bezocht heeft, of wie den
Amber nooit heeft bezocht, is van harte welkom …
De oorspronkelijke affiche ...
Hopelijk blijven we verlost van verdere Coronaperikelen en kan het feestje in uitgestelde versie dan toch doorgaan.
Dat ‘den Amber’ controversieel was, ... zeker datte ...
Dat 'den Amber' wel degelijk 'speciaal volk' aantrok ... zeker datte ...
Maar dat 'den Amber' wel degelijk zijn sporen heeft
nagelaten, bewijst het feit dat de ‘Den Amber’ groep op Facebook ondertussen meer dan 1000
leden telt en dat de pagina steeds vol staat met muziek uit de gloriejaren van het toenmalige café !
Bronnen :
Het Nieuwsblad 19/03/2014
HLN 29/3/2914
De Voorpost 8/1/1982 – 6/4/1990
art.sadeler.be
vies oilsjt 1/11/1977
sites.google.com/site/williamsouffreauofficial/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten