De verkiezing van Prins Carnaval 2009 werd de vroegste in de geschiedenis van de Prinsenverkiezingen.
Waar men het record al geclaimd had in 2008, werd dit amper een jaar later al verbroken.
Voor de verkiezingen van 2008 had de stad de verkiezingen reeds vervroegd naar 15 december 2007, omdat er een heel vroege carnaval op het programma stond.
Zo kregen de groepen en de kandidaten iets meer ademruimte om zich deftig voor te kunnen bereiden op de wagens en de shows.
Het resultaat werd positief geëvalueerd, en de Prinsenverkiezing zou ook dit jaar opnieuw heel vroeg plaats vinden.
Daardoor was het al op 6 december 2008 dat de nieuwe Prins van Aalst bekend gemaakt werd. De kandidaten hadden tijd tot 14 augustus om zich aan te melden bij de stad.
Alles was goed voorbereid, enkel een locatie voor de Prinsenverkiezing, die ontbrak nog en het werd een hele uitdaging om dat ‘detail’ nog geregeld te krijgen.
De eigenaar van de Florahallen wou immers, integenstelling tot het jaar ervoor, de zaal niet meer verhuren, zelfs niet voor meer dan 1 euro.
Daardoor kwamen er stemmen die een grote tent of zelfs de loods van de Coplac voorstelden.
Geen van deze oplossingen bleek echter haalbaar of betaalbaar, en uiteindelijk zou men de eigenaar van de Florahallen toch weten te overtuigen en kon het feestje weer in de vertrouwde Flora doorgaan.
De kaartenverkoop voor de Prinsenverkiezing draaide volledig in de soep.
Al van 6u 's morgens stonden mensen in ellenlange rijen aan te schuiven om een ingangsticketje trachten te versieren. Bij het binnenkomen van de Werf kreeg men eerst een volgnummer, waarna men naar de loketten mocht doorschuiven.
De man die de volgnummers uitdeelde, bleek echter te dicht bij de loketten opgesteld te staan, waardoor het al snel een getrek en geduw werd.
Buiten een paar kleine schrammen kwam iedereen er goed vanaf, en maar liefst 2.580 kaarten werden verkocht.
Net zoals vorig jaar werd in september het feest 'Op Zen Oilsjters' georganiseerd om de kandidaten aan een volgnummer te helpen. Het driekoningenfeest zou immers ook dit jaar opnieuw veel te dicht bij de eigenlijke verkiezingen plaatsvinden om alles nog in orde te kunnen brengen voor de grote verkiezing.
Naast de kandidaten, zorgden vooral ook presentator keizer Kamiel, Prins Kenny en Michel Picqueur voor ambiance.
De kandidaten brachten elk hun campagnelied ten gehore, waarna men de volgorde voor de optredens zou bepalen. Het Feestcomité liet de kandidaten puzzelen, waarbij de eerste kandidaat Tom Ottoey ('Bigfoot') de snelste puzzelaar bleek. Hij was klaar met puzzelen voor de andere kandidaten, Jurgen Cooman en Johan Viette. Tom had dus de keuze om zijn volgnummer te kiezen en hij koos er voor om als laatste zijn show te mogen brengen tijdens de Prinsenverkiezing.
Johan zou de spits afbijten en Jurgen zou als tweede het podium betreden.
Johan Viette was op dat ogenblik al een gekende carnavalist en maakte deel uit van verschillende groepen. Hij was de laatste jaren penningmeester bij de Salongcarnavalisten en fungeerde ook als voorzitter van de vzw Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval. Johan was in 1997 trouwens ook al eens kandidaat.
Voor Jurgen Cooman was het ook al geen eerste keer.
Hij verloor in 1996 en 1998 en dit jaar zou dus al de derde keer zijn dat hij een gooi zou doen naar de Prinsentitel. Hij was dus ook zeker geen onbekende ‘in het milieu’.
Tom Ottoey was lid van de Matotten en besliste 10 jaar geleden al dat hij zich in 2009 kandidaat zou stellen voor de titel van Prins Carnaval. Hij hield word en kreeg de welluidende bijnaam Bigfoot mee, een logische keuze omdat hij schoenmaat 52 had. Tom trapte zijn campagne trouwens af met een barbecue in kasteel De Rozerie.
Maar liefst 4.000 toeschouwers waren komen opdagen in de Florahallen.
Bij het binnenkomen van de zaal vielen meteen de 100en bloemenruikers op.
Niemand wist wat die er eigenlijk stonden te doen, maar later zou duidelijk worden wat de eigenlijke bedoeling was van deze bloemen. Verder vielen vooral de kleuren groen (team Jurgen) en oranje (team Viette) op.
Het was duidelijk wie de favorieten waren deze avond, wat natuurlijk niet wil zeggen dat het niet de underdog kan zijn die kan winnen.
Keizer Kamiel stelde zoals steeds de kandidaten voor aan het publiek, waarna ze aan hun show mochten beginnen.
Eerder die dag hadden ze ook reeds een schriftelijke proef van 50 vragen moeten afleggen, waarvan de uitslag op het einde van de avond zou volgen.
Viette mocht starten en begon zijn show in slaapkledij.
Hij ving aan met het lied 'Mega Daugen', waarbij hij zich tijdens het lied transformeerde tot uitbater van een antiekwinkel. Terwijl hij aan het eind gekomen was van het lied was ondertussen ook ook het décor al volledig omgebouwd tot een antiekwinkel.
'Viette Antiquiteiten' werd een feit.
Hij ging daarna de politieke toer op met 'Neigen hozen op een roet'. Afsluiten deed hij met 'Da's Oilsjt Carnaval' in een Aalsters getint narrenkostuum.
De show was van een heel hoog niveau, en Jurgen wist meteen dat zijn prestatie nog straffer moest zijn, wou hij enige kans maken op de overwinning.
Tijdens de opbouw van zijn decor verscheen 'het metjen' op het toneel met een platenspeler.
Zij zou enkele liedjes draaien ter opwarming, maar de dj van dienst ging Hiermee in eerste instantie niet akkoord. Uiteindelijk vonden ze toch een ‘compromis’, en terwijl ze 'Op ons metjen eire zolder' draaide, werd ook het decor van Jurgen zichtbaar.
Jurgen startte in zijn zetel, waarna hij, gekleed in een regenboogpak à la K3 overging naar ''t Es vastelauved dat door es'.
Bij het verzetten van een grote bloempot, trok hij de blaadjes van de bloem af, om zo op zoek te gaan de geschikte locatie voor de prinsenverkiezing.
Werd het de Coplac, of werd het toch een tent of … opnieuw de Florahallen?
Het publiek haalde de bloemenruikers naar boven en Jurgen zong zijn 'De Florablommekei', een lied dat jaren later nog steeds uit alle Aalsterse kelen meegebruld zou worden, en bovendien nog jarenlang actueel zou blijven (het is nu 2021 en we wachten nog altijd op een 'zool').
Een fantastisch moment dat hem zeker heel wat punten zou opbrengen.
Sprekende meubels verzorgden de tussenstukjes van Jurgen, waarna hij met een pak vol nominetten verscheen om zijn lied 'E Linjeken van de Prinsj' te zingen.
Afsluiten deed hij met 'E Giel Joor Carnaval'. Jurgen zijn show stak heel goed in elkaar, de zang was dik in orde, en hij moest dus zeker niet onderdoen voor de prestatie van Viette.
Als laatste mocht Tom zijn show brengen, maar het werd jammer genoeg al vrij snel duidelijk dat hij het niveau van zijn voorgangers niet zou kunnen evenaren.
Hij bracht een Aalsterse versie van 'Goeiemorgen, morgen' en zong van 'Ilse, 't es ne pot eiten', maar zijn zangprestaties waren jammer genoeg niet goed genoeg om aanspraak te kunnen maken op de uiteindelijke overwinning.
‘Bigfoot’ deed een heel verdienstelijke poging, het was zeker niet slecht te noemen, maar de tegenstand was duidelijk te sterk voor hem.
In afwachting op de uitslag mocht Prins Kenny zijn lied 'Heila Ilse' nog eens brengen.
Hiervoor had hij Ilse Uyttersprot meegenomen op het podium.
Na zijn lied was het tijd om afscheid te nemen van zijn prinsenjaar. Hij ontving als afscheidscadeau van de stad een vergulde oorkonde, een bos bloemen en een plakboek met krantenknipsels.
Men verwachtte een nipt verschil tussen Jurgen en Johan, maar bij de bekendmaking van de punten bleek dat het verschil toch groter was dan men gedacht had.
Zowel de jury als het publiek kozen voor Jurgen Cooman, die zo na zijn derde deelname Prins Carnaval werd van Aalst. Johan
Een teleurgestelde Viette kondigde na afloop van de Prinsenverkiezing een sabbatjaar aan.
De uitslag :
Jurgen : theoretische proef 46/50 (393 punten)
+ jury 238 (793 punten)
+ sms 2299 stemmen (417 punten)
= 1603 punten
Johan : theoretische proef 45/50 (385 punten)
+ jury 212 (707 punten)
+ sms 953 stemmen (333 punten)
= 1425 punten
Tom : theoretische proef 26/50 (222 punten)
+ jury 150 (500 punten)
+ sms 306 stemmen (250 punten)
= 972 punten
Het aangekondigde ‘sabatjaar’ van Johan ‘De Viette’, voormalig voorzitter van Dokumentatiecentrum voor Aalst Carnaval (DAK) en bekende carnavalist, kreeg een heel dramatisch vervolg.
Johan stapte op 16 december 2010 onverwacht uit het leven.
Het was zijn goede vriend Tom Vermeir die hem vond. Johan was op 8 december 40 jaar geworden en vertoonde geen tekenen va depressie. Wel doorging hij een moeilijke echtscheiding.
De 40-jarige IT-consultant deed twee keer een gooi naar de titel van prins carnaval.
Een eerste keer was in 1997, toen hij met amper enkele punten verschil verloor van Dirk Van De Velde.
De tweede keer dus in 2009, toen Jurgen overtuigend won. Johan Viette was ooit medeoprichter van AKV Possensje en zat ook bij de Droeve Apostelen en de Schoimers.
Hij ging in 2004 bij de Salongcarnavalisten en was sinds een jaar lid van de Poipeplekkers. Viette, die veel tijd doorbracht in het DAK, was ook actief binnen de vzw Carnavalist tot in de kist.
Hoe de meeste stadsgenoten voelden, werd in een forum van Gazetajoin perfekt samengevat :
“Ik em het just vernoemen en ik moen zeggen dak er ni goe van ben
De Viette was de moot van Jan en allemaan peizek.
Ik zal em me herinneren as ne mensj me zen hert op de zjuste plosj en altoid me ne lach op zen gezicht
Viette, oeik al zede van ons weg gegoon, in elken oilsteneer zen hert zeldje ver iejweg en alted voeirt bestoon!”
Jurgen liet zijn Prinsenkostuum maken bij Antwerpenaar Jozef Van Den Eeden, die ook al het kostuum van Prins Klaus en Picqueur gemaakt had.
Hij koos voor witte en paarse kleuren en op zijn borst was een carnavalesk wapenschild van Aalst geborduurd. Verder koos hij voor een lange mantel met 150 knopen in plaats van een cape. H
et borduurwerk op zijn rug was een verwijzing naar zijn verkiezingsshow en de Prinsenhoed van werd een moderne versie van een narrenhoed, die werd versierd met vijf pluimen en een 400-tal Swarovski-kristallen
Na zijn Prinsenjaar werd Jurgen lid van de Prinsencaemere, waar hij in 2017 secretaris werd. Jurgen werkt mee aan de revues van de Prinsencaemere en in het Oilsjters Zangpalois van 2017 en 2019 verzorgde hij de tussenstukjes op een ludieke manier.
Vele liedjes van Jurgen, die ook gebracht werden tijdens de Prinsenrevues, zijn verschenen op de cd's van De Prinsencaemere. Tussen 2002 en 2005 was Jurgen ook te huren op de cd's van de Prinsengarde.
In 2010 werden Jurgen en Peter Vereecken toegevoegd aan de boyband De Fleksies, die een jaar eerder door Christophe Troch en Filip Vijverman gestart was. De naam van de groep ontstond tijdens het campagnejaar van Jurgen, waarbij Christophe en Filip in het team van Jurgen bekend stonden voor hun onaflatende flexibiliteit.
De Fleksies brachten ondertussen al verschillende cd's uit en vele van hun liedjes worden heel enthousiast meegezongen tijdens de carnavaldriedaagse :
Dwoze koei, Jommoja, Ne peloever me reklam op on de zoikant, Pesies ewa zat, Toet toet zoi Nicole,
Voil Jeanetten oeveraal, Zu Goed As Af, … wie kan ze niet meezingen … ?
Solo werd natuurlijk de ‘Florablommekei’ het bekendste.
Op het Gala van Porteplum won Jurgen in 2009 daarmee trouwens de Gaa Porteplum voor beste liedje van de Prinsenverkiezing.
Zijn Flora Blommekei haalde maar liefst 89 procent van de stemmen, geen concurrentie dus.
Later steunde hij ook nog vele kandidaten.
Honkvast kan je ‘m echter niet echt noemen. Hij was in het verleden immers lid van De Toerenbiejoekes, Eirg, De Zwietollekes, De Droeve Apostelen en Krejeis.
Momenteel is Jurgen lid van Beschomt (allez, als het ondertussen nog niet veraderd is natuurlijk).
Het klappen van de carnavalszweep leerde Jurgen kennen op het Guldenboomplein.
Zijn moeder Alphonsine hield er het café ’t Hoekske open.
Haar man Jozef stichtte er samen met prinsj Michel Cleemput de carnavalsvereniging ‘de Kornissesloipers’ en het was onder andere hierdoor dat ook zoon Jurgen (°29/05/1973) de carnavalsmicrobe te pakken kreeg.
Als kind staken ze er heel wat kattenkwaad uit, ze bouwden kampen, er werd gevoetbald enzovoort, maar hét evenement van het jaar werd toch telkens weer het ‘Spel zonder grenzen’.
Dat werd georganiseerd tijdens pinksterkermis en zorgde alle jaren voor een enorme volkstoeloop.
Heel wat carnavalsgroepen namen hieraan deel, en natuurlijk werd Jurgen er ook op die manier als hetware ingezogen.
Daarenboven was zijn vader reeds kandidaat geweest in 1982. Hij eindigde toen tweede in de wedstrijd die gewonnen werd door ‘Jempi’.
Toen hij 9 jaar was, nam hij deel aan de verkiezing ‘Mister Koolstraat’ van het zomercarnaval in de Koolstraat en hij won.
De verkiezing van Miss en Mister Koolstraat was een ludieke wedstrijd voor jongeren tot 15 jaar, waarbij ze verkleed over het podium moesten defileren. Jurgen nam deel aan het defilé onder de naam Jurgen Kabas en werd door de jury uiteindelijk gekozen als Mister Koolstraat
Carnaval was toen nog niet zo ‘modern’, de mensen spraken af om naar de stoet te gaan kijken, en daarna gingen ze iets eten. De mensen gingen toen nog vieren volgens het principe ‘kafeiken in, kafeiken oit’.
In 1996 probeerde Jurgen het voor het eerst.
In de Ridderzaal van het Belfort werden de drie kandidaten Prins Carnaval 1996 op het Driekoningenfeest voorgesteld aan het publiek.
Jurgen nam het toen op tegen Kris Van Vaerenbergh, die in 1995 ook kandidaat was, en Yves Van den Bremt (den Bremt).
De campagne werd ontsiert door een geval van vandalisme dat zijn gelijke nog niet had gekend in de carnavalswereld.
Jurgen maakte toen deel uit van de Toerenbiejoekes en de groep kocht een pompierwagen aan om zijn campagne te ondersteunen. De wagen stond geparkeerd aan de Zeebergbrug ter promotie, maar daar werd de wagen slachtoffer van vandalisme.
Lampen, ramen, zwaailichten en speciale meettoestellen werden vernield en binnenin werden alle draden doorgeknipt.
Meteen werd er verdachtmakingen geuit en werd er gesuggereerd dat de vandalen uit het kamp van de andere kandidaten kwamen. De Toerenbiejoekes vreesden (terecht?) de start van een vuile campagne en loofden 100 000 frank uit om de daders te ontmaskeren. Kris en den Bremt ontkenden dat de daders uit hun achterban kwamen en wilden mee helpen zoeken naar de daders, waarbij Kris zelfs 10 000 frank toevoegde aan de beloning voor de gouden tip. De daders werden uiteindelijk gevonden en kwamen, gelukkig voor carnaval, niet uit het carnavalsmilieu
Met 1 290 punten werd Jurgen toen tweede achter Kris Van Vaerenbergh (1 385 punten).
Den Bremt eindigde op de derde plaats met 713 punten
Twee jaar later probeerde hij het opnieuw en na Yves Van den Bremt (den Bremt) en Pascal Breewee (den Bienaver) stelde hij als derde kandidaat zijn campagne voor.
3 Kandidaten dus maar tijdens het Driekoningenfeest in de Ridderzaal van het Belfort bleek dat ook Wim Van Sante (Bronco) zich op de valreep ook nog kandidaat gesteld had, al zou blijken dat hij niet veel tijd in zijn campagne zou steken.
De Prinsenverkiezing zelf startte met een vaste proef, waarbij de kandidaten zeven kostuums aan de juiste carnavalsgroepen dienden te koppelen en zes zangers van oude carnavalsliedjes moesten herkennen.
In de show van Jurgen zaten verwijzingen naar de GFT-container en hield hij grote schoonmaak op het stadhuis.
Op de zolder van zijn metjen ging hij op zoek naar carnavalsgerief, om te eindigen op de trappen van de Comte. De liedjes We Draugen Vastelauved Op Ons Hand, Op Ons Metjen Ere Zolder en 't Was Carnaval, 't Es Assegoensjdag waren niet slecht, maar Jurgen kon niet op tegen de sterke show van den Bremt.
Zowel het publiek als de jury gaven de voorkeur aan den Bremt, waardoor hij met 1 791 punten Prins Carnaval werd. Pascal Breewee werd tweede met 1 258 punten en Jurgen strandde op de derde plaats met 982 punten. Bronco eindigde zoals verwacht als laatste met 477 punten
Jurgen werd naast prins een begrip in de Aalsterse carnavalswereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten