1977 Werd een ‘flauw’ jaar voor wat betreft de kandidaten aan de prinsenverkiezing. Slechts twee mensen gaven zich aan, en het beloofde dan ook een rechtstreekse strijd te zullen worden tussen linker- en rechteroever.
De kandidaten waren Edy De Neve en Herman Van der Eecken.
- Edy De Neve (°08/06/1945) was zeker geen onbekende. Hij was oorspronkelijk van Lede afkomstig, maar zijn thuishaven werd de Koolstraat. Daar hij op beide plaatsen actief was, had hij reeds een stevige podiumreputatie opgebouwd.
Deze 31 jarige ijzerdraaier en Mic Mac baas was bovendien ook een wereldrecordhouder fietsen op rollen. Hij verbrak dit record, samen met Frans De Poorter, op 30 mei 1976. Ze waren op 24 mei om 22u gestart en losten mekaar om de 6 uur af. De 6 uur werden later 3 uur en aan het einde losten ze mekaar om de 2 uur af.
Het vorige record, 4597 kilometer werd verbroken toen er nog bijna zeven uur te rijden was. Het record werd uiteindelijk afgesloten op 4873 kilometer, een verbetering van het vorige record met maar liefst 276 kilometer. Hun gemiddelde snelheid bedroeg maar liefst 33,48 km/u.
Zijn belangstelling ging, naast de fiets, ook uit naar hand- en voetbal.
In de Koolstraat was hij bestuurslid van de Dekenij en hij zorgde er samen met de collega’s voor dat de zomercarnaval een van de troeven zou blijven om massa’s volk tot bij de handelaars te brengen.
Daardoor was hij uiteraard ook heel geliefd in zijn buurt.
Met de Chevaliers van de Koolstraat genoot hij van de nodige bekendheid, en ook als ‘miss voil janet’ veroverde hij vele carnavalsharten … een carnavalist in hart en nieren dus, die bovendien aak actief was bij de groep ‘de schramoeillekrabbers’.
Daarnaast was hij ook nog erelid van de orde van de Leedse hovaardige boer, en in 1977 zat hij ook in de jury bij de verkiezing van ‘miss Bette’ in Lede.
De Chevaliers ontstonden eigenlijk uit het driekoningenfeest van 1972. Eddy en Marcel Bombeeck zorgden er voor een mini-optreden ter gelegenheid van de 'wedergeboorte van de Koolstraat'. Ze zongen een liedje en deelden doopsuiker uit. Het duo breidde uit en na de aanwinst van Antoine Van der Heyden zorgden ze zelfs voor enkele hits.
- Herman Van Der Eecken : deze 22 jarige electro-mecanicien bij de NMBS woonde in de Binnenstraat en was eerder van het bescheiden type. Hij maakte geen deel uit van een carnavalsgroep, maar trok heel wat belangstelling tijdens de stoet van 1976, toen hij zich verkleedde als baby.
Bovendien speelde hij graag, en belangloos, voor garçon in de toenmalige fel bezochte ‘Krocht’.
Hij hield zich ook intensief bezig met jeugdwerking en scouting op district vlak, en was ook lid van de Sint Jorisclub en BBC Pompierken.
Hij richtte een week voor de verkiezing, op zaterdag, een autocaravaan in, met maar liefst vijftien wagens. ‘Stem Herman’ klonk het luid door de Aalsterse straten.
Op zondag deed Edy hetzelfde, en hij zette zijn prinsenverkiezing verder in met de slogan ‘De man van zes miljoen’.
De reactie van de tegenstrever : ‘De man zonder poen’.
Een prinsenverkiezing kost geld, en Edy zocht zijn heil in zwarte humor. Op zijn carnavalsaffiche vinden we namelijk als enige reclame (sponsor) een begrafenisonderneming terug.
Het feit dat hij in 1976 verkozen was als 'miss voil janet' deed velen dromen en hopen. Het was immers een ongeschreven 'legende' geworden dat wie deze titel binnensleept, het volgende jaar ook prins van 't stad zou worden. Deze legende had zijn oorsprong bij het prinsschap van zowel Michel Cleemput en Antoine Van der Heyden, die beiden de scepter in handen kregen, het jaar nadat ze Miss voil Janet geworden waren.
De Koolstraat stond dus als één blok achter Edy, maar hij was niet meteen overtuigd.
Pas toen enkele buurtbewoners zijn café versierd hadden met affiches ‘Edy is de volgende’, zwichtte hij en schreef hij zich in.
De verkiezing zelf dan.
De opkomst was niet zo overweldigend als de voorbije jaren. ‘Amper’ 1500 man kwam opdagen voor het spektakel.
Ook de kandidaten en hun entourage lieten het wat afweten, jammer genoeg, want het werd best wel een gesmaakte avond.
Dé revelatie van de avond bleek de muziekband, onder leiding van Octaaf Boon, te zijn. Nooit eerder was het applaus in de Keizershallen zo denderend als dit voor de schitterende muziek.
Van ‘in the mood’, tot ‘Pennsylvania 665500’, over ‘the moonlight serenade’ en nog vele andere nummers, het klonk allemaal heel opwindend en het publiek vroeg zelfs nog om twee bisnummers, dewelke ze dan ook kregen.
In de zaal kon men de supporters van Edy De Neve gemakkelijk onderscheiden van de andere. Zij waren al van op de gang duidelijk te horen, omdat hij op het ‘lumineuze’ idee gekomen was om hen met spaarpotten te laten rammelen.
Door beide kandidaten werden ook reclamegadgets uitgedeeld, waaronder ijsblokjes, stylo’s en vrachten foto’s van de kandidaten.
Keizer Kamiel, die de hele avond opnieuw aaneenlijmde, stelde de twee kandidaten voor aan het publiek. Door middel van een drietal vragen, die de kandidaten voor de show al konden voorbereiden, werd duidelijk wie wie was.
Tussen de verkiezingsrondes door opnieuw enkele speciale optredens, waaronder de Gilles met een reuzengrote fonoplaat, en Harry Pinky die een nieuw Gilleslied zong samen met het gemengd Gilleskoor.
Ex prins Bob bracht een persiflage op het nieuwe stadsbestuur en ook de Prinsencaemere stal de show met de Aalsterse Blue Bell Girls. Een zeer goede Jean Paul imiteerde, perfect bijgestaan door de andere prinselijke girls, zang en sfeer van het Parijse Lido.
Ook bloemenfee Gilly bleek blijkbaar een aardig keeltje te kunnen zingen, en ex prins Michel bracht een ode aan Marcel De Bisschop.
De Chevalliers van de Koolstraat zongen vurige Mexicaanse rumba’s terwijl prins Johny afscheid nam van het publiek en meteen ook werd opgenomen in de Prinsencaemere.
Keizer Kamiel zong live een hele langspeelplaat vol, en kreeg daarbij natuurlijk de volledige steun en medewerking van het publiek.
Het liedje van kandidaat Edy (‘Op de metro’) was geslaagd, evenals het taalexamen waar hij, als geboren Ledenaar, moest bewijzen dat hij het ‘Oilsjters’ wel degelijk machtig was. Dat 'taalexamen' kwam er doordat tijdens het driekoningenfeest gebleken was dat er toch wat Leedse invloeden te horen waren ...
Herman had een steengoede tekst, maar kon in het voordragen niet de nodige nonchalance of zelfvertrouwen voorleggen om te kunnen winnen. Hij zong, zichzelf begeleidend met een echt skiffle instrument ‘alleen is maar alleen’, en voegde er fijntjes aan toe : ‘en om te kunnen kiezen moet ge met twee zijn’ … een verwijzing naar het feit dat Edy lange tijd de enige kandidaat was.
De jury verkoos uiteindelijk Edy met een gemiddelde van 8 punten, terwijl Herman een 6 kreeg.
Met deze keuze was ook het publiek het eens. Eddy kreeg 926 stemmen, en Herman 651.
Burgemeester D’Haeseleer feliciteerde de nieuwe prins, en hing het lint om.
Prins Johny overhandigde zijn scepter aan de nieuwe prins, echter niet zonder enige weemoed.
Edy kreeg niet enkel de eer van 'prins' te zijn van Aalst, hij werd meteen ook de eerste prins van Groot-Aalst na de fusie van de gemeenten.
Hij bracht, zoals ondertussen traditie geworden was, geen Nominetje uit.
Hij verkoos een Rupa lintje'.
Tijdens de stoet mocht de nieuwe prins plaatsnemen in zijn eigen Prinsenwagen, die ontworpen was door Marc De Bruyn en door De Suskewieten werd vervaardigd.
In zijn ‘thuisstraat’, de Koolstraat, kreeg hij naast een daverend applaus nog een speciale ontvangst, waardoor hij even zijn Prinsenwagen moest verlaten. Voor de gelegenheid had men de Koolstraat die dag zelfs omgedoopt tot de Prinsenstraat.
Tijdens zijn regeerperiode mocht hij, samen met bloemenfee Annick, ook een standbeeld van de voil janet inhuldigen ... Dat was een ideetje van de Draeckenieren en ze klaagden daarmee de afwezigheid van een carnavalsmonument en museum aan. Het zou nog enkele jaren duren vooraleer er een echt carnavalsmonument zou verschijnen onder impuls van Werner Kinoo.
In 1978 werd hij lid van de Prinsencaemere maar hij diende om professionele redenen af te haken. Later (we spreken dan wel al over het jaar 2000) zou hij terug actiever gaan deelnemen aan carnaval en hij werd jurylid tijdens de carnavalstoet en de prinsenverkiezing.
Edy stierf onverwacht op 1 december 2016.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten