In 2018 zijn we toe al aan de 66ste prins. De 65ste die wordt verkozen, en met Kakelaki (die werd aangeduid), dus de 66ste in totaal.
De prins werd gekozen tijdens de kiezing die doorging op zaterdag 20 januari 2018. De tickets konden dit jaar opnieuw online besteld worden, nadat vorig jaar geëxperimenteerd werd met verkoop via de kandidaten . De start van de verkoop was op 25 november om 10 uur, en tegen 10u15 was heel het handeltje uitverkocht. Onmiddellijk rezen klachten over fraude bij de verkoop. Zo zouden mensen die hun rijksregisternummer ingaven, onmiddellijk een melding gekregen hebben dat ze al geregistreerd zouden geweest zijn, zonder dat ze dit zelf hadden gedaan.
De locale pers berichtte al snel over Alex, die de eerste Prins met een beperking zou kunnen worden. Alex heeft immers spastische diplegie, waardoor zijn beenbewegingen bemoeilijkt worden. Alex, lid van Eirg, zag zijn beperking zeker niet als iets negatiefs en zou in elk geval voluit gaan voor de Prinsentitel.
De tweede kandidaat, Peter Van Keer, was zeker geen onbekende in ‘het milieu’, want hij werkte eerder al mee aan de decors van onder andere Dennis De Wolf en Joeri Mens. Hij kende dus het reilen en zeilen een beetje. Peter was lid van Bjein Swanjee en ook hij was natuurlijk heel gemotiveerd om alles nu eens vanop het podium mee te kunnen maken en niet van in de coulissen.
Nummer drie was Guy Claus en hij startte zijn campagne in april met een fietstocht langs de Aalsterse café's.
Guy kenden we reeds van zijn deelnames in 2003 en 2005, waar hij het toen net niet haalde.
Hij had zeker bijgeleerd uit die periode, en ook hij was dus natuurlijk overtuigd een goede kans te kunnen maken om met de scepter te mogen zwaaien over de stad.
So far so good …
Drie gemotiveerde en sympathieke kandidaten, maar het is een traditie natuurlijk, de aanloop naar de verkiezing verliep - alweer, nogal tumultueus.
Opnieuw werd er immers een bommetje gegooid in de carnavalswereld. Kandidaat Guy werd uitgesloten omwille van een faillissement in het verleden.
Guy was in 2005 veroordeeld voor een faillissement, waarbij hij gedurende 10 jaar geen bedrijf meer mocht starten of een bestuursfunctie mocht uitoefenen.
Na de bekendmaking van dit nieuws hield hij een emotionele persconferentie en hij kon meteen rekenen op sympathie van de Aalstenaars. Jammer genoeg kon er niets meer veranderd worden aan de beslissing van de stad en de strijd om de prinsenscepter zou dus verder gaan met Alex en Peter.
Zij stellen zichzelf even voor :
- Alex : “Toen ik een jaar of 7 was, schreef iemand in café Peken Moens op een bierkaartje het jaar 2018 en mijn naam erachter. Sindsdien is 2018 altijd mijn doel geweest. Ondanks mijn beperking - door zuurstofgebrek bij de geboorte heb ik spastische diplegie, waardoor sommige spieren te kort zijn - ging ik met mijn vader mee in carnavalsgroep Eirg. Ik woon vlakbij de carnavalshallen en kan de hallen zien vanuit het raam van mijn kamer. Ook de zondag van de stoet zie ik van thuis uit alle wagens buitenrijden. Een drietal jaar geleden hebben we de knoop door gehakt om vol voor de prinsenverkiezing van 2018 te gaan. Mijn beperking heeft me daarin nooit tegengehouden. Ik weet wat het is om door een moeilijke periode te gaan. Ik word gedragen door heel veel mensen, door mijn vrienden en ouders. Dat heeft me zo ver gebracht, zowel in de campagne als in het leven.”
- Peter : “Drie jaar geleden heb ik beslist om mee te doen met de prinsenverkiezing. 2018 zou mijn jaar worden. Al bijna 25 jaar vertoef ik tussen carnavalisten en kandidaat-prinsen. Met mijn schrijnwerkerstalent heb ik vaak meegewerkt aan decors voor prinsenverkiezingen. Als je iemand ziet prins worden, dan begint het bij jezelf ook te kriebelen om dat eens mee te maken. Je snapt dat pas als je in Aalst geboren bent. Dat is iets dat je met je genen meekrijgt. Het is iets waarvan je zegt: ‘als je in Aalst woont, moet je het toch eens kunnen beleven om prins te zijn van deze stad.’ Ik ben 42 jaar geworden, dus de tijd was gekomen om de sprong te wagen. Een tweede keer komt er niet, dat wil ik mijn vrouw en kinderen niet aandoen.”
Op het driekoningenbal, dat voor de tweede keer doorging op het Statieplein, werd beslist dat Peter als eerste zou opkomen, en Alex dus als tweede zou optreden.
En zo geschiedde. Onder kundige leiding van Filip Van Winckel (gekend presentator, acteur en lid van de 'Aloude Kaiserlycke Soevereine Caemere der Draeckenieren tot Aelst', en nog zoveel meer) en Sven De Smedt (beter gekend als 'Plop' van Goeiedag radio-Oilsjt Mjoezik, stadionomroeper bij den Okapi, en nog zoveel meer) begonnen de kandidaten er aan.
Bij de voorstelling van de deelnemers was vanuit het aanwezige publiek een lichte voorkeur te horen voor Alex. Ook de laatste polls wezen in die richting. Maar uiteindelijk moest alles toen nog beginnen.
Peter (42), lid van 'Biensoignee' begon heel enthousiast in een décor dat verwees naar de buitenkant van de Werf. Peter kwam op met een ballonnehoed en bracht er ‘da kaan allien in Oilsjt’, waarbij hij werd geassisteerd door twee danseressen.
Tijdens het tweede liedje uitdrukkelijk den Dozje om zijn 'sleiters', dus mocht het nog niet duidelijk geweest zijn : zijn ambities lagen hoog. Het publiek zwaaide tegelijkertijd met sleutels e nook in het décor en de hoed van Peter waren sleutels verwerkt.
Nadien bracht hij ook nog de numerus clausus ter sprake en vernoemde ook de problemen die zich voordeden om aan inkomkaarten voor de verkiezingen te geraken.
Hij noemde de burgemeester ‘de keining van de cumul’ en tijdens de projectie van een bankbiljet met het hoofd van de burgervader bracht hij ‘geldj me oeipen’.
Als finale sloot Peter de Werf voor 3 dagen, want de vedetten lopen in die periode immers buiten. Met ''t Schoeinsjte van aal' zong hij over het Aalsters carnaval, terwijl er beelden van de Voil Jeanettestoet op het scherm geprojecteerd werden.
Na het optreden verklaarde hij 'content' te zijn en bedankte hij ook 'zijn' publiek. Hij zei dat alles supergoed verlopen is, en vroeg het publiek om op hem, de énige nummer 1, te stemmen. Wat ook de uitslag zou worden, was op dit ogenblik nog niet geweten natuurlijk, maar wat wel zeker leek is dat het liedje 'de sleiters van den Dozje' nog een interessant leven als carnavalsklassieker zou kunnen krijgen. Dat werd ook bevestigd door jurylid Luc in een interviewtje tussendoor. De overige liedjes waren 'best ok', maar hadden eigenlijk toch niet echt het potentieel voor 'meer' ...
Dan was het de beurt aan Alex, 24 jaar en lid van AKV Eirg.
Het was Tom Vermeir, oud prins en topliedjesschrijver, die voor het grotendeel van zijn liedjes gezorgd heeft. Heel veel nieuwsgierigen waren aan het wachten hoe Alex het er zou vanaf brengen, omdat hij toch de eerste prins zou kunnen worden 'met een beperking'.
Van die beperking was niet veel te zien op het podium.
Op een mobiel decorstuk verscheen Alex in een ton op het water, geflankeerd door 2 danseressen. Het thema van de show van Alex speelde zich af in een piratendecor, en ook zijn supporters droegen allemaal een piratenhoed. Alex en zijn danseressen roeiden zich in hun ton op het podium en Alex zong 'Nen Oilsjteneer', een lied over de Aalstenaars die anders zijn.
Op de boot stonden afbeeldingen van Adolf Daens, Michel Van Brempt, Michel Heck en André-Emile Bogaert, … allemaal Aalstenaars die voor hun mening durfden of durven uitkomen.
Hij haalde meteen van bij dit eerste liedje 'Oilsjt Positief' naar boven, en dat liedje zou ook wel eens heel veel potentieel kunnen hebben om het ver te brengen.
Tijdens de tweede sketch werd de fietsenstalling aan het NAC aangepakt, en werd de ronde van Vlaanderen gelinkt aan de aankomende verkiezingen; 'As Dozje demarreert, gien kat die reageert, de rest moet achtervolgen, de koers al lang gepasseird' ... zette meteen de hele zaal in vuur en vlam ... alweer een topper !
Het piratenthema werd verder doorgetrokken naar de finale len ditmaal verscheen Alex op een grote piratenboot, waarbij hij de kapitein van het schip was. Hij eindigde heel sterk met 'Steirk in oeverdroiven' op de tonen van ‘you can’t stop the music’, en bezong daarbij een eigenschap waar de Aaltenaars volgens hem goed in waren. Hij bedankte zijn supporters nog en riep da zaal op om voor hem te stemmen.
Na de shows werd 10 minuten tijd gegeven 'om de gsm's' te pakken, nog eens naar het wc te gaan en nog iets te drinken. Daarna werd een codewoord gegeven om te kunnen kiezen, alsook het nummer dat men diende te contacteren. Er kon slechts één maal gestemd worden per gsm, en dit gedurende 1 minuut. Er werden zelfs bussen ingelegd naar nabijgelegen antennemasten, om te kunnen vermijden dat de antenne rechtover de Florahallen zou overbelast geraken en stemmen niet zouden doorkomen.
Heel wat kritiek kwam wel op het gebrek van live-animatie tijdens het (lange) wachten. Er waren namelijk geen optredens meer voorzien, geen groepen, geen zangers of zangeressen, geen ex prinsen … enkel dj's, maar die kunnen uiteindelijk toch niet dezelfde sfeer brengen …
Heel wat kritiek dus aan het adres van het Feestcomité en voorzitter Dirk Verleysen, die zo zou later blijken er alles heeft aan gedaan om dit in 2019 opnieuw te optimaliseren. Bank vooruit dus voor het Feestcomité en 'de sjampetter'.
Om 23u45 mochten Plop en Filip het definitieve afscheid aankondigen van prinsj Raf.
Bij gebrek aan Keizer Kamiel zette de prins zijn laatste ogenblikken dan maar zelf in met een luide 'doemen voesj'. De hele Flora deed nog één keer mee en gaf de prinsj een waardig afscheid. Raf vroeg de zaal ook om alle lichtjes eens naar boven te laten schijnen, naar alle Oilsjteneers die ons de laatste jaren hebben verlaten. En dan zette hij zijn afscheidsliedje in. Op de tonen van 'a bed of roses' van (Bon Jovi) waren er velen die het niet droog hielden.
De burgemeester bedankte de prins ook nog eens, overhandigde hem een boek en daarenboven volgden nog een diploma, een blommeke en drie bezen van 'ons Ilse' ...
De voorzitter van het Feestcomité gaf hem nog een laatste woord , en dan was het definitief uit …
En toen was het eindelijk zo ver. Stipt om 00:05 kwam de deurwaarder op het podium.
De uitslag werd bekend gemaakt :
sms voting : Peter 1072 Alex 1532
Elk krijgt 250 punten, gezien het plafond van 1000 stemmen gehaald werd.
Kennisproef : Peter 39/50 Alex 44/50
Jury : Peter 202 punten Alex : 207
Een welverdiende overwinning dus voor Alex, die zich onmiddellijk omringd zag door alle medewerkers en supporters.
Ook Alex werd een heel graag geziene prins. Een jonge gast maar met een ongelooflijke inzet en relativeringsvermogen.
Zijn beperking maakte het voor de nationale pers nog specialer en hij werd dan ook vernoemd in alle journaals en nieuwsberichten van die dag.
Na de carnavalsdriedaagse sloot hij zich aan bij de prinsencaemere.
Tijdens de editie van Levensloop dat jaar mocht Alex zowel de openingsshow als de slotshow verblijden met een optreden. Voor die gelegenheid had hij zijn ‘Steirk in oeverdroiven’ omgetoverd tot ‘Steirk in Leivensloeipen’.
Een heel mooi moment was toen de prins letterlijk zijn hoed afnam voor de organisatoren van het evenement. Kippenvel als je daar staat als voorzitter … echt waar …
Eventjes later deed presentator Sven er nog een schepje bovenop door een knieval te doen.
Sven was toen peter van de organisatie.
Alex bleef ook zijn jaar overall enthousiast aanwezig met zijn team.
Alex is van beroep fotograaf en grafisch ontwerper en zorgde ondertussen al voor heel wat mooie werkjes.
Al van jongs af aan was hij geboeid door beelden en zijn eerste fotografische stappen zette hij dan ook in de Academie voor Beeldende Kunsten te Aalst waar hij Audiovisuele Vorming studeerde.
Om zich nog meer te verdiepen in de fotografie koos hij er voor om zijn studies verder te zetten aan Luca School of Arts campus Narafi waar hij ook afstudeerde als fotograaf.
Door de voorbije jaren fulltime te werken als grafisch ontwerper is zijn passie voor het creëren en ontwerpen alleen maar gegroeid.
Bovendien is hij heel sociaal en hij wil er altijd in slagen om de verhalen, emoties en gebeurtenissen van de mensen om te zetten in een zo goed mogelijk beeld.
Hij bracht dan ook, geïnspireerd door de Panini stickerboeken, een eigen carnavalsstickerboek uit, dat heel veel succes kende ... Er werd verzameld en geplakt dat het een lieve lust was.
Samen met fotograaf Paul Van Impe maakte hij in 2019 dan ook een heel mooi ‘carnavalsboek’ van ruim 200 pagina’s.
Daarin behandelden beide heren alle aspecten van het carnaval.
Een aanrader voor de carnavalist of voor de Aalstenaar in het algemeen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten